ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : จากผู้เขียน: แสงของประภาคารไม่สามารถพาฉันกลับบ้านได้
วันจันทร์ที่ 25 ธันวาคม 2017
หลังจากผ่านไปหลายปี เกือบ 5ปีได้ หลังจากวันที่เริ่มลงฟิคเรื่องนี้เป็นครั้งแรก ตอนนั้นทุกๆอย่างเต็มไปด้วยเวทย์มนต์และจินตนาการ มีความสุขมากที่ได้แต่งและต่อเติมแรงบัลดาลใจมากมายที่ได้จากภาพยนต์เรื่องนี้ ทุกๆวินาทีมันมีค่ามากจริงๆ แต่การพบกันย่อมมีการลาจาก หลังจากที่เตรียมตัวสอบเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยในปีนั้น ฉันได้ทิ้งแฟนฟิคเรื่องนี้ไประยะหนึ่ง แต่ฉันยังไม่ได้หยุดจินตนาการ ฉันมาเข้ามาแก้ไขมันบ้าง และยังไม่หยุดวาดภาพต่างๆ
และเมื่อเวลาผ่านไป อะไรที่ดูชัดเจนมันก็เริ่มไม่ใช่อีกต่อไป ฉันต้องเลือกว่าจะเข้าเรียนต่อในคณะทางด้านศิลปะ หรือคณะที่เกี่ยวกับวิทยาศาตร์ ศิลปะเป็นสิ่งที่ฉันค้นหาและศึกษาด้วยตัวเอง ส่วนทางด้านวิทยาศาตร์นั้น ฉันเรียนมาในสายม.ปลาย ฉันสับสนมาก และไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ตัวเองทำได้ดีที่สุดกันแน่ แต่ฉันก็ได้ตัดสินใจเลือกทางวิทย์ไปในที่สุด เป็นเพราะความขี้ขลาดของฉันเอง ฉันกลัวความเสี่ยง ฉันไม่มีคนในครอบครัวเรียนทางด้านศิลป์ นั่นทำให้ฉันไม่รู้จักมันดีพอ และฉันกลัวมันมาก นั่นทำให้ฉันเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง นั่นเป็นสิ่งที่น่าเศร้ามาก
การใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยและคณะนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกๆก้าวที่ฉันเดิน การตัดสินใจผิดเพียงครั้งเดียวอาจจะทำให้คนตายได้ แต่ฉันยังคงถามตัวเองอยู่ทุกๆวัน ฉันเป็นใคร? และฉันแน่ใจว่าตอนนี้ฉันยังไม่พบคำตอบนั้น ฉันถูกโลกภายนอกกลืนกินตัวตนไปเรื่อยๆ ส่วนโลกที่ฉันใฝ่ฝันและปราถนาอย่างแรงกล้าก็ค่อยๆเลือนหายไป จินตนาการของฉันหายไป ฉันแต่งนิยายใหม่ๆที่แตกต่างไม่ได้ ฉันไม่มีแรงบัลดาลใจเหมือนเดิม ฉันคิดถึงตัวเองในสมัยก่อนมาก และฉันอยากให้มันกลับมา หวังว่าสักวันหนึ่งฉันจะเป็นเหมือนเดิมและไม่อยากเปลี่ยนไปมากกว่านี้ แต่ไม่รู้ว่า สุดท้ายแล้วฉันจะทำได้ไหม
ฉันเสียใจจริงๆ ในวันคริสต์มาสนี้ ฉันตัดสินใจจบแฟนฟิคเรื่องนี้ เพราะฉันไม่สามารถต่อเติมจินตนาการที่ฉันเคยมีได้อีกแล้ว และฉันขอโทษจากใจจริงไปยังผู้อ่านทุกคน ฉันหวังว่าทุกคนจะเข้าใจฉัน แต่เรื่องราวเหล่านี้มันยังไม่จบอย่างถาวร มันไม่ได้จบลงในหน้ากระดาษเหล่านี้ จินตนาการไม่ใช่ของที่เป็นของใครคนหนึ่ง มันอยู่รอบๆตัวเรา ไหลเวียนอยู่ในอากาศ รอให้ใครสักคนมาค้นมันจนเจอ และฉันยังมีความหวังว่าเรื่องนี้ก็เช่นกัน
ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างในช่วงเวลาอันมีค่าที่มอบให้ฉัน
ฉันมีความสุขมากจริงๆที่ได้พบกับผู้อ่านทุกท่าน
" still dream and all of wonder that you knew
will all come flying back to you "
still dream - Rise of The Guardians(2012)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น