โซ่ตรวน_รัก
แม้รักของเขาและเธอจะเริ่มต้นจากความร้าย แต่โซ่ตรวนแห่งรักกลับทำให้ทั้งสองได้กลับมารักกัน พร้อมกับมีโซ่ทองคล้องใจสองดวงไว้ตลอดกาล
ผู้เข้าชมรวม
2,459
ผู้เข้าชมเดือนนี้
46
ผู้เข้าชมรวม
โรแมนติก ความรัก ซึ้งกินใจ คลั่งรัก นิยายรัก โรมานซ์ ครอบครัว ท้อง ภรรยา romantic เมีย ท้องแล้วหนี 18
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พลอยรัตน์ โชติขจร (ฝนพลอย)
สาวสวยแห่งปี ลูกสาวคนเดียวของคุณพชรดนัย ที่มีทุกอย่างในคนๆ เดียว สวย รวย เก่ง แถมยังฉลาดทันคน หนุ่มในและนอกวงการต่างรุมล้อมขายขนมจีบแต่เธอก็ไม่สนใจ เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง และเด็ดเดี่ยว
ธีรนัย อัศวกำธร (ธีร์)
เจ้าของกิจการท่าเรือและขนส่งทางใต้ของไทย รวมทั้งน่านน้ำใกล้เคียง หนุ่มโสดที่ได้ชื่อว่าเป็นพญาเสือแห่งแดนใต้สาวน้อยสาวใหญ่ต่างทอดสะพานเพื่อต้องการให้เขาชายตามองบ้าง แค่ได้ขึ้นเตียงด้วยสักครั้งก็ยังดี ชอบเอาชนะและเป็นที่หนึ่ง ทุกอย่างที่เสียไปนั้นแปลว่าต้องได้กำไรกลับคืนมา แม้แต่สตางค์แดงเดียวก็จะไม่ยอมให้ขาดทุน
-เนื้อหาบางส่วน-
จู่ๆ ชีวิตอันเริดหรูของ พลอยรัตน์ โชติขจร หรือ คุณหนูฝนพลอย ไฮโซสาวสวย ที่รวยและแสนเย่อหยิ่งก็มีอันต้องสะดุดเมื่อพ่อของเธอกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ต้องโดนยึดทุกสิ่งอย่างไปจนหมด พร้อมกับที่พ่อก็หายตัวไปอย่างลึกลับมีคนบอกกับเธอว่าพ่อเธอหนีเอาตัวรอดไปแล้ว แต่เธอไม่เชื่อเด็ดขาดว่าพ่อจะทิ้งลูกสาวสุดที่รักอย่างเธอได้ลงคอแบบนี้
ในขณะที่กราฟชีวิตของ ธีรนัย อัศวกำธร หรือ ธีร์ พุ่งทะยาน แต่กราฟชีวิตของพลอยรัตน์กลับตกต่ำติดดินและเมื่อชายหนุ่มได้ข่าวเรื่องที่บ้านของเธอล้มละลาย เขาจึงคิดอยากเห็นกับตาสักครั้งว่าหงส์จอมหยิ่งอย่างพลอยรัตน์ที่เคยดูถูกเขาจะน่าสมเพชเพียงใด
-ตัวอย่าง-
“ไหนๆ หงส์อย่างคุณก็ปีกขาดวิ่นแล้ว และคงไม่มีเงินมาใช้จ่ายในการตามหาพ่อแน่ๆ”
“มาเป็นผู้หญิงของผมซิ ขึ้นเตียงกับผม ทำให้ผมพอใจ”
เพี้ยะ !! ฝนพลอยยกมือขึ้นมาตบหน้าอีกคนด้วยความรวดเร็วเมื่อเห็นว่าธีรนัยก้าวเข้ามาหาตนเรื่อยๆ และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
“นี่คุณ!”
“ฟังก่อนแล้วค่อยกรี๊ด” เขายกมือขึ้นลูบแก้มเบาๆ ลิ้นหนาดุนกระพุ้งแก้มราวกับรู้สึกพึงพอใจที่อีกคนมีปฏิกิริยาแบบนี้อย่างที่เขาเดาเอาไว้ก่อนหน้า
“มาเป็นผู้หญิงของผม แล้วคุณจะได้เจอพ่อ”
“ฝันไปเถอะ ฉันไม่น่าเสียเวลามานั่งฟังเรื่องบ้าบอกับคนทุเรศอย่างคุณเลย”
“ไอ้คนสารเลว ไอ้พวกมักมาก ทำไมผู้ชายถึงได้คิดแต่เรื่องใต้สะดืออยู่แบบนี้”
ปากเล็กๆ ก่นด่าอีกคนไปตลอดทาง เธอมาหยุดยื่นอยู่ที่หน้าลิฟต์แต่ภายในใจกำลังเดือดปุดๆ ก้มมองของที่อยู่ในมือก็เห็นว่าเป็นนามบัตรของอีกคน มือน้อยๆ ขยำแล้วจะปาทิ้ง แต่ความรู้สึกบางอย่างบอกให้เธออย่าทำแบบนั้น เศษกระดาษที่โดนขยำแล้วจึงถูกยัดลงในกระเป๋าสะพายอย่างไม่ได้ใส่ใจ
ชื่อและสถานที่ในนิยายไม่มีอยู่จริง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
คอมเม้นต์ติชมด้วยความสุขภาพ แวะเข้ามาร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้น๊าาา
ทุกความคิดเห็น ทุกข้อความของคุณนักอ่าน
ล้วนเป็นกำลังใจที่ดีให้ไรท์มีแรงในการปั่นงานและสร้างสรรค์ผลงานเรื่องใหม่ๆ
ออกมาเรื่อยๆ เลยนะคะ ฝากติดตามผลงานเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยน๊าาา
เพจ facebook/twitter ไรท์นะคะ
ไรท์จะแจ้งข่าวสารและอัปเดตเรื่องราวต่างๆ ผ่านสองช่องทางนี้
https://web.facebook.com/ThanichaJ
https://twitter.com/Meenutcha0418
กดติดตามนักเขียน เพื่อทันทุกเรื่องราวใหม่ๆ ที่อัปเดตค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ ฐนิชา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฐนิชา
ความคิดเห็น