- - นิยาย - : Dek-D.com - Writer
×

    -

    ลองเขียนดู ช่วย comment ด้วยนะจ๊ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    30

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    30

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 เม.ย. 55 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เพล้ง!  ดาว ......ดาว..... นังดาว มันหายไปไหนของมันวะ เฮ้ย นังดาวไปหานำมาให้ข้ากินหน่อย หน้อยเรียกแล้วทำไม่ขาน เดี๋ยวโดนดีแน่!!
    เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากบ้านปูนสภาพทรุดโทรมหลังหนึ่งซึ่งรอบๆบ้านปกคลุมไปด้วยเศษใบไม้และเถาวัลย์ที่เลื้อยเข้าปกคลุมประกอบกับบริเวณรอบๆบ้านเป็นป่าสะแกทำให้บรรยากาศดูรกครึ้มยิ่งขึ้น
    พรหญิงวัย53 ปีพยายามพยุงตัวเองออกมาจากซากที่นอนเก่ามุมหนึ่งของบ้าน  แกเดินโงนเงนพาร่างของแกมาถึงหน้าบ้านทรงไทยหลังหนึ่งใก้ลๆกัน
    ภาพเบื้องหน้าเป็นหญิงชราผมหงอกขาวทั้งหัวกำลังนั่งเจียนหมากพลูอยู่
    " แม่ แม่เห็นดาวมันมั่งมั๊ย เรียกตั้งนานแล้วยังไม่เห็นโผล่หน้ามาเลย"
    " มันคงไปเล่นกับเพื่อนมันบ้างซี เอ็งจะให้มันมารอคอยรับใช้เอ็งตลอดเวลาได้ยังไง'
    "แม่ไม่ต้องมาออกรับแทนมันหรอก มีลูกก็ต้องใช้ลูกไม่ให้ใช้ลูกแล้วจะใช้ใคร อุตส่าห์เลี้ยงมันมาจนโตก็ต้องใช้มันบ้างซี'
    " เอ็งอย่ามาพูดว่าเอ็งเลี้ยงมันมานะ  ข้าทั้งนั้น ถ้าขืนปล่อยให้เอ็งเลี้ยงมันป่านนี้มันคงโดนขี้เถ้ายัดปากตายไปตั้งแต่มันได้ 2 เดือนแล้วมั่ง" ยายพิมพูดพลางจ้องเขม็งมาที่พร
    " แหม ถึงฉันจะไม่ได้เลี้ยงมันมาแต่ฉันก้เบ่งมันออกมานะแม่ เจ็บแทบตาย" พรพูดเสียงอ่อย
    ' เรื่องมันก็ผ่านมาหลายสิบปีแล้ว ข้าไม่อยากพูดถึง' พอดียายพิมเหลือบเห็นไอ้นิดหน่อยปั่นจักรยานผ่านมา จึงเรียกให้หยุด
    " เฮ้ย อ้ายหน่อยเอ้งเห็นนังดาวมันบ้างไหมวะ ช่วยไปตามมันมาหายายหน่อยเถอะวะ'
    " อ้อ ผมเห็นมันเล่นขายข้าวขายแกงอยู่ใต้ต้นฝรั่งข้างบ้านยายหวิงนั่นแนะ เดี๋ยวผมไปตามมาให้" นิดหน่อยพูดพลางคว้าจักรยานทำท่าจะปั่นไป
    " เออขอบใจโว้ย."
    ตอน2


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น