แผนสลับรัก❤

.

.

.

"ฉันดูเหมือนไฟที่ดูร้อนแรงหน้าตาที่ดูเหวี่ยงทำให้หลายๆคนต่างไม่ค่อยเข้าใกล้ตัวฉัน.....ทุกคนจะยำเกรง....ไม่กล้าเข้าหา.....แต่สิ่งที่น่ากลัวไปกว่านั้นทุกคนต่างคิดร้ายและคอยอิจฉาริษยา....ต่างจากน้องสาวฝาแฝดของฉันที่ดูอ่อนหวานนิ่งเหมือนน้ำเย็นคอยปลอบประโลมคนรอบกายความร่าเริงแจ่มใสของเธอทำให้ทุกคนดูรักใคร่เอ็นดูเธอ............"

.

.

.

ฉันชื่อว่า "เคทธี่" เป็นคนหัวร้อนเอาแต่ใจตัวเอง เอาความคิดตนเองเป็นที่ตั้ง....ไม่ชอบเอาเปรียบใคร ชอบความถูกต้อง ชอบเอาชนะ เหนือสิ่งอื่นใด ฉันรักและหวงน้องของตนมาก....หากใครทำน้องสาวฉันเสียใจมันผู้มันไม่ได้ตายดีอย่างแน่นอน....

และนี้คือ "เมทินี หรือ ลูกเกด" น้องสาวฝาแฝดของฉันเธอเป็นคนอ่อนหวานสดใส.....มองโลกในแง่ดีเป็นคนขี้สงสารอ่อนต่อโลกเป็นมิตรกับทุกคน....แต่ในความซื่อของเธออาจจะทำให้คนอื่นไม่ชอบเธอได้.....

.

.

.

.

.

และมันก็เป็นเหตุผลหนึ่งในวันนี้ที่ทำให้ฉันต้องมานั่งจมอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งโดยมีเพื่อนร่วมโต๊ะซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากน้องสาวของฉันเอง

เสียงสะอื้นเล็กๆของหญิงสาวตรงหน้าดังเล็ดลอดออกมาในลำคอเบาๆ....เธอใช้มือข้างหนึ่งเช็ดน้ำตาที่มันกำลังไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย....แม้ว่าฉันจะอยากถามน้องสาวตัวเองถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นสักแค่ไหน....แต่พอจะเริ่มเอ่ยปากถามคนตรงหน้าก็เอาแต่ร้องไห้งอแงจนฉันต้องนั่งมองหน้าเธออยู่เงียบๆ.....

เสียงสูดน้ำมูกดังพอให้รู้ว่าเธอร้องไห้พอแล้ว....เธอหันมามองหน้าฉันก่อนจะกล่าวขอบคุณ

"ขอบคุณพี่เคทมากนะคะ.....ที่อยู่เป็นเพื่อนเกด ขอโทษที่โทรหาในวันที่พี่ยุ่ง"เธอเอ่นเสียงยังคงสั่น

ฉันส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะใช้มือลูบหัวเธอเบาๆ....

"ไม่เป็นไรหรอก.....น้องบอกพี่ได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมน้องถึงได้ร้องไห้ขนาดนี้....ใครทำอะไรน้องบอกพี่ได้ พี่เคทคนนี้จะจัดการมันเอง!"ฉันเอ่ยเสียงเข้ม

"ไม่เป็นไรหรอกพี่เคท....เกดแค่มีปัญหากับเจ้านายนิดหน่อย....."

"ปัญหานิดหน่อยอะไรทำให้เราร้องไห้....ไอ้เจ้านายจอมเผด็ดการคนนั้นมันเป็นใครเดี๋ยวแม่นังเคทคนนี้จะไปด่าเอาซะให้มันต้องเดินเข้ามากราบขอโทษเราเอง"

ฉันเอ่ยทำท่าจะลุกขึ้นแต่โดนมือเรียวของน้องสาวฉุดกระชากเอาไว้พร้อมทั้งเอ่ยขัดไม่ให้ทำอะไรที่ไม่ควรทำ

"ไม่ต้องหรอกพี่เคท.....เกดแค่ทะเลาะกับเค้าเรื่องงานนิดหน่อย....."เธอเอ่ยก้มหน้าลงต่ำ

"แค่เรื่องงาน.....ทำไมน้องต้องร้องไห้ขนาดนั้น มันมีอะไรมากกว่านั้นใช่ไหม?ไม่งั้นน้องไม่โดดงานมาหาพี่อย่างนี้แน่นอน"

หญิงสาวก้มหน้าลงต่ำตัวของเธอสั่นน้ำตาหยดใสๆไหลออกมาจากดวงตาอีกครั้งและนั้นยิ่งสร้างความประหลาดใจให้ฉันไม่น้อย.....

ฉันดึงร่างน้องสาวเข้ามากอดปลอบใจลูบหลังเธอเบาๆ.....หญิงสาวกอดรัดร่างฉันไว้แน่นก่อนจะเอ่ยบางคำออกมาจนฉันแทบตั้งตัวไม่ทัน

"พี่เคทช่วยเกดที.....เกดไม่อยากกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้านายเกดในตอนนี้.....พี่ช่วยปลอมเป็นเกดหน่อยได้ไหม....เกดอยากพักผ่อนและทบทวนอะไรบางอย่าง......"

เธอเอ่ยพร้อมทั้งร้องไห้ออกมาอีกครั้ง.....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ขาทั้งสองก้าวลงจากรถยืนตระง่านอยู่หน้าตึกใหญ่ เสียงหัวใจที่เต้นโครมครามดังออกมาจนแทบห้ามไม่อยู่.....ในเมื่อตัดสินใจจะช่วยน้องสาวของตัวเองแล้วละก็....ฉันควรจะทำมันให้ดีที่สุด....ฉันพ่นลมหายใจออกช้าๆ....ก่อนจะก้าวเข้าไปในบริษัท.....

สายตาแปลกๆของพนักงานที่ฉันเดินผ่านมันทำให้ใจของฉันรู้สึกหวิวไม่น้อย

"หวังว่าน้องคงไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงจนต้องหนีออกไปจากนี้หรอกนะ...."ฉันพึมพำกับตัวเอง 

และไม่นานก็มีหญิงสาวหน้าตาหน้ารักเดินเข้ามาหาฉันเธอหยุดยืนตรงหน้าหอบหายใจก่อนจะพยายามรวบรวมสติแล้วเอ่ยพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก.....

"พี่เกดค่ะ.....พี่หายไปไหนมา....ตอนนี้คนทั้งบริษัทตามตัวพี่ให้วุ่นเลย....รวมทั้งบอสด้วยนะคะ.....ไปค่ะไม่มีเวลาแล้ว...."หญิงสาวหน้าหมวยเอ่ยก่อนจะจับมือฉันให้เดินตามเธอไป แม้จะยังแปลกใจแต่ฉันก็ยอมตามหญิงสาวคนนี้มา.....

ห้องประชุม....ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับศิรินที่ดึงตัวของสาวผิวแทนให้เดินเข้าไป.....

ฉันยืนนิ่งมองคนตรงหน้าลากเก้าอี้ข้างๆแล้วนั่งลง....เสียงตบโต๊ะของคนตรงหน้าดังบ่งบอกถึงความไม่พอใจสายตาเย็นชาจ้องมองฉันอย่างต้องการหาคำตอบ....เค้ามองหน้าทุกคนที่อยู่ในห้อง....พร้อมทั้งเอ่ยเสียงเรียบๆ....แต่ฟังดูแล้วน่าขนลุก...

"ทุกคนออกไปก่อน....ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคุณเมทินี!!"

ทุกคนพยักหน้ารับคำของเค้าแล้วทยอยค่อยๆเดินออกไปจากห้องนี้....เมื่อเสียงประตูปิดลง....คนตรงหน้าเดินมุ่งตรงเข้ามาหาฉันคิ้วของเค้าขมวดขึ้นเป็นปม......สายตาดุดัน....เค้ายืนกอดอก.....มองหน้าฉันพร้อมทั้งเอ่ยเสียงเข้ม....

"ฉันจะพูดกับเธอเป็นครั้งสุดท้ายนะเมทินี......การที่เธอหนีปัญหามันไม่มีผลดีกับเธอและมันก็ไม่ช่วยให้งานเธอสำเร็จได้หรอก....ฉันทราบดีว่างานนี้มันยาก....แต่ถ้ารับปากไปแล้วรู้ใช่ไหมว่าต้องทำให้ได้"

"สำหรับเธอแล้ว เธอคงคิดว่าเรื่องนี้มันไม่สำคัญ.....แต่สำหรับบริษัทของเรามันสำคัญมาก!!!"

"พูดจบรึยัง???เข้าเรื่องสักทีเถอะ.....พูดยาวอยู่นั้นเอาแบบที่ใจความสำคัญนะ....จะพูดยืดเยื่อทำไมให้มากความ.....น่ารำคาญ"

"ที่ฉันพูดยาวๆเพราะอยากให้เธอเข้าใจไม่ใช่พอแก้ปัญหาไม่ได้แล้วหนีไป....ฉันรู้ว่าลูกค้าที่ฉันให้เธอดูแลเค้าอาจจะปฏิบัติต่อเธอไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่ว่าฉันก็จัดการแล้วนิ"

"ว่าไงนะ.....ลูกค้า....."

"ใช่!!!ฉันยกเลิกการร่วมงานกับเค้าแล้วและก็แจ้งความจับเค้าแล้วด้วย....เค้าสารภาพแล้วว่าที่เค้าลวนลามคุณเพราะขาดสติ"

"แล้วคุณจะยังมีหน้ามาต่อว่าฉันหรอ....ที่ฉันหนีไปไม่มีใครแปลกใจหรือตกใจบ้างเลยรึไง...."

"ก่อนที่คุณจะมาโทษคนอื่น....คุณควรโทษตัวคุณเองก่อนดีกว่า....คุณสั่งทำนั้นทำนี้แต่ไม่เคยรู้เลยว่าลูกค้าของคุณทำอะไรกับพนักงานอย่างฉันบ้าง...."

"หยุดต่อว่าคนอื่นแล้วหันกลับไปมองตัวเอง.....ฉันขอตัว..."

หลังจากที่ฉันพูดเสร็จฉันก็ลุกขึ้นเดินออกไปแต่แล้วมือของเค้าก็จับรั้งมือของฉันเอาไว้เค้าออกแรงดึงตัวฉันให้เข้าไปชิดตัวเค้า....ดวงตาของฉันเบิกโพรงเมื่อจมูกของเราทั้งคู่ชนกัน......

เราสบตากันอยู่นานก่อนที่สายตาของเค้าจะจ้องเพ่งเล็งฉันอย่างสงสัย......

"จ้องทำไม......เป็นโรคจิตรึไง..."ฉันเอ่ยถามคนตรงหน้า....แต่ก็ไม่มีท่าทีการตอบกลับของเค้าเลย....เค้ายังคงจ้องหน้าฉันไม่ลดละ....และนานทีฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนที่กำลังพ่นรดหน้าของฉัน.....

ฉึก!!!!!

เท้าของฉันกระทืบลงปลายเท้าของเค้าทันทีเมื่อเริ่มรู้ตัวถึงความไม่ปลอดภัย....เค้าตะโกนร้องลั่นด้วยความเจ็บซ้ำยังหันมามองค้อนใส่ฉัน....

"อุ้ย!!ขอโทษทีค่ะพอดีฉันไม่ได้ตั้งใจ.....ถ้าหมดธุระแล้วฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะ"ฉันเอ่ยบอกเค้าก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป......

"นี้เป็นเรื่องบ้าที่สุดที่ฉันเคยพบเจอมา"

.

.

.

#แผนสลับรัก