ต้นไม้จะยังอยู่คู่กัน

ลำดับตอนที่ #6 : ความหวังครั้งสุดท้าย

"กลัวมั้ย...ไม่ต้องกลัวนะ ชมพูแข็งแรงจะตายไป เดี๋ยวผ่าตัดเสร็จก็หายแล้ว" ไม้ปลอบชมพูก่อนที่เธอจะเข้าห้องผ่าตัด "ไม้...ผ่าตัดแล้วเราไปสวนรถไฟกันนะ ตอนนี้ต้นชมพูพันทิพย์คงออกดอกพอดี อยากไปนั่งอยู่ท่ามกลางดอกชมพูพันทิพย์" ชมพูบอกไม้ เธอผูกพันกะต้นไม้นี้มาก "จ้า...ไม้จะพาไปนะ" ไม้ตอบ เขาหวังว่าเธอจะหายดีและทำอย่างที่เธออยากทำได้ ทั้งสองเงียบไปสักพัก "ชมพูรักไม้นะ" เธอบอกรักเขาเป็นครั้งแรก ไม้ดีใจ ดีใจมากๆ ในที่สุดเธอก็บอกรักไม้ "ไม้ก็รักชมพูจ้ะ"

เวลาผ่านไป1ชั่วโมง 2ชั่วโมง 3ชั่วโมง พ่อแม่ของชมพูและไม้ยังนั่งรออยู่หน้าห้องผ่าตัด ไม่มีใครพูดอะไร ไม่มีใครลุกเดินไปไหน 4ชั่วโมง 5ชั่วโมง ไม้เริ่มกระสับกระส่าย ทันใดนั้นประตูห้องผ่าตัดเปิดออก ทั้ง3กรูเข้าหาหมอ "เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ" แม่ถาม "ใครเลือดกรุ๊ฟเดียวกับคนไข้บ้างครับ กรุ๊ฟB" หมอถาม "ผมครับ ผมกรุ๊ฟB" ไม้ตอบอย่างรวดเร็ว หมอพาไม้ไปถ่ายเลือดอย่างรวดเร็ว "เธอเสียเลือดมากค่ะ" คุณพยาบาลบอกไม้แล้วแทงเข็มอันใหญ่เข้าไปในผิวเขา "แล้วผลการผ่าตัด.." ไม้พูดได้แค่นั้น "ตอนนี้ยังตอบไม่ได้นะคะ" คุณพยาบาลสวนมาทันที อีก2ชั่วโมงต่อมาหมอออกมาจากห้องผ่าตัดอีกครั้งพร้อมบอกพ่อแม่และไม้ว่า "ผลการผ่าตัดไม่ค่อยน่าพอใจ ถ้าเธอฟื้นภายในพรุ่งนี้..." หมอเงียบไป "ก็มีโอกาสรอดแต่ถ้าไม่.......เปอร์เซนต์ก็มีไม่มาก" ไม้ขาอ่อนหมดเรี่ยวแรง แม่ของชมพูถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร ไม้เดินออกไปจากตรงนั้น "ไม้...กลับมาก่อนลูก มาอยู่เป็นเพื่อนชมพูก่อน" แม่ตะโกนเรียกเขา เขาเริ่มวิ่งจนลับตาไป

ในห้องพักของชมพู เธอนอนอยู่บนเตียง หน้าตาซีดเซียว ขอบตาเริ่มดำเป็นวง ที่พื้นมีดอกชมพูพันทิพย์เกลื่อนเต็มห้อง ไม้เป็นคนไปหาดอกไม้พวกนี้มา ถ้าชมพูไม่ฟื้นขึ้นมาอีก อย่างน้อยความฝันครั้งสุดท้ายของเธอก็จะได้เป็นจริง ไม้เดินไปที่ข้างเตียง กุมมือเธอไว้ "ชมพูจ๋า...คนเก่งของไม้ ตื่นขึ้นมาดูเร้ว ดอกชมพูพันทิพย์เต็มห้องไปหมดเลย อย่างที่ชมพูอยากเห็นไง คนเก่ง...ไม่ตื่นมาดูหรอ ตื่นมาล้างหน้าหน่อยก็ยังดี ดูสิตาดำเป็นหมีแพนด้าแล้ว" น้ำตาไม้เริ่มไหลเสียงเขาหายไป "อย่าทรมานไม้อย่างนี้เลยนะ" เขาเริ่มพูดอีกครั้ง "ชมพูบอกว่ารักไม้ แต่ชมพูกำลังจะหนีไม้ไป ตื่นนะ ไม่งั้น....ไม่งั้น..ไม้จะไม่รักชมพูแล้วนะ ไม้จะมีแฟนใหม่นะ" เขาประชดชมพูอยู่คนเดียว