ต้นไม้จะยังอยู่คู่กัน

ลำดับตอนที่ #5 : ทะเล

"พรุ่งนี้ผ่าตัดแล้วนะ กลัวเจ็บมั้ย" ไม้ถามเธอ ทั้งๆที่รู้ว่าเธอนั้นเจ็บเพียงตาย ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากรับความเจ็บปวดนั้นมาทั้งหมดเสียเอง "นี่…ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนที่สวยที่สุด" เขายื่นดอกกุหลาบแดงให้เธอช่อใหญ่ "ไม่เห็นสวยเลย ช่อนิดเดียวเอง ชมพูอยากได้ทั้งสวนเลย อยากได้ดอกของต้นชมพูพันทิพย์ เหมือนชื่อชมพูไง" เธอพูด "วันนี้ไปเที่ยวกันดีกว่านะ" ไม้ขออนุญาตหมอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หมอเห็นว่าอาการของเธอไม่ได้แย่ลงและอยากให้เธอได้พักผ่อนให้เต็มที่ก่อนเข้ารับการผ่าตัด จึงอนุญาต "ชมพูอยากไปไหนล่ะ" เขาถาม "ไปบ้านที่พัทยา" ไม้รู้อยู่แล้วว่าเธอต้องอยากไปที่นั่น ถึงไม่อยากไปไม้ก็จะพาเธอไป พ่อกับแม่ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ไม้กับพยาบาลพิเศษดูแลเธอตลอดทางไป เธอดูสดใสมากขึ้น เมื่อถึงพัทยา พ่อกับแม่ออกมารับเธอด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ทั้งสองอยากให้เธอมีความสุขที่สุดก่อนที่จะพบกับคมมีดหมอ

"ไม้รักเรามั้ย" ชมพูถามขณะที่นั่งอยู่ริมหาดกับไม้ "รักสิ รักมากที่สุด รักมากกว่าใครๆทั้งหมด รักมากกว่าทะเลกะฟ้ารวมกัน รักมากกว่าจักรวาลทั้งหมด นั่นๆเห็นคนตกปลาตรงนั้นมั้ย ไม้รักชมพูมากกว่าคนนั้นอีก 5555" "ไม้บ้า นั่นมันคนไม่รู้จักนะ จะเอามาเทียบกันได้ไง" ชมพูว่า "ชมพูรักเรามั้ย" ไม้ถาม "ชมพู ๆๆๆๆๆ" เธอหันไป พบเพื่อนๆเธอทั้งสาม ทิชา จ๋าและเต้ย วิ่งมาหา ทั้งสี่กอดกันกลม ทิชาน้ำตาซึมพวกเธอรู้ข่าวของชมพูจากแม่ของเธอแล้ว "คิดถึงแกว่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลย" ทิชาพูดซ้ำไปมา ไม้ปล่อยให้4สาวคุยกัน และแล้วแล้วเธอก็ไม่ได้ตอบเขาอีกว่าเธอรักเขารึป่าว หรือเธอแค่ชอบเขาที่เขาคอยรองมือรองเท้าเธอเท่านั้น แต่ถึงแม้ว่าเธอแค่ชอบเขาแค่นั้น เขาก็ยังจะคงจงรักภักดีกับเธอและยินดีจะทำตามสัญญาที่ว่าจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป

"ไม้…เล่นน้ำด้วยกันมั้ย" ชมพูชวน "ชมพูจะไปเล่นน้ำหรอ งั้น….เดี๋ยวไม้ไปคอยดูแลให้นะ เผื่อว่าชมพูจมน้ำ ไม้จะได้เล่นเป็นพระเอกไง" เขาพูดแซวเธอ "555 ฝันไปเถอะ เราไม่จมน้ำง่ายๆหรอก" ชมพูพูด ไม้นั่งเฝ้าเธอกับเพื่อนๆเล่นน้ำอย่างมีความสุขแล้วนึกย้อนกลับไปยังวันเก่าๆที่เธอยังแข็งแรงดี ไม้เคยชวนชมพูหนีเที่ยว เขาขับรถพาเธอไปทะเล ทะเลที่เธอชอบมากที่สุด ทะเลที่ไม่มีตึกบดบังทัศนียภาพ ไม่มีผู้คนแย่งกันเที่ยว ส่งเสียงดังรบกวนเธอ แต่เธอไม่ได้มีความสุขเลย เธอกังวลกลัวว่าพ่อจะรู้ว่าหนีเที่ยว กลัวว่าจะกลับบ้านดึก เธอกลัวไปหมด จนไม้ต้องจับเธอโยนทะเล เธอจึงคลายกังวลไปได้บ้าง ไม้เฝ้าจนหลับไป............"