ต้นไม้จะยังอยู่คู่กัน

ลำดับตอนที่ #3 : คนพิเศษ

ความสัมพันธ์ของชมพูกับไม้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เธอไม่เคยขาดการติดต่อจากไม้เลย บางวันไม้เลิกเรียนก่อนก็มานั่งรอเธอใต้ตึก รอจนหลับไปเลยก็มี "ไม้ ไม้ ไม้ ตื่นได้แล้ว" ชมพูเรียก "อืม" ไม้ร้องแล้วหลับต่อ "งั้นชมพูไปแล้วนะ ปล่อยไม้ไว้นี้คนเดียวนะ" ชมพูพูด "อืม" ไม้ตอบ "งั้นไปแล้วนะ" ชมพูพูดเสียงงอนๆ "ไปจริงๆนะ" "อืม" ไม้ตอบแล้วแอบยิ้มโดยที่ชมพูไม่เห็น ชมพูหน้าตึงเดินออกมาจากใต้ตึก "ฮันแน่" ไม้ยื่นหน้ามาจากด้านหลังเธอ "ชมพูงอนอีกแล้ว" ไม้แหย่เธอ "ใครงอน เราไม่ได้งอนซะหน่อย" ชมพูหันกลับไปว่าไม้ "ไม่งอนแล้วหน้าบูดทำไมอ่ะจ๊ะ" "ไม่ได้บูดนะ" ชมพูบอก "ไม่บูดงั้นยิ้มให้ไม้ก่อน" ไม้ต่อรอง "ไม่…….ม" เธอลากเสียง "งั้นก็ยอมรับอะเดะว่างอน" ไม้พูดอีก "ไม้พูดมาก" ชมพูว่า "ไปกินติมกัน" ไม้คว้าข้อมือชมพูเข้าไปร้านไอติมเพราะรู้ว่าไอติมเป็นของโปรดของชมพู "อารมณ์ดีขึ้นยัง" ไม้ถามเธอ "ยัง………ถ้าจะให้อารมณ์ดีต้องเลี้ยงไอติมก่อน โอเคป๊ะ" "ด้าย….." ไม้ตอบ "แล้วไมไม้ถึงอยากกินไอติมอ่ะ" ชมพูถามขึ้น "ก็พาเด็กขี้งอนมากินติมเดะ จาได้ไม่ทำหน้างอทั้งวัน" ไม้ตอบแล้วยิ้มกวน "ไม่ได้งอนนะ" ชมพูพูดแล้วค้อนไม้ "วันนี้ไปส่งนะ อยากกินข้าวฝีมือแม่ชมพู" ไม้บอก เขาสนิทกับพ่อและแม่ของเธอ รักและเคารพท่าน คงเพราะความที่ไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่ของตัวเองมากก่อน พ่อแม่ของไม้เสียไปตั้งแต่เขายังเด็ก ทิ้งไว้ให้แต่สมบัติที่มอบความรักให้เขาไม่ได้ "ด้าย…จาบอกให้แม่เอาสลอดใส่ให้ไม้กิน" ชมพูพูดแล้วหัวเราะ บรรยากาศสดใส

หน้าร้านไอศครีม

ไม้ : ไม้มีของจะให้ด้วย อยากได้ป่าว….

ไม้เอามือแอบไว้ข้างหลัง

ชมพู : จะให้ไรล่ะ

ไม้ : หัวใจไม้ไง ชมพูอยากได้มั้ย

ชมพู : ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวสาวๆคณะไม้จะฆ่าชมพูตายซะก่อน

ไม้ : โห…..เบรคซะ แต่….ชมพูไม่อยากได้จริงๆหรอ

ชมพู : ไม่อ่ะ

ไม้ : ทำไมอ่ะ

ชมพู : ก็….ไม้ให้มาแล้วไม้ก็เป็นคนไม่มีหัวใจอ่ะสิ

ไม้ : ชมพูก็เอาหัวใจชมพูมาแลกสิ

ชมพู : ไม่เอาละๆๆ วันนี้บรรยากาศไม่ดี ไว้ขอใหม่วันหลังนะ

เธอพูดด้วยความเขินอาย

ไม้ : งั้นกลับบ้านนะ

ชมพู : อืม

ไม้ขอความรักจากชมพูหลายครั้งหลายหน แต่ก็ไม่เคยได้รับความร่วมมือจากเธอ เธอมักจะบ่ายเบี่ยง หรือไม่ก็พูดเป็นเรื่องตลกไปเสียหมด แต่ก็ไม่ได้ทำให้ไม้หมดกำลังใจเลยแม้แต่น้อย