ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 รักแรกพบ
เปิดเทอมวันแรก ก้าวแรกสู่มัธยมปลาย ผมเดินเข้าสู่โรงเรียนอีกครั้ง
หลังจากที่จากมันไปถึง 2 เดือนเต็มด้วยความสดชื่น เด็กนักเรียนใหม่หน้าใสๆ
เดินขวักไขว่เต็มโรงเรียนไปหมด ท้องฟ้าเป็นสีฟ้ากว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ฝูงนกฝูงใหญ่บินรี่
ผ่านไปทั้งกลุ่ม เหลือก็แต่เจ้านกน้อยที่ดูอ่อนแอตัวนั้นที่ถูกเพื่อนๆทั้งฝูงทิ้งให้บินตามอย่างไม่แยแส
เสียงร้องเพลงเคารพธงชาติดังกระหึ่มมาจากกรมทหารที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียน
กลบเสียงสวดมนต์จากโรงเรียนผมเสียหมด เพื่อนร่วมห้องปีนี้ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนใหม่
ผมเดินขึ้นห้องอย่างสบายอารมณ์ เมื่อถึงห้องอาจารย์ที่ปรึกษาทั้ง 2 ก็นั่งรออยู่ที่ระเบียงแล้ว
ผมจึงเข้าไปทักทายท่านและนำไมโครโฟนกับข้าวของของท่านเข้าไปวางไว้บนโต๊ะหน้าห้อง
ผมสังเกตเห็นว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของที่นั่งทั้งหมดถูกจับจองด้วยนักเรียนเข้าใหม่
30 เปอร์เซ็นต์แรกเป็นนักเรียนชายที่หน้าตาไม่ได้สมาร์ทไปกว่าผมสักเท่าไร
ยังพอทำใจ ส่วน 20 เปอร์เซ็นต์หลังเป็นนักเรียนหญิง นักเรียนหญิงด้วย
น่ารักด้วย ขาว สวย หมวย อืม……… ทำใจไม่ได้เลย……… สายตามันมักจะลอยไปหาเธอๆเหล่านั้นบ่อยๆ
เอาล่ะค่ะนักเรียน………..เสียงอาจารย์ที่ปรึกษาดึงสติผมให้กลับมาอีกครั้งหลังจากที่ใจมันพา
สายตาไปจับจ้องอยู่กับสาวๆ 2 คนที่เดินผ่านหน้าห้องผมไป อาจารย์แนะนำตัว
และเริ่มให้เพื่อนที่นั่งติดริมประตูแนะนำตัว ทุกคนมองไปที่เธอและพยายามจำชื่อเพื่อนๆ
ให้ได้เพื่อจดลงใบกิจกรรมที่อาจารย์ให้ทำ ตอนนั้นสายตาของผมก็ไม่ได้อยู่ที่เธอ
คนที่แนะนำตัวเลยแม้แต่น้อย หากแต่ไปจดจ้องอยู่กับเธออีกคนนึงที่นั่งข้างๆ
สักพักเธอก็ลุกขึ้นยืนแนะนำตัวบ้าง ผมดำยาวของเธอถูกรวบไว้ข้างหลัง
แววตาร่าเริงปนเขินอายกำลังมองไปรอบๆห้อง แก้มเธอสะท้อนกับแสงแดดยามเช้า
เป็นสีชมพูอ่อนๆ มือไม้ทั้งสองปัดแกว่งไปมาด้วยความประหม่า
ผมจับใจความได้เพียงว่าเธอชื่อ “ น้ำฝน ” นั่นแหละคือครั้งแรกที่ผมพบและประทับใจในตัวเธอ
จากวันนั้นผมก็แอบให้ความสนใจกับเธออยู่บ่อยๆ แอบมองบ้าง แอบชื่นชมอยู่ห่างๆบ้าง
แอบสืบข้อมูลเธอบ้าง แต่การกระทำเช่นนี้ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกตัวและหันมามองผมบ้างเลย
กลับกันผมกลับรู้เรื่องบางเรื่องที่ทำให้ผมต้องถอนตัวจากเธอ เธอมีแฟนแล้ว
มีคนที่คอยเป็นห่วงเธออยู่แล้ว ผมหมดสิทธิ์แล้วหมดสิทธ์ตั้งแต่แรก
ผมไม่มีโอกาสพูดคุยกับเธอเลยแม้สักคำเดียวเพราะเธอเองก็มักจะอยู่กับกลุ่มเพื่อน
ที่มาจากโรงเรียนเดียวกับเธอและที่สำคัญผมก็คงไม่อาจทำตัวเป็นมือที่สามไป
ทำลายความรักอันงดงามของเธอกับใครคนนั้นได้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น