my wife คนนี้เมียผม

           “เบียร์มานี่สิ”

           “…”

           “เบียร์”

           “ไอ้เหี้ยเบียร์ มึงไม่ได้ยินที่กูเรียกเหรอไอ้เวร”

           “คร้าบ ๆ ขอโทษคร้าบ”

           “ละไปยืนตาค้างยืนเลือโฮสอีกนะมึง”

           “ผมขอโทดดด”

           “ทำตัวดี ๆ อย่าให้กูกลับไปรันวงการนะมึง” ผมชี้หน้าด่ามันเป็นชุด มีที่ไหนมากับผมดันเสือกมองเด็กนั่งโฮสเบอร์ตองตาไม่กระพริบเดี๋ยวเถอะมึงอย่าให้กูรันวงการก็แล้วกัน วงการยิ่งต้องการตัวอยู่่

สวัสดีทุกคนนะฮะตอนนี้คืนชีพแล้วก็ว่าได้อะเข้าเรื่องกันเลยค่ะนิยายเรื่องจะว่าเป็นนิยายสั้นก็ว่าสั้นได้จะยาวก็ยาวได้มั้งคะ(ไม่ซีเรียสนะทุกโคน) คือนิยายเรื่องนี้แต่งออกมาจากสมองอันน้อยนิดของไรท์เองค่ะเป็นจิตนาการที่ 2-3 ปี ที่จะเกิดขึ้นมาสักครั้งหนึ่ง แต่ ๆ อย่าพึ่งหมดหวังค่ะจะพยายามอัปอย่างแน่นอน 

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีคำไม่สุภาพและคำหยาบปะปนมาอย่างมากมายโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

ป.ล. หลังจากนี้ก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ 

ป.ล. สุดท้ายละค่ะ เรื่องนี้เน้นมาหวานให้คนอื่นอิจฉาเล่น ๆ นะคะ (ถ้ามันเป็นอย่างที่คิดอะนะ) ไปแล้วค่ะฝากติดตามและกดหัวใจด้วยนะคะ ^_^