คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
“กรี๊ด!! ดูนี่สิ แยม ดูนี่สิ เร็ว!! >O<”
“-_- นี่ส้ม เบาๆหน่อยสิ เราอยู่ในร้านหนังสือนะ ถึงจะเป็นร้านการ์ตูนก็เถอะ ไม่อายเขาบ้างรึไง”
“มานี่สิ!! ดูนี่!! >O<”
“เธอไม่ฟังฉันเลยใช่มะ ฉันอยู่ห่างไม่ถึงฟุตเลยนะ ไม่ต้องตะโกน”
“นี่ไงๆๆๆ เรื่องรักล้นใจน่ะ ออกเล่ม6 แล้วนะ ดูสิ!! >O<”
“อือๆๆๆ แล้วไงอ่ะ -_-;”
“ถามแปลก ก็ซื้อน่ะสิจ้ะ” ส้มพูดแล้วก็คว้าเอาหนังสือการ์ตูนที่วางอยู่ที่แผงมาด้วย
“อ้าว เฮ้ แล้วอีก2 เล่มอ่ะ ไม่เอาแล้วใช่มะ”
“เอาสิ เอาหมดนี่เลย”
“หา O_O” ฉันได้แต่ยืนงง ในขณะที่ยัยส้มเพื่อนฉันหยิบหนังสือการ์ตูนไปจ่ายตังค์ที่แคชเชียร์เรียบร้อยไปแล้ว
“ถามจริงเถอะ เธอได้ค่าขนมท่าไหร่ฮะ ถึงได้ซื้อการ์ตูนซะเยอะแยะขนาดนี้ได้น่ะ” ฉันถามขณะที่เรากำลังเดินเที่ยวรอบๆห้าง
“ก็ ไม่เท่าไหร่นะ อาทิตย์ละ 500 ได้มั้ง”
“O_O หา!!! เธอนี่น่าอิจฉาจัง เป็นลูกตนเดียวก็ดีอย่างงี้สินะ -_-” ”
“อะไรของเธอ เธอก็น่าอิจฉาเหมือนกันนะ มีพี่ชายที่หล่อบาดใจซะขนาดนั้น ยังไม่พอใจอีกเหรอ” ”
“หล่อ?? พี่ชายฉันเนี่ยนะ” ”
“ช่าย ไม่รู้เหรอ พายพี่ชายของเธอน่ะ ป๊อปม้ากมากนะ ไม่มีใครในโรงเรียนที่ไม่รู้จักเขาเลย” ”
“เวอร์ไปแล้ว ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“จริงๆนะ อ๊ะ! แม่ฉันมาละ ไปล่ะ เจอกันที่โรงเรียนนะ”
“อือ บาย” ส้มจากไปแล้วกับแม่ของเธอ แม่ของส้มก็ใจดีจังถึงยอมให้เธอซื้อการ์ตูนได้มากมาย แถมยังทำอะไรได้ตามต้องการด้วย น่าอิจฉาชะมัด -_-^ ฉันเดินไปรอบๆห้าง รอเวลากลับบ้าน วันนี้เป็นอาทิตย์ ทุกวันอาทิตย์ ฉันจะมาเรียนพิเศษที่อยู่ข้างๆห้างแห่งนี้แหละ ฉันเรียนกับส้ม เพื่อนรักของฉันคนเมื่อกี๊
ฉันกับส้มเราสนิทกันมากตั้งแต่ประถมแล้ว นานมากเลย เธอเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก ฉันมีเพื่อนในกลุ่มอยู่ 3 คน รวมฉันด้วย เราทั้งหมดก็สนิทกันมากทีเดียว ฉันเดินผ่านร้านการ์ตูนที่เพิ่งเข้าไปเมื่อกี๊ ฉันเข้าไปซื้อการ์ตูนในนั้นบ่อยมากเลย บางทีฉันก็ซื้อ แต่ส่วนใหญ่ส้มจะซื้อนะ
ติ๊งตะละติ่งติงติ๊ง ฮะๆๆ มือถือฉันเองแหละ เสียงประหลาดดีนะ ฉันไม่ชอบซ้ำกับคนอื่นน่ะ
“คะ”
“พ่อถึงที่ห้างแล้วนะ ตอนนี้ลูกอยู่ตรงไหนของห้างเหรอ”
“ก็ อยู่ตรงหน้าร้านการ์ตูนค่ะ”
“อืองั้น พ่อจะให้พายไปรับลูกนะ อยู่ที่เดิมนะ”
“อะไรพ่อ ทำไมต้องเป็นผมอ่ะ”
...=_=^ พี่ชายฉันตะโกน ฮะๆๆ เนี่ยแหละพี่ชายฉัน
“โธ่พาย ลูกเป็นพี่ชายนะ ช่วงนี้ลูกทำตัวดีมาตลอดเลย พ่อก็คิดจะเพิ่มค่าขนมให้ลูกอยู่เชียวนะ อย่าทำให้พ่อเปลี่ยนใจเลย”
“งั้นก็ได้ พ่อ” -_-; พี่ชายฉันนี่เห็นแก่เงินมากกว่าน้องสาวตัวเองซะอีก
ป๊บ ฉันวางหูก่อนที่จะแกร่วอยู่แถวนั้นจนกระทั่งพี่ชายฉันมาถึงแล้วเราก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย
ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ฉันก็นั่งอยู่หน้าทีวี กดเปลี่ยนช่องไปมา ไม่มีอะไรน่าดูบ้างรึไงเนี่ย
“โอย จะเปลี่ยนช่องไปถึงไหนฮะ แยม” พี่ชายฉันอีกละ
“งั้นขอเล่นคอมหน่อยนะพี่ จะเล่นเน็ตหน่อยอ่ะ”
“ก็ได้ แต่อย่านานนักนะ”
“รู้แล้ว” -_-; ถ้าฉันมีคอมเป็นของตัวเอง ฉันก็คงไม่มาขอพี่เล่นหรอกน่า คอมพิวเตอร์ที่บ้านฉันมี 2 เครื่อง เครื่องหนึ่งเป็นของบ้าน อีกเครื่อง พ่อซื้อให้พี่ทำงาน เครื่องของพี่เข้าเน็ตได้อยู่เครื่องเดียว ฉันเลยต้องขอพี่อยู่นี่ไงล่ะ
ฉันเข้าเว็บไซต์ที่ฉันเข้าบ่อยๆ ก็เว็บเกี่ยวกับการ์ตูนน่ะ ฉันเข้าห้องแชทไปคุยกันคนในนั้น ไม่รู้จักหรอก ฉันใช้ชื่อว่า โฮล์ม น่ะ ฉันชอบนิยายแนวสืบสวนสอบสวนมากเลย มีคนอยู่ในห้องแชท 2 คน
โฮล์ม : หวัดดีทุกคน
เคโกะ : งาย โฮล์มมี่
Fooly_me : hi
เคโกะ : เธอชื่อไรอ่ะ
Fooly_me : อายุเท่าหร่าย
เคโกะ : ชอบการ์ตูนเรื่องไรอ่ะ
เฮ้อ บทสนทนาน่าเบื่อๆที่ต้องตอบทุกครั้งที่เข้ามาในห้องแชท ฉันเบื่อมากเลยล็อกอินเข้า MSN Messenger ของฉัน อ๊ะ! พร้าวเพื่อนของฉัน ออนไลน์อยู่นี่
^ แยมโรล – น่าอาหย่อย ^ said อ้าวพร้าว หวัดดี
coconut said ดีจ้า เรากำลังเช็คเมล์อยุ่น้า รอแปบนึงนะ
^ แยมโรล – น่าอาหย่อย ^ said โอเค
ฉันเลยตัดสินใจไม่รบกวนเพื่อน ฉันเข้ามาดูเว็บเดิมอีครั้งหนึ่ง สองคนที่เคยอยู่เมื่อกี๊ไม่อยู่แล้ว ตอนนี้มีเหลืออยู่คนเดียว แถมยังท่าทางจะต๊องๆด้วย
ความคิดเห็น