คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฝันที่ 1 เกาะสวรรค์ ทัวร์ประหลาด (170256)
ฝันที่ 1 170256
เกาะสวรรค์ ทัวร์ประหลาด
มันเริ่มต้นเมื่อผมเห็นตัวเอง อยู่ในกลุ่มนักท่องเที่ยวมากมายภายในรถทัวร์คันใหญ่ ที่มีพื้นที่โอ่โถงเหลือเกิน ดูไปกลุ่มที่ผมอยู่นี้ มันเหมือนกลุ่มนักศึกษา มหาวิทยาลัยมาทัศนศึกษามากกว่าการท่องเที่ยว
ในกลุ่มนี้ มีผู้หญิง และผู้ชายจำนวนพอพอกัน มีผู้ดูแล ที่ท่าทางเหมือนครู ทั้งชายหญิงแต่ มิได้มีบทบาทอะไรในตอนนี้ ทุกคนต่างคุยกันสนุกสนานเฮฮา และรถก็จอด ณ ที่พักแห่งหนึ่ง ทิวทัศรอบด้าน ช่างดูสลัวเรือนราง
พวกเรา มารวมอยู่ในห้อง พูดคุยสนุกสนาน จับใจความไม่ได้ แล้วก็เล่นปาหมอน ในมือของผม มีอีกมือหนึ่ง ซึงเกาะกุมกันอยู่ มือคู่นั้น คือแฟนของผมเอง ผมเรียกเธอ ว่า”เธอ”
การปาหมอนอันสนุกสนานยุติลงด้วยการกิน ฮอทดอกกับขนมปังแบบไสตร์ อเมริกัน ฮอทดอกวางไว้บนขนมปังอันยาว ไม่มีผัก ราดด้วยมายองเนส กับซอสมะเขือเทศ ทุกคนทานอย่างเอร็ดอร่อย
ผมอยากได้ผักอ่ะ อยากได้มะเขือเทศด้วย ถึงจะอร่อย แต่ก็ทานนะมันก็อร่อยดี รสสัมผัสเนี่ย ฮอทดอก เคี้ยวได้กรุ๊บๆ หนึบๆ อร่อยมาก
เมื่ออิ่มแล้ว คนดูแลก็พากลุ่มเราไปลงเรือ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปขึ้นเกาะๆหนึ่ง ทิวทัศรอบข้าง ตอนนั่งเรือ มันดูเลือนราง ไม่แจ่มชัด แต่ ผมไม่ได้นึกเอะใจเลยซักนิดว่าฝันอยู่ (ฝันอยู่นะนี่) เมื่อขึ้นมาบนเกาะ ผู้หญิงผู้ชายก็แบ่งแยกกลุ่มกัน แล้วเดินเรียงแถงขึ้นเกาะ ภูมิประเทศของเกาะ มันเป็นป่า มีต้นมะพร้าวขึ้นแซมกัน ภูเขาสูงอยู่ไกลลิบๆ ทุกคนส่งเสียงคุยกันเซ็งแซ่ แต่ผมไม่ได้คุยกับไคร ในมือ ยังคงจูงมือ เธอ คนนั้นอยู่
จู่ๆก็มีเสียงดังตูมพื้นดินสั่นสะเทือน ทุกคนต่างล่ำร้องโวยวายโกลาหล ผมแหงนหน้าขึ้นมองภูเขา “ภูเขาไฟระเบิด “ผมตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
ทุกคนต่างวิ่งหนีไม่คิดชีวิต เศษดินเศษหิน ฝุ่นควันลอยกระจัดกระจาย ปานดั่งวันโลกาวินาศโลกแตกแหลกลาญ ทุกคนวิ่งหนีมาชายทะเล มีหาดทรายสีขาวแต่ทุกคนต่างตื่นกลัว ไฟไหม้ป่า ควันดำหนาทึบแล้วลาวา สีแดงแผดร้อนจ้า ก็ไหลลงมาจากภูเขา รวดเร็วดั่งมวลน้ำถาโถม ป่าไม้ไหม้ ไฟลุกลาม เศษหินตกจากฟ้าดูน่ากลัว แทบไร้ซึ่งหนทางหนี
ลาวา ไหลออกออกมาจากแนวชายป่าทุกคนต่างวิ่งหนีลงทะเล พื้นดินร้อนระอุ ผมและคนที่ผมกุมมือเอาไว้ ก็วิ่งลงทะเล
น้ำในทะเลเย็นฉ่ำ แต่ อุณหภูมิอากาศ ร้อนระอุ ทุกคนต่างดำน้ำ และโผล่ขึ้นมาหายใจ ดำผุดดำว่ายอยู่นาน จนภูเขาไฟ หยุดปะทุ เวลาผ่านไป ทุกคนว่ายน้ำเข้าชายฝั่งที่น้ำตื้น
หลบอยู่หลังโขนหินก้อนใหญ่ชายทะเล ระดับน้ำ สูงแค่เพียงหัวเข่า ผู้ชาย กับผู้หญิง แยกกลุ่มกัน แล้วนั่งอยู่ในน้ำแบบเรียงแถวเป็นกลุ่ม ดูเป็นระเบียบ ผมมองออกไปไกลๆ เห็นลาวา ยังไหลออกจากป่า และไหลลงทะเล แต่อยู่ไกลจากทานนี้มากนัก
ทุกคนไม่ตกใจแล้วคุยกันสนุกสนาน เล่นน้ำกันดูชื่นใจ
จู่ๆ คนนึงในกลุ่มผู้หญิงก็บอก หิวข้าว อ้าว ทีนี้ ทุกคนก็หิวข้าวกันหมดเลย ทำไงล่ะงานนี้
ทุกคนต่างไม่มีหนทางช่วยเหลือตัวเอง เอาแต่ ร่ำร้องหิวข้าว
พอดี ผมเหลือบไปเห็นฮอทดอก กับขนมปัง ชิ้นหนึ่ง มันลอยอยู่ในน้ำ ทุกคนก็เลยมองตาม มีเสียงหนึ่งตะโกนออกมาจากลุ่มผู้หญิงว่า นี่ๆ แถวนี้ ต้องมีตู้ขาย ฮอทดอก อยู่แน่ๆ
ตู้ขาย ฮอทดอก ผมพึมพำในใจ มันจะไปมีได้ยังไง
แต่ทุกคน ก็ได้แต่ร่ำร้อง ไหว้วอนให้ผมออกตามหาตู้ขายฮอทดอก โอ๊ แล้วผม ก็ดันจูงมือแฟน ออกตามหาตู้ขายฮอทดอกจริงๆ
เดิน วนเวียน หาอยู่นานในที่สุด ก็มาถึงอีกด้านหนึ่ง ของเกาะ มีตู้ขายฮอทดอก อยู่จริงๆด้วย
กลางป่าเขาลำเนาไพรเนี่ยนะ แล้วตู้อัตโนมัตเนี่ย มันขายฮอทดอก เป็นเซ็ท คู่กับโกโกร้อน โอ๊วแม่เจ้า มันช่างเป็นไปได้
แต่ ตู้มันเสียอ่ะนะ ไฟไม่มี 5555ผมพึมพำกับตัวเอง มันจะไปใช้ได้ยังไง มันในป่า นี่มันเกาะนะคับ
แต่จู่ๆ ตู้ก็มีไฟติด โอ้ ผมตกใจมาก หันไปเห็นแฟน ก้มทำอะไรอยู่ข้างตู้
คุณแฟนบอกว่า “เนี่ย ไม่ได้ต่อปลั๊กอ่ะ เราต่อมะกี้เอง”
และแล้ว ผมก็ลองหยอดเหรียญ ซื้อดู เหรียญบาท 3 เหรียญเท่านั้น แล้ว แค่เอาแก้ว ที่มีอยู่ข้างเครื่องใส่ลงไปในช่องโกโก้ร้อน ก็ไหลลงมา แล้วในเครื่อง ก็เห็นขนมปังล่วงลงมา มีฮอทดอก ตกลงมาอยู่ข้างบน มายองเนส และซอสมะเขือเทศก็ ถูกเครื่องฉีดออกเป็นริ้ว ไขว้สลับกันอยู่บนฮอทดอก อย่างสวยงาม
เครื่องก็เปิดประตู แล้วก็หยิบ ออกมากิน อืม ผมยื่นให้แฟนทานก่อน เธอทานอย่างอร่อย และผมก็ซื้อทานอีก 1 ชุด พอทานเสร็จ
หันไปอีกที ทุกคนก็มาต่อแถว เข้าคิวซื้อฮอทกอดกับโกโก้กัน
ทุกคนมีเงินคนละ 3 บาท มาหยอดตู้ได้คนละชุด คนสุดท้าย หยอดเงินไปได้ 2 บาท ไม่มีเงินแล้ว เขาจึงได้แต่โกโก้ไปแก้วเดียว
แฟนผมบอกจะกินอีก เงินเรามีอยู่อีก 6บาท ได้อีกคนละชุด
แต่ผมสงสาร คนสุดท้าย ที่ไม่ได้ฮอทดอก เลยหยอดเหรียญ ให้ไปอีก 1 บาท แล้วเรียกเขามาเอาฮอทดอกไป
ผมกับแฟน เลยเหลือเงินพอซื้อฮอทดอกแค่ชุดเดียว แล้วแบ่งกันทานคนละครึ่ง เครื่องขายอัตโนมัติ ก็แจ้งเตือนว่า สินค้าหมดพอดี
แล้วผมก็ตื่น..............
ความคิดเห็น