(ลิลลี่talk)
นี่ซีเคเขยิบมาใกล้ฉันหน่อยสิ่ฉันบอกซีเคให้เขยิบเข้ามาใกล้ฉัน นี่มันวันแต่งานของเราน่ะ ทำไมเขาเอาแต่เหม่อ !
... เขาเงียบไม่ตอบอะไรฉันเลย ตาเขามัวแต่มองอะไรไม่รู้ ฉันเห็นแล้วหงุดหหงิด
นี่ ! ฉันตะคอกใส่เขา แล้วจับแขนเขาให้หันมาทางฉัน ดูหน้าเขาสิ่ ฉันเห็นแล้วหงุดหงิดเป็นบ้าเลย !
อะไร -_- หน้าเขาดูไร้อารมณ์มากกกกกกกกกกกกก !
อย่าทำหน้าแบบนี้ ! นี่มันงานแต่งของเราน่ะ...ซีเค ซีเค ! กลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ L ฉันยังพูดไม่จบซีเคก็เดินหนีฉันไป ทำไมเขาทำแบบนี้ !
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กลับมาน่ะ ! ฉันยืนกรี๊ดอยู่ตรงนั้น ไม่องไม่อายมันแล้ว ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน เขาหักหน้าฉันชัดๆ เขาทำเหมือนไม่อยากแต่งงานกับฉัน (ก็ไม่อยากน่ะสิ่)
เมื่อฉันเห็นเขาเดินไปไกลฉันจึงรีบวิ่งตามเขาไป แต่เพราะชายกระโปรงมันยาวเกินไปทำให้ฉันสดุดล้ม
โครมมมมมมมมมมมม
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด หน้าฉันไปโปะกับเค้กแต่งงาน วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ซวนเป็นบ้า
คุณหนู ! เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินคือคำว่าคุณหนูและหลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา มองไปรอบๆ แล้วฉันอยู่ที่ไหน? นี่ไม่ใช่บ้านฉัน แล้วอีกอย่างฉันกำลังแต่งานไม่ใช่หรอ ? แล้วถึงมาอยู่ที่นี้ได้ !?
ฉันก้มมองดูชุดของตัวเอง แต่ปรากฏว่าฉันไม่ได้ใส่ชุดแต่งงาน แล้วชุดแต่งงานฉันไปไหนล่ะ !? หรือนี่จะเป็นความฝัน ? จริงๆแล้วฉันกำลังจะแต่งงานใช่ไหม ต้องใช่แน่
เพียะ
ฉันตบหน้าตัวเองหนึ่งทีเพื่อพิสูทว่าฉันฝันหรือปล่าว ถ้าเจ็บแปลว่าไม่ฝัน ไม่เจ็บแปลว่าฝัน แต่สดท้ายฉันก็....เจ็บ ! นี่ฉันไม่ได้ฝันใช่ไหม ฉันต้องฝันสิ่ เพราะฉันกำลังแต่งงาน....
ฉันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาคนที่ฉันพอจะถามได้มั่งว่า แตปรากฏว่าว่างปล่าว นี่ไม่มีใครคิดจะมาเฝ้าฉันมั่งหรือไง ป๊าม๊าก็เหมือนกันลูกตัวเองเข้าโรงพยาบาลทั้งทีไม่คิดจะเป็นห่วงเลยหรือไง แล้วซีเคอีก เขากำลังจะเป็นสามีฉันน่ะทำไมเขาไม่มาดูแลภรรยาอย่างฉันละ หรือเขาไปกกอยูกับยัยเค้ก ! หึ คงจะไปอยู่ได้แค้วันนี้แหละ เพราะวันอืนฉันไม่ปล่อยไว้แน่ : (
ฉันตัดสินใจเดินออกมาข้างนอกเพื่อจะเจอใครมั่ง แต่ก้าวออกมาได้เพียงก้าวเดียวฉันก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน คนที่ฉันเพิงพูดไปเมื่อกี้นี่ แล้วประโยคที่พวกเขาพูดทำให้ฉันต้องหยุดฟัง
สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่ ซีเคยิ้มเจ้าเหล่
จ๊ะลูกเขย/อื้ม ป๊าม๊ายิ้มหน้าบานตอบซีเค
มาเยี่ยมลูกสาวหรอครับซีเคก็ยังยิ้มเจ้าเหล่ เขาคิดจะทำอะไรน่ะ
จ๊ะ แล้วลูกเขยมาเยี่...ม๊าเป็นคนตอบแต่ป๊ากลับขัดขึ้น
มีอะไรก็พูดมาตรงๆอย่าอ้อมค้อม ฉันไมชอบ ! ป๊าตวาดซีเค แล้วไอที่อ้อมค้อมเนี่ย เรื่องอะไร
ฮ่ะๆ ก็ดีเหมือนกันเรื่องะได้จบๆ ซีเคหัวเราะเยาะป๊า ฮึ้ย นั่นป๊าฉันนะ !
ผมจะมาบอกพวกคุณๆว่า ผมจะไม่แต่งงานกับลูกสาวของคุณแล้ว O.O นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมเขาไม่แต่งกับฉัน ! เขาติดหนี้ป๊าฉันอยู่น่ะ ถ้าเขาไม่แต่งเขาก็จะต้องใช้หนี้ป๊าฉันน่ะ แล้วเงินที่ต้องใช้นี้ไม่ใชน้อยๆเลยน่ะ
แล้วหนี้ล่ะ หึหึ ป๊าหัวเราะเย้ยเขา
ไม่ต้องห่วงครับ ผมใช้แน่...แต่คงต้องไปใช้ในคุกแล้วล่ะครับ คุก ! อย่าบอกน่ะ ว่าเขาจะจับป๊าฉันเข้าคุก ฮ่าๆ ไม่มีทางหรอก ป๊าฉันไม่ได้ทำอะไรผิดตำรวจจับป๊าฉันไม่ได้หรอก
คุก !O.O นี่แกพูดเรื่องอะ...ไร ? ป๊าฉันเสียงสั่นน้อยๆแต่ป๊าก็พยายามจะกบเกลื่อนโดยการตะโกน
พูดเรื่องคุกไงครับ ฮ่าๆไม่ต้องห่วงหรอกน่ะครับว่าจะได้ออกมาง่ายๆ เพราะว่ายังไงผมจะไม่ปล่อยให้พวกคุณออกมาง่ายๆหรอก ฮ่า ซีเคหัวเราะแบบสะใจ แต่ฉันไม่สะใจด้วยสักนิด
ฮ่าๆ เขาหัวเราะรัวแล้วก็เดินจาก
ตอนนี้นีฉันรู้สึกอึดอัด สับสน วุ่นวายใจมาก ฉันไม่เข้าใจว่าเขาพูดเรื่องอะไร เขาต้องการจะสื่ออะไร ฉันไม่เข้าใจจริงๆ
(EnD)
(ซีเคs talk)
หลังจากผมไปสะสางหนี้เก่ากับเดอะกรุ้ปแล้วผมก็ตรงมาบ้านเค้กทันที เมื่อตอนเย็นผมเห็นเค้กมางานแต่งผมแวบๆแต่เห็นแค่แวบเดียวเท่านั้นแหละ ผมเห็นสายตาเธอที่มองหาผมนั่นมันเจ็บปวดมาก เค้ก...เธอไม่ได้เจ็บปวดคนเดียวหรอก ฉันก็เจ็บปวดเหมือนกัน ทุกๆครั้งที่เห็นหน้ารูปเธอ ใจฉันเหมือนจะขาดอากาศหายใจ ฉันอยากให้เธอรู้ว่า ถึงตัวฉันจะอยู่กับลิลลี่แต่ใจฉันอยู่กับเธอเสมอ แต่เธอไม่ต้องกังวลแล้วน่ะ เพราะฉันกำลังจะไปอยู่กับเธอแล้ว
เอี๊ดดดดดดดดดดดด
ในที่สุดผมก็มาถึงบ้านเค้กสักที เฮ้อ ผมจะได้เจอเจ้าตัวเล็กสักที
กริ้ง กริ้ง
ผมกดออดหน้าบ้านเค้กอยู่สักพักก็มีคนบ้านเปิด เธอคนนั้นคือคนที่ผมอยากเจอมากๆ
เค้ก ! ผมเรียกเธอเสียงดังด้วยความดีใจ
ซีเค !O.O หน้าเค้กกดูตกใจมาก
ฉันคิดถึงเธอจัง ผมพูดจบผมก็รีบวิ่งเข้าไปกอดเค้ก เค้กก็กอดผมตอบด้วย
ฉันก็คิดถึงนาย เรากอดกันเนินนาน จนเวลาร่วงเลยไปมากกอนจะผละออกจากกัน
เอ๊ะ เค้กอุทานขึ้นเหมือนเพิ่งคิดอะไรออก
อะไรหรอ ? ผมถามกลับไปด้วยความสงสัย
ก็....ก็ เค้กพูดตะกุกตะกักทำให้ผมหงุดหงิด จึงถามเค้กอีกครั้ง
ก็อะไร ?
ซีเคไม่ได้กำลั...
ไม่แต่งแล้วล่ะ ผมรับขัดทันที ไอคำว่ากำลังเนี่ยหมายถึงแต่งงาน สงสัยเค้กจะกังวลมากจริงๆ
จิงหรอ ! เค้กทำท่าดีใจ : )
ในที่สุดซีเคก็ไม่ต้องเเต่งงาน ทำเอาเค้กยิ้มหน้าบานไปเลยแหละ นี่แหละน้า ทำดีได้อ่ะเนออะ ตอน
นี้สั้นอีกเเล้วน้อ ไรเตอร์ต้องขอโทษจริงๆที่มันสั้นมาก เเต่ยาวก็ตอนที่เเล้ว ฮ่ะๆ ตอนหน้าจะพยายาม
ให้มันยาวๆน่ะค่ะ
ไรเตอร์ขอบคุณทุกๆคอมเม้นของรีดเดอร์ด้วยน่ะค่ะ :)
'
' © Tenpoints ! '
เริ่ด . ซีเคหลุดพ้นจากนางมารร้ายแล้ว > <
ซีเคกลับมาหาเค้กแล้ว ดีใจๆๆๆ