Close friends ยัยเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ! ❥

ตอนที่ 2 : chapter 01❥: เจ๊คพลอตเเตก ! (rewrite)

 


Chapter 01 :   เจ๊คพลอตเเตก

21.42 น.  ไนต์คลับ

“อ่า เชียสสสสสส”

“หมดแก้วน่ะ”

“โอเคเลย~”

         ตอนนี้พวกฉันทั้งสองคนกำลังนั่งฉลองการกลับมาของเพื่อนสนิทฉันเองค่ะ   (ส่วยซีเคไปเข้าห้องน้ำ )ไม่น่าเชื่อเพียงเวลาแค่ 6 เดือน จะทำให้ฉันรู้สึกเกร็งๆยังไงไม่รู้ เฮ้ออ~ อาจเพราะเราไม่ค่อยคุยกันก็ได้ L  ว่าแต่ลิลลี่ไปเรียนทีนั้นเป็นไงบ้างน่ะ ถามดีกว่า....

“ลิลลี่”

“หืม”   ลิลลี่ตอบกลับมาพร้อมเสียงแหบเซ็กซี่ แค่เธอพูดผู้ชายก็สยบอยู่แทบเท้าแล้วละ ยิ่งหน้าตาเธอ ทั้งสวย หวาน เซ็กซี่ ฉันไม่มีอะไรสู้ได้เลยสักนิด    เฮ้อ~ (อิจฉา)

“ไปอยู่ที่นู่นเป็นไงมั่ง”

“ก็ดี”  ลิลลี่ตอบด้วยเสียงเบื่อหน่าย

“อ่อ แล้วเรียนเป็นไงมั่ง”

“ก็เลื่อยๆ ถามทำไม แกอยากไปหรอ”

“ป่าวหรอก แค่ถามเฉยๆน่ะ”

“อือๆ งั้นเดี๋ยวฉันมาน่ะ ไปเข้าห้องน้ำแปป”

“จ๊ะๆ”

10 นาที  

    .....เอะ ? ทำไมซีเคยังไม่อีกน่ะ

20 นาที

    .....ลิลลี่ก็น่าจะเสร็จแล้วน่ะ ไหนบอกแปปไง นี่มันไม่แปปแล้วน่ะ

30 นาที

    “โอ๊ย ! ฉันไม่ไหวแล้วน่ะ หายไปไหนทั้งคู่เนี่ย”

    .....เฮ้อ ~ รออีกนิดก็ได้มั่ง(ก้มมองนาฬิกา)

1 ชม.

    “เจ๊คพลอตค่ะ !” ฉันรอพวกเค้ามา หนึ่งชั่วโมงเต็มๆ  และฉันก็จะไม่รอแล้วด้วย L (น้ำเสียงน้อยใจปนโมโห)

     “เฮ้อ ~ กลับเองก็ได้ว่ะ เราคงถูกทิ้ง ฮือๆ T_T”เอาแล้วไงน้ำตาเจ้ากรรมนายเวรจะมาไหลทำไมตอนนี้เนี่ยT_T ไปไหลที่บ้านก็ได้มั่งT_T

 

23.54 น. บ้าน

“ห้าววววววววว ~ วันนี้รถติดจัง”

         กว่าจะได้กลับบ้านมา นู่นรอไฟแดงไม่ถึงห้านาที ไอเราก็ดีใจแต่ดีใจไม่ทำไรหรอก มันไปติดข้างหน้าอีก กลายเป็นว่าจากดีใจเป็นเสียใจเลยT_T ไอสองคนนั้นก็ไม่คิดจะโทรมาง้อเราเลย ปล่อยให้เรารอตั้งนาน L

ครืด ครืด...

 ....ใครโทรมาตอนนี้น่ะ ?

 ...ซีเค  พูดปุบมาปับเลย

        ฉันจะรับดีไหมน่ะ รับ ไม่รับ ? ไม่รับดีกว่า ปล่อยให้โทรไปเลย ทีปล่อยให้เรารอเป็นชั่วโมงน่ะ ฉันยังไม่โทรตามเลย ชิ งอนแล้ว

ครืด ครืด...

 ....ไม่รับ

ครืด ครืด...

 ...อย่าใจอ่อน

ครืด ครืด...

 ...ไม่รับเด็ดขาด

ครืด ครืด...

 ...อย่าน่ะ(เหล่ไปทางโทรศัพท์นิดๆ)

ครืด ครืด..

 ...รับก็ได้ว่ะ

“อัลโหล L”

(อยู่ไหนเค้ก ?)

“อยากรู้ด้วยหรอ L”

(เอ้า อยากสิ่ ฉันเป็นหวงเธอน่ะเค้ก”

“หรอ..”ฉันพึมพำเบาๆ

(ก็ใช่น่ะสิ่ พอฉันกลับมาที่โต๊ะก็ไม่เจอเธอแล้วเนี่ย)

“จะเจอได้ไงก็ฉันกลับบ้านมาแล้วเนี่ย”

(แล้วทำไมไม่บอกก่อนล่ะ)

“ไม่มีอารมณ์”

(อ้าว –O- แล้วไรอ่ะ)

“แล้วใครล่ะ ปล่อยให้ฉันรอเป็นชั่วโมงอ่ะ”

(อ้าว –O- เค้าขอโทดน่ะ T_T ก็เห็นลิลลี่บอกว่าเธออยากกินเค้ก ฉันกับลิลลี่ก็เลยไปหาซื้อให้ไง อย่างอนน่ะๆ )

“ว่าไงน่ะ O.O ฉันเนี่ยน่ะอยากกินเค้ก”

(อ้าว –O- ไม่ใช่หรอ แต่ลิลลี่บอกฉันจริงๆน่ะ)

“อือๆ อยากกินก็ได้”

(กินเลยไหม เดี๋ยวฉันเอาไปให้*O*)

“ไม่ต้อง แค่นี้นะ !”

ติ้ด

       แปลว่าฉันเข้าผิด ที่จริงซีเคไม่ได้ทิ้งฉัน แต่ไปซื้อเค้กให้ฉันงั้นหรอ แล้วยัยลิลลี่ก็ไปด้วย แล้วทำไมยัยลิลลี่ต้องโกหกซีเคด้วยอ่ะ ฉันชักงงๆแล้วน่ะ

      ....เห้อ นอนดีกว่า อย่าคิดมากเลย ลิลลี่อยากจะไม่มีอะไรก็ได้น่ะ

(ซีเค : TALK)

 ติ้ด

          หลังจากเจ้าตัวเล็กของผมวางสายไปแบบดื้อๆ ทำให้ผมงงมากๆ ผมทำอะไรผิดไปล่ะ ? แค่ไปซื้อเค้กมาให้เนี่ยน่ะ ? หรือเพราะปล่อยให้รอ แต่เพราะผมไปซื้อเค้กให้ไง เอ๊ะ แต่เมื่อกี้เค้กบอกว่าไม่ได้บอกว่าอยากกินนี่น่ะ   แล้วตกลงเรื่องมันเป็นไงมาไงเนี่ย ลิลลี่โกหกหรอ คงไม่ใช่หรอกก็เขาสองคนเพื่อนกันนิ่ -*-

    ......นอนดีกว่า พรุ้งนี้ค่อยไปง้อเจ้าตัวเล็กล่ะกัน วันนี้ตามหาซื้อเค้กจนเหนื่อยเลย

ZzZz...

(ซีเค :END)

สดใส : เป็นไงบ้างค่ะตอนนี้ สนุกไหมค่ะ ? อ่ะ อย่าเพิ่งตอบไปตอบในคอมเม้นดีกว่าน่ะ ฮ่าๆ 
             เรื่องนี้ใกล้จะเข้าดร่าม่ากันเเล้วน่ะค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าดราม่ายังไงก็ติมตามเอาเองล่ะกันน่ะค่ะ*O*

รักรีดเดอร์ทุกคนค่ะ<33 (เม้นเยอะๆ จะทำให้กำลังใจเเต่งต่อมากขึ้นน่ะค่ะ)

 © Tenpoints