Close friends ยัยเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ! ❥

ตอนที่ 10 : Chapter 09 ❥:นักโทษ (rewrite)

 

Chapter 09 : นักโทษ

          วันนี้แหละจะเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดในโลก ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานเท่าไรน่ะ วันนี้ตอนเย็นซีเคขับรถมาหาฉัน ตอนแรกฉันก็ตกใจทำไมเขาไม่ไปอยู่ที่งานแต่งงาน เขามาหาฉันทำไม ฉันกำลังจะถามเขาแต่เขาก็แทรกตอบฉันก่อนว่า... ‘ไม่แต่งแล้วล่ะ’ ประโยคนี้ประโยคเดียวมันทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขที่สุดในโลกเลยยยยยยยยย 

          และหลังจากนั้น ฉันก็ชวนเขาเข้าบ้าน เราคุยกันเรื่ออยเปื่อย จนมันดึกมากแล้วฉันก็เลยบอกให้เขากลับบ้านไปพักผ่อนก่อน ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมไปหรอก(ถ้าฉันไม่ไล่) แต่ฉันบอกว่าพรุ่งนี้มาใหม่ก็ได้ เขาก็ตอบตกลง แล้วก็กลับบ้านไปเลย แต่เขาไม่กลับปล่าวน่ะ>/////< เขาหอมแก้มฉันแล้วก็วิ่งออกไปเลย  

          ฉันยืนเขิลอยู่สักพักก็เดินเข้าบ้าน

 

          เช้าวันใหม่กับการเริ่มต้นใหม่ของฉันก็มาถึงอีกครั้ง  ฉันกำลังทำอาหารเช้า สองที่สำหรับฉันกับซีเค เพราะวันนี้เขาจะมาหาฉันที่บ้าน ฉันรู้สึกมีความสุขมากม๊าก^^

กริ้ง กริ้ง....

          สงสัยจะเป็นซีเค....

“ลิลลี่” แต่คนที่ยืนหน้าประตูบ้านฉันไม่ใช่ซีเค แต่เป็น...เพื่อนรักฉันตั้งหาก เธอมาทำไมน่ะ

“ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”

“เรื่องอะไร” ฉันรู้กลัวยังไงก็ไม่รู้สิ่ ลิลลี่จะมาไม้ไหนเนี่ย

“ทั้งหมด” ทั้งหมด ? ถ้าฉันยอมคุยด้วยฉันก็อาจจะรู้เรื่องทั้งหมด แต่ถ้าไม่ ฉันก็อาจเป็นคนโง่ที่ไม่รู้เรื่องไรเลย งั้นฉันขอเลือก....

“ตกลง เข้ามาสิ่” ฉันตอบตกลงลิลลี่ก่อนจะเปิดประตูให้ลิลลี่เข้ามา

 

“เอ่อ..” เวลานั่งมองหน้าตาซึ่งๆหน้าแบบนี้ มันทำ..ให้ฉันทำตัวไม่ถูก ฉันควรจะเริ่มหรือจะให้ลิลลี่เริ่มดี แต่สุดท้ายฉันก็เริ่ม

“ฉันจะมาลา” มาลา ? ลิลลี่จะไปไหน ? ทำไมต้องลาล่ะ ?

“เธอจะ...”   ฉันที่ยังพูดไม่จบประโยคก็ถูกลิลลี่แทรกขึ้นก่อน   “ต่างประเทศ”

          O.O ต่างประเทศ

“O.Oจริงๆหรอ” ฉันแทบไม่เชื่อ ลิลลี่เนี่ยน่ะจะกลับไปมือปล่าว ไม่มีทางหรอก คนแบบลิลลี่น่ะค่ะฆ่าได้แต่หยามไม่ได้

“อืม ฉันมีเวลาไม่มากหรอกน่ะ ฉันมาวันนี้ก็แค่จะมาบอกว่า....ฉันขอโทษ ฉันเสียใจกับทุกๆเรื่องที่ฉันทำ ฉันเข้าใจแล้วฉันเข้าใจจริงๆ ยิ่งฉันดิ้นรนที่จะคว้าเขาให้ได้ แต่เขากลับยิ่งออกห่างฉันมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันเสียน่ะเค้กฉันเสียใจจริง ฮึกๆ” ลิลลี่จับมือฉันแน่น ก่อนที่น้ำต่เธอจะค่อยๆหยดลงมา

“ไม่เป็นไรน่ะลิลลี่ ฉันอยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆเธอไง^^ ถึงฉันจะเคยโกรธเธอมากแค่ไหน แต่ถ้าเธอคิดได้ ฉันก็ยินดีจะให้อภัยทุกอย่าง....เพราะเรา เป็นเพื่อนกันไง^^”

 ฉันไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่น้ำตาฉันไหล ฉันรู้เพียงว่า....ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน และเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป

“ลิลลี่เสร็จยัง” เสียงคุ้นๆน่ะ

“เสร็จแล้วพีช” พีช ? งั้นเสียงที่เรียกลิลลี่ก็คือเสียงพีชน่ะสิ่น่ะ แล้วไหนตอนนั้นลิลลี่บแกว่าไม่ใช่

“ลิลลี่ฉันมีอะไรจะ...”

“ฉันต้องรีบไปแล้วล่ะ ลาก่อน” ฉันที่กำลังจะถามลิลลี่เรื่องความสงสัยของฉันแต่ลิลลี่ดันขัดด้วยกรบอกลาฉัน ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งออกไป

          .....จะรีบไปไหนของเขาน่ะ ?

วี้วอ วี้วอ

          เสียงรถตำรวจดังอยู่ใกล้บ้านฉัน ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงมันชัดขึ้นเพราะ รถตำรวจที่ว่า เขาจอดอยู่หน้าบ้านฉันเอง-_-

          เพราะฉันเห็นตำรวจยืนดอมๆมองๆอยู่แถวประตูบ้านฉัน ทำให้ฉันสงสัยอย่างหนัก พวกเขามาทำไม ? ฉันตัดสินใจเดินออกไปเปิดประตูเพื่อคลายความสงสัย

“เอ่อ..มันเรื่องอะไรหรือปล่าวคะ ?” ฉันตัดสินใจถามไปแบบตรงๆ ถ้ามัวแต่อ้อมโลกก็ไม่รู้เรื่องพอดี

“ผมมาจับตัวนักโทษหนีคดีครับ” นักโทษหนีคดีงั้นหรอ -_-

“นักโทษหนีคดี?”

“ครับ คุณรินรดา คุณรู้จักไหม ?” O.O รินรดา ชื่อลิลลี่นี่นา แล้วลิลลีไปทำอะไรมาถึถูกกล่าวหาว่าเป็นักโทษ

“เอ่อ..” แล้วฉันจะติบว่าไงดีน่ะ

“สายของเรารายงานว่า คุณรินรดามาหาคุณ”

“เขาไม่ได้มาค่ะ” ฉันตัดสินใจโกหกไป ยังไงลิลลี่ก็เป็นเพื่อนฉัน

“แต่เมื่อกี้..”

“ฉันบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้มาสิค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว”

ปัง

เฮ้อออออออออออ ฉันช่วยเธอได้แค่นี้จริงๆน่ะลิลลี่  ฉันไม่อยากให้เธอติดคุกหรอก ถึงฉันจะไม่รู้ว่าเธอไปผิดดอะไร แต่ฉันก็จะช่วยยเธอให้ถึงที่สุด

กริ้งงงงงงงง กริ้งงงงงง

                             

“ก็บอกว่าไม่มาก็ไม่มาสิคะ” ฉันรับผลักประตูออกไปวีนแตกใส่ตำรวจ พูดจาไม่รู้เรื่อง=_=;

“เค้ก..”

“อ้าวซีเค” ทีแท้ก็คือซีเคนี่เอง ฉันก็คิดว่าตำรวจ-_-;;

“เค้ก ลิลลี่มาที่นี้หรือป่าว?”

“ถามทำไมอ่ะ ?”

“ก็ทางตำรวจบอกผมว่าลิลลี่จะมาหาคุณ” หาฉัน ? นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้วน่ะ

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตำรวจ อธิบายมาให้ฉันฟังสะดีดีน่ะ-*-”

          ตำรวจเกี่ยวอะไรกับเรื่องลิลลี่มาหาฉันล่ะ และที่สำคัญ ซีเครู้ได้ยังไง ฉันยังไม่ได้เล่าอะไรให้เขาฟังเลยน่ะ

“ก็....ชั่งเถอะ ไม่มาก็ไม่มา” เฮ้ย ได้ไงอ่ะ มันทำให้ฉันค้างคาน่ะเว้ย--+++

 

             ก่อนอื่นไรเตอร์ต้องอโทษด้วยที่ให้รอนาน กว่าไรเตอร์จมีอารมณ์(?) เเต่งเรื่องนี้ได้มันใช้เวลานานมากๆ สภาพเเวดล้อมไม่เอื้ออำนวยสักเท่าไรT^T ต้องขอโทษจริงๆน้า
                              อีกไมกี่ตอนจะจบเเล้วน้า ฝากติดตามด้วยน่ะคะ :)
© Tenpoints ! '