คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความผิดหวังของความคิด
นั่งคนเดียวท่ามกลางแสงจันทร์สาดส่อง คิดถึงคนที่ไม่ได้ไปหา ชั้นเฝ้ามองดวงจันทร์ อยู่ท่ามกลางหมู่ดาวนับพันที่คอยนำทางเป็นแสงสว่างให้กับราตรีแห่งความมืดมิตให้มีสีสัน ดุจดั่งดวงไฟในผับ ที่ผู้คนต่างพากันหลงใหลแสงสีของมัน แต่ไม่เคยนึกถึงความสวยงามที่แท้จริงของมัน.....
ดาวพลูโตวันนี้ไปไหนนะทำไมไม่ออกมารับลมที่ระเบียงเหมือนดั่งเคยเลย นี่เธอทำให้ชั้นต้องเฝ้ารอเหมือนกับคนอื่นๆที่ชั้นเคยรู้จักรอีกแล้วเหรอเนี่ย ยิ่งดึกความเงียบก็ยิ่งมาเยือนมีเพียงตัวชั้นที่เผ้าคอยการมาของดาวพลูโตที่หวังจะได้พบเจอแล้วสนทนากันอย่างเคย
เฮ้ความคิดดดด เสียงนั้นที่คุ้นเคยเหมือนคืนก่อนๆดังเข้ามาในหูของชั้น เหมือนเสียงทุกอย่างได้หยุดลงแม้กระทั้งเสียงนาฬิกาเดินที่ชั้นได้ยินในทุกๆคืนก็เงียบไปให้ชั้นได้ยินเพียงเสียงของเธอ
ดาวพลูโต : ความคิดดด วันนี้ชั้นไปส่งงานอาจารย์มาแต่มันไม่ผ่านอะ อยากร้องไห้จริงๆ เขียนไปตั้งหลายแบบ
ความคิด : ทำไมถึงไม่ผ่านละ ??
ดาวพลูโต : ไม่รู้เหมือนกัน เซงเลย - - แล้วทำอะไรอยู่เหรอ
ความคิด : ชั้นก็รอเธอมาอยู่แหละ นั่งคนเดียวมาซักพักละ
ดาวพลูโต : รอชั้นเนี่ยนะ ตลกละ รอทำไม 5555
ความคิด : ก็เวลานี้ชั้นไม่รู้จะไปคุยกับใครแล้วนิ นอกจากเธอที่เคยเจอกัน
ดาวพลูโต : แหม่ๆๆ รอชั้นเนี่ยแอบชอบชั้นปะเนี่ย ชั้นจีบยากนะ เมื่อกี้ก็ไล่เตะพวกผู้ชายที่ชอบมาแซวไป :P
ความคิด : ชั้นก็แค่อยากมีคนคุยด้วย อยากมีเพื่อนแบบเธอ คุยกับเธอแล้วรู้สึกดีแปลกๆยังไงไม่รู้
ดาวพลูโต : บ้า พูดแบบนี้เค้าก็เขินดิ 55
กินข้าวยัง ไปกินข้าวกันมั้ย ชั้นหิวมากเลย ตั้งแต่เย็นละยังไม่ได้กินอะไรเลย
เอ้า ความคิดๆๆ นายหายไปไหนซะละเนี่ย แล้วบอกว่ารอคุยกับเรา ไอ้บ้านิ เจอจะด่าให้
ชั้นขอโทษนะดาวพลูโต ความจริงชั้นก็อยากไปกินข้าวกับเธออยู่หรอก แต่จะทำไงได้เรามั้นเป็นเพียงความคิดที่เป็นวิญญาณนิ จะออกไปไหนได้ยังไง
ความคิดเห็น