ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บันไดตรงข้ามห้อง

    ลำดับตอนที่ #2 : ความเดียวดายของความคิด

    • อัปเดตล่าสุด 27 ม.ค. 58


    27/01/58 เวลา  เที่ยงคืนกว่า

                    เอ้านายมานั่งดูดาวอีกแล้วเหรอ  ?? ไม่เบื่อบ้างรึไง วันนี้ไปเรียนมาเซงมากเลย รีบตั้งใจตื่นเช้าไปเรียนเลย แต่ต้องรออาจาร์มาตั้ง 2 ชั่วโมง พอมาถึงนะก็เอาแต่คุยโม้อะไรก็ไม่รู้ เสียอารมณ์วะ

                    เฮ้ยยยย  คนคุยด้วยอะอย่าเงียบดิ!!!

     

    ชั้น ขอโทษๆๆ  พอดีชั้นตั้งใจฟังเธอเล่าเรื่องอยู่หน่ะ 

    เธอ : ก็แล้วไป นึกว่าหยิ่งไม่ยอมคุยด้วย มานั่งคนเดียวแบบนี้ทุกคืนเลยเหรอ ไม่ไปอยู่กับแฟนอะ

    ชั้น : อ่อ เราไม่มีแฟนหรอก ก็เลยต้องมานั่งคนเดียวอยู่แบบนี้ไง มันเหงาดี

    เธอ :  -.-

            มันเหงาดี แล้วทำไมไม่หาละ เนี่ยเราโสดอยู่เลยนะ 55555 :D

    ชั้น : ............      

    เธอ : ล้อเล่นน้า

             ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอ  เราชื่อ ดาวพลูโต

    ชั้น : เราชื่อ ความคิด......

                   

                    อากาศเริ่มหนาวแล้วชั้นขอเข้าไปข้างในก่อนนะความคิด  อยู่คนเดียวดึกๆระวังผีหลอกละ 555 :p

     
    ความคิด : หลับฝันดีละดาวพลูโต


                   
                    อีกคื่นหนึ่งที่ต้องนั่งอยู่ลำพังคนเดียวหลังจากที่ดาวพลูโพได้กลับไปยังที่ของเธอ ก็เหลือเพียงแค่ความคิดที่ยังคงอยู่ในห้วงเวลาแห่งความเงียบสงบ อันมือมิด ที่มีเพียงแค่เสียงลมพัดผ่าน เสียงใบไม้ล่วงล่น และเสียงนาฬิกาห้องข้างๆที่ยังเดินต่อไปไม่ยอมหยุด.... 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×