คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : THE LIFELESS HEART :: {RE-Write}
เช้าวันต่อมา
“ซีวอน รถใครมาจอดหน้าบ้านน่ะ ? เพื่อนรึเปล่า” เสียง ชเว กาอิน เรียกลูกชายที่เพิ่งออกจากห้องน้ำมาได้เมื่อครู่ เพราะมีรถคันหรูมาจอดอยู่ที่หน้าประตูรั้ว
“ครับๆ ไอฮันมันมาน่ะครับ” ซีวอนพูดขณะกำลังลงมาจากบันได แล้วเดินออกไปข้างนอกเพื่อไปเปิดประตูรั้ว ก่อนที่รถคันหรูของบุคคลที่เข้ามาใหม่จะจอดภายในโรงจอดรถที่ทำไว้สำหรับแขกที่มาเยือน
“ทันใจดีนี่หว่า แต่โทรเรียกเมื่อวานแล้วบอกว่าไม่ว่างนะแกน่ะ” ซีวอนทักทายเพื่อนอย่างเรียบง่ายและคุ้นเคยเหมือนปกติ มือหนาตบเข้าที่บ่าเพื่อนรักเบา ๆ
“อ้าว…ได้ไง ต้องเซอร์ไพรส์! แล้วมีเรื่องอะไรให้ช่วยวะ?” ร่างสูงอีกคนกระชับเสื้อเชิ้ตแล้วทำท่าทางเหมือนเตรียมพร้อม จนเพื่อนต้องปราม
“อย่ารีบสิวะครับไอคุณฮันกยอง ไปนั่งคุยกันก่อนเดี๋ยวฉันไปเรียกเพื่อนฉันสักแปป”
ชเวซีวอนพาร่างโปร่งอีกคนเข้ามาในบ้านก่อนจะมีแม่บ้านเตรียมน้ำและของว่างมาให้ โดยร่างโปร่งโค้งขอบคุณให้อย่างสวยงาม ก่อนที่ซีวอนจะปลีกตัวขึ้นไปเรียกฮีชอลชั้นบน
“ฮีชอล..เข้าห้องน้ำเสร็จรึยัง” ร่างสูงโผล่หน้าเข้าไปในห้องที่ไม่มีเจ้าของชื่อและเรียกหา ก่อนจะมีเสียงใสๆ ตอบกลับมา
“เสร็จแล้ว มีอะไรเหรอ” ร่างบางเดินมาที่ประตูพร้อมกับผ้าขนหนูที่กำลังเอามาเช็ดผมให้แห้ง
“อ..เอ่อ..คือจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก ฉันเรียกมันมาเองแหละ”
ร่างบางพยักหน้า แล้วเดินตามลงไปชั้นล่างด้วย
“เฮ้ย! ไอฮัน ฉันมาแล้วๆ”
“เออดีๆ ตกลงคุยเรื่องที่บอกเมื่อวานได้แล้วใช่ มะ….เฮ้ย..น..นี่ใครวะ..” ฮันกยองเงยหน้าจากหนังสือมามองฮีชอลก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อย ร่างบางมองกลับด้วยความงง
“ฉันชื่อคิมฮีชอล” คนหน้าสวยตอบเสียงเรียบ
“อ..เอ่อ..ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ผมฮันกยอง”
“อื้ม...”
“ไอวอน ว่าแต่แกจะคุยได้ยังเรื่องนั้นน่ะ” ฮันกยองหยิบของว่างเข้าปากก่อนจะวางหนังสือที่อ่านอยู่ลงข้างตัว พร้อมเปลี่ยนท่านั่งเป็นไขว่ห้าง
“คือว่า..พ่อเลี้ยงของฮีชอลชื่อ คิมชางกุก แล้วคือ..เอ่อ มันโรคจิตอ่อนๆละมั้ง” ซีวอนพูดด้วยสีหน้าไม่มั่นใจแต่เสียงของฮีชอลดันแทรกเข้ามาพอดี
”ไม่อ่อนล่ะ!! มันน่ะโรคจิตขั้นโคม่าไปแล้ว”
“เอ่อ.. โคม่าก็โคม่า ๆ แล้วไงต่อ” ฮันกยองมองหน้าฮีชอลและซีวอนสลับกัน
“พ่อแกเก็บปืนไว้บ้างรึเปล่าวะ? ฉันว่าจะให้แกเก็บไอชางกุกนั่นสักหน่อย”
‘แกร๊งง..!’ เสียงวัตถุที่เหมือนจะเป็นสแตนเลสตกลงกับพื้นแล้วเงียบไป ทำให้ทุกคนหันไปทางต้นเสียงแต่ไม่พบใครทุกคนจึงหันมาสนใจการสนทนาต่อ
“พ่อฉันน่ะเหรอ เก็บอยู่แล้วสิวะ ถามอะไรแปลกๆนะแกน่ะ…แต่ว่าถึงขั้นเก็บมันเลยหรอ” ฮันกยองว่าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ซีวอนพยักหน้า
“แต่ถ้าจะยิงมันทิ้งซะ เราจะทำแบบรีบร้อนไม่ได้หรอก” ฮันกยองปรามไว้
“ทำไมวะ”
“ไม่บอกเว้ย! แล้วพอจะมีรูปมันบ้างมั้ย”
“ฮีชอล นายมีรึเปล่า?”
“ไม่..ไม่มี”
“แต่น้ามีนะซีวอน…”
เสียงของบุคคลที่มาใหม่ทำทุกคนตกใจและหันไปมองเป็นตาเดียว
“น้าโซรี!” ซีวอนอุทานออกมา ก่อนที่ฮันกยองจะเด้งตัวขึ้นมาโค้งสวัสดี
“แต่น้าขอแค่เตือนเค้าได้มั้ย…อย่าถึงกับต้องฆ่ากันเลยนะ”
“แต่น้าโซรีครับ เค้าทำกับครอบครัวน้าไว้ขนาดนี้…”
“น้าขอร้องนะซีวอน อย่าฆ่าเขาเลยนะ..” น้ำตาเอ่อคลอที่เบ้าตาและไหลอาบแก้มลงมา สองมือกำเสื้อมือของชเวซีวอนแน่น
“ผม…ก็..ก็ได้ครับ” ซีวอนยอมใจอ่อน ก่อนจะยื่นทิชชู่ให้หญิงวัยกลางคนซับน้ำตา
“แต่แม่ฮะ..มัน….มันทำร้ายแม่นะ มันไม่เคยรู้ถึงจิตใจของแม่เลย มันไม่เหมือนพ่อนะฮะแม่..”
“เค้าเป็นเพื่อนของพ่อลูกนะฮีชอล ลองคิดดูสิถ้าพ่อรู้ว่าเราฆ่าเพื่อนเค้า..พ่อคงไม่ชอบหรอกนะฮีชอล” โซรีพูดพลางลงไปนั่งกอดลูกชายหลวมๆ
“แต่แม่ฮะ แม่คิดว่าใครฆ่าพ่อละฮะ..” ฮีชอลพูดเสียงนิ่ง โซรีคลายกอดออกแล้วถามอีกที ซีวอนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ..ฮันกยองมองด้วยความงงแต่ก็ตั้งใจฟังเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น
“ใคร!! ใครฆ่า…ใครฆ่าซึงรี…”
“….”
“ฮีชอล! ลูกรู้อะไร?!”
“เปล่าฮะ”
“ฮีชอลบอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะ ใคร..”
“ก็ไอชางกุกที่แม่คิดว่าดีนักดีหนานั่นแหละมันฆ่าพ่อ ที่แม่คิดว่ามันถูกตลอด..ฮึก!..มันมีชู้ แม่ก็รู้แล้วแม่รักมันทำไม..ฮึก..ฮือ..” ฮีชอลซบลงที่ไหล่ของผู้เป็นแม่ก่อนจะปล่อยน้ำตามาอย่างไม่สายตาใคร ผู้เป็นแม่นั่งนิ่งเหมือนไม่รับรู้อะไร
“ฮีชอล ฮีชอล ใจเย็นๆนะครับ...คุณน้ากับฮีชอล นี่ครับ กินน้ำก่อนนะ” ฮันกยองรีบเข้าไปปลอบและยื่นแก้วน้ำให้ทั้งคู่ …..ชเว ซีวอนยืนมองนิ่ง
“ไอวอน ยืนเฉยทำไมวะ ไม่ช่วยฉันปลอบฮีชอลก็ปลอบแม่เขาหน่อยก็ได้” ฮันกยองหันมาต่อว่า ทำให้ซีวอนหลุดจากภวังค์และรีบเข้าไปปลอบ
เมื่อกี้เขาเป็นอะไรไปนะ?
คงไม่ใช่ว่าเขา…
“แกจะอยู่เฝ้าน้าเค้าใช่มั้ย งั้นฉันขอพาฮีชอลไปเดินเล่นนะ เผื่อจะคลายเครียด อีกอย่างจะได้ทำความรู้จักกันด้วย”
ฮันกยองพูดจบก็หันไปชวนฮีชอลให้ไปทันที มีแค่ชเว ซีวอนที่มองตามหลังของทั้งคู่ไป
ถ้าน้อยใจจะผิดอะไรหรือเปล่านะ..
ทำไมเขากับฮันกยองดูแตกต่างกัน
ฮันกยองเพิ่งรู้จักกับฮีชอลวันนี้วันแรก…
ผิดกับเขาและฮีชอลวันแรกจริงๆ..
“เฮ้อ…”
“ซีวอนจ๊ะ” เสียงของโซรีเรียกขึ้นทำลายความเงียบ
“ค..ครับๆน้าโซรี”
“ชอบฮีชอลเหรอ..”
“…”
“ฮะๆ.. น้าล้อเล่น ซีวอนเองเป็นผู้ชายจะไปชอบฮีชอลได้ยังไงล่ะ แค่น้าเห็นว่าฮีชอลพักนี้เหมือนผู้หญิงมากๆเลย..ก็เลยแกล้งถามไปงั้นแหละ” คิมโซรีนั่งขำอยู่กับคำพูดตัวเอง ซีวอนนิ่งคิด
อาจจะจริงของน้าโซรี…
..ไม่หรอก…
“พาน้าขึ้นไปพักผ่อนหน่อยสิ เออนี่แล้วก็อย่าคิดมากนะคำถามเมื่อกี้ น้าล้อเล่น น้ามีลูกเป็นผู้ชายนะจ๊ะ ฮ่าๆ” คิมโซรีขำอีกครั้ง ก่อนที่ซีวอนจะพาไปพักผ่อน
บางที..ผู้ชายก็ชอบผู้ชายด้วยกันได้นี่
หรือว่า..?
ไม่หรอกน่า..
---------------------------------------------------
โย่วๆ ตอนเก้าแล้วจ้าาาาาาา
มันสั้นนะ แต่
ตอนนี้ดูดราม่ามากเลย เฮ้ยยย
หรือว่า!! วอนจะเป็นเกย์หว่า ?
กร๊ากกก~
รีรีแล้วน้าาาา
PSสึ. รักคนอ่านเด้ออออออ จ๊วบ XD
ความคิดเห็น