เพียงถ้อยรำพัน:ปริมาตรหัวใจ

‘ความรัก’ ไม่มีจำนวน ไม่มีขีดจำกัด และสำหรับใครบางคนในความหมายของคำนี้อาจจะเห็นตรงกับคำว่า ‘ไม่มี’ และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น...ที่น้อยเต็มที

                มีคนเคยถามว่าฉันเอาอะไรมาวัดถึงได้มองว่าความรู้สึกนี้มันว่างเปล่า...และทำไมถึงได้มองมันในแง่ลบนัก...

                ฉันมองหน้าเขาที่ฉายแววฉงนก่อนจะยิ้มน้อยๆ...คล้ายสมเพชในคำถามนั้นก่อนจะตอบว่า

                ‘หัวใจ...ที่รู้จักมาแล้วจากรสรัก ทั้งสุขและทุกข์’

‘ความรัก’ ไม่มีจำนวน ไม่มีขีดจำกัด และสำหรับใครบางคนในความหมายของคำนี้อาจจะเห็นตรงกับคำว่า ‘มากมาย’ และผมก็เป็นหนึ่งในนั้น...ที่น้อยเต็มที

                เพื่อนๆที่มีมากมายเคยถามว่าถ้าผมจะรักใครซักคนผมรักเขาเพราะอะไร...ซึ่งส่วนมากเกิดจากความหมั่นไส้ที่ถึงยังไงผมก็ยังจะใช้คำว่ารักได้อยู่เรื่อยไป ทั้งๆที่น่าจะชาชิน ทรมานหรือเข็ดขยาดกับการจากลา

                ผมมองหน้าเพื่อนที่มองมาด้วยความระอาปนหมั่นไส้ ก่อนจะตอบไปว่า

                ‘หัวใจ...’

                แต่ถ้าจะถามว่าเอาอะไรมาวัดก็คงจะต้องย้อนถามแล้วล่ะว่า

                ‘ถ้าจะรักใครสักคนด้วย...หัวใจ แล้วทำไมถึงจะต้องวุ่นวายหาอะไรมาวัด เพราะแค่หัวใจบอกว่ารักมันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือไง’