คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : มายชินกับการมีฟ้าเป็นเพื่อน
ผมับรถพามายมาส่ที่บ้านลุแทน และเอาวรอเปิประูอยู่ที่หน้าทาเ้า ผมเลยรีบลารถไป่วยาวเปิประู่อนะเอารถเ้ามาในบ้านอีที าวรีบเินมาหามายทันทีหลัาผมเปิประูรถให้มาย
"พี่มาย" นั่นน่าเป็นรั้แรที่ผมไ้ยินาวเรียมายว่าพี่เลยมั้ "าวอุย้วยหน่อยไ้มั้ย?"
มายหันมามอผมาวเลยหันมามอ้วย "แ้วยฟ้า" าวเสริม ผมและมายเลยพยัหน้า
าวพาเราทัู้่มานั่ที่โ๊ะิสระน้ำ พร้อมโ้รออยู่ที่โ๊ะ
"าวอยาะอโทษพี่มายสำหรับหลายเรื่อที่ผ่านมา" าวพูับมาย ่อนะหันมามอผม "และเลียเรื่อแ้วย" าวเสริม "าวับพี่เหนือไม่เยเป็นมาว่าพี่น้อ และพี่เหนือ็ไม่เยแะ้อาว้วย่ะ"
"เรื่อนั้นพี่รู้อยู่แล้ว าวไม่้อรู้สึผิหรอ" มายอบ
"แ่าวผิ่ะ าวทำไปทั้หมเพราะาวอยาให้พี่เหนือับพี่มายหย่าัน าวะไ้ไ้ออาวืน และถ้าพี่เหนือรัาว าว็ะไ้แ้แ้นเฮีย้วย" าวปาน้ำา "าวยัรัเาอยู่...รัเสมอ" าวถอนหายใ และมอมาที่ผม "ส่วนฟ้า...เราอโทษนะที่อนนั้นเราโหว่าเรารันายแบบนั้น และอโทษที่พูาทำร้ายิในาย้วย เรา้อารประอาโยารมีลูับนายนลืมไปว่านาย็เป็นนมีหัวใเหมือนัน"
"ไม่เป็นไรหรอาว" ผมอบ "เราเอ็ทำร้ายิใแใ่ย่อยเหมือนันนะ"
"ั้นานี้เราทุนหายันนะ" มายยิ้ม และเราทุนพยัหน้า "ั้นมายอไปหาแม่่อนนะเิทัูุ้่ยันามสบาย"
มายลุ และเินาไป ผมเลยพาาวเ้าบ้าน
...
เอยโทรหาแม่ผ่าน Line และให้แมู่รอบๆบ้าน
"ลูอยู่ีแม่็สบายใ อาารเป็นยัไบ้าลู?" แม่ถาม
"็ยัมีอาารรสาิเพี้ยนอยู่รับแม่ อีไม่นานอา้าเพรสพิสารมาแน่เลย" เอยหัวเราะ "แล้วมายหละเป็นยัไบ้า?"
"ไม่รู้อ่ะลู มายยัไม่มา" แม่อบ
และมายโพล่มาทันทีที่ประู้านหลัแม่ทำให้แม่สะุ้ เอยเลยเผลอหัวเราะออมา
"พี่เอย!" มายร้อทันทีหลัเห็นแม่ำลัุยับเอย "พี่เอยถึฟรั่เศษแล้วใ่มั้ย"
"ถึแล้ว อย่าเสียันะ ริ้านอนอยู่" เราเือน และมายหัวเราะ
"โอเ พ่อนรัเมีย มายเ็นใบหย่าไปแล้วนะ" มายอบ
"อะไรนะ!" แม่ับเอยถามพร้อมัน
"็มายฟัเรื่อที่พี่พูถึารเริ่ม้นใหม่ มาย็เลยอยาลอใ้ีวิอมายบ้า มายพอแล้วหละับารยมันให้พี่เหนือ มายอยาแ่านับนที่ะเป็นู่ีวิ ไม่ใ่เ้าอีวิ"
"ั้นพี่็อให้มายเอนที่รัมายนะ" เอยอบ และหันไปมอริ้าที่เีย "เอยไปนอน่อนนะเี๋ยวโทรหาพรุ่นี้"
"นอนเยอะๆนะลู" แม่ย้ำ
"อย่าลืมอเมีย้วย" มายเสริม
"ร๊าบบบบ" เอยวาสาย และาร์มือถือ
เอยปีนึ้นเีย และอริ้าา้านหลั ริ้าเลยับมือเอยไว้่อนเราทัู้่ะหลับไป
...
มายลับมานั่ที่โ๊ะ้าสระอีรอบหลัาเลียับแม่เสร็ และฟ้า็มานั่เป็นเพื่อน
"านี้มายะเอายัไ่อ?" ฟ้าถาม
"แม่บอว่าะลับไปอยู่บ้านเิม และายหมอน่อ มาย็่วยแม่ายอเหมือนเิมแหละ" มายอบ
"เราเห็น้วยนะเรื่อหย่า ับเรื่อแม่ แ่ทำไมมายลาออหล่ะ?" ฟ้าถาม
"เพราะมันไม่ใ่ัวมายไ มายรัศิลปะแ่มายไม่ไ้อยาทำมันเป็นอาีพ มายไม่อยาไ้ำแหน่ภรรยาอประธาน มายอยาเป็นภรรยาธรรมาที่ื่นเ้ามาพร้อมนรั...ทำอาหารเ้า ทำวามสะอาบ้าน ัผ้าให้เาอนเาไปทำาน และทำมือเย็นรอ้อนรับเาลับบ้าน...แ่โลนี้ไม่เหลือพื้นที่ให้ับวามฝันอมายหรอ ผู้หิสมัยนี้้อเ่้อหัวธุริ ไม่มีพื้นที่ให้หัวิแม่บ้านแบบมายหรอ"
"แ่ในหัวใเรามีพื้นที่ให้มายเสมอนะ" ฟ้าอบ "เรารัใรแล้วรัริ...แ่มายยัไม่้อัสินใอนนี้็ไ้นะ เรารอไ้เสมอ"
"มายินับารมีฟ้าเป็นเพื่อน" มายอธิบาย "แ่มาย็ไม่อยาทิ้โอาศอเราสอนนะ ถ้าเรื่อหย่าบ มายะหาเวลามาหาฟ้านะ มายะหัทำอาหารเพิ่ม และถ้าเราสอนั้ัวไ้แล้ว มายะย้ายไปอยู่ับฟ้านะ"
ฟ้ายิ้มอย่าื่นเ้น และว้ามือสอ้าอมายมาุม "เราะเ็บเินนะ เราสัา...สัวันนึเราะมีที่อเรา"
มายพยัหน้า และว้าฟ้ามาอ ฟ้าัไปสัพั่อนะวาาลบนหัวมาย และอมายไว้ ไม่มีอะไรยาเินวามพยายามอเราสอนหรอ
...
อบุทุนที่ั้ารอ และเ้ามาอ่านันนะะ ไร์อโทษที่ใ้เวลาเียนนาน555
ความคิดเห็น