Game Project ปฏิบัติการพลิกโลก (เกม) ออนไลน์!

ลำดับตอนที่ #1 : 2nd World Online 01 : จุดเริ่มต้น (Rewrite)

2nd World Online 01 : จุดเริ่มต้น

...

การเล่นเกม…จะออนไลน์ ออฟไลน์ เล่นคนเดียว เล่นกับเพื่อน เล่นกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน หรือคนที่ไม่รู้จักกัน สำหรับเธอแล้วมันเป็นเรื่องที่สนุกมาก ๆ เลย

แต่แน่นอนที่สุดว่าเกมมันก็ต้องมีช่วงน่าเบื่อกันบ้าง อย่างเช่น ตอนเริ่มเล่นเกมใหม่ก็ต้องมีช่วงสอนเล่น ต้องนั่งอ่านวิธีการเล่นยาว ๆ เพื่อให้เล่นเป็น

แต่สำหรับเกมบางเกม…แม้จะไม่มีช่วงสอนเล่น แต่ก็มีช่วงน่าเบื่อสุด ๆ อย่างที่เธอกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้เหมือนกัน

ช่วงที่เรียกกันว่า ‘ช่วงเก็บระดับแรกเริ่ม’ ยังไงล่ะ!

“เฮ้อ...”

เสียงถอนหายใจดังออกมาจากริมฝีปากของเด็กสาวร่างเล็กวัยสิบเจ็ดปี ฟ้า…เด็กผู้หญิงธรรมดาทั่วไปเห็นได้ดาษดื่นในสังคม ซึ่งเพราะอย่างนั้นเอง เมื่อเข้ามาในโลกเสมือนจริง เธอจึงปรับรูปร่างหน้าตาของตัวเองให้ออกมาดูดีขึ้น แฟนตาซีขึ้น และโดดเด่นขึ้น อย่างเช่นตอนนี้

เส้นผมสีฟ้าน้ำทะเลยาวถึงเอวถูกรวบขึ้นไปเป็นทรงทวินเทล… ใบหน้ากลมถูกปรับให้เรียวขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังคงความน่ารักสมวัยอยู่ ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตถูกปรับสีเป็นสีแดงทับทิมตัดกับสีผม แต่ส่วนสูง…โลกเสมือนมันไม่ให้เธอปรับ นับว่าโหดร้ายมากสำหรับเด็กผู้หญิงสูงแค่ 155 เซนติเมตรอย่างเธอ

โอเค…ขออธิบายก่อน สถานที่ที่เธออยู่ตอนนี้คือโลกเสมือน โลกจำลองที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยเทคโนโลยีของบริษัทเกียร์คอปเปอร์เรชั่น ซึ่งวิธีการเข้ามายังโลกนี้ก็ง่าย ๆ อย่างแรกก็คือซื่ออุปกรณ์สวมใส่ศรีษะที่เรียกว่า ‘เกียร์’ มาใส่ที่หัวตอนหลับ จากนั้นเราก็จะได้โลดแล่นไปยังโลกเสมือนที่สามารถปรับทุกอย่างของเราได้ (ยกเว้นเพศ ส่วนสูง และน้ำหนัก) และสามารถทำอะไรก็ได้

ซึ่งโลกเสมือนที่ว่าก็จะมีหลายแบบ มีกระทั่งเป็นโลกจริง ๆ เหมือนโลกแห่งความจริง ซึ่งเป็นที่นิยมมากพอตัวเลย เนื่องด้วยเวลาของโลกเสมือนนั้นเดินเร็วกว่าโลกแห่งความเป็นจริง นั่นหมายความว่าเราจะสามารถทำอะไรได้หลายอย่างกว่าในโลกเสมือนแห่งนี้

และเพราะว่าสามารถทำอะไรก็ได้ อีกสิ่งหนึ่งที่นิยมทำกันในโลกเสมือน ก็คือ ‘การเล่นเกมออนไลน์แบบเสมือนจริง’ ซึ่งแน่นอนว่าฟ้าเองก็กำลังเล่นเกมอยู่ เกมที่ชื่อว่า ‘2^nd World Online’ เกมแฟนตาซีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้

ส่วนความรู้สึกในตอนนี้ของเธอก็คือ...

“เบื่อจัง” ฟ้าบ่น ก่อนทรุดลงนั่งกับพื้นหญ้าในโลก 2^nd World Online

เธอโดนโฆษณาในยูทูปหลอก ตอนเข้าไปหาเพลงใหม่ ๆ ฟังในนั้น โฆษณาเกมเกมนี้ก็ได้เด้งขึ้นมา แถมยังกดข้ามไม่ได้จนต้องทน ๆ ดูไป แล้วก็ตกเป็นเหยื่อการตลาดของเกมนี้ทันทีที่ได้เห็นภาพแบคกราวด์สมจริง แถมยังสวยสมจริงจนอยากสัมผัส สุดท้ายก็ตัดสินใจซื้อเกม 2^nd World Online เกมนี้มาในราคาเต็มจนได้

แต่นอกจากแบคกราวด์ที่สวยสมจริงแล้ว ฟ้ายังหาข้อดีอย่างอื่นของเกมไม่เจอเลยค่ะ

เนื่องจากเกมเกมนี้เป็นเกมแนว RPG ดังนั้นการเล่นง่าย ๆ ก็คือเข้าเกม แล้วก็ไปจัดการมอนสเตอร์เพื่อเพิ่มระดับพื้นฐานตัวเอง จากนั้นก็ไปจัดการมอนสเตอร์ที่เก่งกว่านี้ในสถานที่ที่ต่างกันออกไป วนลูปเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ

ถึงจะฟังดูน่าเบื่อ แต่ความจริงแล้วเกมสไตล์นี้ไม่ได้น่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย มอนสเตอร์แต่ละตัวในเกมออนไลน์ประเภทนี้นั้นต่างก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ต้องอาศัยเทคนิคต่าง ๆ ในการจัดการ นอกจากนี้ด้วยแบคกราวด์ของเกมที่สร้างออกมาได้สมจริง ยิ่งทำให้ตัวผู้เล่นได้รับความรู้สึกเหมือนตัวเองได้หลุดออกไปในโลกแฟนตาซี กลายเป็นผู้กล้า และจัดการกับมอนสเตอร์หน้าตาแปลก ๆ พร้อมกับออกผจญภัยไปเจอสถานที่ต่าง ๆ มากมาย นี่คือสเน่ห์ของเกมแนวนี้

แต่ก็นั่นแหละ…กว่าจะได้ออกผจญภัยจริง ๆ นั้นก็อีกนานพอสมควร

ฟ้ายังคงถอนหายใจเสียงดัง ตอนนี้เธอยังอยู่ที่หมู่บ้านเริ่มต้น ขออธิบายหน่อยว่าเกม 2^nd World Online นี้ ตอนเข้าเกมมาครั้งแรกเราจะถูกส่งมาที่หมู่บ้านชายแดน ให้เก็บระดับพื้นฐานเพิ่มความเก่งไปเรื่อย ๆ เพื่อออกจากหมู่บ้านทรุดโทรมพวกนี้แล้วออกไปผจญภัยยังโลกแฟนตาซี ตามคอนเซปต์เกมแนว RPG ทั่วไป

แต่น่าเศร้า…ฟ้าเปิดดูหลอด ‘ค่าประสบการณ์’ ของตัวเองแล้วอยากจะร้องไห้

การเลื่อนระดับจากระดับ 10 ไป 11 ใช้ค่าประสบการณ์หนึ่งหมื่นหน่วย…ซึ่งมันเยอะมาก!

หมู่บ้านที่เธออยู่ก็มีสถานที่ในการเก็บระดับอยู่ไม่กี่ที่ ที่แรกก็คือที่พื้นฐานสำหรับมือใหม่ ทุ่งหญ้าหน้าหมู่บ้าน จะมีสไลม์สีเขียวหน้าตาโง่ ๆ กระโดดไปมาให้ฆ่าเล่นอยู่ ให้ค่าประสบการณ์ตัวละห้าหน่วย อีกที่ก็เป็นทุ่งหญ้าหลังหมู่บ้าน จะมีพวกลูกไก่กับลูกกระต่ายปีศาจให้ล่าเก็บระดับอยู่ ซึ่งให้ค่าประสบการณ์ตัวละยี่สิบหน่วย และพอระดับสูงขึ้นไปอีกก็สามารถเดินทางไปเก็บระดับที่ป่าหลังหมู่บ้านได้ จะมีพวกหมาป่าหมีป่า ให้ค่าประสบการณ์ตกอยู่ที่ตัวละประมาณหนึ่งร้อยหน่วย

สรุปง่าย ๆ คือฟ้าต้องฆ่าสัตว์ป่าในป่าประมาณ 1000 ตัวถ้วนเพื่อเลื่อนระดับจาก 10 ไป 11

ยิ่งคิดยิ่งอยากร้องไห้ค่ะ

ฟ้าหลังจากถอนหายใจเป็นรอบที่สามสิบห้าแล้วก็ตัดสินใจได้ ว่าเธอไม่ควรมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้! ดังนั้นแล้วขอออกจากเกมไปนอนอืดเล่นที่โลกเสมือนสักพักก่อน ไว้ตอนไหนมีอารมณ์มาเก็บระดับเพิ่มก็ค่อยเข้าเกมมา อืม…เป็นทางเลือกที่โอเคกว่ามานั่งเบื่อแบบนี้เยอะเลย

ฟ้าจะไม่มีทางเลิกเล่นเกมนี้เด็ดขาด (เพราะเสียดายเงินไงล่ะ) !

จนกว่าฟ้าจะเล่นเกมเกมนี้จนคุ้มเงินราคาพันบาทที่เสียไป ฟ้าจะไม่เลิกเล่นค่ะ!

สุดท้ายเธอก็ลุกขึ้นยืน ยืดเส้นยืดสายสักพัก จากนั้นก็เดินกลับมาที่หมู่บ้านที่เธอถูกส่งมาเป็นสถานที่แรกในเกม หมู่บ้านก็เป็นหมู่บ้านไม้ธรรมดาทั่วไป ไม่มีอะไรพิเศษ สิ่งก่อสร้างที่อลังการที่สุดคือน้ำพุกลางหมู่บ้าน ซึ่งเป็นจุดที่ผู้เล่นที่อยู่ที่นี่ทุกคนสามารถทำการ ‘ออฟไลน์’ หรือว่า ‘ออกจากเกม’ ได้ ซึ่งแน่นอนว่าค่าบริการไม่มี

ฟ้าเดินเอื่อย ๆ ไปจนเห็นน้ำพุอยู่ในสายตาแล้ว เด็กสาวยิ้มน้อย ๆ ออกมาเมื่อเห็นมัน ก่อนรีบเดินจ้ำอ้าวไปหามัน เธออยากพัก! อยากออกจากเกมไปนอนเล่นแล้ว!

ถามว่าทำไมเธอไม่ยอมไปจ่ายเงินนอนโรงแรมในหมู่บ้าน คำตอบง่าย ๆ คือมันแพง และเธอไม่มีเงินนั่นเอง

แต่ยังไม่ทันได้ล็อกเอาท์ออกจากเกม ก็มีบางสิ่งเกิดขึ้นก่อน

เปรี้ยง! ตูม!

เสียงอะไรบางอย่างดังสนั่นไปทั่วทั้งหมู่บ้าน เหมือนฟ้าเห็นแสงสีขาวเป็นประกายเจิดจ้าพุ่งผ่านหน้าตัวเองไป แถมยังมีอานุภาพรุนแรงมากเสียด้วย ขนาดเธอไม่โดนลำแสงนั้นตรง ๆ เลือดยังลดฮวบจนเกือบตาย ไม่ต้องพูดถึงคนหรือของอื่น ๆ ที่โดนลำแสงนั้นไปเต็ม ๆ หายวับไปไม่เหลือซากเลยทีเดียว

แน่นอนว่าน้ำพุกลางหมู่บ้านก็ถูกทำลายไปต่อหน้าต่อตาเธอเลย

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย!?

เนื่องจากมีผู้เล่นได้ทำการปลดล็อคเควสลับ ‘ล้างบางสัตว์อสูรในป่าสโตนเคฟ’ ทำให้เทพเจ้าแห่งสรรพสัตว์ ‘แอนิมอลมาสเตอร์ ระดับ 120’ ถือกำเนิดและออกมาทำลายล้างทุกสิ่งในรัศมี 30 กิโลเมตร หากเสียชีวิตโดยฝีมือของแอนิมอลมาสเตอร์ จะสูญเสียค่าประสบการณ์ในทั้งหมด ระดับพื้นฐานลดลงยี่สิบระดับ และสูญเสียเงินจำนวน 1,000 เหรียญ

ฟ้าได้แต่ยืนนิ่งอยู่กับที่ สมองกำลังประมวลผล… รู้ตัวอีกทีก็พบกับหมีสีขาวตัวใหญ่เท่าตึกตัวหนึ่งเดินอืดอาดเข้ามาในเขตหมูบ้าน คำรามเสียง ‘โฮก’ ดังลั่น ก่อนหันหน้ามามองเธอ

เดี๋ยว…นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?

พอตั้งสติได้ก็พบว่าตัวเองไม่ควรจะมาตายแบบไม่รู้เรื่องอย่างนี้ ดังนั้นสิ่งที่ฟ้าทำก็คือวิ่งหนีหมีตัวใหญ่ที่คิดว่าน่าจะเป็นบอสที่ระบบประกาศเมื่อครู่ตัวนี้ไปซะ แต่ไม่รู้มันแค้นอะไรเธอหรือเปล่า  ทันทีที่เธอวิ่งหนีมันก็หันมามองเธอ อ้าปากกว้าง ก่อนจะมีก้อนสีขาวเหมือนชาร์ตพลังอะไรบางอย่างอยู่ตรงปลายปาก

ไม่เอา! ฟ้าไม่อยากตายนะ!

ตูม!

ต้องขอบคุณโชคที่มันยิงพลาด ลำแสงสีขาวที่มันปล่อยออกมาเลยเฉียดฟ้าไป เลือดของเด็กสาวลดฮวบจนเหลือเพียงแค่สองหลัก คาดว่าโดนโจมตีฉียด ๆ อีกนิดเดียวก็น่าจะต้องไปเฟ้าพระอินทร์บนสวรรค์แล้ว ฟ้ารีบหาไอเทมน้ำยาเพิ่งพลังชีวิตมาใช้งานทันที

ไม่เอา! ฟ้าไม่อยากตายนะ! ถ้าตายก็ต้องนั่งรอเกิดใหม่ในห้องรอเกิดตั้งสองชั่วโมง! แถมยังระดับกับเงินหายไปจนหมดตัวอีก แบบนี้ที่พยายามเก็บระดับมาตั้งนานก็สูญเปล่าสิ!

แต่กว่าจะใช้ไอเทมเสร็จ บอสหมีสีขาวก็เคลื่อนกายมาอยู่ตรงหน้าเธอเสียแล้ว มันยกเท้าขึ้น เตรียมเหยียบเธอให้แบนติดพื้น นั่นทำให้ฟ้าตัวแข็งค้าง สิ่งที่คิดออกมาได้คือคงไม่รอดแล้วสินะ…

เกมเฮงซวย! ถ้าออกไปได้เธอจะไปเขียนรีวิวคะแนน 0 ดาวให้เกมนี้เลย!

แต่ไหน ๆ ก็จะตายแล้ว สุดท้าย เธอก็ตัดสินใจว่าจะมองหน้าหมีที่ฆ่าเธอให้ตายเป็นขวัญตาหน่อย อย่างน้อย…ข้อดีของมันก็คือหน้าตามันก็น่ารักดีนะเนี่ย

“Soul of darkness”

เสียงเรียกใช้สกิลดังขึ้น ก่อนที่จะมีโซ่สีดำแข็งแรงสองเส้นพุ่งเข้าไปรัดตัวหมีสีขาวตรงหน้า ส่งผลให้มันชะงักไปจนฟ้ารอดตายไปชั่วขณะ ฟ้าอ้าปากค้าง นี่มันอะไรอีกเนี่ย!?

บุคคลเจ้าของสกิลก็พุ่งทะยานไปด้านหน้าเธอ เอาดาบเล่มใหญ่ฟันเจ้าแอนิมอลมาสเตอร์ไปหลายสิบครั้ง แต่มันไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จึงดิ้นและโซ่ก็ขาดออกมาในที่สุด

แน่นอนว่าจังหวะนั้น ฟ้าก็หนีออกมาจากใต้บาทาของมันที่เตรียมเหยียบเธอเละเรียบร้อย

โฮก!

หมีสีขาวคำรามใส่คนคนนั้นพร้อมกับพ่นสายฟ้าใส่อีกฝ่าย หากแต่เขากลับไม่กลัวสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มือควงดาบอย่างชำนาญฟันสายฟ้านั้นทิ้งอย่างง่ายดาย ก่อนที่จะเอ่ยปากออกมาเบาๆ

“Light of the destiny”

ก่อนที่ดาบของเขาจะเปล่งแสงสว่างจ้าออกมา แอนิมอลมาสเตอร์พุ่งเข้ามาหวังจะฆ่าเขาให้ตาย แต่เขากลับกระโดดหลบได้และพุ่งเข้าไปด้วยความเร็วสูงฟันหมีตรงหน้าจนเกิดค่าความเสียหายที่มากจนฟ้าได้แต่มองตาค้าง

แต่มันยังไม่ตาย!

“สมแล้วที่เป็นมอนสเตอร์ระดับบอส ปกติมอนธรรมดาโดนไปขนาดนี้ก็ต้องตายแล้วแท้ ๆ ” เขาพึมพำ แต่ฟ้าได้ยินัดเจนเพราะเสียงพี่ดังเหลือเกิน ฟังจากเสียงแล้วก็คงจะโตกว่าเธอหน่อยสินะ

แอนิมอลมาสเตอร์เรียกใช้ทักษะบางอย่างที่ทำให้เล็บของมันยาวและแหลมเฟื้อยยิ่งขึ้น พร้อมกับวิ่งด้วยท่าทางที่ไม่สามารถเดาทางออกใส่ผู้เล่นตรงหน้า เขาคนนั้นกระโดดสูงขึ้นหลบ มันอ้าปากกว้าง ปล่อยลำแสงสีขาวมีประกายไฟฟ้าแลบออกมาจากปากไปยังชายหนุ่มลึกลับ แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็หยิบการ์ดใช้พลังเวทออกมา ใช้ทักษะเดียวกันโจมตีไปยังแสงสีขาวจนเกิดระเบิดเสียงดังตูม

ควันเต็มไปหมดจนฟ้าไม่เห็นอะไรเลย แต่เธอก็ต้องตกใจเพราะแอนิมอลมาสเตอร์นั้นจู่ๆ มันก็พุ่งออกมาจากควัน พุ่งมาทางเธออย่างรวดเร็ว!

เดี๋ยว! ทำไมถึงได้อาฆาตกันนักคะคุณหมี!?

“Triple wind light”

เสียงเรียกใช้ทักษะจากคนคนเดิมดังขึ้นด้านหลัง ก่อนจะมีแสงสีขาวเจิดจ้ารูปพระจันทร์เสี้ยวสามอันพุ่งมาใส่แอนิมอลมาสเตอร์อย่ารวดเร็ว และรุนแรงมาก คนคนนั้นเองก็ยังไม่ตายอีกเช่นกัน

หมีสีขาวเลิกสนใจฟ้าแล้วหันไปจัดการคนที่โจมตีมันมาแทน มันเรียกใช้ทักษะเดิมอีกครั้ง และแล้วการต่อสู้ระหว่างชายหนุ่มลึกลับกับบอสลับหน้าตาน่ารักก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

“เธอตรงนั้นน่ะ มีอาวุธใช่ไหม!? จัดการมันให้หน่อย!”

ซะที่ไหน

คนคนนั้นตะโกนเรียกฟ้าที่ยืนอยู่ห่าง ๆ แต่ก็ยังเกือบโดนฆ่าตายหลายรอบแล้ว เธอชะงักไป เขาเรียกเธอหรอ…แล้วก็บอกให้จัดการบอสตรงนี้ให้หน่อย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็เก่งเทพถึงขั้นสามารถล้มมันด้วยตัวคนเดียวได้ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

“ย้ำอีกทีนะ รีบๆ โจมตีอะไรมันก็ได้ มันจะตายแล้ว!” เขาย้ำเสียงดังอีกรอบ

ฟ้าก็ยังไม่เข้าใจนัก แต่… เขาบอกให้โจมตีมัน ไหน ๆ เขาก็ช่วยเธอแล้ว ช่วยกลับก็คงไม่เสียหายหรอก

เด็กสาวเมื่อคิดได้ดังนั้นจึงหยิบปืนพกกระบอกเล็กๆ ที่เหน็บอยู่ข้างเอวออกมา เล็งไปที่หมีสีขาว ก่อนค่อย ๆ ยิงไปทีละนัด ๆ จนกระสุนหมดแม็กกาซีน ฟ้าเปลี่ยนกระสุนใหม่ ก่อนทำแบบเดิมซ้ำไปมา ค่าความเสียดายที่ทำได้มันช่างน้อยนิดเพราะความต่างของระดับของเธอกับบอสมีมากเกินไป และเพราะอย่างนั้นมันเลยไม่สนใจเธอเลย มัวแต่ไปวิ่งตามล่าชายหนุ่มปริศนาแทน ซึ่งเขาก็หลบการโจมตีของมันได้เรื่อย ๆ ด้วย

ผ่านไปไม่นาน ความเสียหายราวมดกัดของฟ้าก็สามารถจัดการแอนิมอลมาสเตอร์ได้เป็นผลสำเร็จ มันกรีดร้องลั่น ก่อนล้มลง ตัวสลายเป็นละอองแสง เสียงประกาศเลื่อนระดับในหัวถี่ยิบ รวมไปถึงเสียงบอกจำนวนการได้ไอเทมระดับสูงที่ได้จากการสังหารบอสดังถี่ยิบจนเธอมึนหัวไปเลย

สิบเอ็ด สิบสอง….สิบเก้า ยี่สิบ ระดับของฟ้าพุ่งแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว!

“เอ่อ... ”

หลังจากที่พอตั้งสติได้จากการได้ยินเสียงรายงานของระบบดังถี่ยิบ เด็กสาวก็หันไปมองคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ กำลังเรียบเรียงความคิดอยู่ว่าตัวเองควรพูดอะไรออกไปสักอย่าง

จะว่าไปแล้วเธอเพิ่งจะสังเกตเห็นการแต่งกายของเขา คนตรงหน้านี้ใส่ชุดธรรมดาแต่ดูราคาแพง ดาบที่เขาใช้เมื่อครู่ยังถืออยู่ในมือข้างขวา... จากที่เธอเห็นน่าจะเป็นดาบระดับสูงที่ตกจากบอสเท่านั้น ส่วนหน้าตาก็ดูโตกว่าเธอ แต่ก็ไม่ได้แก่ เอาเป็นว่าสัก 20 ต้น ๆ แล้วกัน

แต่ดูจากการแต่งตัว คนคนนี้เป็นผู้เล่นระดับสูงแน่ๆ ฟ้าฟันธง!

ไม่สิ เธอควรจะเดาได้ตั้งแต่เขาดวลเดี่ยวกับบอสเลเวล 120 แล้ว!

“ได้ของจากบอสรึเปล่า?” เขาเดินเข้ามาใกล้ หรี่ตาถาม ฟ้าสะดุ้งทำอะไรไม่ถูก

รอนานมาก สุดท้ายเธอก็พยักหน้าพยักหน้าถี่ยิบ “เอ่อ…เอาเป็นว่าถ้าคุณพี่อยากได้คืน เดี๋ยวหนูให้เดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ อยากได้อะไรล่ะคะ? เงิน? อาวุธ? ไม่สิ! เอาไปให้หมดนี่เลยแล้วกันค่ะ!”

เขาเลิกคิ้ว “เอ่อ…ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น หมายถึง ฉันแค่ถามเฉย ๆ ไม่ได้อยากได้หรอก น้องเอาไปเถอะครับ” ชายหนุ่มยิ้มร่าเริงให้เด็กสาว

ฟ้าก็ยังคงไม่เข้าใจอะไรนัก ได้แต่พยักหน้าไปเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดี จนกระทั่ง…

เนื่องจากผู้เล่นฟ้าปลดล็อคเควสลับสังหารแอนิมอลมาสเตอร์ทั้งๆ ที่ระดับมากกว่าเกิน 100 ระดับลงได้ จึงได้มีการสุ่มเรียกมอนสเตอร์ระดับบอส มังกรเหมันต์ ระดับ 130 ออกมาโจมตี... ผู้ที่ถูกมังกรเหมันต์สังหารจะถูกลดระดับพื้นฐานลง 30 ระดับ หากไม่ถึงจะระดับติดลบ รวมไปถึงสูญเสียค่าประสบการณ์ทั้งหมด ไม่สูญเสียเงิน

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย!?”

เธอได้แต่ร้องโวยวาย ขณะที่ชายหนุ่มปริศนาได้แต่หัวเราะอย่างร่าเริง

นี่แหละ คือเรื่องราวของเธอล่ะ!

******************************************

สวัสดีนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ หลังจากที่หายไปนาน ตอนนี้ก็กลับมาแล้วค่ะ

ตอนใหม่จะยังไม่ลงเพิ่มนะคะ ตอนนี้ขอคนเขียนจัดการรีไรท์นิยายส่วนของภาคแรกใหม่ก่อน ไม่ว่าจะเป็นปรับภาษา ปรับเนื้อเรื่องให้สมูทกว่าเดิม ปรับรายละเอียดอะไรต่าง ๆ ให้เข้าที่เข้าทางกว่าเดิมตามที่เคยมีนักอ่านหลายคนท้วงมาด้วย (ฮา)

ดังนั้นจำนวนภาคแรกทั้งหมด 7 ตอนของเกม 2nd World Online คนเขียนขออนุญาตในการปิดตอนพวกนี้ไว้ก่อนนะคะ เพราะการรีไรท์จะทำให้จำนวนตอนและการดำเนินเรื่องต่างจากแบบเก่าพอสมควร ซึ่งคาดว่าภายในอาทิตย์นี้ก็น่าจะเขียนจนจบเกมนี้ค่ะ จากนั้นก็จะทำการีรไรท์ภาคเกม ZWO ต่อ จากนั้นก็จะทำการคลอดนิยายภาคสองออกมาให้ทุกคนได้ชมกันค่ะ (ปาดน้ำตา ทุบไหดองแตกแล้ว เย้!)

ไว้เจอกันใหม่ตอนถัดไปค่ะ