คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ลับที่ 2 ฉัน และ เธอ
พอถึงสวนสัตว์ฉันเดินเที่ยวกับเจ้าเด็กนี่ ฉันรู้สึกไม่ดี เพราะพวกผู้หญิงที่เดินผ่านฉัน
ใช้สายอัมหิตจิกใส่ฉัน ฉันเสียวสันหลังวาบเลยอ่ะ ฮึ๋ยยยยยยย
ฉันเดินจนล้าาาาาา ไปหมด อามูร์ถามฉันยังเป็นห่วง
"เจ๊ เอาน้ำป่ะเดี๋ยวแอลซื้อให้" ฉันมองขึ้นไอ้ปาก แล้วถามลับว่า
"นายถามฉันอ๋อ" แอลพยักหน้า อย่างเป็นมิตร
"ไม่เอาอ่ะ ขอบใจ สำหรับ 'น้ำใจ' 'ของนาย' นะ"
"พี่จะบอกว่าผมไม่มีน้ำใจอ่ะดิ"
"แล้วแต่นายจะคิดอ่ะ" ไอ้เด็กแสบมันมองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง
"แล้วจะไปดูมะโคซิกอ่ะ" ฉันหันไปอีกทาง พอกำลังจะหันมาหาเจ้าแอล
แหม พวกๆ 'ชะนี' กรูกันมาขอเบอร์ เจ้าแอล ฉันส่ายหน้าอย่าระอาก่ะไปเด็ก กะหล่อน บ้ากามเนี่ย
เจ้าแอลจับแขนฉันบอกให้ลุก ฉันก็ลุก แล้วมันก็บอกกับ นางพญาชะนีทั้งหลายว่า
"ขอโทษ ครับผมมีแฟนแล้วครับ" มันยิ้มหวาน
แต่ยัย พวกนั้นจิกตาใส่ฉันค่ะท่าน เอาไงดีอีซองจงตายแน่เลย ฮือออ T_T แม่จ๋าหนูคิดถึงแม่จังหนูยังไม่อยากตาย แงงงงง (นังขี้แงเอ๊ยยย) แต่สุดท้ายผู้หญิงพวกนั้นก็เดินจากไปง่ายเสียจริงนะเนี่ย
"นี่แอล ฉันจะตายเพราะนายมั้ยเนี่ย" หน้าฉัน บูด สุดๆๆในตอนนี้ แอลไม่ตอบหันมาทำหน้ายักษ์ และพาฉันไปดู โคซิก เราเดินเที่ยวดูสัตว์ไปเรื่อยจนกระทั่งยามบ่ายพวกเรานั่งแท๊กซี่กลับมาบ้าน ในตอนกลับพวกเรา แถบไม่สนทนากันเลย ก็มาอีตอนจะลงรถนี่แหละ โคตรมีปัญหาเล้ย เถียงกันว่าใครจะจ่าย สุดท้ายฉันก็แพ้ไอ้เด็กนี่จนได้ ชิ -3-
ตอนนี้ บ่ายหนึ่ง แก่ๆ ฉันเตรียมตัวนอเพราะ ฉันตั้งนาฬิกา ปลุกไว้ 5 โมงเย็น ครอกฟี้้ ZzZz
17.00 ฉันลุกขึ้นมาจากเตียง เปลี่ยนเสื้อผ้า (ไม่อาบน้ำนะ) ฉันใส่เสื้อสายเดี่ยวสีฟ้าเข้ม กระโปรงสั้นสีขาว ดัดผมให้ลอนอย่างดีพร้อมออกจากบ้าน แต่มันมาติดเอาอีตรงที่ว่ามีเด็กผีที่ชื่อ แอล มันมาขวางไว้ซะก่อน
"พี่จะไปไหนเนี่ย แต่งตัวยังก่ะผู้หญิงอย่างนั้นอ่ะ" ฉันมองหน้ามันและถามว่า
"แล้วนายอยากออกไปด้วยมั้ยล่ะ" มันยิ้มหวานตอบหน้าตาเฉย ว่า
"ถ้าเจ๊ให้ไปผมก็จะไป"
"งั้นก็ตามมาเลยสิ" และนี่ก็เป็นอีกวันที่ฉันต้องนั่ง แท๊กซี่คันเดียวกันกับมัน รู้สึกสะอิดสะเอียนก่ะไปเด็กบ้านี่เหลือเกิน วุ้ยยยยยย -3-
.........ณ บาร์แห่งหนึ่ง
ฉันเดินเข้าไปหน้าละลื่นเพื่อนจะแยกกับไปเด็กคนนั้น และก็แยกได้จริงๆ มันไปหยิบกีต้าร์เตรียมขึ้นเวที ส่วนฉันก็นะ เข้าวงเม้าท์กับเพื่อนสาวรวมถึง เจลโล่ว ด้วยมันเป็นเพื่อนอีกคนนึงของฉัน หน้าตามันน่ารักมาก จนฉันยังสู้ไม่ได้ ยัยเนี่ยสวยนะ แต่ว่า มันซ่าส์ (เธอก็เป็นไม่ใช่รอซองจง ๕๕๕+ )
"อ้าวแกมาพอดีเลย" นังเจลโล่วมันทักฉัน
"แล้วแกเห็นฉันมั้ยล่ะนังเจลโล่ว" ฉันมองตาขวางใส่มัน
ตอนนี้เจ้าตัวแสบขึ้นดีดกีต้าร์อย่างเมามันส์ ส่วนพวก 'ชะนี' ลุกขึ้นกรี๊ด ยกเว้นฉันคนเดียวในผลับ
"แก ทำไมคนกรี๊ดมันเยอะจุงเบยอ่ะ"
"แกไม่รู้หรอเจ้าเนี่ยมันเป็นเจ้าของบาร์โคตรซ่าส์เลยอ่ะ"
"ไอ แอล เนี่ยนะ โอ๊ยยยย ขอตัวไปอ้วกก่อนก็แล้วกัน"
ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำหญิง เฮ้อออ ทำไมทางเดินมันมืดจัง
แอล แกไม่มีเงินติดไฟรึไงยะเนี่ย ตอนนี้ฉันทำธุระในห้องน้ำเสร็จและ ฉันเดินมาส่องกระจก และพูดขึ้นว่า
"ฉันนี้หนอน่ารักจริงๆเลยอ่ะ" แต่พอฉันจะเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง กระโดดเข้ามาตะครุบฉันและพูดว่า
"อยู่นิ่งๆถ้าไม่อยากเจ็บตัว" มันเอามืออัน ใหญ่และหยาบและลูบไล้ต้นขาของฉัน และเริ่มเอาปากอันโสมมของมันประกบกับปากของฉันมันพยายามจะเอาลิ้นเข้ามาเก็บความหวานหอม แต่ก็ มีมือที่ฉันคุ้นเคย เข้ามาซัดเข้าเต็มเปาที่ดวงตาของไอ้โรคจิต จนมันวิ่งหนีไปฉันรีบลุกขึ้น ไอ้เด็กนั่นทักด้วยถ้อยคำที่หยาบคายสุดๆ
"ไงเจ๊ สมน้ำหน้า แต่งตัวไม่รู้จักปิดให้มิดชิด"
"นี่น่ะหรอคำกล่าวของผู้ที่ช่วยเหลือฉัน ชิ -3-"
และฉันก็เดินไปบ้วนปาก 10 กว่ารอบ แล้วไอ้เด็กนี่มันก็เดินออกมาพร้อมฉันเรานั่งอยู่ที่บาร์ด้วยกัน เจ้าเด็กนั่นสั่งเครื่องดื่มอย่างรู้ดีมาก ฉันดื่มเครื่องดื่มฉันเริ่มเมาและแล้วสติฉันก็หลุด ตอนนั้น 00.00 นาฬิกา เริ่มมีน้ำกระจายมาทั่วบาร์ ดีเจเปิดเพลงดัง ฉันลุกขึ้นไปเต้นเหมือนดั่งคนบ้า แอลลุกขึ้นมาเต้นกับฉัน จนกระทั่ง 01.00 แอลพาฉันกลับบ้านด้วยรถมอเตอร์ไซค์คันโปรดของเขาฉันกลับบ้านพร้อมมัน ฉันไม่มีสติแล้วฉันเผลอเอามือโอบรอบเอวของแอลไว้ เมื่อถึงบ้าน แอลอุ้มร่างบางของ ซองจง ขึ้นห้องไปและวางบนเตียงของ
ซองจง
..........เช้าวันต่อมา
ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้ามั้ง เพราะตอนนี้ เที่ยงแล้ว (มันไม่เที่ยงและล่ะ) ฉันก้มดูเสื้อผ้าของฉันมันถูดเปลี่ยน จากเสื้อสายเดี่ยวสีฟ้า กลายเป็น เสื้อยืดสีเหลือง จากกระ
โปรงสั้นสีฟ้า กลายเป็นกางเกงขาสั้นสีขาวนวล -0-"
ตกใจว่ะ ใครมันเปลี่ยนให้วะ ฉันรีบวิ่งไปห้องของ
ไอเด็ก หื่น กาม ลามก จกเปตร (เยอะไปและ) ฉันรีบวิ่งไปหน้าตาตื่น เปิดห้องเข้าไป ไอ้เด็กบ้านอนหลับปุ๋ย อยู่บนเตียง ฉันวิ่งเข้าไปเขย่าตัวเจ้าเด็กบ้า ฉันแหกปากเรียกไอ้บ้า 'ก็คนมันกลัวคุกอ่ะ ซองจงน้อยอยากใช้
ชิวิตนานๆอ้าาา T-T' มันตื่นแล้วพูดแบบที่คนเพิ่งตื่นเขาพูดกันอ่ะนะ
"มีไรพี่ซองจง ผมง่วง" แล้วมันก็หันไปอีกทาง ฉันรีบพลิกตัวมันกลับมามองหน้าฉัน
"ใคร ถอดเสื้อผ้าให้ฉัน"
"อ๋อ" มันลุกขึ้นมานั่งหน้าตาเฉย เฉยมากๆ
"คงจะเป็นผมมั้งเจ๊" แอลตอบ ไม่ฉันรู้สึกเหมือนฉันจมดิ่งลงไปใต้พิภพโอ๊ยอยากตาย
"ล้อเล่นผมไม่อยากดูของเจ๊หรอกนะ" ชิ ดูตอบสิ แต่ก็อ่ะ มันดีมากเลยที่ไม่ใช่นาย
"แล้วใครล่ะ ที่เปลี่ยนเสื้อให้ฉัน"
"จะใครล่ะก็ พี่ ยอล ไงเล่า" ฉันยิ้มกว้าง
"ไปเหอะเจ๊หิวแล้ว" ไปไหนอ่ะ
"ไปกินข้าว ข้างนอกไงไปเหอะไปแต่งตัว"
"อืม" ฉันตอบสั้นๆ และทำตามอย่างว่าง่าย เอ๊ะแล้วทำไมฉันต้องไปทำตามมันด้วย หรือเราชอบมันวะ โว้ยยยย ไม่ใช่อ่ะ ไม่อยากอยู่ในคุก ไม่เอาาาาอ้า
สรุปฉันก็ต้องไปก่ะมันหึ
14.30
เราสองคนนั่งอยู่ในภัตตาคารหรู แห่งหนึ่ง ย่าน คังนัม
เราสั่งอาหารกินกันเป็นว่าเล่น และอยู่ดีก็มีชายปริศนาคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน และพูดว่า
"เธอแลกเบอร์กัน" เขายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันเมม
เบอร์ให้เขาอย่างว่าง่าย เราและเบอร์กันเสร็จเขาก็บอกว่า
"ขอบใจ" แล้วเขาก็เดินจากไป
"เสน่ห์แรงนะเจ๊ กลับบ้านเลย ผมหวง" ฉันมองหน้ามันอย่างงง
และแล้วเราก็ต้องกลับบ้าน เมื่อกลับถึงบ้าน ก็มีเบอร์
ปริศนาโทรมาหาฉัน
" ฮัลโหล "
"ฮัลโหลจร้"
"จำเราได้มั้ย"
"หึ จำไม่ได้อ่ะ"
"ที่ภัตตาคารอ่ะ"
"อ๋อ"
"พรุ่งนี้เจอกันที่สวน ย่านเมียงดงนะ"
"อืม เออว่าแต่นายชื่อไรหรอ"
"เราชื่อ ซิโค่"
"เรา ซองจงนะ"
"อืม พรุ่งนี้เจอกันนะ"
รๅกเกๅหลี Talk
ฮ่าๆ ความรักเริ่มประกายในดวงใจของ ซองจงแล้ว
เรื่องราวคงจะดุเด็ดเผ็ดมันขึ้นถ้าเม้นท์เยอะๆ ล้อเล่น เอาล่ะเราจะลงแค่วันเสาร์-อาทิตย์นะเอ่อ ตัดจบเลย
รอดูรอติดตามนะ อิอิ ชายลึกลับมาแล้วติดตาม
ลับสี่เร็วๆนี้นะ
ความคิดเห็น