ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดวงใจ นักรบ (นัทซิน singular)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 18 ม.ค. 56


    บทนำ

    อุแว้ๆๆ

    เสียงทารกดังขึ้นทำให้สมาชิกภายในบ้านที่นั่งรวมกันอยู่รีบลุกขึ้นตามกันมาหยุดอยู่ที่หน้าบานประตุไม้ที่ปิดสนิทอยู่เพียงไม่นานบานประตุไม้ก้ถูกเปิดออก ไม่รอช้าให้เสียเวลาทุกคนรีบเข้าไปในห้งนั้นทันที บนฟูกในห้องนั้นมีร่างของหยิงสาวนอนหลับอยู่ ด้านข้างมีหญิงสาวอยู่อีกคนหนึ่ง เธอยุ่ในชุดผ้าถุงและสไบดังเช่นหญิงคนอื่นๆแต่ทว่าที่ต่างไปก้คือผมสีทองสว่างยาวถึงกลางหลัง แอนนาเป็นหมอชาวอังกฤษที่เข้ามาอาศัยอยู่ที่กรุงศรีอยุธยานาหลายปีแล้วด้วยความที่เธอประทับใจวัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ของคนที่นี่ และทำหน้าที่เป็นหมอรักษาชาวบ้านในพระนคร และหลังจากที่ทำคลอดให้ภรรยาของพระสุวรรณราช เรียบร้อยแล้ว แอนนาก็รอเพื่อตรวจร่างกายของทารกน้อย

    “แอนนาลูกข้าเป็นเยี่ยงไรบ้าง”พระสุวรรณราชเอ่ยถามเป็นคนแรก

    “ปลอดภัยดีเจ้าค่ะคุณพระแต่ข้าจักรอตรวจให้แน่ใจอีกครั้งว่ามิมีโรคอันใดจริงๆ”แอนนาตอบ

    “แล้วลูกฉันเป็นหญิงหรือชาย”

    “ลูกชายเจ้าค่ะคุณพระแต่ว่าหน้าตาเหมือนแม่เหลือเกิน”เป็นจังหวะเดียวกับที่บ่างคนหนึ่งอุ้มทารกน้อยเข้ามาส่งให้พระสุวรรณราชผู้เป็นบิดา

    “กระผมให้คุณแม่ตั้งชื่อให้หลานขอรับ”

    “เราจะเลี้ยงให้เขาเป็นชายไม่ได้ หากเป็นชายเขาจะไม่รอด”ผู้เป้นมารดาบอกบุตรชาย

    “ทำไม่เล่าครับ”พระสุวรรณราชถามด้วยความตกใจ

    “ดวงของเขาต้องเป็นหญิง หากเป็นชายนั้นเขาจะอยู่ได้ไม่เกิน 5 ปี”หญิงชราพูดเสียงเรียบ

    “แต่นี่เขาเกิดมาเป็นชายแล้วเราก็ต้องเลี้ยงให้เขาเป็นผู้หญิงหรือครับคุณแม่”ผู้เป็นแม่เพียงแต่พยักหน้าเป็นคำตอบให้กับคำถามของลูกชาย

    “จะเป็นอะไรไหมเจ้าคะถ้าข้าจักขอตั้งชื่อให้เด็กผู้นี้  เมื่อเห็นเขาแล้วทำให้ข้ารู้สึกคิดถึงน้องสาวของข้า”แอนนาพูดขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบมานาน และเหตุที่ทำให้เธอกล้าขอเพราะเธอค่อนข้างจะสนิทกับครอบครัวนี้พอสมควร

    “ได้ซิ  แม่เป็นคนช่วยทำให้เขาเกิดมาได้อย่างปล่อยภัย ถ้าอยากจะตั้งชื่อให้เขาก็เอาเลย”หญิงชราเป็นผู้ตอบ

    “ข้าขอตั้งชื่อเขาว่าซิน  ซินเซียร์เจ้าค่ะ ซินเซียร์มีความหมายว่าบริสุทธิ์ เป็นชื่อเดียวกับน้องสาวของข้า”จบคำของแอนนาทุกคนก็ก้มลงมองเด็กน้อยในอ้อมกอดของพระสุวรรณราช

    “ซินอย่างนั้นรึ”พระสุวรรณราชพึมพำเบาๆ

    “กระผมขอยกลูกคนเล็กของกระผมคนนี้ให้อยุ่ในความดูแลของคุณแม่ขอรับ”พระสุวรรณราชส่งลูกน้อยไปให้มารดาที่รับเด็กน้อยไว้ในอ้อมอกแล้วยิ้มให้น้อยๆ

    “เจ้าจะเป็นที่รักยิ่งและจะป็นดั่งดวงใจของบุรุษผู้หนึ่งในอนาคตหลานย่า ย่าจะเลี้ยงเจ้าให้ดีที่สุด”หญิงชราพูดกับเด็กน้อยเบาๆ

     
    เอาหล่ะมาแว้วววววว
    เรื่องใหม่อีกละ ขยันเปิดจิงอะไรจิง
    เรื่องรักกลางไพรยังไม่มีอะไรนะคะ
    กำลังทยอยลง ใครที่อ่านไปแล้วก็รอหน่อยนะคะ
    เพราะตอนนี้ทยอยลงตอนเก่าๆอยุ่
    ขออภัยในความไม่สะดวกค่ะ
    ฝากเรื่องดวงใจนักรบไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ

     ช่วยกันเม้นและโหวตให้สุดสวยคนนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×