[fic.got7]แรกแย้มดอกเหมย

  CR.SHL

 - แรกแย้มดอกเหมย -

เมื่อยามแรกแย้มดอกเหมย เจ้ามาหาพี่

เจ้าทั้งเข้มแข็ง อ่อนโยน และงดงามหาใครเปรียบ

เจ้าคอยอยู่ข้างกาย เป็นกำลังให้พี่

แต่บัดนี้ดอกเหมยร่วงโรย เจ้าก็จากไป

องค์รัชทายาทจินยอง

: ข้าจะรักใครมากไปกว่าประชาชนของตัวเองได้อย่างไร

หน้าที่ขององค์รัชทายาทนั้นเล็กน้อย หากหน้าที่พระราชาของประชาชนนั้นใหญ่หลวงนัก องค์รัชทายาทจึงต้องทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถ แม้มันจะเจ็บปวดมากเพียงใดก็ตาม

องค์ชายอี๋เอิน

: ข้าเป็นองค์ชายหากต้องทำสิ่งใดเพื่ออาณาจักร ต่อให้มันยากลำบากข้าก็จะทำ

เพราะเกิดจากมารดาต่างแดนจึงไม่ได้รับการยอมรับจากราชวงศ์มากนัก หากแต่องค์ชายอี๋เอินมิเคยนึกน้อยใจในชะตาชีวิตของตน สิ่งใดทำเพื่ออาณาจักรได้เขาจะยอมทำทุกอย่าง

หัวหน้าองครักษ์แจบอม

: ข้ายึดถือหน้าที่สำคัญกว่าสิ่งใด แม้ดวงใจข้าให้ผู้ใดแต่ทั้งชีวิตข้าให้องค์รัชทายาท

เมื่อสาบานว่าจะเป็นองครักษ์ประจำองค์รัชทายาท ก็ต้องจงรักภักดีเพียงพระองค์ มอบทั้งชีวิตให้พระองค์จนกว่าลมหายใจสุดท้ายจะมาถึง

          ฉบับแก้ไขปรับปรุงเล็กน้อย หลังจากอัพเปิดเรื่องอย่างเมาๆ

ก็ได้ฤกษ์เปิดเรื่องจริงๆ ก็เป็นกำลังใจให้แต่งจนจบด้วยนะ

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากความมโนของคนเขียนเอง ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับตัวบุคคล

จงอ่านเพื่อความเพลิดเพลิด และโปรดเข้าใจราชาศัพท์กากของคนเขียนผู้นี้ด้วย

สุดท้ายรูปดอกเหมยได้มาจากเน็ต ยังขาดรูปองค์รัชทายาทจินยอง องค์ชายอี๋เอิน

และหัวหน้าองครักษ์แจบอม หากใครจะกรุณาหามาให้ หรือทำให้ก็ขอบคุณมากๆ

คุยนานไม่รู้มีคนอ่านไหม ช่องทางการติดต่อยังไม่มีแต่สามารถติดแท็ก 

#แรกแย้มดอกเหมย ไว้เจอกันในนั้น