ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 แนะนำ
Chapter 1 แนะนำนักเรียนใหม่
ณ โรงเรียนมัธยมมินซองฮา ..
“กรี๊ด.....กรี๊ด......กรี๊ด.......... พี่คิบอมหล่อมากเลยค่ะ” “พี่คิบอมเท่ห์มากเลยค่ะ O*O”
“อ๊ากกกกกก …. หล่อโฮกกกกกกกกกกกก” นี่เป็นเสียงส่วนหนึ่งที่ดังขึ้น หลังจากการแข่งขันบาสเกตบอลของโรงเรียนมัธยมแห่งนี้จบลง คิมคิบอม ผู้ที่ได้ชื่อฉายาว่า เสือยิ้มยากของที่นี่ กำลังเดินออกจากสนามไปพร้อมกับ โจวคยูฮยอน เพื่อนสนิทผู้เจ้าเล่ห์ เป็นที่หนึ่ง
“พี่คิบอมคะ น้ำค่ะ” เด็กหญิงคนหนึ่งนำน้ำส้มที่ตั้งใจต่อแถวซื้อมาให้คิบอม
“ขอบคุณมาก” คิบอมตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้มอันบ่งบอกได้ว่า รำคาญแค่ไหน แต่มันก็ทำให้คนแถวนั้นเป็นลมกันได้เป็นแถบๆ U.U
“เพื่อน อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ ยิ้มๆ หน่อยเหอะ” คยูฮยอนเตือนคิบอม พร้อมหันกลับไปยิ้มให้กับรุ่นน้องคนนั้น + + #
“จะไปได้หรือยัง น่าเบื่อ!” คิบอมบ่น พร้อมก้าวขาอย่างรวดเร็วไปที่ห้องเรียนของตน
...................................................................................................................................................................................
ห้อง 129
“นักเรียน นั่งที่ได้แล้ว วันนี้ครูมีนักเรียนใหม่มาแนะนำให้เราได้รู้จักกันนะ” เสียงคุณครูที่ปรึกษาดังขึ้น
“คิบอม ๆ ตื่นก่อนๆ” คยูฮยอนที่กำลังพยายามปลุกเจ้าเสือยิ้มยากให้ตื่นนั้น รู้สึกเหนื่อยใจเป็นอย่างยิ่ง = =”
“มีอะไรวะ คนจะหลับจะนอน - -” คิบอมพูดอย่างรำคาญ
“เห็นเค้าบอกว่า จะพานักเรียนใหม่มาแนะนำ” คยุฮยอนกล่าวด้วยเสียงร่าเริง
“หรอ ? แล้วจะปลุกทำไม ” คิบอมกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์
“ก็.....”
“สวัสดีครับ ผมชื่อ ลีทงเฮ เป็นนักเรียนใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับJ” เสียงอันสดใสดังขึ้นกลบเสียงของคยูฮยอนทันที
“เด็กใหม่น่ารักมากเลยเว้ย เหมือนผู้หญิงเลยอ่ะ” เสียงของพวกผู้ชายในห้องพูดด้วยความตื่นเต้น เสียงนั้นดังมาก จนทำให้ ลีทงเฮ เด็กใหม่ถึงกับหน้าแดงอย่างไม่มีสาเหตุ TT
“เธอๆ เด็กใหม่ทำไมเหมือนผู้หญิงจัง ชั้นแหละอิจฉา W//W” ส่วนอีกด้านหนึ่งก็ต้องพบกับเสียงอันน่ากลัวของเหล่านักเรียนหญิง
“นี่ๆ พวกเธอหน่ะเงียบได้แล้วนะ ” เสียงอันทรงพลังดังขึ้นอีกรอบ ทำเอาในห้องเงียบกริบอย่างกับไม่มีใครอยู่ด้านใน
“เธอ ลีทงเฮ ไปนั่งข้าง ชินดงนะ ตรงริมหน้าต่างนั่น” เธอชี้ไปยังที่นั่งอันว่างเปล่าข้างๆชินดงฮี นักเรียนผู้น่ารักที่สุดในห้อง ^______^
“ไม่ได้ ห้าม!ให้ใครมานั่งตรงนั้น”จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้น โดยต้นตอของเสียงนั้นมาจาก คิมคิบอมนั่นเอง
“ทำไมนั่งไม่ได้ห๊ะ คิมคิบอม” คุณครูที่ปรึกษาถามอย่างไม่สบอารมณ์นัก
“ตรงนั้นเป็นที่ของ คิมเรียวอุค ใครก็นั่งไม่ได้เด็ดขาด” คิบอมพูดด้วยนำเสียงที่แฝงไปด้วยความน่ากลัวและดุดัน
“ดะ.....เดี๋ยวผมไปนั่งที่อื่นก็ได้ครับ คุณครู ” ทงเฮกล่าวด้วยนำเสียงที่แฝงไปด้วยความกลัว เนื่องจากยังคงตกใจกับเสียงของคิบอมเมื่อกี้
“งั้น ! เธอไปนั่งข้าง ลีฮยอกแจ ล่ะกันนะ”“ เดี๋ยวเราจะได้เริ่มเรียนคาบแรกกัน”
ช่วงเวลาคาบแรกผ่านไปอย่างสนุกสนาน เนื่องจากวิชาแรกเป็นวิชา ศิลปะ ซึ่งเป็นวิชาที่ทงเฮถนัดสุด
อ๊อด........................อ๊อด......................อ๊อด........................
“วันนี้หมดคาบแล้ว อาทิตย์หน้าอย่างลืมร่างรูปเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ประทับใจมาส่งด้วยนะ” แล้วคุณครูก็เดินออกจากห้องไป
“สวัสดีจ๊ะ ชั้นชื่อ ลีฮยอกแจ หรือเรียกว่า อึนฮยอกก็ได้นะ” ฮยอกแจแนะนำตัวอย่างอารมณ์ดี
“สวัสดีจ๊ะ ชั้นชื่อ ลีทงเฮ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ทงเฮก็แนะนำตัวอย่างอารมณ์ดีพอกัน
“เธอย้ายมาจากไหนหรอ ? ย้ายมากลางเทอมด้วย” ฮยอกแจถามอย่างสงสัย พร้อมส่งสายตาอันอยากรู้ให้ด้วย
“อ๋อๆ ชั้นย้ายมาจากญี่ปุ่นจ๊ะ ส่วนที่ย้ายมากลางเทอมเพราะว่า คุณลุงของชั้นเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้ ” ทงเอตอบคำถามของฮยอกแจได้อย่างคล่องแคล่ว
“นี่ ฮยอกแจ เธออย่าไปบอกใครนะ ว่าชั้นเป็นหลานของเจ้าของโรงเรียนอ่ะ” แล้วทงเฮก็มีสีหน้าเป็นกังวล
“เชื่อใจได้ * ชั้นไม่บอกใครหรอกน่ะ ” ฮยอกแจบอกอย่างเด็ดเดี่ยว “และนับแต่นี้ไป เราสองคนจะเป็นเพื่อนสนิทกัน นะ ตกลงป่ะ ?” ฮยอกแจกล่าวอย่างร่างเริง แต่ก็แฝงไปด้วยความซื่อสัตย์และมั่นคง
“ตกลง” ทงเฮก็กล่าวความด้วยความมั่นคงเช่นกัน แต่ภายในใจกลับมีความกังวลอยู่อย่างเต็มอก......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น