.: Escape Forever : HunHan :.

.: Escape Forever : Hun x Han :.



 

   ทำไมกัน.. ทั้งที่คิดว่าหนีมาไกลแล้วกลับกายเป็นเหมือนฉันยืนอยู่ที่เดิมไม่เคยก้าวขาไปไหนเลย...


 

SAMPLE..


 

   ผู้ชายร่างบางที่ถูกทำร้ายมาตลอดตั้งแต่เด็กจนตอนนี้อายุยี่สิบกว่าแล้ว ไม่รู้ว่าชาดก่อนเขาไปทำอะไรไว้ ถึงชาดนี้ต้องมาชดใช้บาปที่หนาเกินกว่าร่างบอบบางร่างนี้จะชดใช้หมด..



โลกนี้มันช่างเลวร้ายเกินไปสำหรับเทอผู้แสนดี... "Luhan"



CHAPTER INTRO

 

   "ลู่ฮาน" คยองซูเขย่าร่างบางที่เป็นพี่ชายของตัวเองที่กำลังหลับไหลอยู่ในห้วงนิทรา ร่างบางค่อยๆขยับตัวใต้

ผ้าห่มผืนหนา คยองซูแกล้งดึงผ้าห่มออก ร่างบางโวยวายเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้โกรธน้องชายตัวเองแต่อย่างใด


   "ปะๆ ลุกไปอาบน้ำแล้วลงไปหาอะไรกินกัน" คยองซูกล่าวบอกพี่ชายตัวเองพร้อมกับเดินออกจากห้องไป ร่าง

บางลุกขึ้นนั่งที่ปลายเตียงดวงตาสวยกำลังปรับโฟกัสให้เข้ากับแสงที่สาดส่องลอดผ้าม่านสีฟ้าอ่อนซึ่งเป็นสีโปรด

ของตัวเอง ร่างบางขยับตัวไปมาก่อนจะลุกขึ้นเดินเซไปที่ห้องน้ำ ยืนมองตัวเองที่สะท้อนในกระจกกบานใหญ่ที่อยู่

สูงจากอ่างล้างหน้าไม่เท่าไร


   "หึ น่าสมเพชจริงๆ" ร่างบางหัวเราะในลำคอพร้อมกับมองมายังร่างที่โทรมราวกับคนใกล้ตายที่กำลังสะท้อน

ภาพตัวเอง ร่างบางเลิกสนใจกับภาพสะท้อนในกระจกหันมาสนใจที่จะทำความสะอาดตัวเองแทน...

  "เฮ้อ.. ฉันสงสารพี่ฉันจังไค" คยองซูซุกอกแกร่งของไคคนรักของตัวเองพร้อมดวงตากลมโตที่มีน้ำใสๆคลออยู่

ไครู้ดีว่าลู่ฮานโดนเพื่อนของตัวเองทำร้ายอยู่ตลอด แม้ว่าลู่ฮานจะไปอยู่ที่ไหนเซฮุนก็ตามไปทุกที่ นี่ก็บ้านหลังที่

5 แล้วที่ลู่ฮานย้ายหนีเซฮุนมาอยู่ต่างจังหวัดที่ไกลจากใจกลางเมืองหลวงมาก


   "ดีโอ อย่าคิดมากเลยน่า จะต้องมีซักวันที่ลู่ฮานจะต้องหนีเซฮุนพ้น แต่ตอนนี้นายไปตามลู่ฮานลงมากินข้าวได้แล้ว" ไคคลายกอดคนรักพร้อมกับมองเข้าไปนัยส์ตาราวกับจะบอกว่าผมจะปกป้องคุณและพี่ชายของคุณเอง



To Be Continued..


 

TAKE With Writer ^3^!!

 

เย้ๆ ไรท์เพิ่งหัดแต่งฟิคเรื่องแรก ฝากตัวและหัวใจด้วยนะ >/\< ฝากคอมเม้นท์ด้วยนะ เอ่อ.. บ้านไรท์ไม่ได้ติดเน็ตอ่ะ เวลาลงตอนต่อไปอาจจะช้านะ ไรท์ขอแม่แล้ว แต่แม่ไม่ยอมติดให้ ;^; แต่ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยน้าาา อาจจะแต่งไม่ดีเท่าไหร่ ติชมได้ไรท์ไม่ว่า ไม่ต้องเกรงใจด้วยยย >0<

1 คอมเม้นท์ = 1 กำลังใจ