ภูตสาวนักสืบปะทะตำรวจหนุ่มสืบสวน - นิยาย ภูตสาวนักสืบปะทะตำรวจหนุ่มสืบสวน : Dek-D.com - Writer
×

    ภูตสาวนักสืบปะทะตำรวจหนุ่มสืบสวน

    เป็นเพราะปากกาแท่งเดียว กับเรื่องราววุ่นๆระหว่าง ผีกับคน และการสืบคดีที่ที่รอการไข้จากเธอและเค้า - -๐

    ผู้เข้าชมรวม

    161

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    161

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 มี.ค. 57 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เอี้ยด................................. เสียงเบรกของมอร์ไซค์ที่มาด้วยความแรง
    ทุกสายตาหยุดมองและจ้องมองที่เค้า   

    ผมปรดหมวกกันน็อตอออกและลงจากรถพร้อมจัดทรงผมนิดๆและรูดซิปลง เพื่อถอดเสื้อนอกออกและยกของที่ทุกมาด้วยแบกขึ้นบันไดมา
    พอถึงบันไดขั้นสุดท้ายก็มีคนมาตอนรับผม และถือของให้ผม 

    สวัสดีครับ คุณคือ ผู้หมวดที่มาใหม่หรือปล่าวครับ
    ครับ
    หัวหน้ารอคุณอยู่ในห้องครับ เดียวผมพาไป  ตามผมมาเลยครับ
    ผมเดินตามชายคนนั้นไป
    ก้อกๆๆๆๆๆๆๆๆ
    เชิญเข้ามาได้

    เสียงชายที่อยู่ในห้องตอบกลับมา 
    พวกเราก็เดินเข้าไปในห้อง ว่าไงหมวด ยินดีต้อนรับ

    ครับยินดีเช่นกันครับ (ผมตอบ)
    จ่าพาหมวดไปที่โต๊ะทำงานไป
    เอ้อ เอิ้ม  คือว่า หัวหน้าครับ(จ่าเริ่มเสียงสั้น)
    อะไรกันจ่า (หัวหน้าถาม)
    หัวหน้าครับทุกคนยังไม่รู้จักผู้หมวดกันเลยนี้ครับ ผมว่าไปทำความรู้จักกับทุกคนก่อนที่กว่าไหมครับ(เสียงยังคงสั้น)
    เอ้อ....ก็ดีเหมือนกันน่ะจ่า ไป ไป ข้างนอกกัน

    หน้าประตูห้องหัวหน้า
    สวัสดีตอนเช้าทุกคน นี้ผู้หมวดคนใหม่ของเรา(หัวหน้าพูด)
    สวัสดีครับ ผมหมวด กิตติกวิน  วรโชติวาทิน ครับชื่อเรียกผมว่าหมวดปลาทูก็ได้ครับ
    สวัสดีครับ/ค่ะ หมวดปลาทู (เสียงทุกคนต้อยรับผม)
    หมวดครับตามผมมาได้เลยครับเดียวผมพาไปที่โต๊ะ(จ่าชวน)
    และผมก็เดินตามไป
     นี่ครับหมวดที่ทำงานของหมวด(เสียงสั้นรุนแรงขึ้น)    
    ผมมองไปรอบโต๊ะ และผมก็เอามือลูบลลงที่โต๊ะด้วยความภูมิใจ และนั้งลงบนเก้าอี้   ผมชอบมันมากเเลย  เห็นวิวสวยๆๆๆด้วยโต๊ะก็สะอาดมากของเขิงก็เรียนร้อยมากเลยน่ะ จ่าคนที่นั้งก่อนผมเข้าไปไหนซะล่ะ เข้าเพิ่งย้ายออกไปหรอ ของบ้างส่วนยังอยู่เลยหนิ
    เออ  อืม  งั้นผมไปก่อนนะครับ มีอะไรเรียกผมได้เลยน่ะครับ
    เดียว!จ่า ผมยังไม่รู้ชื่อจ่าเลย 
    ผ ผ ผมชือจ่า สมิง ครับ ปไปแล้วน่ะครับ
    ทำไมอ่ะจ่า จะรีบไปไหน  จ่าไม่สบายออ เสียงสั้นเชียว (ผมถามด้วยความสงสัย)
    ป เปล่าครับ ผ ผมไม่เป็นไรครับ  งั้นผมไปก่อนน่ะครับ
    ไปเถอะจ่า 
    มีนายตำรวจสองคนเดินผ่านที่ทำงานผม ตอนแรกก็เดินช้าแต่พอใกล้โต๊ะผมก็รีบเเดินไปด้วยความตื้นตะนก และหน้าตาหวาดกลัว
    เอ้ะ... เป็นอะไรกันน่ะ นายตำรวจพวกนี้ เหมือนกลัวอะไรสักอย่าง
    เอ้อ... มันเป็นอะไรที่ ดีที่สุดในชีวิตเลย (รู้สึกมีความสุขจริงๆๆ)และผมก็จัดของโดยที่ไม่ย้ายของที่วางอยู่เลย
    ผมเปิดลิ้นชักเพื่อเก็บของ  เอ้ะ ปากกานี่นา อูุ้ยของแพงซะด้วย พอดีเลยเรายังไม่มีปากกานี่น่า ดีเลย ยืมใช่ก่อน่า ซื้อใหม่แล้วค่อยมาคืนล่ะกัน  ผมมองไปที่ปฎิทิน และต้องตกใจ แปลกจัง ปฎิทินนี้ ตั้งแต่ปี 2554  แต่นี้มัน ปี 2557  แล้วนี้น่า

    ติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะค่ะ 









    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น