นิยามรักชั้นคือ..

ลำดับตอนที่ #1 : a lift continuously in a day natural state

Unit  1 A  life continuously in the day

     ชั้นเป็นแค่เด็กธรรมดาคนหนึ่งในรร. ญ ล้วน ชั้นไม่เคยโดดเด่นเลย = = กระโปรงสีกรมท่ายาวถึงตาตุ่ม เสื้อนร. ตัวบะเห๋อะหลวมโหล๋งเหล๋ง แถมยังถักเปียตะขาบตั่งแต่โคนผม ไม่เรียกว่าเฉิ่ม แร๋วจะเรียกว่าอาราย = = ชีวิตของชั้นถูกออกแบบเหมือนถูกบันทึกตั่งค่า ToT ชั่งหน้าเส้าสลดไจเพาะนั้นไม่ไช่ตัวตนของชั้นซึ่งอยู่ไนวัยทีนเอาซะเลยU_U

                   

                    “มีน ตื่นได้แล้วเด๋วไปรร.สาย” แม่โยนผ้าเช็ดตัวไส่ชั้น

     ชั้นหยิบผ้าเช็ดตัวและเดินไปห้องน้ำด้วยความงัวเงียเหมือนทุกๆวัน จากนั้นจึงลงไปกินข้าวที่ข้างล่าง ชั้นไม่อยากหั้ยถึงตอนเช้าเลย แค่เจอหน้าแม่ก้อรุ่สึกห่อเหี่ยวหัวไจเหมือนโลกจะแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างไม่เป็นชิ้นดีและมักโดนแม่บ่น(ด่า)เสมอ เพราะอะไรรึ? ชิชะ! ชั้นเองไม่ได้เปนเด็กดื้ออะไรมากหรอกน่ะ แต่เพราะบ้านชั้นสืบเชื้อสายจากเชื้อพระวงศ์ที่สูงส่งยังไงหล่ะ ว่ะฮ่ะฮ่า *o* (เกี่ยวม่ะ) แม่ชั้นชอบเข้มงวดและมักจะสอนสิ่งที่ดีมาก(เกินไป) ซึ่งชั้นก้อเปนเด็กธรรมดา(ไม่ไช่ซูปเป่อร์ฮีโร่น่ะ)จะเอาอะไรหล่ะฟ่ะ =*=

                             

                    “ตอนเช้ากินมาม่าน่ะลูก” -O- แม่บอก

                    “แม๋..ไม่มีไรกินอ๋อ” -*-!!

                                   “ตื่นสาย..ทำไม่ทัน” = =* สั้นๆได้ไจความ

                    “.....”

                    “.....”

                    “ไม่กินแหล๋ะ” #__#

                                  “ทำไม๊ ไม่กินห๊า!!!!!!!!!!!” วีนอีกแร๋ว กำ รังสีอุนตร้าแผ่กระจายเชียว

                    “ไม่อยากกินอ่า” -[]- แผ่นดีกว่า กลับบ้านโดนด่าชัวร์