ขอโทษที!พอดีว่าฉันร้าย(แต่รัก)

ลำดับตอนที่ #4 : cнαρтεя 4 : เรื่องซวยๆ !

  ตอนที่ 4

     กลิ่นควันธูปลอยเข้ามาแตะที่จมูกฉันและจมูกของเพื่อนฉันทั้งคู่ ยัยคุ๊กกี้เริ่มลนลานส่วยยัยขนมปังนั่งสวดมนต์
"ได้กลิ่นเหมือนฉันใช่มั้ยยัยแก้ม ยัยขนม"
(-  -)(_  _)(-  -)
ฉันกับขนมปังพยักหน้าพร้อมกัน  หลังจากนั้นก็มีเสียงเพื่อนร่วมโลกตามมาติด ๆ

บ๊อก   บ๊อก  บารู้วววววววววววววววววว ~
"วันนี้เราได้เจอเพื่อนใหม่แน่ ๆ -...-"
"เพื่อนแกจะมาช่วยเหรอ *-* "
ฉันกับขนมปังหันหน้าไปทางคุ๊กกี้พร้อมกัน  ฉันคงไม่คิดว่ามันแกล้งโง่หรอกใช่มั้ย
"หมาหอนจนคอมันจะแห้งอยู่แล้ว  แกยังมีหน้ามาคิดเรื่องที่คนมาช่วยอีกเหรอ"
"แกลองขอร้องเพื่อนใหม่ของเราดูสิ  -  -"
ฉันพูดเพื่อให้ยัยนี่มันรู้สักทีว่าเพื่อนใหม่ของเราเป็นผู้ที่เคยมีชีวิตหน่ะ
"ช่วยด้วย..."
คราวนี้ฉันมั่นใจเลยว่าเค้าต้องมาช่วยพวกเราแน่ T0T
"ช่วย  ฉัน  ด้วย"
รึเขาจะมาขอร้องให้เราช่วยกันแน่ พวกเรายังเอาตัวไม่รอดเลยค่ะ T0T
ป้อก  ป้อก  ครืด ~.
"พวกเราเคยมีใครไปดูเรื่องโปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาตบ้าง  -...-"
ยัยขนมปังถาม ฉันกับยัยคุ๊กกี้ยกมือขึ้น
"แกคงจะไม่บอกหรอกใช่มั้นว่า  เขาจะมา ..." ยัยคุ๊กกี้พูดกุก ๆ กัก ๆ
นะโม ตัสสะ ภควะโต อารหะโต สัมมาสัมพุธธัสสะ x3
จงเป็นสุข ๆ เถิด อย่าได้มีเวรก่กันและกันเล้ยย >0< !
ฉันนั่งภาวนาแผ่เมตตาอยู่ในใจ ก่อนจะมีเสียงประตูดังเหมือนทุบประตูอย่างแรง และ !!
"มีใครอยู่ในนี้ใช่มั้ย ช่วยฉันด้วย ..."
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >0<"
เราสามคนกรี๊ดพร้อมกัน  และด้วยความอ่อนเพลียบวกกับความกลัวเลยหมดสติไป


(Chin Part ;;)

"พวกเราเล่นกันแรงไปรึป่าวหน่ะ -  - "
ไอแคมป์เพื่อนผมถามพลางนั่งเขี่ยแก้มยัยสาวตัวเล็กนี่ที่เจอกันบ่อยในห้องสภานักเรียน  ไม่คิดว่าแค่เพียงแกล้ง เล็ก ๆ น้อย ๆ ถึงกับทำให้คนสามคนสลบอยู่นี่
"เอายังไงต่อวะ ?"
เพื่อนฟิวส์ที่ยืนกอดอกแล้วมองผลงานตัวเองที่พื้น ผู้หญิงสามคนนอนอืดไม่ได้สติ
"เราทำ เราก็ต้องรับผิดชอบสิ"
"รับผิดชอบ ??"
เพื่อนผมทั้งสองออกอาการงงเล็กน้อยกับสิ่งที่ผมโพล่งออกไปเมื่อครู่นี้
"พาสองคนนี้ไปที่ห้องของพวกแก  ส่วนแม่สาวคนนี้ฉันจะพาไปเอง"
ไอฟิวส์  ไอแคมป์พยักหน้ารับก่อนที่มันจะจัดการอุ้มพาดบ่าออกไปที่ห้องนอนในหอของพวกมันสองคนที่อยู่ด้วยกัน ส่วนผมก็จัดการอุ้มแม่สาวร่างเล็กนี่ไปนอนที่ห้องของผมเอง

ติ๊ด ตะระริ่ดติ๊ดตี๊  ปิ้ด ปี้ ปี้ด ปิด ปี้ ปิด ตะละแลดแต๊ดฉึ่ง แต๊ดฉึ่ง แต๊ดฉึ่ง ~
  -....- เสียงโทรศัพท์แปลกๆ นี่ดังระหว่างทางไปห้องของผม ผมวางตัวยัยนี่ลงก่อนจะหาโทรศัพท์ที่ตัวเธอ ดันอยู่ในกระเป๋ากระโปรงด้วยสิ  เธอหลับอยู่คงไม่ว่าอะไรมั้งง = = '!
"ครับ"
[ยัยแก้มสายยยยยยยย !! ทำไมไม่กลับบ้านห้ะ ..... เดี๋ยว -..- นี่แกไปแปลงเพศมารึยังไง]
เสียงปลายสายตะโกนเข้ามาทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อย
"ขอโทษนะครับ คือเจ้าของโทรศัพท์ไม่ว่างหน่ะครับ เธออยู่กับผมเอง คุณเป็นใครหรือครับ ?"
[ฉันก็เป็นพี่สาวแท้ ๆ ของมันนะเซ่ >0< ! อยู่กับนาย นายจะทำอะไรน้องสาวฉันห้ะ แล้วนายเป็นใคร? มารับโทรศัพท์น้องฉันได้ยังไง ไปเรียกน้องฉันมาเดี๋ยวนี้ !! ]
"เธอไม่ว่างคุยหรอกครับ เธออ่อนเพลียมาก กำลังหลับอยู่ มีอะไรจะบอกไหมครับ ไว้ตื่นแล้วผมจะบอกให้"
[ฉันจะบอกกับแกนั่นแหละไอบ้า แกทำอะไรน้องสาวฉัน !! ฉันจะแจ้งตำรว...]
ตุ้บ !
  ไม่รอให้เธอพูดจบผมปล่อยโทรศัพท์นี้ให้ตกตึกไป คิดว่าผมจะทำอะไรยัยนี้เหรอ หวังให้ยากซะเถอะ -...-  ขืนผมเอาคนแบบยัยนี่ มีหวังผมคงเสียชาติเกิด =[]=!!!
ไม่รอช้ารีบอุ้มยัยนี่ไปที่ห้องของผมทันที  อีกอย่างผมอยากจะรู้ด้วยสิว่าเธอจะทำยังไง หึหึ ~

[Gamsai  Part ; ]

   แสงแดดยามเช้าส่องเข้าตาฉันทำให้ฉันลืมตาขึ้นมา >.,< เมื่อคืนนี้น่ากลัวเป็นบ้า ฉันจะไม่ไปโรงเรียนตอนกลางคืนเลยดูสิ..... !!
  ห้องนี้ไม่คุ้นตาเอาซะเลย ?? คงไม่ใช่ห้องของฉันหรอกเพราะมันมีทีวีจอแบนตั้งอยู่ =[]=! ข้างเป็นโฮมเธียเตอร์และถัดไปก็เป็นโน๊ตบุ๊ค ส่วนที่ฉันอยู่ตอนนี้เป็นเตียงส่วนข้างๆเป็นผู้ชายผมสีดำนอนคว่ำอยู่
..................................
....................
.........
....
..
.
ผู้ชายผมสีดำ =[]=!!!  เดี๋ยว ๆ ผู้ชายนี่เขามาจากไหนห้ะ แล้วที่ ๆ ฉันอยู่เมื่อวานเป็นห้องเรียนไม่ใช่เรอะ ไหงเป็นห้องนอนของใครก็ไม่รู้ซะงั้นหล่ะ  รึว่าฉันถูกลักพาตัวว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >0< ฉันต้องโทรศัพท์แจ้งตำรวจ ตำรวจ ๆ !
  จำได้ว่าฉันใส่โทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากระโปรงไม่ใช่เหรอ ตอนนี้มันหายไปไหนแล้วหล่ะ =[]=!
"หาไอนี่อยู่เหรอ ??"
โทรศัพท์แบล็คเบอร์รี่สีดำอยู่ในมือของชายหน้าตาคุ้นมากที่เมื่อกี้เขายังนอนอยู่ที่เตียง แถมยังข้าง ๆ ฉันอยู่เลย  ฮือ เมื่อคืนฉันนอนกับไอประธานนี่หน่ะเหรอ T0T
"เอาโทรศัพท์ฉันไปไว้ที่ไหน !"
ฉันตะโกนถามไอผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขาแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมา
"โยนมันทิ้งไปแล้วหล่ะ"
โยนมันทิ้ง กรี๊ดด >0<  พูดได้หน้าตายมาก ๆ ฉันชักหมั่นไส้ไอนี้มากแล้วนะ
"โทรศัพท์ฉัน !! "
"เรื่องของเธอ ! ฉันอยากจะรู้ว่า เมื่อวานเธอเข้าไปทำอะไรดึก ๆ ดื่น ๆ ที่โรงเรียน"
ฉันจะบอกว่าฉันไปคิดแผนกำจัดนายน่ะสิ -...-
"ฉะ ฉัน... ฉันลืมของ -  -* "
"ของอะไร"
ของบ้าอะไรหล่ะ ฉันโกหก -*- !!
"บอกว่าลืมของก็คือลืมของแหละหน่ะ ! แล้วนี่ยัยคุ๊กกี้กับขนมปังเพื่อนฉันอยู่ไหน !!"
ฉันถามเขาทันทีที่รู้สึกว่าเพื่อนสองตัวนี่มันหายไป =[]=!!
"สองคนนั้นอยู่กับเพื่อนฉัน ไม่ต้องห่วง พวกเขาปลอดภัย"
ค่อยโล่งหน่อย =3= แต่ฉันไม่รับประกันว่าเพื่อนนายจะปลอดภัย ! -  -
"แล้วนายจับฉันมาทำไม !"
"เรื่องนั้นเธอรู้ตัวเธอเองดี !!"
"ฉันไม่รู้ -   - "
" -  - "
ก็ฉันไม่รู้นินา จะไปบอกนายได้ถูกยังไง -..-
"นายจะปล่อยฉันได้รึยัง ?"
"ไม่"
"ทำไม -..-"
"เรื่องอะไรฉันจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ ละ"
แล้วจะจับฉันไว้หาอะไรเหรอคะ -...-
"ยังไม่เสร็จธุระเธอหรอก  วันนี้ภารโรงศรีไม่มา ฉันว่าจะวานให้เธอช่วยทำแทนภารโรงศรีหน่อยสิ"
"เรื่องอะไรที่ฉันต้องทำ"
"เรื่องที่เธอทำผิดเมื่อวานไง"
"ไม่ใช่เรื่อง -..-"
"งั้นฉันก็จะไม่ปล่อยเธออกไปจากที่นี่เด็ดขาด !! อย่าคิดว่ามันจะออกไปง่ายๆ นะ"
แล้วมันจะออกยากอะไรฟ่ะ ก็เดินไปเปิดประตูแค่เนี้ย !
"งั้นฉันจะออกไปแบบง่าย ๆ ให้ดู"
ฉันพูดจบก็เดินไปที่ประตูทันที แต่ระหว่างที่ฉันจะเปิดนั้นเอง เสียงของผู้ชายคนนั้นก็ดังขึ้น
"ที่นี่มันหอพักชาย ส่วนที่ ๆ เธออยู่นี่มันก็ชั้นที่ 15  ถ้าเกิดเธอลงไปแล้วเขาเข้าใจผิดกัน ฉันไม่รับผิดชอบนะ"
เขายืนกอดอกพูดทำหน้ายี้ยวนกวนเบื้องล่าง ฮึ่ย !!
ฉันอยู่หอพักชายเหรอเนี่ย T0T  นี่ฉันอยู่ในกรงเสือเร้อะ ไม่นะ  !!
  เพื่อความปลอดภัยของฉันฉันจึงต้องยอมทำตามที่มันบอกแต่โดยดี ฝากไว้ก่อนเถอะ !!