เอ็กเพรสโซ่รักเข็มข้นของนายสุดหล่อกับยัยน่ารัก

บทนำ

อย่าไปนะT^Tฮึกอย่าทิ้งฉันไปฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว นั้นฉันนี้

ผมไปไม่นานหรอกครับเดียวก็กลับมาแล้วเจ้าหญิง เด็กผู้ชายคนนั้น

ไม่เอาฮือๆ T^Tแล้วใครจะมาเป็นเจ้าชายให้ฉันละฮือๆ

อิอินี้ครับ เด็กผู้ชายคนนั้นหยิบแหวนเงินมาให้ฉัน

หยุดร้องให้นะครับผมสัญญานะครับถ้าผมกลับมาผมจะแต่งงานกับเจ้าหญิงนะครับ

ฮึก >//<อือฉันสัญญา

เค้ก!

แว๊กกกกกกกกกกกกกกก

จะร้องทำไมย่ะคนนะย่ะไม่ใช่ผีพี่หนวกหูจริงๆเลย

แล้วใครให้พี่มาตะโกนใส่หูฉันล่ะ ฉันเถียง

ฉันเรียกแกมา5ครั่งแล้วนะแกก็ไม่ยอมตื่นสักทีฉันก็เลยตะโกนใส่หูแก พี่เครป พูดขึ้นพร้อมยกมือขึ้นกอดอก

อือที่เรียกมีอะไรหรอ ฉันถามพร้อมจะนอนต่อ

ก็วันนี้แกต้องเข้าร้านตอนบาย พี่เครป พูดเสียงต่ำ

อือแล้วไมหรอ ฉันพูดย่างงัวเงีย

ก็นี้มันเทียงครึ่งแล้วนะมันจะบายแล้ว!! พี่เครปตะโกนเสียงดังจนฉันสะดุ้งตื่นเต็มตาOoO

กรี๊ดดดดดดดดดดด!! ฉันกรี๊ดเสียงดังแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป

เสียงดังอะไรกันแต่เช้านี้วันอาทิตย์นะจะเสียงดังทำไมกันหะ เสียงยังครีมดังเข้ามาในห้องของฉัน

นี้มันไม่เช้าแล้วนะย่ะยัยครีมก็พี่แกไงยัยครีมมัวนอนจนเพลินพี่เครป พูด

เฮ้อออ อีกแล้วนะพี่เค้ก ยัยครีมถอนหายใจดังจนเข้ามาในห้องน้ำ

พี่ๆเสียงดังอะไรกันหรอคะ เสียงใสของคุกกี้ดังขึ้น

ก็เค้กนะสิมัวนอนเพลินจะเข้าร้านสายน่ะ พี่เครปพูดเสียงเรีบย

หรอคะ รีบๆเข้านะคะจะสายแล้ว คุกกี้ตะโกนบอกฉัน

ขอบคุณคุกกี้ ฉันตะโกนตอบกลับ

คุกกี้ขอไปทำการบ้านต่อก่อนนะคะ

อือเดียวพี่กับครีมก็จะไปซื้อของเข้าบ้านเหมือนกันคุกกี้จะเอาอะไรไหม พี่เครปถามคุกกี้

ไม่ค่ะขอตัวก่อนนะคะ แล้วเสียงคุกกี้ก็เงียบไป

เค้กก่อนเข้าร้านอย่าลืมซื้อของเข้าร้านด้วยนะ พี่เครปพูดขึ้น

พี่เครปจดใส่กระดาษให้พี่เค้กด้วยเดียวพี่เขาจะลืมอีก ครีมบอกพี่เครป

ว่าใครขี้ลืมย่ะ ฉันตะโกนตอบ

แล้วฉันพูดถึงใครเล่าชิ แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเดินออกไปจากห้อง

เฮ้อออออออเมื่อไหรนายจะกลับมาเจ้าชายฉันมองแหวนเงินที่สวมอยู่นิ้วนางข้างซ้าย

สวัสดีค่ะคุณหนู พี่ลูกตาลทักฉัน

ค่ะสวัสดีค่ะพี่ลูกตาลบอกพี่เอกว่าไม่ต้องไปส่งเค้กให้ไปส่งพี่เครปกับครีมแทน ฉันพูดบอกพี่ลูกตาล

ค่ะแล้วคุณหนูจะไปยังไงละคะ ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือพร้องวิ้งไปแล้วตะโกนบอกพี่ลูกตาล

นั่งรถแท็กซี่ไปค่ะไปล้วนะคะ

อิอิอิโชคดีนะคะคุณหนู^-^

ระหว่างนั่งรถไปร้าน coffee wit cream มาแนะนำตัวกันค่ะ สวัสดีค่ะฉัน คัฟเค้ก แม่ของฉันเสียไปแล้วค่ะโดยอุบัติเหตุรถตกเหวลึกโชคดีที่ตอนนั้นเรา4คนพี่น้องไม่ไปงานเลี้ยงด้วยไม่ งันฉันคงตายไปแล้ว

ที่ต้องไปร้าน coffee wit cream ไม่ใช่พวกเราจนแต่พวกเราเบื่อๆกันจริงๆไม่ต้องทำงานก็ได้เพราะพวกเรามีเงินมากกว่าแสนล้านใช่เท่าไหรก็ไม่หมดแต่พวกเราเปิดร้านเป็นงานอดิเรกค่ะอิอิฉันเรียนอยู่ม.6  ณ โรงเรียนนานาชาติเซนต์แมรี่  พ่อกับแม่ของฉันทำงานธุรกิจโรงแรมชื่อดังคุณพ่อกับคุณแม่จึงต้องไปทำงานที่ต่างประเทศกันบ่อยๆเพราะเหตุนี้ฉันกับพี่และน้องๆจึงต้องเสียคุณแม่ไปตั่งแต่เด็กหลังจากประสบอุบัติเหตุรถที่คุณแม่นั่งตกเหวครั่งนั้นเราทั้ง4จึงเหลือแต่พ่อที่ไม่ค่อยอยู่กับที่ท่านคอยทำงานตลอดเราจึงไม่ค่อยได้เจอกับคุณพ่อเลย ฉันชื่อวานิตา   ธณาพิวัฐ  ผมของฉันเป็นสีน้ำตาลอ่อนเป็นลอน ดวงตาของฉันสีฟ้าน้ำทะเล ขนตาของฉันยาวงอน ผิวของฉันขาว แก้มสีแดง  ริมฝีปากบางอมชมพู  ฉันจัดอยู่ในสาวสวยเลยละ เคยมีคนมาชวนไปเป็นดาราด้วยแต่ไม่เอาเพราะฉันไม่ชอบความวุ่นวาย

ฉันนั่งรถแท็กซี่มาจนถึงหน้าร้าน coffee wit cream  เฮ้อออภูมิใจ