ข้อความจาจัย

ลำดับตอนที่ #4 : ต่ออ่ะ

     ไม่บอกว่า_"คิดถึง"_ได้ไหม       เพราะคงมีใครบอกไปเเล้วก่อนหน้านี้

รับรู้ก็พอคนดี  ร้อยพันความคิดถึงที่มี_ฉันมี_มีให้เธอ

        เจ็บปวดเล็กน้อยถึงปานกลาง    มีบาดเเผลเเต่ไม่กว้าง_ไม่เท่าไร

รักเล่น-เล่น เท่านั้น ฉันเข้าใจ   ไม่เป็นร๊าย_ไม่เป็นไร_ไม่เป็นไรเลย

ก็ซึม-ซึม อยู่บ้างใหม่-ใหม่     เเต่ตอนนี้ไม่_รู้สึกเฉย

ชินๆ_คุ้นๆ_มันคุ้นเคย          ไม่เป็นอะไรเลย_สบายดี

ปลอดโปร่ง_โล่งอก_โล่งสมอง  นอนหลับ หายใจคล่อง เวลานี้

ถ้ารู้ว่าเลิกกับเธอ_แล้วมันดี     ก็คงเลิกไปก่อนหน้านี้_ซะตั้งนาน

      -.-.เจ้าคนเดียวดาย.-.-  เจ้าหอบความเงียบ    เหงามาจากไหนมากมายนัก

    ดวงตาเจ้าไม่วับวาวเหมือนเคยรู้จัก         เจ้าเจ็บปวดจากความรักหรือไร     

    เจ้าคนช่างเหงา                 ใบหน้าเจ้าไม่เหลือความสดใส    

    เจ้าหม่นหมอง ร้องไห้     เพราะตัวเองหวั่นไหวหรือใครทำ 

    เจ้าคนอ่อนเเอ                  ใครๆ ไม่แยแสปล่อยเจ้าเจ็บชํ้า

     หรือเขาต้องการให้เรียนรู้เเละจดจำ         กับร่องรอยความบอบชํ้า_ด้วยตัวเอง

          ฤดูนื้ _  _  ฤดูฝน     คิดถึงใครบางคน   " ฝนตกหนักไหม "

รักษาสุขภาพนะคนไกล    อย่าตากฝนเดี๋ยวเป็นไข้ไม่มีใครดูเเล

ทางนี้ฝนเพลาลงบ้างเเล้ว      เเต่ไม่มีวี่เเววจะหยุดตกเมื่อไหร่เเน่

ฤดูกาล  เดี๋ยวก็ผันเดี๋ยวก็เเปร     ยังไงก็เเล้วเเต่  " ขอเเค่เธอไม่เปลี่ยนไป "

เหงาไหม ฤดูนี้              หรือคนดีมีคนอื่นอยู่เเล้วเคียงใกล้  

อย่าเพิ่งเปลี่ยนเเปลงไปนะคนไกล     ฤดูนี้ ฤดูไหน ถนอมรักไว้ ให้มั่นคง

     _รัก_

   *คือดอกไม้ที่กล้าบาน*   *ทั้งในวันที่เเดดจ้า*    *เเละในคืนที่มืดมิด*

         ไม่ต้องคิดถึงฉันมากมาย     นิดเดียวก็ได้  เเต่ให้บ่อย_บ่อย

ใส่ใจกันบ้างเล็กน้อย       เเค่ห่วงใยกันหน่อยก็ดี

ไม่ต้องวุ่นว่ายกับเรื่องราว     เเต่อยากให้ติดตามข่าวคราวอย่าหนายหนี

ไม่ต้องรักฉันมากมายเต็มที่     เพียงรู้สึกดี_ดีก็มากพอ

        พรุ่งนี้อาทิตย์ขึ้น     ความรัก_คงลอยหายไปทางอื่นหมดสิ้น

หอบความเจ็บใจฝังไว้ใต้พื้นดิน     ให้นํ้าเซาะ_เกาะกินใต้บาดาล

ยิ้มน้อย_ยิ้มใหญ่_ให้ท้องฟ้า       ฝึกหัวใจกล้าท้าเเดดเเผดผลาญ

เอาควารมร่าเริง_เผชิญความร้าวราน    ขุดหัวใจสมานกลับคืน

แม้ต้องเดินทางห่างจากความรัก      จะหลบเข้าพิงพัก_หลับฝันซักตื่น

พอลืมตา สัญญา จะเก็บนํ้าตาคืน      แล้วจะหยัดยืนบนเเผ่นดินที่ฝังใจ

       ดีใจที่เธอกลับมา     แต่ดีใจกว่าถ้าเธอกลับไป

เพราะวันนี้กำลังทำใจได้    ชินกับการไม่มีใคร_คุ้นเคยกับการอยู่คนเดียว

รู้ว่าตัดใจได้ยากนัก       ยังอยากมีความรักมาข้องเกี่ยว

แต่ถ้าวันนี้ตัดใจ_คงเจ็บไปอีกนิดเดียว       และความเปล่าเปลี่ยวก็สอนให้ฉันรักตนเอง

                                              เทอไม่ผิดฉันผิดเอง

เธอไม่ผิด... ที่ทิ้งฉันไปอย่างนี้                         เธอไม่ผิด... ที่ไม่มีใจให้ฉัน

เธอไม่ผิด... ที่ไม่เหลือความผูกพันธ์                เธอไม่ผิด... ที่ปล่อยฉันให้งมงาย

เธอไม่ผิด... ที่ไปรักใครคนนั้น                         เธอไม่ผิด... ที่ทิ้งกันไปง่ายๆ

เธอไม่ผิด... ที่ทำให้ฉันเดียวดาย                       เธอไม่ผิด... ที่ทำร้ายกันเรื่อยมา   

ฉันผิดเอง... ที่ห่วงใยเธอมากไป                       ฉันผิดเอง... ที่ครวญใคร่คอยใฝ่หา

ฉันผิดเอง... ที่อยากให้เธอมองมา                     ฉันผิดเอง... ที่ไม่มีค่าในสายตาเธอ

ฉันผิดเอง... ที่ไว้ใจเธอตอนนั้น                        ฉันผิดเอง... ที่ยังคิดถึงเสมอ

ฉันผิดเอง... ที่ยังคงไม่ลืมเธอ                            ฉันผิดเอง... ที่รักเธอมากเกินไป

          เธอลืมกันแล้วหรอสุดที่รัก     ทำตัวฉันอกหักรักสลาย

มีคนไหม่เข้ามาเธอทำลาย       ทำไห้ฉันกลายเป็นคนโง่เพราะรักเธอ

           ต่อหน้าคนที่รัก หัวไจเราจะเต้นรัว

ต่อหน้าคนที่เราชอบ รุ้สึกมีความสุข

ถ้าจ้องหน้าคนที่เรารัก เราจะหน้าแดง

ถ้าจ้องหน้าคนที่เราชอบ เราจะยิ้มออกมา

ต่อหน้าคนที่รัก เราไม่สามารถพูดสิ่งไนไจได้ทุกสิ่ง

ต้อหน้าคนที่เราชอบ เราเปิดเผยความเปนตัวเองได้

เราไม่สามารถสบตาคนที่เรารักได้ตรงๆ

แต่เรายิ้มและสบตาคนที่ชอบตรงๆได้

           คนไม่มีค่าไนสายตาเทอ                           แต่เป็นคนที่แคร์เทอเสมอ...เทอรู้บ้ างไหม

เป็นคนที่คอยปลอบ...ยามเทอท้อจัย        เป็นคนที่คอยห่วงใย...ยามเทอไร้คนดูแล

เป็นคนที่คิดถึงเทอ...ทุกวี่วัน                    เป็นคนที่ไม่อาจจะหัน...มองใครไหนๆ   

เป็นคนที่ซื่อสัตย์ยามคนดี...ไปมีไคร        แล้วเทอคนดียังจะเอาอะไร...แค่นี้ยังไม่พอใช่ไม๊

        มีม่านบางขวางกั้นฉันกับคุณ       แม้อบอุ่นอ่อนหวานสักปานไหน

ก็เหมือนกับเหินห่างแรมร้างไกล            ใจต่อใจสื่อไม่ถึงไม่ซึ้งพอ

แม้ร่วมเรียงเคียงใกล้ได้สัมผัส                ก็เหมือพลัดถิ่นทางห่างห้องหอ

มันเหงาเรียบเงียบงันรันทดท้อ                ตะกอนก่อความแล้งแห่งดวงใจ

ระหว่างเรามีความว่างมาขวางกั้น            สายสัมพันธ์เพียงฉากงามความหลงไหล

ขาดพื้นฐานศรัทธาภาษาใจ                      จึงเหมือนไกลดังผากั้นมีฉัน...คุณ

     ใบไม้ยังเปลี่ยนสี....            นาทียังเปลี่ยนไป....           คนรักยังเปลี่ยนจัย....            แล้วอ่ะไรจะแน่นอน....

If You miss me!!!!!!    

Close your eyes......   

And Feel the wind around you.. 

And-> I will be there.. 

---------------------เพื่อน-------------------

ความหมายของคำว่าเพื่อน

เพื่อนคือ...ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ยิ่งกว่าแฟนก้อว่าได้

ไม่ตามใจมัน ก็ไม่ด่า

แต่ถ้ามันไม่ตามใจเราก็ด่าได้

โดยที่มัน และเราไม่โกรธกัน

  เพื่อนเมื่อโกรธกันสามารถกลับมาคืนดีกันได้โดยไม่ต้องเก็บความสงสัยว่า

เรื่องที่โกรธกันคืออะไร ผ่านแล้วก็ผ่านไป

  เพื่อนคือที่พึ่งยามเป็นทุกข์

เพื่อนคือที่ปรึกษา ตั้งแต่เรียน ทำงาน

จนจะแต่งงานก็ยังต้องปรึกษามัน

 เพื่อนคอยสับรางเวลารถไฟจะชน

เพื่อนคอยโกหกพ่อแม่เวลาไปเที่ยวแต่บอกว่าไปทำงาน

เพื่อนคอยบอกแฟนว่าเรากำลังอยู่กับมัน ทั้งที่จริงเราไม่ได้อยู่กับมันหรอก

และเพื่อนก็คือคนจ่ายค่าข้าวเวลาเราไม่มีเงิน

"เพื่อน" คือ ทุกอย่าง

  มีผู้....ที่เคยคบกันถามว่าจะให้เลือกหนึ่งเดียว

ระหว่างเค้าซึ่งคบกันมา 1 ปี กับเพื่อนซึ่งคบมาประมาณ 15 ปี ว่าคุณจะเลือกใคร

ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า "เพื่อน"

ซึ่งเค้าก็บอกว่าตอบผิดตอบใหม่ได้นะ

เราก็บอกว่าตอบถูกแล้ว

เพราะเค้าเห็นว่าเรารักเพื่อนมากกว่า แต่ไม่ใช่

    ถัาเราจะต้องเอาคนเข้ามาในชีวิตอีก 1 คน

ซึ่งก็ยังไม่รู้อะไรกันมาก

กับเสียคนที่เรารู้จกกันมาเป็น 10 ปี

เราว่าทุกคนก็ต้องมีคำตอบเหมือนกับเรา

เพราะทั้งสำหรับคนทั้งสองกลุ่ม

เราไม่สามารถเอาแต่ละคนมาบวกและลบกันเพื่อให้ผลลัพธ์เป็นศูนย์

เพราะฉะนั้นทุกคนต้องเลือกสิ่งที่มีค่ามากกว่า

และสิ่งที่เราเลือก สิ่งนั้นก็คือ *****""เพื่อน""****

" some time happy… some time sad… but all time friend "

บทส่งท้าย ถ้าเราสนุก ไปเที่ยวโดยไม่มีเพื่อน

แล้วเล่าให้มันฟัง

มันก็ไม่ว่าอะไร....แล้วถ้าเราเที่ยวแล้วเกิดปัญหา

เราตามตัวมันมา

มันเคยพูดไหมว่า "*ไม่สน*เที่ยวแล้วไม่ชวน* *แก้ไขเองแล้วกัน"

คำพูดอย่างนี่จะไม่มีจากปากเพื่อน

จะแต่ว่า " อยู่ตรงไหน เป็นอะไร"

แล้วก็ลงท้ายว่า *จะรีบไป....

................................................................................................................ 

เปงไงบ้างค่ะยังไงก็ฝากกลอนเอาไว้ด้วยนะ.....