รักวุ่นวาย ของเจ้าชายหลายสี

ลำดับตอนที่ #1 : ต้องทำงานแล้วหรอ..............?

คุณแม่ครับ............... ผมเพิ่งกลับมาจาก อังกฤษน่ะครับ คุณแม่จะให้ผมทำงานเลยเหรอครับ      *เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจ*       ก็ใช่น่ะสิ แกรู้มั้ย?  ว่าคุณย่าทิ้งร้านให้ใครก็ไม่รู้........ดูแล กำไรก็ไปตกอยู่กับเขาหมด   แม่เสียดายเสสึนะ
*เสียงของผู้เป็นแม่พูดออกมาด้วยความขี้งก*   พอพูดจบผู้เป็นแม่ก็สบัดฉ่อหนีไปตามเรื่องราว..........................กลัวลูกแย้ง


เสสึนะ - โถ่.....................คุณแม่น้าขี้งกชะมัดเลย     แค่ร้านตกแต่งบ้าน and ทาสีบ้านแค่นี้ ทำไมต้องงกด้วย                                        ยึนซอง - แม่ได้ยินน่ะเสสึนะ     เอาะ  เสสึนะพรุ่งนี้แกต้องไปทำงานแล้วน่ะ  ห้ามมีแต่   เข้าใจน่ะ
พอพูดเสร็จ ยึนซอง ก็ เดินหนีขึ้นบันไดไป
เสสึนะ - โถ่เอ้ย
เสสึนะเดินออกจากบ้านไปด้วยความอารมณ์เสีย .............  มันก็น่าอยู่หรอก *-* 
เช้าวันรุ่งขึ้น     ตึ้ง ตึ้ง ตึงตึง ตระรึง ตึงตึงตึง 
เสสึนะ - โอ้ย.................โอ้ย ๆๆๆ  ใครว่ะมาตั้งแต่เช้าเลย  เคาะประตูเป็นเพลงซะด้วย  น้องชายฉันเกือบเต้นตามแน่ะ
พูดจบเสสึนะก็ไปปิดประตู
เสสึนะ - ใครว่ะ
ยึนซอง - ฉันเอง
เสสึนะ - อุ้ย แม่หรอ  เอิ่ม  แม่มาคอนโดผมทำไมไม่บอกล่ะครับ
ยึนซอง - ถ้าบอกแก จะรู้มั้ยว่าคอนโด ที่เพิ่งมีคนมาอยู่ได้แค่ 1 อาทิตย์ รกอย่างกะคอกหมูอย่างงั้นแหละ ฿ - ฿  
เสสึนะ - แล้วตกลงแม่มาทำรายเนี่ย
ยึนซอง - นี่แกไม่ได้จำที่ฉันพูดเมื่อวานเลยหรอ    หัวสมองมีแต่ขี้กากรึไงแก
เสสึนะ - เอ่อ จำได้สิ ที่บอกว่า.....บอกว่า...............................................บอกว่าอะไรอ่ะ
ยึนซอง - โฮ้ย   ฉันบอกว่าแกต้องไปทำงานวันนี้  เดี๋ยวนี้ด้วย
เสสึนะ - ฮา วันนี้หรอ    มันไม่เร็วไปหรอแม่    พรุ่งนี้ได้มั้ยอ่ะ      น้า ๆๆๆๆ
เสสึนะอ้อนเต็มที่เท่าที่จะทำได้
ยึนซอง - ก็ได้  ในเมื่อแกต้องการอย่างงั้นก็ไม่เป็นไร    แต่..............พรุ่งนี้ตี 5 เวลานี้  และเวลาเดียว    ไปเจอกันที่ร้าน  คุณยายแก
เสสึนะ  - โถ่  
ยึนซอง - โถ่ ทำไม  อยากไปวันนี้ รึไง
เสสึนะ - ป่าวครับ     
ยึนซอง เดินออกจากประตูไปอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เสสึนะ - ทำไมต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วยอ่ะ
อยู่ ดีๆยึนซองก็เปิดประตูเข้ามา
เสสึนะ - มีอะไรหรอครับแม่
ยึนซอง - ฉันจะมาบอกแค่  ทีหลังดื่มน้ำก็ดื่มให้มันหมด  รู้มั้ยลูก มันเปลือง    ตอนนี้ค่าน้ำแม่จ่ายตั้ง 120 บาท แนะลูก ลูกต้องระวังน่ะ  
ดูซิ    เดือนที่แล้วแม่จ่ายไปแค่ 100 นึง เองน่ะ ลูก ขึ้นตั้ง 20 บาทแน่ะ
เสสึนะ - แม่ครับ บ้านเราออกจะรวยจะงกไปถึงไหน     รู้มั้ยว่าที่บ้านไม่ต้องซื้อเกลือแล้ว     ผมไปอยู่บ้านแม่แค่วันนึง ผมก็เป็นไตแล้ว
ยึนซอง - นี้แกไม่ต้องบ่นมากได้ ไหม  ขนาดฉันเนี่ยยังไม่บ่นมากเหมือนแกเลย   เหมือนพ่อไม่มีผิด  นิสัยแย่มาก ๆ  เลยน่ะ   มีสิทธ์
อะไรมาว่าฉัน   แกรู้มั้ย ว่าตอนแกคลอดออกมาฉันเสียตังค์  ตั้งเท่าไหร่   ไม่รู้จักบุญคุณคนเลยน่ะแก     ใช้ไม่ได้เลยถอดแบบออกมากันเปี้ยบ    บ่น  บ่น   บ่น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คนใช้ส่วนตัวของ  ยึนซอง - เอ่อคุณนายครับคุณนายบ่นตั้งแต่  6  โมงเช้าจนตอนนี้  10  โมงแล้วครับ   เลขาโทรมาบอกว่ามีประชุมครับ
เสสึนะ - คุณแม่เนี่ยไม่ค่อยบ่นจริง ๆ น่ะ ครับ ................................... ฮา   ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยึนซอง - เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะมาบ่นต่อ      แกรอก่อนเหอะ      ตอนนี้ฉันรีบ
ยึนซองเดินออกจากห้องไป    ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
เสสึนะ - ฮู้   ถ้ายังไม่ไปเนี่ยหูเป็นตะคริว   แน่ ๆ    พรุ่งนี้ต้องไปทำงานและไรว่ะ    โค-ตะ-ระ   เซ็งเลยว่ะ   เฮ้ย     ตั้งแต่เช้ามายังไม่ได้ล้างช้างน้อยเลยนี่หว่า     โถ่....................ไม่เป็นไรน่ะลูก           น่าสงสารจริงๆ
เสสึนะหยิบน้ำมาจะดื่ม
เสสึนะ - ทุ๋ย      น้ำอะไรว่ะ  เค็มชะมัดเลย   ฮิ ๆ   ติดความเค็มมาจากแม่นี่เอง   ฮิ ๆ