ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นวายของนายตัวร้ายและยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #2 : วันที่ไม่มีความสุขเอาซะเรย TOT

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 49


    "เฮ้ย ไอดาวตื่นได้แร้วเว้ย นอนยังกะกุ้งขึ้นอืด" ไอพี่บ้าแกมาว่าฉันอย่างนี้ได้ไง
    "ยังกะตัวเองอยากตื่นงั้นแหละ" ฉันเรยพูดออกไปมั่ง
    "ยังไงกรูก็ตื่นก่อนเมิงแล้วกัน" ตื่นก่อนหรอ หึ
    "ถ้าแม่ม่ะปลุกพี่ก็คงไม่ตื่นหรอก"
    "ทำไมจะไม่ตื่น วันนี้แม่ออกไปแล้วด้วยซ้ำ"
    "คุณหนูคะ เอะอะอะไรกันคะ"
    "ก็ยัยดาวนะสิครับป้ามันไม่ยอมตื่นอ่ะคับ" หึ พี่ชายฉันได้ทีรีบฟ้องเรยนะ
    พี่เพชร ไอ้พี่เลว!!!
    "คุณหนูคะตื่นได้แร้วคะ นี่มัน 7 โมงแล้วนะคะ" พี่ชายฉันยิ้มอย่างผู้ชนะ
    หึ แกไม่มีวันรอดฉันไปหรอก (ถึงแม้วันนี้ จะไม่ก็เหอะ)
    "แต่ป้ามลคะ มันมาว่าหนูก่อนนะคะว่าหนูเหมือนกุ้งขึ้นอืดอ่ะ ม่ะยอมนะ" ฉันพูดก็มันใช่น่ะสิมาว่าฉันก่อนทำไม
    "จริงหรอคะ คุณหนูเพชร" ฮิๆ คราวนี้ถึงตาฉันเป็นผู้ชนะบ้างล่ะ ^_^
    "ไม่ใช่นะครับ" หนอย โกหกหรอตายแน่
    "จริงๆนะคะหนูเป็นคนโดนว่านะคะป้า"
    "เอาล่ะนี่มันก็สายแล้วเอาไว้ตอนเย็นคุณผู้หญิงกลับมาแล้วป้าจะบอกนะคะ"
    "หา ป้ามลอย่าทำอย่างนั้นนะคะ นะคะ"
    "ใช่ครับอย่าเลยนะคับ นะๆ"
    "ทีอย่างนี้สามัคคีกันจัง"
    "ยังไงป้าก็ต้องบอกเพราะมันเป็นหน้าที่ที่ต้องดูแลทั้งสองคนให้ดีที่สุดค่ะ"
    "ตายแน่เลย"เรา 2 พี่น้องพูดพร้อมกัน TOT

           @@@@@@@@@@@.....ที่ร.ร.....@@@@@@@@@@@
    "เป็นเพราะเมิงคนเดียวอ่ะ"
    "อ้าวมาโทษกันแบบนี้ได้ไงอ่ะ อยากมาว่าก่อนเองนะช่วยไม่ได้"
    ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องไป
    "หวัดดี ยัยดาว เป็นไรอ่ะทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะนี่ไม่ดีเลยนะ"ยัยพิ้งค์ทักฉัน
    "เปล่าหรอกแล้วยัย 2 ตัวนั่นไปไหนหรอ" ฉันถามมัน
    "อ๋อ ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ นั่นไงมาแล้ว"
    "อ้าวยัยดาวมาแล้วหรอ เห็นทุกทีมาเช้ากว่านี้นะ แล้วไมวันนี้มาสายอ่ะ" ยัยเฟิร์นทักฉัน
    "เปล่าหรอก"
    "ทะเลาะกับพี่อีกแล้วใช่ป่ะ" ยัยเค้กแกนี่แสนรู้จริงๆ
    "อือ"
    "ว่าแล้วไงหน้าผิดปกติ" ยัยพิ้งค์พูดขึ้น
    คนที่ฉันสนิทในกลุ่มก็คือ ยัยพิ้งค์ ยัยนี่มันดีนะ มีอะไรมันก็ช่วยฉันตลอด
    เสียตรงที่มันขี้โวยวายไปหน่อย -_-'
    "งั้นคืนนี้แกไปนอนบ้านฉันป่ะ" ยัยพิ้งค์ยื่นข้อเสนอ  เออใช่ไปนอนบ้านยัยพิ้งค์
    ซักคืน 2 คืนดีก่า
    "เออ ใช่งั้นฉันโทรไปบอกแม่ กับ ป้ามลก่อนนะ"
    ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วกดเบอร์แม่ทันที
    "ฮัลโหลแม่ วันนี้ดาวไม่กลับนะ ดาวจะอยู่ค้างบ้านเพื่อน ได้ป่ะ" ฉันถามแม่ในใจก็ลุ้น
    "อือ ได้สิ แค่ 3 วันเท่านั้นนะ" โอ๊ยแม่จ๋า 3 วันลูกก็ขอบคุณแล้วจ่ะ
    "งั้นแค่นี้นะคะ ขอบคุณค่ะ แม่" เย้!!
    "ได้ป่ะ" ยัยเค้กถาม
    "ได้ว่ะ" ฉันตอบ
    ฉันกดเบอร์บ้านไปหาป้ามล
    "ฮัลโหลป้ามลนี่ดาวเองนะ ป้ามลเก็บเสื้อผ้าให้ดาวหน่อยนะ วันนี้ถึงวันที่3
    ดาวจะไปนอนบ้านเพื่อน แล้วดาวจะเข้าไปเอานะคะ"ฉันพูดแล้วก็วางสายไป
    "นี่ฉันจะบอกให้ทุกคนเค้าขอแม่กันหมดแล้วนะ ได้หมดเลยอ่ะ"
    "หรอ ไปนอนกันเยอะๆอ่ะดีฉันกลัวผี" ยัยเฟิร์นพูด
    "งั้นวันนี้เดี๋ยวฉันไปเอากระเป๋า เอาไปเก็บที่บ้านยัยพิ้งค์ เปลี่ยนเสื้อผ้า
    แล้วเราออกไปช้อปปิ้งกันนะ"ฉันออกความคิดเห็น
    "เออ ใช่" ยัยเค้กพูด
    "กริ๊งงงงงงงงงง" เสียงออดเข้าแถวดังมาไกล
    ฉันรีบวิ่งไปเข้าแถวอยู่ดีๆผู้ชายคนนึงก็วิ่งมาชนฉัน
    แล้วก็พูดว่า ขอโทษก่อนจะวิ่งต่อ หนอยไอผู้ชายบ้าแกมาเฉี่ยวแนนะ
    ถ้าเจออีกฉันจะด่าให้แสบเลย  หึ
    "เฮ้ย ยัยดาวเร็วดิเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก" ยัยเค้กเรียกฉัน
    หึ ฝากไว้ก่อนเถอะ !!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×