คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : หมอนั้นเป็นใคร...
“อฮยอน! อฮยอน! อฮยอนร้าบ!”
เสียทุ้มอร่าสูโปร่ีรีนัีฬาไฟแรอมหาวิทยาลัยำลัะโนเรียร่าบาเสียัพร้อมโบไม่โบมือ รอยยิ้มน่ารัอเ้าัวทำให้หิสาวมามายหลมานั่อนั
“มินโฮเสียัอายเา!”
ยุนอาเอยบอพลามอร่าสูโปร่ที่ยัไหล่ไม่สนใ เาเล่นะโนเรียอฮยอนลาห้อเรียนะที่รวมรุ่นพี่รุ่นน้อเอาไว้แบบนี้ไ้ไ สายานับร้อยนั้นหันมามอลุ่มเธอเป็นาเียวเลย
“วันนี้มีานวันเิอพี่ฮีอลอฮยอนไป้วยนะ”
มินโฮเอยพร้อมับว้ามือบาึ้นมาอบุมทันที อฮยอนไ้แ่มอมืออัวเอที่โนนรหน้าับไว้้วยรอยยิ้มแห้ๆ รุ่นพี่ฮีอลือปูรหัสอเธอและยัเป็นประธานอะอี
“เออ..มินโฮ...ือว่า”
อฮยอนเริ่มทำหน้าลำบาใเพราะเธอไม่อบารไปสัสรร์แบบนั้นเท่าไร มีแ่ลิ่นแอลอฮอล์ไหนะลิ่นบุรี่อี ใบหน้าสวยหันไปมอยุนอาเพื่ออวาม่วยเหลือแ่ยุนอาไ้แ่ยิ้มแห้ๆ
แน่สิ...านอรุ่นพี่ฮีอลไม่มีใรล้าปิเสธหรอ
“ไปนะอฮยอนไปับันนะรับ”
มินโฮพูพลาส่สายาอ้อนวอนไปให้ร่าบาอฮยอนที่ไม่รู้ะทำอย่าไึไ้แ่พยัหน้ารับไปอย่า่วยไม่ไ้ เพราะยัไเธอับมินโฮ็รู้ัันมาั้แ่มัธยม้นแล้ว
“เย้!! ั้นืนนี้เอันที่พับเอสเนะ”
เสียทุ้มเอยบอ่อนะโผเ้าอร่าบาอย่าเยัวทำเอาอฮยอนนั่ทำแ็ถือ่อนะันนรหน้าให้ออห่า
“มินโฮ...”
เสียหวานเอยเรียนที่ยัอเธออยู่เบา ทำให้มินโฮนั้นรู้สึัว่อนะยิ้มแห้ๆ ให้อฮยอนเป็นารอโทษเารู้ีว่าอฮยอนไม่อบให้ใรมาแะเนื้อ้อัวเธอเท่าไรนั ถึแม้ะเป็นเาที่เป็นเพื่อนมาั้แ่ไหนแ่ไร็เถอะ
“อโทษนะันลืมัวแล้วเอันนะฮยอน...”
รอยยิ้มหวานถูส่ให้ร่าบาอีรั้่อนที่มินโฮะเินอารม์ีออาห้อะไปโยไม่สนใสายามามายที่เล่มาที่ัวเอเลยสันิ
“เธอ็น่าะรับรัหมอนั้นไปะทีนะ”
ยุนอาเอยึ้นมา่อนะถอนหายใ เธอรู้ว่าอฮยอนรู้ีว่ามินโฮรู้สึอย่าไ...
“ิในมันห้ามไม่ไ้นี้น่า...”
เสียหวานเอยออมาแผ่วเบา ถึแม้มินโฮะอบเธอมาลอั้แ่มันธยม้นแ่ในเมื่อิใและวามรู้สึอเธอไม่สามารถิเินวามเป็นเพื่อนไ้เลย
อาะเหมือนที่เธอับยฮวาโอปป้าไม่ว่าเวลาะผ่านไปนาไหนวามรัที่เธอส่ไปให้็ไม่เยถึ...
สายาทั้สามู่ที่มอไปยัอฮยอน่อนะหันมามอหน้าหัน ามินมวิ้วเป็นปมพลามอไปยัเ็ที่ื่อมินโฮอะไรนั นัีฬารูปหล่อที่เามาออฮยอน่อหน้า่อานนับร้อยไ้อย่าไ!
“หมอนั้นมันมาาไหนวะ?”
ฮยอนเอยออมา ถึแม้เาะรู้ีว่าอฮยอนนั้นมีนอบเธอมามายไม่ว่าะะเียวันหรือน่าะแ่ไอ้ที่เ้าไปอและพูาสนิทนานั้นเาเพิ่เยเห็น
“มินโฮไ! ไอ้นัีฬาัวอันับหนึ่อมหาลับอนนี้อะ!”
ามินเอยบอฮยอนที่หันหน้ามามอเา่อนะพยัหน้ารับ
“แล้วอย่านี้..แะเอาอะไรไปสู้เา”
ฮยอนมอามินที่ยืออทำหน้าเร่เรียอยู่ ถ้ามีนที่มีีรีนานั้นมาอบอฮยอนมัน็น่าลัวไม่ใ่น้อย ู่่อสู้มันไม่ไ้มีแ่นสอนนี้สิ
“นอย่าิมามินนนี้! หล่อและแสนีแ่นี้็เินพอแล้ว..”
รอยยิ้มว้าปราบนใบหน้าอนพูอย่าอารม์ี ามินหันมายัิ้วให้ฮยอนที่เอาแ่ส่ายหน้าไปมาอย่าไม่เห็น้วย..
“แล้วะเอาอย่าไืนนี้ไปานวันเิอพี่ฮีอลปะวะ”
ามินหันมาถามเพื่อนทั้สออย่าอวามเห็นแ่วามิอเาว่าานนี้วรที่ะไปอย่ายิ่ถ้าไม่อยาหัวา
“ล้าไม่ไปรึไละ...ันยัไม่อยาาย”
ฮยอนบอ่อนะนึไปถึหน้ารุ่นพี่ฮีอลนานอะ ที่ใรๆ ่า็ลัวเรันหมไม่ว่าะรุ่นพี่รุ่นน้อ ุสมบัิอเาไม่ธรรมาพอๆ ับริมฝีปาที่เอยิัใรยิ่แล้วให่
“เออ...นั้นิ..พี่แแมร่ฮิเลอร์ัๆ”
ามินพยัหน้าเห็น้วยอย่ายิ่ถึแม้เาะไม่เยเอับัวเอแ่ารที่ไ้ยินนอื่นๆ พู่อๆ ันมามัน็ทำให้เานั้นินาารไปไหน่อไหนแล้วละ
“ไอ้ย...แไปปะวะ”
ามินหันมาถามนที่เอาแ่หันหน้าออนอหน้าาพลาพ่นวันบุรีไปเรื่อยๆ เหมือนำลัิอะไร นถูถามไม่อบแ่ลับพยัหน้าเป็นำอบแทบเสียนี้
“ไอ้นี้็เป็นบ้าใบ้อะไรอมันไม่รู้”
ฮยอนบ่นออมาับอาารแปลๆ อเพื่อนัวีที่เริ่มแปลประหลาึ้นทุวันๆ นเานปัาที่ะถามมันแหละ นอย่าอยฮวานั้นเี๋ยวมันทนไม่ไ้็ายเรื่อในใออมาเอนั้นแหละ
...............
านสัสรร์ในวันนี้เ้าอวันเิอย่าิมฮีอลที่ลทุนปิร้านเหล้าอัวเอเพื่อเิพี่น้อๆ ในะและ่าะมาร่วมันแสวามยินี ืนนี้ใรที่ิว่ามันเป็นานปาร์ี้วันเิ้อิผินอย่าฮีอลนนี้ัให้ใร่อใรู่ันมานั่อนัแล้ว แถมนที่มาาน็่ามาเลู่่อัวเอทั้นั้น
“มา้านะันนึว่าเธอะไม่มาแล้ว..”
เสียทุ้มอมินโฮเอยึ้นพร้อมับรอยยิ้มอย่าีใเมื่อเห็นนที่เาเฝ้ารอเธอมา
“อโทษนะมินโฮพอีออมา้าไปหน่อยนะ๊ะ”
อฮยอนเอยออมายิ้มๆ เามัวแ่ไปถ่ายแบบแล้วพอีเลิ้าไปหน่อยทำให้เธอนั้นมาที่นี้้าเินว่าเวลามาริๆ อฮยอนมือแร่ที่เอื้อมมาเพื่อให้เธอับ
“มันมืเี๋ยวะล้มเอา”
มินโฮเอยบอพร้อมับยิ้มรับเมื่ออฮยอนไม่ไ้ปิเสธวาม่วยเหลืออเา วันนี้อฮยอนสวยริๆ สวยว่าทุๆ วันทั้ทรผมที่ัลอนให่ๆ แ่หน้าเียวๆ ไหนะุแสีำที่ทำให้ผิวออฮยอนนั้นูาววนน่ามอเหลือเิน
“อบุนะ..เห็นฮโยฮยอนออนี่ไหม?”
อฮยอนยิ้มให้มินโฮที่ไม่ว่าะผ่านไปี่ปีๆ เา็ยัเป็นนีไม่เปลี่ยนแปล ่อยเป็นห่วเป็นใบเธอมาลอั้แ่วันนั้นนถึวันนี้ ทำไมใอเาถึไม่รันีๆ อย่านรหน้านะ
“อยู่้าในแล้ว..เห็นมาพร้อมรุ่นพี่ฮยอน”
มินโฮเอยบอ่อนะูมืออฮยอนให้เินไป้าในพร้อมับสายามามายที่มอมายัร่าบาที่อนนี้เธอ่าสวยเ็เินใรในานริๆ ปิอฮยอน็สวยอยู่แล้วแ่เพราะวันนี้ร่าบาลับมาาารถ่ายแบบแล้วมาานทันทีทำให้วามสวยออฮยอนที่ถู่าแ่หน้าอันับหนึ่แ่เิมให้สวยวนมอึ้นไปอี
“โหยย นาฟ้าัๆ”
ฮยอนเอยออมาพลามอร่าบาา้า เสียอฮยอนทำให้ามินและยฮวาที่ำลัหันไปสั่เรื่อื่ม้อหันมามอเป็นาเียวัน ยฮวามอูร่าบาที่เินยิ้มแย้มับไอ้นัีฬาเมื่อลาวันแถมมือบายัไปับไม่ับมือหมอนั้นอี อารม์พุ่ปริ๊อยฮวาที่อยู่ๆ ็เิึ้นพร้อมับำแ้มเหล้าในมือแน่น
“มา้านะน้อสาวัน วันนี้สวยเ่นเียว”
ฮโยฮยอนเอยบอพลามอร่าบาอย่าสำรว่อนะแหล่มอมินโฮที่เอาแ่้ออฮยอนนแทบะทะลุไปไหน่อไหนแล้ว ำมมามายที่เธอไ้ยินมาลอทำให้อฮยอนไ้แ่ยิ้มออมาอย่าอายๆ
“ออนี่็พูไป..”
มือบาเอื้อมมาีแนเรียวอย่าเินอาย่อนะทิ้ัวลนั่ที่โฟาัให่ วาลมำลัสอส่อมอไปรอบๆ เพื่อะเอนที่เธอยัแอบิถึ...วาลมเบิว้าทันทีเมื่อเห็นร่าสูทีุ่้นเยำลันัวเนียนับสาวุแที่เธอำไม่ผิว่านั้นือทิฟฟานี่ ภาพที่เห็นทำให้อฮยอน้อรีบหันไปมอทาอื่น
“มินโฮ...ห้อน้ำอยู่ไหน?”
เสียหวานเอยถามร่าสูที่เินไปหยิบเรื่อื่มมาให้
“อะไรนะ? อฮยอน”
มินโฮเลิิ้วสูเพราะไม่ไ้ยินสิ่ที่อฮยอนถาม เสียเพลที่เปิัเินว่าเาะไ้ยิน ทำให้มินโฮ้อโน้มัวลไปใล้ๆ อฮยอน
“ห้อน้ำอยู่ไหน”
มือบาป้อหูนร่าสู่อนะเอยถามอีรั้ ภาพที่เห็นับทำให้นทั้านาโเพราะมันเหมือนว่าร่าบาำลัูบับนัีฬาอันับหนึ่อมหาลัยอย่าไอย่าั้น
“อยู่้าหลัไปเป็นเพื่อนไหม?”
สียทุ้มเอยถามอย่าเห็นห่ว อฮยอนไม่่อยมาสถานที่แบบนี้เท่าไรมันอาะทำให้ร่าบาหลไปเอพวี้เมา็เป็นไ้ แ่อฮยอนับส่ายหน้าไปมา่อนะหันไปมอฮโยฮยอนที่ำลัุยับิมยุนอา
“ถ้าิะเรียร้อวามสนใเธอิผิไปไหม”
เสียทุ้มเอยถามร่าบาที่เินออมาาห้อน้ำหิ อฮยอนมอนร่าสูที่มาัรอเธอยฮวาแสสีหน้าเรียบเยส่มาให้ทำให้อฮยอนนั้นถอนหายใออมา
“พูับันอย่าั้นหรอะ?”
เสียหวานเอยถามพลามอใบหน้าม่อนะ้าวออาที่รนี้ เธอไม่อยาะเอับยฮวาในอนนี้ แ่แนเรียวับถูระาให้หันมาหานร่าสูอย่าแร
“เธอิะทำอะไร? ะพาว่าที่แฟนมาเปิัวหรือไถึูบันลาานแบบนั้น!”
เสียทุ้มเอยถามพลาันนร่าบาิำแพอย่าแร มือแร่บีบแนเรียว้วยแรอารม์พร้อมันพ่นวาาทีู่ถูเธอออมา
“.................”
อฮยอนนิ่วหน้าพลามอนรหน้าอย่าไม่เ้าใ ทำไมเาถึอบทำร้ายเธอนั ถ้าเลียเธอนานั้นะมาามเธอทำไมัน
“อโทษที่นะอูฮยอน ถึเธอะูบับใร ันไม่สนใหรอเพราะเธอมันไม่สำั”
ยฮวาเอยออมาเสียเรียบ่อนะปล่อยร่าบาแล้วหมุนัวเินออไปาที่รนั้น ทันทีที่ร่าสูลับสายาไป หยน้ำาที่ลั้นเอาไว้็ไหลลมาอย่าห้ามไม่อยู่ น้ำามามายับวามเสียใมันำลัทำให้เธออ่อนแอ
..............
.......
2BECON
โปริาม่อนอนไป
มาแล้วบุลที่สามและสี่ำลัโผล่มา เอิ้ๆ เรื่อมันะวุ่นไปไหนเนี้ย มันวุ่นเพราะอียไม่รู้ใัวเอนี้และ
เรื่อนี้พระเออเรามันแอบโและปาร้าย ไรเอร์ว่า็โอเนะยลุนี้เหมาะับสีผมี 5555
วันนี้ฟินร่า เลยเอาฟิมาเสริฟัน ยอเอันแว้วว ฟินน้ำาไหล ><
แอบมาบอนิหน่อยอนหน้า NC ร้า...
NC ะัเ็มนาไหนึ้นอยู่ับเม้น ( ไรเอร์เรียร้อล๊อ) 555
ฝาิาม้วยนะะ แล้วะเอามา่อให้ร่า เรื่อเ่ายัอยู่ไม่ไ้ทิ้นะเ้อ
อบุที่ิามเรื่อยมาร้า
ความคิดเห็น