คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : หาเรื่อง
ลอระยะเวลาเือบสามอาทิย์ที่ร่าบาพยายามะหลบหน้ายฮวาลับทำให้ร่าสูนั้นูะหุหิทุรั้ไป ถึแม้ว่าวันนี้อาาศะแ่มใสแ่มันไม่ไ้่วยให้นอารม์ร้อนใเย็นึ้นเลย้วย้ำ ยฮวาเินเ้ามาในห้อเรียนพลามอไปยัร่าบาเยหน้าึ้นมาสบาเาแว๊บเียว่อนะรีบ้มหน้า้มาอ่านหนัสืออย่าไม่สนใเา
เรื่อเมื่ออนนั้นเา็ยัไม่ไ้เลียร์อะไรแน่ัว่าลเาไ้ทำอะไรเธอไปบ้า แ่ในใลึๆ ับบอว่าเรื่อที่เิึ้นมันไม่ใ่วามฝันแน่นอนถึแม้ร่าบาะไม่ยอมพูและเินหนีเานลามไปหลบหน้าอย่าที่ทำทุวันนี้็เถอะ
“อนั่้วยไ้ไหม?”
“........................”
เสียทุ้มเอยถามนที่เอาแ่้มหน้ามอหนัสือไม่ยอมเน อฮยอนเยหน้ามามอร่าสู้วยสีหน้าเลิลั่่อนะพยายามถอยัวหนีไปที่อื่นแ่ลับถูแนแร่ับเอาไว้แน่นไม่ยอมให้ไปไหน
“ะไปไหนะละ ที่อื่นไม่มีให้นั่แล้ว”
ยฮวาเอยบอพลามอไปยัโ๊ะในห้อเรียนที่อนนี้ที่นั่เ็มไปหม ะว่าบัเอิ็บัเอิที่อฮยอนัมาลเรียนวิาเียวับเา มือแร่เอื้อมไปับ้อมืออร่าบาที่พยายามะอย้ายที่นั่ับนอื่น
“ไม่้อไปไหน! นั่ลสิ!”
ร่าสูุนที่เอาแ่หนีเาอย่าอารม์เสีย วามมอใบหน้าสวยที่อนนี้เอาแ่้มหน้า้มาไม่ยอมเยหน้าหรือมอมาทาเาอย่าเมื่อ่อนเลยสัรั้ ให้ายเหอะ ทำไมมันหุหิไ้นานี้นะ!
“เธอหลบหน้าันทำไม?”
ยฮวาเป็นนเริ่มเปิประเ็นออมา่อนพลามอไปที่อฮยอนที่นั่ัวแ็ทือ เาไม่ไ้อยาะถามหรอว่ายัยนี้ทำไมถึ้อหลบหน้าเาแ่เพราะมันทำให้เาอึอัที่พอเอหน้าันทีไรร่าบาเป็น้อวิ่หนีหรือไม่็ทำเป็นไม่เห็นเา
“เปล่าะ ไม่ไ้หลบหน้า”
อฮยอนเอยออมาเสียเบาแ่ลับไม่ยอมหันมามอนที่ำลั้อเธอเหมือน้อะับผิอย่าไอย่าั้น
“แล้วที่ทำอยู่นี้ไม่ไ้เรียว่าหลบหน้าั้นหรอ? เมื่อ่อนเห็นโผล่มาเ้าลาวันเย็น”
เสียทุ้มพูพร้อมับพยายามเ็บอารม์ไม่ให้เสียัไปว่านี้ มือแร่เอื้อมไปับ้อมือออฮยอนอีรั้่อนะระาให้นร่าบาหันมามอ
“ันไม่ไ้หลบ...แ่ทำามที่โอปป้าเยพู็แ่นั้น”
เสียหวานเอยพลามอใบหน้าหล่อรๆ ลเาะให้เธอทำอย่าไรันแน่ พอไปามื้อ็ไล่เธอทุรั้ไปพอไม่ไปามื้อ็มาหาเรื่อเธอแบบนี้
“อ่อ...เี๋ยวนี้หัว่านอนสอน่ายหรือเินนะ ทำไมหรอ? ามินมันสอนีหรือยัไ?”
ยฮวาหัวเราะในลำอ่อนะบีบที่้อมือเรียวแรึ้นอย่าอารม์เสียเาไม่เ้าใว่าอนนี้เาเป็นอะไรแ่เห็นร่าบาเอาแ่หลบหน้าแล้วไปลุอยู่ับเพื่อนเาอย่าามินนทั้ะเาลือันว่าอฮยอนบับามินแล้ว
“มัน็ไม่เี่ยวับโอปป้านี้ะ”
ใบหน้าสวยเยเเล็น้อยเมื่อแรที่บีบ้อมืออเธอนั้นมันไม่ใ่เบาๆ เลย าลมมอใบหน้าหล่อที่แสสีหน้าไม่พอใออมาอย่าเห็นไ้ัพร้อมับแรที่บีบล้อมืออเธอ
“อูฮยอน!”
ยฮวามอหน้าอฮยอนอย่าหุหิทำไมเี๋ยวนี้ร่าบาถึเปลี่ยนไปไ้นันะ มือบาพยายามะสะบั้อมือที่โนบีบให้ออแ่มันับไม่ไ้่วยอะไรเธอเลย้วย้ำ
“ทำไมะโอปป้า...ะมาสนใอมื้ออย่าันทำไมัน”
ร่าบาเอยออมาอย่าไม่ยอมแพ้ เธอพยายามแทบายลอระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาแ่นรหน้าไม่เยเห็น่าเลย้วย้ำ แถมยัย่ำยี่เธอลอมา้วยำพูวาาและารระทำ!
“ันไม่ไ้อยาสนนัหรอ...เพราะัน็ไม่ิว่าเธอมันะร่านนานี้!”
ยฮวาเอยำพูออเบาๆ ่อนะ้อมอนรหน้า้วยวามโรธ ใ่! เาำลัโรธมาริๆ ในอนนี้ ทั้ที่อนแร็ะมาพู้วยีๆ แ่เห็นว่ามันะไม่ใ่อย่าั้นะแล้ว!
“ันสิ! ันมันไม่ี ันมันร่านและัน็พอใับารที่มีามินโอปป้า้วย!”
เสียหวานแว๊ออเสียันทำให้นในห้อเริ่มหันมามอเป็นสายาเียวัน วาลมที่แล่ำเหมือนนำลัร้อไห้ไม่ไ้ทำให้ยฮวานั้นสสารแม้แ่น้อย แ่มันับเพิ่มอารม์หุหิอร่าสูึ้นทวีู
“เธอนี่มัน!! มานี่!!”
ยฮวาลุึ้นยืนพร้อมับระาร่าบาที่ไม่ยอมไป้วยอย่าแรท่ามลาสายาอนทั้ห้อเรียน ร่าสูระาอฮยอนพร้อมับให้เินออนอห้อทันที เสียุบิบัึ้นามหลัมาอย่า่วยไม่ไ้
“ปล่อยันนะ!!”
อฮยอนพยายามยื้อแรอนที่เอาแ่ลาเธอไปมาามใอบ ยฮวาไม่ไ้หันมามอแ่ับหยุนิ่แล้วัารอุ้มร่าบาพาบ่าทันที ในเมื่อพูีๆ ไม่รู้เรื่อมัน็้อใ่ำลัหน่อยแล้ว
“ปล่อยันนะ!! โอปป้า!!!”
“หุบปาอเธอะ่อนที่ันะทนไม่ไหว!!!”
ยฮวาะโน้อ่อนะพาร่าบาไปที่รถอัวเอแล้วัารโยนอฮยอนเารถันหรู่อนที่ัวเาะเินอ้อมไป้านนับ
“ะพาันไปไหน ปล่อยันลนะ!”
อฮยอนหันมาโวยวายร่าสูที่หันมามอหน้าเธอ่อนะัารึเ็มันิรภัยให้ร่าบาใส่ ใบหน้าหล่อยื่นเ้ามาใล้พร้อมับ้อมอไปยันรหน้า ะว่าไปยัยนี้็สวยใ่เล่น..
“็พาไประลึวามหลัอเราไ..!”
.................
...........
ร่าเล็ที่ำลัว่ายน้ำอยู่ในสระในบ้านพร้อมับมอไปยัร่าสูที่อยู่ๆ ็ปีน้ามรั้วบ้านเธอมาอย่าหน้าาเย เ้ามาอย่าับเป็นบ้านัวเอเลยนะ ฮโยฮยอนว่ายมาเาะอบสระ่อนะมอใบหน้าาวอเพื่อนบ้านัวีที่เอาแ่เหม่อเหมือนิอะไรสัอย่า
“นายว่ารึไ ไม่มีอะไรทำหรอ”
ฮโยฮยอนเอยถามอย่าอยารู้ เพราะเี๋ยวนี้วันๆ ไอ้หมอนี้มันไม่ยอมไปไหนมาลุอยู่ับเธอที่บ้านลอเวลาแบบนี้ ทั้ๆ ที่แม่เธอบอะลับมาแท้ๆ แ่านไม่เสร็เลยเลื่อนารลับไปอีสามเือน
“็ไม่มีที่ไปนี่...ะให้ทำไเล่า”
ฮยอนเอยบอ่อนะเอนหลัพิับเ้าอี้อย่าสบายใ พลานึไปถึำพูอามินที่วนเวียนในหัวลอเวลา ใ่...เา็อบอฮยอนเหมือนันแ่เพราะอฮยอนอบยฮวาเา็เลยไม่อยาะเ้าไปยุ่แ่อยู่ๆ ามินที่ไม่เยพูว่าอบอฮยอนับบอะีบเธอะอย่าั้น และถ้าเาูไม่ผิไอ้เพื่อนัวีปาแ็อเา็อบร่าบาไม่แพ้ัน แ่เพรามันอวีอยู่นั้นแหละเลยไม่แสอารม์ออมาสัที
“นายไม่มีเพื่อนเลยรึไมาบ้านันอยู่นั้นนะ”
เสียหวานเอยออมาอย่าไม่เ้าใหมอนี้เพื่อนออะเยอะแยะ แ่ลับไม่ยอมไปหาเพื่อนหาฝูบ้า อนเ้า็้อมาเอหมอนี้อนเย็น็้อมาลุับหมอนี้
น่าเบื่อริๆ
“นี่ยัยเี้ย”
ฮยอนเินเ้ามาใล้ร่าเล็ที่ลอยอเาะอบสระอยู่พลาทิ้ัวลนั่รหน้าฮโยฮยอนแล้วมวิ้วเ้าหาัน
“อะไร! เรียให้มันีๆ หน่อย”
เสียหวานแว๊ออมา ถึเาะไม่สูแ่็ไม่ไ้เี้ยมาะหน่อยมาเรียอย่านี้มันเสียมารยาทัๆ
“เธอรู้ป่าวว่าามินมันะีบอฮยอนอะ”
ร่าสูเอยออมาพลามอใบหน้าน่ารัอนรหน้าที่ะัไปเล็น้อย่อนะพยัหน้ารับทันที ะไม่ให้รู้ไ้ไ...ไ้ยินัเ็มสอหูเห็นเ็มสอานานั้น
“แล้วทำไมไม่บอัน!”
“มันเรื่ออะไรอัน้อบอนาย้วย”
ฮโยฮยอนมอหน้านี้โวยวาย ถึะรู้ว่านรหน้าอบน้อสาวอเธอ็เถอะ แ่มัน็่วยไม่ไ้นี่นานายนี้มันมัวแ่เินอายอยู่นั้นแหละแถมั้าเลยโนามินประาศัหน้าะอย่าั้น
“โอ๊ย!! เ...”
ฮยอนทึหัวัวเอไปมาอย่าหุหิ ทำไมผู้หิมีั้มามายหลายล้านน ทำไมเพื่อนเา้อมาอบนเียวันแบบนี้ ำพูและวามทรำในอีย้อนลับเ้ามาทันที
“เราสามนเพื่อนรัะไม่รัผู้หินเียวัน..”
ใ่พวเาสามนนั้นลเอาไว้ั้แ่เ็ๆ ว่าพวเาะไม่ทะเลาะเรื่อผู้หิและะไม่มีทาอบผู้หินเียวับเพื่อนเ็า แ่อนนี้เหมือนับว่าแ่ละน้อลืนน้ำลายัวเออย่าห้ามไม่อยู่
“อะไรอนายนัหนา”
ฮโยฮยอนลุึ้นาสระพลาหันไปว้าเสื้อลุมมาห่อัวเอเอาไว้แล้วมอนที่เหมือนำลัเป็นบ้า
“ะไปไหนอะ..?”
มือแร่ว้า้อมือเรียวเมื่อเห็นร่าเล็ทำท่าะเินเ้าไปในบ้าน ใบหน้าาวส่สายาน่าสสารไปให้ แ่มันไม่ไ้่วยให้ฮโยฮยอนนั้นูว่ามันน่ารัเลยสันิ
“เ้าบ้านสิ นายะให้ันยืนาลมรึไ?”
เสียหวานเอยออมา่อนะพยายามแะมืออเพื่อน้าบ้านให้ออ เพราะืนเธออยู่ในสภาพนี้อีนานไ้เป็นหวัแน่ๆ
“หิวอ่ะ..ทำอะไรให้ินหน่อยสิ”
ฮยอนลุึ้นเ็มวามสูอัวเอ่อนะส่สายาอ้อนวอนไปให้ มือแร่เย่า้อมืออนรหน้าไปมาเหมือนเ็ๆ ที่พยายามอ้อนผู้ให่อย่าไอย่าั้น
“ไปื้อเอาสิ!”
ฮโยฮยอนมอนรหน้าอย่าหุหิ นี่ลเาเป็นนใ้หมอนี้รึไนะ อนเ้าอยาินไอ้นั้น อนเย็นอยาินไอ้นี้
“ไม่เอา...ปะๆ ไปื้ออมาทำินันีว่ายัยเี้ย”
ฮยอนส่ายหน้าไปมา่อนะันหลันร่าเล็ที่โวยวายไม่ยอมท่าเียวอย่าไม่สนใ รอยยิ้มว้าปราบนใบหน้าาวอย่านึำ เห็นโวยวายทีไร็ยอมทำอาหารให้เาทานลอนั้นแหละ
.............
.......
2BECON
โปริามอน่อไป
อันยอร่า มาแล้วเอามาลให้แล้ว วันนี้เอามาลสอเรื่อเลยนะะ อย่าลืมไปามอ่านเรื่อเ่า้วยน้า
เอาแล้วอยฮวาเริ่มทนไม่ไ้ับารหลบหน้าออฮยอนะแล้ว มาูน้ออะใแ็ให้ับนใร้ายไ้นานแ่ไหนัน
อนนี้ามินหายะ 5555 ให้ยอเอันบ้า...มีแ่นเ้า้าามิน 5555
อบุนที่ิามนะะ >< ะอัพให้อีสอวัน เม้นันเยอะๆ เ้อ...
ความคิดเห็น