คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฉันจะจีบเธอ!...
เปลือาที่ปิสนิท่อยๆ เปิึ้นอย่า้าๆ ่อนที่อฮยอนะมอไปยันที่ำลันั่ทำหน้าวิัวล้วยสีหน้าใ
“เป็นไบ้ายัยอ..เป็นลมไ้ยัไ?”
เสียพี่สาวอย่าฮโยฮยอนูร้อนรนแถมมอสำรวเธออย่าอห่วไม่ไ้ ทำให้อฮยอนรีบยมือึ้นเพื่อ้อาระปิรอยบ้าๆ นั้นเพราะเธอำไ้ีว่าเมื่อรู่ร่าสูึผ้าพันอผืนนั้นออไปแล้ว
“ผ้า....”
เสียหวานเอยออมาอย่าใเมื่อผ้าพันอยัอยู่อมันที่เิมไม่ไ้ไปไหนอฮยอนรีบมอสำรวห้ออีรั้เพื่อหานใร้าย
“เพราะใส่ผ้าพันอหนาๆ แบบนี้นะสิถึเป็นลมนะ!”
ฮโยฮยอนุร่าบาอย่าไม่ริันัถึเธอะห่วน้อสาวนนี้มาแ่เพราะอฮยอนเป็นนที่มีวามรับผิอบสูทำให้เธอไม่้อูแลอะไรมามาย
“ือ...ันหนาวนะะ เหมือนะเป็นไ้”
อฮยอนรีบบอเมื่อเห็นฮโยฮยอนพยายามะึผ้าพันนอให้พ้นๆ
“เอ๊ะ! อย่าั้นหรอ...ั้นใส่ไว้่อน็ไ้ ัวรุ่มๆ เหมือนันนะ”
ฮโยฮยอนพยัหน้าเ้าใ่อนะเอามือัวเอไปอัหน้าผาอน้อสาวทีู่เหมือนะมีไ้อย่าว่าริๆ ทั้ๆทีอฮยอนเป็นนแ็แรมาแท้ๆแ่ไหนับเป็นไ้ไ้ละเนี้ย
“่ะ....ออนี่ะ”
อฮยอนหันมามอร่าเล็ที่ำลั้อมอเธอมา้วยวามสสัย
“ว่าไ...ป่วยแล้วอแหรอ?”
ฮโยฮยอนเอยถาม่อนะึร่าบาเ้ามาอเอาไว้ ถึอฮยอนะไม่ไ้ร้อไห้ออมาให้เห็นแ่เพียแ่เธอเห็นหน้าอน้อสาวพร้อมับวาที่แล่ำ็รู้ทันที
“ันะัใานใร้ายนนั้นแล้วนะะ..”
เสียหวานเอยออมา่อนะยยิ้มบาๆ ให้นเป็นพี่ทีู่ะใับำพูออฮยอนริๆ ฮโยฮยอนมอใบหน้าสวยที่ยิ้มพร้อมน้ำาที่ลออยู่
“ทำไ้หรอ..?”
ฮโยฮยอนเอยถามพลาึนร่าบาเ้ามาอเอาไว้ ถึแม้เธอะพูเสมอๆ ว่าให้น้อสาวนนี้ัใานใร้ายะ แ่มัน็ไม่ใ่เรื่อ่ายเลยที่ะให้ใรนหนึ่เลิรันๆ นึไ้นะ แล้วไหนอฮยอนหลรัหมอนั้นมานานหลายปี
“ัน...็ไม่รู้...แ่..ันไม่อยาเ็บแล้ว”
เสียหวานเอยแผ่วเบาเหมือนนล่อลอย ภาพ่าๆ เมื่อืนมันำลัวนเ้ามาในหัวอเธอไม่ยอมหยุ ารระทำป่าเถือนอนที่เธอแอบหลรัมันทำให้เ็บปวมาริๆ
“เฮ้ออ อูฮยอน...แล้วแ่เธอนะเรื่อนี้พี่ไม่ห้าม”
ร่าเล็บอนน้อพลายมือลูบเรือนผมนุ่มอย่าเบามือ ฮโยฮยอนรีบระับอ้อมอให้แน่นึ้นเมื่อรู้สึถึแรลั้นาร่าบา อฮยอนำลัร้อไห้...เธอไม่รู้ว่าเมื่อืนเิอะไรึ้นที่อยู่ๆ น้อสาวนสวย็มาอนอน้วยอนึๆ แบบนั้น
แ่็ออย่าให้เป็นเรื่อไม่ีเลยแล้วัน...
“ริหรือเปล่าอฮยอน...”
เสียทุ้มเอยึ้นพลาเินออมาาเียนอนที่อยู่ไม่ไลนั เาไ้ยินั้แ่เสียโวยวายอยฮวาที่บอพยาบาลว่าร่าบานั้นเป็นลม ั้แ่นั้นมัน็ทำให้เาที่แอบโเรียนมานอน้อื่นึ้นมา
“ามินโอปป้า..”
อฮยอนหันไปมอร่าสูที่เินออหยุอยู่รหน้าเธอ้วยสีหน้าใ
“นายมาอนไหนยะ?”
ฮโยฮยอนมอบุลที่สามที่เินมาหยุยืนอยู่หน้าเธอสอน้วยวามสสัย เธอนึว่าห้อพยาบาละไม่มีนอยู่ะอี
“ันมา่อนพวเธอมาอี ทำเสียันื่นึ้นมานี้แหละ”
ามินเอยบอแล้วหันไปลาเ้าอี้มานั่ใล้ๆ เียพลามอใบหน้าสวยที่อนนี้มีแ่หยน้ำาเ็มไปหม นิ้วเรียวเอื้อมไปเ็มันอออย่า้าๆ พร้อมับรอยยิ้มบาๆ
“ว่ายัไอฮยอน..ะัใาไอ้ยฮวาริใ่ไหม?”
เสียทุ้มเอยถามพลามอใบหน้าสวยที่อนนี้นิ่ไปั่วรู่่อนะพยัหน้ารับ ทำให้ามินยยิ้มออมาบาๆ
“ี! ั้น่อไปนี้พี่ะีบเธอ..โอเใ่ไหม?”
"เออ...ือ..."
ามินบอพร้อมับยยิ้มว้าออ เาอบอฮยอนั้แ่แรเห็นแ่ที่ไม่ไ้แสอะไรัเนออไปเพราะร่าบานั้นประาศัวัเนว่าอบเพื่อนเานาไหน แ่ในเมื่อผู้หิเป็นนบอเอะัใ็แสว่าโอาสอเามาถึแล้ว
“นี่! นายถามันยัห๊ะ?”
ฮโยฮยอนโวยวายออเมื่ออยู่ีๆ ามิน็พูเรื่ออะไรไม่รู้่อหน้า่อาแบบนี้ ให้ายเหอะ ผู้ายสมัยนี้มัน่า...
“ทำไมัน้อถามเธอละ ันะีบอฮยอนไม่ใ่เธอะหน่อย ยัยหัวทอ!”
ามินแหล่มอนที่เอาแ่โวยวาย้วยรอยยิ้มำ นฮโยฮยอนแทบอยาะระโเ้าไประาอเสียริ
เสียเถียันไปมาและเสียหัวเราะออฮยอนนั้นรอออาห้อพยาบาลนทำให้นที่ะเินเ้าไปเยี่ยม้อหยุะัไม่ล้าเินเ้าไป เาไม่ไ้ั้ใะแอบฟัสนทนาอสามนนั้น แ่เพราะประโยอร่าบาที่ทำให้าอเา้อหยุะั รอยยิ้มบาๆ ปราึ้นบนใบหน้าหล่อ
“ัใอย่าั้นหรอ?...หึ...็ี”
ยฮวามอบานประูหน้าห้อพยาบาลเป็นรั้สุท้าย่อนะเินออาที่รนั้นไป ไหนๆ เาไม่้อมาปวหัวับารมีนมาามื้อมัน่าเป็นเรื่อที่ีเสียริๆ
...............
...........
สถานที่ทีุ่้นเยแสสีและเสียนรีบรรยาาศที่เ็มไป้วยผู้นมามายที่มาสนุสนานในยาม่ำืน หิสาวมามายที่แ่ัวยั่วยวนเหมือน้อารออปลอปล่อยสายาหลายสิบู่ที่ำลัเล็มาที่โ๊ะอยฮวา แ่ไม่ไ้ทำให้ร่าสูนั้นสนใเท่าไรนั
“อะไรอแวะไอ้ยฮวา ื่มนานี้เี๋ยวเมาายหรอ”
ฮยอนที่เพิ่มาหันไปบอเพื่อนัวีที่นัเาออึๆ ื่นๆ แบบนี้ าเรียวมอร่าสูทีู่ะไม่ไ้สนใารมาอเาเท่าไรนัมือหนายัระเหล้าเ้าปาไม่ยอมหยุ
“ไปอหัมาาไหนวะ”
เสียทุ้มอฮยอนเอยถามอย่าไม่ไ้ิอะไรมาแ่มันับทำให้นที่ำลัะรอเหล้าเ้าปาอีรั้้อหยุะัอย่าห้ามไม่อยู่ ใบหน้ามหันมามอเพื่อนนิ่ๆ
“อะไรทำให้ิอย่าั้น นี่อยฮวานะโว้ย”
ร่าสูเอยบอพร้อมับี้ไปที่ัวเอ ว่าเานะเป็นใร ใระมาหัอเาไ้ไม่มีทา นอย่าเา้อเป็นนไปหัอาวบ้านถึะถูสิ
“เอ้า! ะไปรู้เรอะ เห็นสภาพนึว่าใ่”
ฮยอนหยัไหล่่อนะหันไปสั่เรื่อื่มอัวเอบ้า าเรียวมอ้ายมอวาที่อนะมวิ้วึ้นมา
“ามินมันไปไหนวะ”
“ะไปรู้ไหมไม่ใ่เมียมัน...”
ยฮวาเอยบออย่าไม่สบอารม์มานั ไม่รู้ทำไมแ่ไ้ยินื่ออเพื่อนัวีนนี้ถึทำให้เาหุหิไ้นะ ำพูที่ไ้ยินเมื่ออนเย็นทำไมมันถึไม่หายออาหัวเาเสียที
“ันะัใานใร้ายนนั้นแล้วนะะ..”
“ี! ั้น่อไปนี้พี่ะีบเธอ..โอเใ่ไหม?”
“น้อ..เอาเหมือนเิมแ้ว”
บุลที่ถูพูถึเอยสั่เรื่อื่มับพนัานพร้อมับนั่ล้าๆ ยฮวาพร้อมับหันไปมอเพื่อนทั้สอที่ำลัมอเาเป็นาเียวัน ทำให้ามิ้อเลิิ้วอย่าอสสัยไม่ไ้
“มีอะไรหรอวะ มอหน้าันทำไม”
ามินยมือึ้นับที่ใบหน้าอัวเออย่าสสัยเหมือนเห็นสายาอเพื่อนรัทั้สอ ฮยอนส่ายหน้าไปมา่อนะยยิ้มบาๆ ออมาให้นที่มา้า
“ไ้่าวว่า...เมื่ออนเย็นแเอาน้ออฮยอนึ้นรถหรอวะ”
ฮยอนเอยถามอย่าอยารู้ ะไม่ให้เาอยารู้ไ้ยัไ่าวลือไวยิ่ว่าไฟลามทุ่อี เห็นสาวๆ ในะุบิบนินทาันเป็นแถวๆ
ำถามอฮยอนทำให้ยฮวา้อหยุะัพลาหันไปมอามินที่ไม่ยอมอบแ่ลับยเหล้าเ้าปาะอย่าั้น
“แล้วและไอ้เผือ..ไ้่าวว่าหนีบยัยหัวทอึ้นรถเหมือนัน!”
ามินเอยถามพลายิ้ววนๆ ไปให้เพื่อนัวีที่อบเอาเรื่ออะไรมาใส่เาลอเวลา
“อะไร..็เาอยู่้าบ้านัน”
ฮยอนอธิบายออมาอย่าไม่ไ้ใส่ในั ะว่าไปเี๋ยวนี้เา็เอาฮโยฮยอนึ้นรถลับบ้านเือบทุเย็นแฮะ ไม่แปลหรอที่มันะลายเป็นเรื่อุบิบอพวอบนินทานะ
“อ่อเหร๊า~”
ามินทำลอยหน้าลอยาใส่ฮยอน่อนะหัวเราะอออย่าสะใเมื่อเห็นเพื่อนรัทำหน้าบอบุไม่รับส่มาให้
“แล้วทำไมมา้านัวะ?”
ยฮวาที่เียบอยู่นานสอนานเอยถามึ้น เท่าที่ำไ้ว่าเาส่้อวามไปบอให้มาถึที่นี้ประมาสามทุ่มแ่ไหามินโผล่มาเือบะห้าทุ่มอยู่แล้ว ใบหน้าหล่อหันมามอามินที่เอาแ่ยยิ้ม
“็ไม่อะไรหรอพอีไปส่น้ออฮยอนมา”
ามินบอพร้อมับหันมายิ้มให้เพื่อนทั้สอที่่าแสอารม์และสีหน้าแ่าันเหลือเิน อีน็ทำหน้าใเหมือนเห็นผีส่วนอีน็นิ่เหมือนรูปปั้น
“ี้โวะ!!”
ฮยอนโวยวายออมาเสียัแ่็ไม่ไ้ทำให้ามินสนใเท่าไร
“เออ! ันอยาะบอแสอน้วย..ว่าันะีบอฮยอนอย่าเป็นทาาร”
ามินเอยบอเพื่อนทั้สอ แ่ะว่าไปเาไมไ้้อาระบอฮยอนหรอแ่้อารบอไอ้นที่เอาแ่รอเหล้าเ้าปาไม่ยอมหยุนี่สิ
“ห๊า!!!”
“แโอเใ่ปะวะ”
ามินเอยถามนที่นั่เียบไม่ไหวิ่ ยฮวาหันมามอใบหน้าอเพื่อนอย่า้าๆ ้วยสายาว่าเปล่า่อนะหัวเราะออมาในลำอ
“ยัยนั้นไม่เี่ยวอะไรับันอยู่แล้วอยาทำอะไร็ทำไปเถอะ”
ยฮวาบอออมาอย่าไม่ไ้ใส่ใเท่าไร ถึใระมาีบยัยนั้นหรือยัยนั้นะไปอบใรหน้าไหนเา็ไม่เี่ยว ีะอีที่ะไ้ไม่มีใรมาวุ่นวายับีวิเาอย่าที่ผ่านมา
“็ี..ันถือว่าบอแแล้ว แะไ้ไม่มาทวอืนที่หลั”
ามินพูพร้อมับส่รอยยิ้มเย็นๆ ไปให้ยฮวา่อนะหันไปสั่เรื่อื่มเพิ่ม สิ้นสุบทสนทนาวามเียบ็เิึ้นเหมือนแ่ละนำลัมอยู่ับวามิอัวเอ...
ันไม่สนหรอยัยอมื้อนั้นนะ!
.............
.......
2BECON
โปริามอน่อไปร้า
มาแล้ว..มาแล้ว..เอามาลามำเรียร้อ อิ อิ
อยฮวาอเรายัไม่สำนึอยู่ี 555 านนี้ามินมาวินร้ามาแรแทาโ้เลย
น้ออะัใาผู้ายใร้ายไ้ไหมนะ....้อรอูัน่อไปเนอะ
อบุนที่ิามนะะ สัาว่าะเอามาลให้อ่านเรื่อยๆ ><
ปล. เอ็นีอปิารแนะะ รอเอ็นีอนใหม่เลยแล้วันเ้อ รัรีเอร์ทุนเสมอ ุ๊ฟๆ
ความคิดเห็น