คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กันขอแฉ!!!
สวัสดีครับ...พ่อแม่พี่น้องมิตรรักแฟนเพลงทั้งหลาย ผม กัน Thestar สุดหล่อ! วันนี้ผมจะมาแฉ ! เอ๊ย!! ไม่ใช่ๆ คนรูปหล่อและนิสัยดีมากอย่างผมจะมาแฉอะไรไม่ได้ๆ มันดูไม่ดีกับหน้าตาของผมเท่าไร ต้องบอกว่าวันนี้ผมจะมาเปิดโปรง! พี่น้องร่วมสาบานของผมทั้งสองอย่าง ริท กับ พี่โตโน่ ถึงเราสามคนจะสนิทกันมากๆ ก็เถอะจนรวมตัวกันเป็นแก๊งอสรพิษที่โด่งดัง แต่ถึงพวกผมสามคนจะสนิทกันมาเท่าไรถึงอย่างนั้นผมก็เหมือนจะโดนตัดออกจากโลกภายนอกอยู่ดี...
เพราะพวกเขาชอบสร้างโลกส่วนตัวที่ผมเข้าไปไม่ได้!!
ตาคมหันไปมองหน้าพี่ชายคนโก้ที่ดูจะมีความสุขจนยิ้มไม่ยอมหุบตั้งแต่เช้าแล้ว จะอะไรซะละครับ ก็ไอ้ริทมันปิดเทอมนะสิแถมเวลาของมันก็มีเยอะเสียด้วย.. และมันก็มาเพื่อทำงานนะครับงานวันเดอร์แลนด์ที่จะถึงอีกวันสองวันข้างหน้าแต่ดูคนที่มีความสุขมากเห็นจะเป็นพี่ชายผมคนนี้ที่ยิ้มแย้มซะน่าหมั่นใส้....
ไม่ว่าจะเป็นสื่อหรือคนในรอบตัวของพี่โตโน่มักจะพูดกับคนอื่นๆ เสมอว่า เขานะรักน้องทุกคนๆ เท่ากันหมดพวกคุณเชื่อคำพูดของกุ๊ยหรอครับ ใช่อย่าไปเชื่อ!
ผมแหล่มองร่างสูงของพี่ชายคนโก้พร้อมกับรอยยิ้มที่กำลังลุ้นว่าพี่ชายของผมจะตอบคำถามได้ตรงโดนใจแฟนคลับขนาดไหน
“กัน ริท ผมก็รักพวกมันเท่ากันหมดหละ! น้องผมทั้งนั้น ”
คำพูดของโตโน่ที่พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มกว้างอย่างหน้าหมั่นใส้จนรู้สึกหงุดหงิดทำให้ผมอยากจะตะโกนดังๆ เสียเหลือเกินว่า
“ไม่ใช่แหละ!!!”
พี่ชายคนนี้ของผมนั้นสองมาตฐานอย่างเห็นได้ชัด ไม่ต้องบอกนะครับว่าสองมารฐานเรื่องอะไรแล้วกับใคร เราๆ รู้กันอยู่จริงไหม?? จริงอยู่ที่พี่โตโน่บอกรักน้องชายแต่ขอบอกว่ามันไม่เท่ากัน!
“กันมันเป็นคนเก่งมันมีความสามารถ ไม่มีอะไรต้องห่วงหรอกครับ เอิ่มม...ก็นั้นแหละครับเขาเป็นน้องที่ดีคนหนึ่ง”
ครับๆ คำพูดของพี่โตโน่ที่ชมผมนั้นมันช่างดูดีเสียเหลือเกิน ผมยิ้มออกมาอย่างพอใจแต่เดี๋ยวก่อนนะครับอย่าเพิ่งคิดว่านี้เป็นคำชมที่ดีที่สุดของผู้ชายคนนี้ มันไม่ใช่!!!
“ริทเป็นคนน่ารักครับ..เขาเป็นคนจริงใจเป็นคนดีเป็นคนเก่ง..ใครๆ อยู่ด้วยก็มีความสุขทั้งนั้นแหละ ผมก็ห่วงเขาในหลายๆเรื่องไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรืออะไร แต่เขาเลือกก็โอเคผมรู้ว่าเขาทำได้ในหลายๆ สิ่ง ผมก็รักมันมาก”
กันหันไปมองหน้าพี่ชายพร้อมกับส่ายห้วไปมาอย่างเอื่อมๆ จะเรียกว่าชินแล้วก็ได้ คำพูดที่หลุดออกมามันช่างต่างกันใช่ไหมครับ?? ผมของตอบว่ามัน ใช่!!! ไอ้พี่โตโน่มันไม่เคยชมผมหรอกครับว่า หล่อ หรือ น่ารัก แต่สำหรับไอ้ริทนะหรอ คนน่ารัก น่ารักที่สุดในโลกบ้างละ น่ารักที่สุดในประเทศบ้างละ เอิ่มมม กรูมันดำนี่!! มันจะไปน่ารักโดนใจพี่มันได้ไง!! ส่วนคำบอกรักไม่ต้องพูดถึง...สำหรับผมไอ้พี่คนเนี้ยมันชอบพูดโดยรวมว่า รักพวกมันอย่างงั้นอย่างงี้ ส่วนไอริทไม่ต้องบอกว่าพี่ชายผมนั้นบอกรักมันขนาดนไหน รักมันมาก รักมัน รักเมิง และอีกหลายๆ รักที่พี่โตโน่คนนี้มันจะเอยออกมา แต่กันคนนี้ไม่เคยได้ยิน!!!
เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ย้อนไปถึง...ถึงไหนดีละ? เอ้าถึงตั้งแต่ตอนที่ไอ้ริทมันกำลังจะไปเรียนต่อเลยแล้วกัน หลังจากจบคอนเสริต “รักหนึ่งคำจนจำตลอดไป” พี่ชายคนโก้ของผมดูเหมือนจะกลายเป็นคนขี้แยขึ้นมาทันที เอะอะก็ร้องไห้ วันๆ นั่งตามแต่ทวิตเตอร์ไอ้ริทนั้นแหละครับดูว่าวันนี้มันทำอะไรมันอยู่ไหนอยู่กับใครและอื่นๆ อีกมากมาย แฟนคลับก็แสนดีส่งรูปส่งอะไรมาให้พี่โตโน่ดูทุกวันว่าริท ทำอะไรไปไหนบ้าง ไปกับใครอยู่ที่ไหน เป็นเหตุให้พี่ชายผมแทบจะสิงตัวเข้าไปในไอโฟนอยู่แล้ว
“คิดถึงก็โทรไปหาสิพี่โน่”ผมส่งเสียงออกไปพลางพับหนังสือในมือเล่มหนาลง แต่ดูเหมือนคำถามผมจะเป็นม่ายเมื่อพี่ชายผมนั้นอยู่ๆ ก็เอาแต่ยิ้มและหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี มันเลยทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่ามันมีอะไรหนักหนาในมือถือกันนะ
โอ้...โห... รูปไอ้ริทที่แฟนคลับส่งมา ริทที่กำลังนั่งกินแตงโมพร้อมกับรอยยิ้มน่ารัก ขอบอกว่ามันมีแค่นั้นจริงๆ แต่มันกับทำให้อีกคนที่เหมือนจะสิงไอโฟนนั้นแลดูมีความสุขมากเสียเหลือเกิน
“กันๆ เมิงดูริทดิวะ ไม่เรียนหนีมากินแตงโมเฉย แมร่ง..น่ารักวะ”
คำพูดที่ดูเหมือนประชดแต่ผิดตรงที่หน้าหล่อๆ ของพี่ชายผมนั้นดูมีความสุขเหลือเกิน อยากจะรู้จริงๆ ถ้าไอ้ริทมันอยู่ตรงหน้านี้คงจะยิ้มปากฉีกเป็นแน่ นี้ขนาดเห็นแค่รู้ยังบอกว่าน่ารักขนาดนี้เห็นตัวจริงจะบอกน่ารักขนาดไหนละเนี้ย กันคนนี้ปวดหัวเหลือเกิน ==!!
“ตกลงพี่จะด่ามันหรือชมมันกันแน่วะ??”
กรูเริ่มงงและสับสนแล้วนะโว๊ยยย เดี๋ยวด่าเดี๋ยวชมกับไอ้ริทนะ ที่กับน้องคนนี้ด่าเอาๆ ด่าได้ด่าดีทุกวันให้ตายเหอะ
“เสือก!!”
ใบหน้าหล่อไม่ได้หันมามองสักนิด แต่น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแสดงให้เขารู้ว่าพี่ชายผมมันรำคาญกับคำถามของผม อย่าคิดว่าผมจะคิดอะไรนะครับเพราะผมโดนด่าคำนี้บ่อยแล้ว...
เรื่องยังไม่จบแค่นั้นหรอกครับ ผมเป็นใคร ผมเป็น กัน ณภัทร แห่ง อสรพิษเชียวนะจะมาแฉ เอ๊ย!! เปิดโปรงแค่นี้ไม่ได้ๆ จะทำแล้วก็ต้องเอาให้สุดจริงไหมเอาให้มันรู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองเลยว่าพี่ชายผมนั้นลำเอียงขนาดไหน!!! ใครจำเรื่องขึ้นบ้านใหม่ของพี่โตโน่ได้บ้างไหมครับ...บ้านที่สร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงของพี่ชายผมที่ทำงานจนสายตัวแทบขาดเพื่อสร้างให้แม่และน้องสาวได้อยู่
“กันๆ อาทิตย์หน้าไปงานขึ้นบ้านใหม่กรูไหม?”
โตโน่เปล่งเสียงออกมาก่อนจะเดินมาพร้อมกับคำเอยชวนที่ส่งมาให้ผม ที่มักมีไม่บ่อยมากนักหรอกที่หลุดออกมาจากผู้ชายคนนี้ เขาไม่ค่อยชวนผมหรอกครับ...แน่สิ!! ผมไม่ใช่น้องรักนี่!!
“เอ่อ...พี่ชวนผมหรอ?”
กันเอยออกมาอย่างแปลกใจ เห็นไปไหนมาไหนเขาเคยชวนผมที่ไหนละ! ไม่มี! วันนี้มาแปลกส่งสัยอยากให้ผมไปร่วมยินดีด้วยละมั่ง เอาจริงๆ ถึงไม่ชวนผมก็ว่าจะไปอยู่เหมือนกันแหละบ้านหลังแรกของพี่ชายคนโก้ของผมทั้งคนเรื่องอะไรจะไม่ไปร่วมยินดี
“เมิงเห็นใครนอกจากเมิงกับกรูไหมละ?”
เสียงทุ้มเอยออกมาพลางเดินเข้ามานั่งข้างผม ผมแทบอยากจะกระโดดกัดหัวพี่โตโน่ให้รู้แล้วรู้รอดนี้ผมอุส่าห์ถามดีๆ นะ แต่พี่แก่ช่างกวนเบื้องล่างของผมจริงๆ ทนเอาไว้ๆ ไอ้กันเราจะไปทำร้ายพี่เขาไม่ได้เพราะเราหล่อและแสนดีเกินไป แต่ถึงเราไปทำร้ายจริงๆ เราก็จะโดนฆ่าตายแน่ๆ --+
ผมไม่ใช่ไอ้ริทนะที่พี่โน่จะยอมทุกอย่างโดยไม่เอาคืนนะ
“อาทิตย์หน้ามีงานอะพี่...”
ผมแกล้งบอกไปแบบนั้นเพราะอย่างรู้ว่าพี่ชายของผมจะทำอย่างไร ทั้งๆ ที่ความจริงไม่ได้มีงงมีงานอะไรหรอก ผมหันไปมองพี่ชายผมที่ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวและไม่เดือดร้อนอะไรเท่าไร
“อ้าวงั้นหรอ ไม่เป็นไรๆ เมิงมีงานก็ไปทำงานเถอะ”
พี่ชายผมพูดขึ้นแทบจะทันควัน มันทำให้ผมเลิกคิ้วทันที นี้กะจะไม่ตื้อหน่อยเลยหรือไง? ชวนตื้อกรูสักนิดดดดเซ่!! กรูเป็นน้องเมิงนะเฟ้ยยย! ช่วนแสดงความต้องการให้ผมอยากไปงานขึ้นบ้านใหม่หน่อยเถอะ ผมได้แต่คิดในใจ
“ฮัลโหลริทๆ อาทิตย์หน้างานขึ้นบ้านใหม่พี่นะอย่าลืม...แม่พี่บอกแล้วใช่ไหม”
ผมรีบหันไปมองพี่ชายผมที่กดโทรหาไอ้ริทพร้อมกับเริ่มทำสีหน้าเคร่งเครียด ไม่บอกก็รู้ว่าไอ้ริทนั้นตอบอะไรออกมา ผมขยับเข้าไปใกล้เพราะอยากรู้สุดๆ ถึงไม่ต้องแอบฟังก็เดาได้จริงๆ
“พี่โน่..ริทติดเรียนและติดสอบอ่ะ...ไม่ว่าง...”
“ไม่ว่าง?? ตลกแล้วริท..พี่บอกไปตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ ติดเรียนอะไรกัน??”
นั้นพี่โตโน่เริ่มโวยวายแล้วละครับ สงสัยไอ้คนปลายสายไม่ยอมไปแหงๆ ผมฟังอย่างงั้นก็ได้แต่ยิ้มออกอย่างพอใจเดี๋ยวไม่มีใครไปพี่โตโน่ก็ต้องมาชวนน้องชายอย่างผมนี้แหละ แล้วเดี๋ยวถึงเวลานั้นผมอาจจะเปลี่ยนใจไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ก็ได้ หึ หึ !!!
“ไปแปปเดี๋ยวก็ได้...นะริทๆ”
เสียงทุ้มของพี่ชายผมยังคงตื้อไอ้ริทต่อไป เดี๋ยวนะๆ ทำไมทีกับผมไม่เห็นตื้อแบบนี้บ้าง! ได้ข่าวว่ากรูก็น้องเมิงน้า!!! เห็นกันคนนี้เป็นอาร๊ายยยย ทางผ่าน?? หรืออะไรฟระ??? ไหนบอกรักน้องเท่ากันไง! ไอ้พี่ชาย!
“แต่พี่โน่อะ...”
“ริทไม่รักพี่ใช่ปะละ..ไม่เป็นไร..งั้นแค่นี้แหละ!”น้
ำเสียงกับท่าทางบ่งบอกออกมาทันทีว่ากำลังงอล! อย่างนี้ผมก็มีสิทธิ์งอลเหมือนกันเซ่! ผมมองคนที่ตัวโตอย่างกะควายกำลังทำหน้าน้อยอกน้อยใจใส่โทรศัพท์ และผมก็ขอฟันธงเลยว่าอีกไม่กี่นาทีไอ้ริทต้องยิมตกลงเป็นแน่!! กันฟันธง!!
“เฮ้ยๆ ริทไปก็ได้ แต่แปปต้องกลับนะ มีสอบ..”
“จริงนะ โอเคได้เลย เมิงไปสอบเลยเดี๋ยวกรูไปรับ แล้วเจอกันนะริท รักเมิงนะโว๊ย”
นั้นไง!! เห็นไหมผมบอกอะไรผิดที่ไหนละ บอกแล้วว่าไอ้ริทมันต้องใจอ่อน!! กับความสามารถพิเศษของพี่ชายผมคนนี้ ผมมองพี่ชายตัวดีที่เดินกอดเครื่องไอโฟนออกไปจากห้อง ตกลงเมิงจะไม่ตื้อกรูไปจริงๆ ใช่ปะ!! ไอ้พี่โน่!!
วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะสาวๆ ทั้งหลายตอนนี้กันคนหล่อคนนี้เซงในอารมณ์มาก!! มีพี่ชายทั้งคนก็ไม่เค๊ยไม่เคยย สนใจน้องตัวดำๆ คนนี้ สนใจแต่ไอ้ริทนั้นแหละ อย่างที่เห็นกันอยู่ไม่ว่าผมจะไปอยู่ไหนทำอะไรพี่ชายผมคนนี้ไม่เคยคิดไปรับไปส่งผมหรอกครับ!! ใช่สิ!! มันมันคนนอก!! จะไปสู้อะไร น้องรัก?! เหร๊าาาาาา!!??? ได้ละ ลาละครับแล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการ
ความคิดเห็น