ยามลมหวล

น้ำหนึ่ง ยืนเคว้งคว้างอยู่หน้าบ้านที่ตัวเองเป็นคนซื้อ แต่กลับไม่สามารถมาพักพิงได้ คนที่ขับไล่ หาใช่ใครอื่น แต่เป็นมารดาของน้ำหนึ่งเอง 

การกลับบ้านตัวเองครั้งนี้เพียงเพราะต้องการที่พักใจ เพราะเจ็บช้ำจากการจับได้ว่าสามีนอกใจไปมีอะไรกับเพื่อนตัวเอง แถมสามีไม่ยอมหย่า ต้องแลกกับการทิ้งทุกอย่างแล้วไปแต่ตัว บ้านที่เคยสร้างเป็นเรือนหอ สมบัติที่เคยสร้างด้วยกัน ต้องยกให้สามีทั้งหมด ถึงจะจรดปากกาหย่าให้ 

 หอบหัวใจบอบช้ำกลับบ้านเพียงหวังได้พักปีกที่หัก เพื่อจะได้มีแรงสำหรับบินต่อ แต่ใครเลยจะรู้ การกลับบ้านโดยที่ไม่เหลืออะไร มีเพียงแต่ตัว ทำให้ไม่ได้รับการต้อนรับจากคนที่ตัวเองคิดว่าเป็นครอบครัว

หากเป็นเช่นนี้ ยามลมหวล ฉันจะพาใจผ่านพ้นวันอันหนาวเหน็บ ข้ามผ่านวันคืนอันปวดร้าว ยามนั้น ฉันจะเป็นไผ่ลู่ลม ที่เข้มแข็ง ยืนหยัด และไม่สั่นไหวกับมรสุมอีกต่อไป

*******สวัสดีนักอ่านทุกท่าน นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราแต่งขึ้น ในนามปากกา nunoiijantra หวังว่าจะทำให้ทุกท่านเพลิดเพลินไปกับการอ่านอันอาจจะหาสาระได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เป็นกำลังใจให้น้ำหนึ่งตัวเอกของนิยายเรื่องนี้ว่าจะสามารถทำให้ลมพัดพาทุกข์ผ่านไป แล้วหวลความสุขใจผ่านมาได้หรือไม่  สามารถติชม และให้กำลังใจได้เต็มที่ แต่อย่าใจร้ายกับไรท์มากนะ  ไรท์ใจบาง เดี๋ยวจะใจเหี่ยวก่อนจะเขียนจบ ขอให้สนุกกับการอ่านนะจ๊ะ**********

จากใจไรท์***

ขอขอบพระคุณนักอ่านทุกท่าน ทั้งกำลังใจที่ส่งมา และคำติชม คอมเม้นส่วนร่วมในนิยาย ล้วนเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดสำหรับนักเขียนมือใหม่อย่างไรท์ 

ยามลมหวล ชีวิตน้ำหนึ่งเดินทางมาถึงบทสรุป 19 ตอนจบ เปิดให้อ่านฟรี รวมถึงบทพิเศษ ที่จะตามมาเป็นระยะ ๆ หวังว่า ยามลมหวล จะเป็นกำลังใจให้ใครหลาย ๆ คนที่กำลังฝ่าฝันอุปสรรค ก้าวข้ามผ่านไปให้ได้เหมือนน้ำหนึ่ง ขอบคุณทุกกำลังใจ และฝากผลงานเรื่องใหม่  เมื่อฉันกลายเป็นนางร้ายในนิยายด้วยนะคะ

                                                    กราบขอบพระคุณค่ะ  (กราบงาม ๆ ไหว้ย่อ)