รักใสใสของสาวหน้าหล่อกะหนุ่มหน้าสวย

ลำดับตอนที่ #5 : เบื้องลึกของหนุ่มหน้าสวย

คราวนี้เราจะมารู้เบื้องหลัง

หรือเรื่องชีวิตของชินยูกันนะคะ

_____________________________________

"แอ๊ดดด" เสียงประตูค่อยเปิดขึ้น


"อ้าวชินกลับมาแล้วหรอ" เสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้น


(-_-) "อือ กลับมาแล้ว แม่เพิ่งกลับมาตะกี๊หรอ"


"อืม เพิ่งกลับมาเปลี่ยนชุดน่ะ เด๋ยวแม่จะออกไปดื่มกะเพื่อนที่ทำงานหน่อย"


"อืม จะไปไหนก้อไปไม่ต้องมารายงานผมหรอก ไม่ได้อยากรู้"


"เออ ชินรู้สึกว่าเด๋วนี้ผลการเรียนจะเริ่มตกอีกแล้วนะ
เรื่องเที่ยวกลางคืนอ่ะ เพลาๆ บ้างก้อได้ สนใจเรื่องเรียนหน่อย"
แม่ชินเริ่มออกเสียงเย็นชาขึ้น


"ไม่เห็นเปนไรเลย มันไม่เกี่ยวกับแม่อยู่แล้ว"


"อย่าทำให้แม่เดือดร้อนละกัน มันยุ่งยาก"


"รุ้แล้วล่ะน่า" "ปังงง!" ผมเดินเข้าห้องแล้วปิดประตูทันที


มองดูรุปพ่อที่วางอยู่บนหัวเตียงแล้วน้ำตาก้อเริ่มไหลรินลงมา


"พ่อ...พ่อทิ้งผมไปทำไมอ่ะ พ่อรู้มั้ย...ตั้งแต่พ่อตายไปอ่ะ แม่ก้อเป็นอย่างนี้ตลอด
เอาแต่เที่ยว เอาแต่ทำงาน แทบไม่เคยกลับมาบ้านเลย มาถึงก้อเอาแต่บังคับให้เรียนๆๆๆ ผมยังเรียน
ไม่พออีกหรอ แม่ยังไม่พอใจอีกหรอ ฮึ..ฮือ..ฮือ"

ผมนั่งเหม่ออยู่นาน


หลังจากที่ผมเริ่มสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ผมก้อออกจากบ้านไปทันที

___________________________

ณ ใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง แหล่งที่รวมพวกวัยรุ่นหนุ่ม-สาวกันมากมาย


"ว้าย! ชินยู วันนี้มาหรอ ไมเมื่อวานไม่มาเลยอ่ะ" เสียงของผู้หญิงหน้าตาน่ารัก  
พูดขึ้น


"อืม! เฮียวบิน เทอช่วยไรชั้นอย่างได้มั้ย" ชินยูถามขึ้นด้วยสายตาอ้อน


"ได้สิ คนเป็นแฟนกันให้ช่วยอะไรก้อได้ทั้งนั้นแหละ" เฮียวบินพูดด้วยสีหน้าดีใจ


"เทอช่วยจูบชั้นหน่อยได้มั้ย"


"หึ ได้แน่นอนเลย"


เฮียวบินก้มลงจูบชินยูอย่างร้อนแรง


ชินยูก้อรับจูบของเฮียวบินอย่างดูดดื่ม


"อืม" เฮียวบินถอนปากออกจากชินยู


ทำไมจูบนี้ถึงไม่รุ้สึกอะไรเลย ไม่เหมือนตอนที่จูบเฮียวรินเลย
กับเฮียวรินนั้น...เฮ้อ บรรยายไม่ถูกแต่อบอุ่น ผมคิดในใจ

"ชินยู ถอนหายใจทำไมอ่ะ" เฮียวบินถามอย่างสงสัย


"ป่าวไม่มีไร"


"นี่เฮียวบิน เราสองคนเลิกกันเถอะ" ผมพูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย


"หา! เทอพูดหยั่งงี้ได้ไงอ่ะ ชั้นรักเทอมากนะ" น้ำตาของสาวน้อยเริ่มไหล


"แต่ชั้นไม่เคยรักเทอ แล้วอย่ามายุ่งกับชั้นอีกนะ" แล้วชินยูก้อลุกเดินจากไป


"ฮือ ทำไมอ่ะ หรือว่าเทอมีคนใหม่ ฮึ...ฮือ...โฮโฮ" 
เฮียวบินส่งเสียงร้องไห้โฮออกมา


แต่ชินยูก้อยังเดินไปไม่สนใจที่จะหันหลังกลับมามองดูเทอเลย


ในขณะนั้นเอง หลังจากที่ชินยูกลับไปแล้ว


"~มันก็เป็นแค่เพียงภาพลวงหลอกตา ที่เทอสร้างขึ้นมาให้ช้านนน...ตายใจ~"
เพราะมั้ยคะท่านผู้อ่าน ร้องให้ฟังอีกเพลงนึงดีมะ
หือ! นั่นผู้หญิงนั่งร้องไห้อยู่นี่ เป็นไรล่ะนั่น ต้องเข้าไปดูซะหน่อย


"นี่เทอ เป็นอะไรรึป่าวฮะ" ชั้นถาม


"ฮึฮึ...ฮือ ชั้นไม่ได้เป็นไรหรอก" สาวน้อยเงยหน้าขึ้นมา


ว้าวว >O< สวยชะมัดเลย  เอ๊ะ! หน้าคุ้นๆนะ เทอมีผมยาวถึงกลางหลัง
ผมสีดำขลับ  ตาโต  ขนตาก้อยาว  แถมสีตายังสีดำเข้ากับสีผมอีก
ตัวเล็กจัง  ยิ่งร้องไห้ก้อยิ่งน่ารัก  แถมยังขาวจั๊วเลย


ต่างกะชั้นลิบลับเลย  ชั้นนะ  ผมซอยสั้นประมาณไหล่  ตาคมเหมือนผู้ชาย
ผมสีน้ำตาล  สีตาก้อน้ำตาล   ปากบาง  ผิวไม่ขาวเท่าเทอคนนี้ อ๋อ! ขี้ออกแล้ว
เอ้ย! คิดออกแล้ว
"เทอ...ฮาน  เฮียวบิน ที่สวยเป็นอันดับ 1 ของโรงเรียนฮานใช่มะ"


"อ่ะ ใช่จ้ะ"


"อ่ะ นี่ผ้าเช็ดหน้าเอาไปใช้สิ" ชั้นยื่นผ้าเช็ดหน้าลายสก๊อตไปให้
เทอจะคิดว่าชั้นเป็นผู้ชายมั้ยล่ะเนี่ย


"ขอบใจจ้ะ"


"เทอเปนไรล่ะถึงมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวอ่ะ
แถวนี้ผู้ชายเยอะเด๋ยวมันก้อมาทำอะไรเทอหรอก"


"ขอไม่ตอบได้มั้ยว่าชั้นเป็นอะไรน่ะ แต่เด๋ยวชั้นก้อกลับแล้วล่ะ"


"อืม ถ้าเทอไม่อยากตอบก้อไม่ต้องตอบก้อได้" ชั้นยิ้มให้


หลังจากนั้นชั้นก้อบ๊ายบายผู้หญิงที่สวยที่สุดของโรงเรียนฮาน


___________________________________________

ในที่สุกก้อมาอัพกะเขาได้ซะที ช่วงนี้เรียนหนัก


แถมสมองยังตื้อจนคิดอะไรไม่ออก


ก้อเลยมาเขียนเรื่องของนายชินยูก่อน


แล้วก้อจบลงด้วยดี เอ๊ะ! ดีรึป่าว เหอเหอ


ต่อไปจะก้อกลับเป็นเรื่องของนางเอกสุดหล่ออย่างเดิม