คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :: Editorial :: บทนำ ::
:: Editorial :: บทนำ::
“บ๊ายบาย ไว้เจอกันนะ”เสียงกล่าวลาดังขึ้นทั่วทั้งโรงเรียนสตรีมารินา ประเทศอังกฤษ ในวันที่ 30 ธันวาคม วันสุดท้ายของปีที่โรงเรียน อันเนื่องมาจากพรุ่งนี้เป็นวันสิ้นปี วันหยุดวันแรกของเทศกาลวันปีใหม่นั่นเอง
“ไว้เจอกัน”เสียงใสๆของ ‘อลิเซีย’ หรือ ‘อลิซ’ ดังตอบเพื่อน เธอเป็นเด็กสาวผู้เป็นที่รักของทุกคนที่ได้พบเห็น ด้วยผมสีบลอนด์เงินเหยีดตรงเลยหลัง ดวงตาหวานสีม่วงใส บุคลิกดุจคุณหนูผู้ดีตระกูลใหญ่เลยทีเดียว
“พรุ่งนี้อย่าลืมมาฉลองที่บ้านฉันนะอลิซ”เสียงของเพื่อนสาวไล่ตามหลังมา
“อื้ม ไม่ลืมหรอก จะไปช่วยงานตั้งแต่เช้าเลย”อลิซตอบยิ้มๆ เพื่อนของเธอคนนี้คือแมรี่ เป็นลูกสาวเจ้าของภัตตาคารใหญ่แห่งหนึ่งในอังกฤษ เป็นร้านดังที่บางทีต้องจองคิวกินกันเป็นสัปดาห์เลยทีเดียว แต่ในวันสิ้นปีนี้ พ่อของแมรี่ได้ทำการปิดร้านเลี้ยงฉลองวันสิ้นปี โดยแขกเหรื่อก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเพื่อนๆของแมรี่นั่นเอง
“~♪♫”อลิเซียฮัมเพลงแคนน่อนระหว่างเดินทางกลับบ้านของเธอ เธอไม่ใช่คนร่ำคนรวยที่จะอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่โต ถึงแม้นว่าบุคลิกภาพของเธอจะแสดงเช่นนั้น อีกทั้งชุดนักเรียนที่เธอสวมอยู่ด้วยเช่นกัน โรงเรียนสตรีมารินนา เป็นโรงเรียนของหญิงสาวร่ำรวยที่เข้ามาฝึกหัดการเป็นเลดี้เท่านั้น แต่เธอกลับเข้ามาได้เพราะพรสวรรค์ด้านการเรียน การแสดง และการดนตรี รวมถึงผู้อำนวยการที่เป็นเพื่อนเก่าของแม่เธออีกด้วย
“กลับมาแล้วค่ะ”หญิงสาวกล่าวเมื่อถึงบ้านพักล็กๆแถวๆโรงเรียน ภายในบ้านว่างเปล่า ไม่มีผู้ใดอยู่ในนั้น แต่กลับมีรูปชายหญิงคู่หนึ่งแขวนอยู่ สายตาของอลิซที่ทอดมองไปยังรูปดูเศร้าสร้อยมากมายนัก
“พ่อคะ แม่คะ หนูกลับมาแล้วนะคะ”รอยยิ้มของเด็กสาวดูหมองเศร้า แต่หลังจากนั้นไม่นาน ความสดใสก็กลับมาที่ใบหน้าของเธออีกครั้ง
หญิงสาวเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้น 2 ก่อนจะกลับลงมาในอีก 5 นาทีในชุดไปรเวทน่ารัก เสื้อคอปกแขนตุ๊กตาสีชมพูกับกระโปรงยาวพอดีเข่าสีขาวทำให้เธอดูเหมือนคุณหนูผู้น่ารัก
“เดี๋ยวหนูกลับมานะคะ”เธอหันไปบอกกับรูปภาพก่อนจะเดินออกจากบ้านไป ตามถนนมีแผงลอยขายของอยู่เต็มไปหมด แต่กลับไม่มีที่ไหนสะดุดตาเท่าหมอดูชราที่มาตั้งโต๊ะอยู่แถวนี้ได้ 2-3 วันแล้ว
“แม่หนู ไม่คิดดูดวงชะตาบ้างหรือ”หญิงชราทัก
“ไม่ดีกว่าค่ะคุณยาย หนูไม่ค่อยถูกกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่”อลิซปฏิเสธ
“ลองดูก่อนสิ อลิเซีย เรเวเลียส”หมอดูยิ้มให้
“คุณยายรู้ชื่อหนูได้ยังไงคะ”หญิงสาวถามด้วยความสงสัยและตกใจ ตัวเธอก็ไม่ได้มีอะไรแม้แต่เพียงนิดที่จะสามารถบอกคุณยายหมอดูคนนี้ได้ว่าเธอชื่อ อลิเซีย เรเวเลียส
“จะลองสักหน่อยไหมละ”นอกจากจะไม่ตอบคำถามของเธอแล้ว หญิงชรายังชักชวนให้ลองดูดวงกับเธออีกต่างหาก อลิเซียเริ่มลังเล แต่แล้วในที่สุด เธอก็นั่งลงที่เก้าอี้ตรงกันข้ามกับแม่หมอก่อนจะถามคำถามที่สงสัยอีกครั้ง
“คุณยายรู้ชื่อหนูได้ยังไงคะ”
“ความลับจ๊ะ”หมอดูชรายิ้มให้ก่อนพูดต่อ
”เธอจะได้พบกับสิ่งที่โหยหาและเฝ้ารอมาตลอด 5 ปี”เสียงของแม่หมอ ดูลึกลับขึ้นทันใด
“จริงหรอคะ”อลิซยิ้มเมื่อได้ฟังประโยคหลัง สิ่งที่เฝ้ารอมาตลอด พ่อแม่ของเธอ ที่หายตัวออกไปจากบ้านตั้งแต่เธอ 10 ขวบ จนถึงตอนนี้ก็ 5 ปีแล้ว
“สิ่งนั้นต้องแลกกับโชคชะตาที่เปลี่ยนเวียนไป เธอจะพบกับสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ สิ่งที่เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝัน สิ่งที่เธอคิดว่าเป็นไปไม่ได้”อลิเซียนั่งเงียบ
“กงล้อโชคชะตาใกล้จะหมุนแล้ว ขาดเพียงอีกหนึ่งอย่าง อีกเพียงอย่างเดียว”
“อะไรหรอคะคุณยาย”หญิงสาวถาม เธอพร้อมทำทุกอย่างถ้ามันทำให้สิ่งที่เธอโหยหากลับคืนมา
“สร้อยคอ...สร้อยคอของเอรินา ฟันเฟืองสำคัญแห่งโชคชะตา”หมอดูตอบก่อนจะหลับตาลง
“สร้อยคอของคุณแม่...”อลิซรำพึง
“ขอให้โชคดีนะจ๊ะ”หมอดูชราพูดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เสียงกลับมาดูใจดีเหมือนก่อน
“ขอบคุณมากค่ะคุณยาย เอ่อ...หนูต้องจ่ายเงินค่าดูดวงเท่าไหร่คะ”เจ้าของตาสีม่วงใสถามหญิงชรา
“ไม่เป็นไรๆ ไม่คิดเงินหรอก”เธอยิ้มอย่างใจดี
“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ขอตัวก่อนละกันค่ะ”หญิงสาวยิ้ม ก่อนจะลุกเดินจากไป ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงพึมพำของหญิงชรา
“ข้าทำถูกแล้วใช่ไหม เอ็ดเวิร์ด เอรินา”หมอดูชราพึมพำก่อนจะหายไปจากที่นั่นในทันที โดยไม่มีผู้ใดเห็นแม้แต่เพียงนิด
ความคิดเห็น