ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC BTOB] ไฮยาซินธ์ Hyacinth (Sungjae,Minhyuk ft.Peniel,Ilhoon)

    ลำดับตอนที่ #3 : ไฮยาซินธ์ Hyacinth III (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ค. 56


    "ไฮยาซินธ์เหรอ? ชื่อแปลกจัง" 

    ดอกไม้ที่ผมเลือกมาชื่อไฮยาซินธ์รความรู้ใหม่เลยนะเนี่ยไม่เคยรู้เลยว่ามีดอกไม้ชื่อนี้ด้วย แต่มันสวยดีนะดอกเล็กๆดูบอบบางแต่พออยู่รวมกันกลับดูมั่นคง

    "ทำไมถึงเลือกไฮยาซินธ์มาให้ชั้น"

    นั้นซิทำไมนะ ผู้ชายที่ยืนตรงหน้าผมกับไฮยาซินธ์ ผิวขาว ตัวสูง ชอบทำหน้าเบื่อโลก ไม่สนใจอะไรเลยนอกจาก  ดอกไม้ 

    "คิดนานไปนะ"    

    จะจ้องทำไมเนี่ย คนกำลังคิด

    "ทำไมเหรอ คือ.."

    ตอบไงดีหล่ะ ไอนี่ก็จ้องจัง ตั้งใจฟังไปมั้ยพ่อคุณ

    "รู้ความหมายของมันมั้ย? เรื่องราวของมันไม่ธรรมดาเลยนะเพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชายรักชาย" 

    "อืม  ฮะ อะไรนะ"

    เหวอครับเหวอ ผมทั้งอึ้งทั้งเหวอแต่ไอคนตรงหน้ามันกลับพูดเหมือนเป็นปกติธรรมดา

    "นายนี่มัน พรุ่งนี้ 8เช้าเจอกันเตรียมตัวมาให้พร้อม "
    "ครับ เดี๋ยวซิคุณ"

    อ่ะอ้าวเดินหนีกันซะแล้ว ว่าแต่ไอดอกไม้นั้นมัน อ้าวนายไม่บอกฉันไปหาเองก็ได้ชิส์
    นายนั้นทำให้ผมต้องต้องรู้ให้ได้ว่า ที่บอกว่าผมชอบเค้า แล้วรักผู้ขายด้วยกันเนี่ยมันยังไง
    googleจ๋าเรามาร่วมมือกันนะ
    ~ไฮซินยาธ์ดอกไม้ในตำนานกรีกดอกไม้ที่เป็นตัวแทนความรักระหว่างเทพอพอลโลกับเจ้าชายไฮยาซินทัส~
    ว้าวดอกดอกไม้ดอกเล็กๆมีตำนานที่หน้าประทับใจ ว่าไปหมอนั่นคิดว่าตัวเองเป็นเทพอพอลโลหรือไงแหวะ 
    เริ่มง่วงแล้วซิ พรุ่งนี้จะเป็นยังไงนะ ฝันดีนะมินฮยอก

    กริ๊ง~~~

    "สวัสดีครับ"
    "มาแต่เช้าเชี่ยวครับ"

    รอยยิ้มของพีเนียลนี้สดใสแข่งกับอากาศเลยเฮะ  ว่าแต่หมอนั่นอยู่ไหนนะ

    "หาซองแจเหรอครับ" 
    " (^▽^) เค้าอยู่ไหนเหรอครับ"
    "ชั้นบนครับ"

    ชั้นบนเหรอผมเพิ่งสังเกตนะว่าที่นี่มีอีกชั้น สั่งให้เค้ามาเช้าแต่ตัวเองสายเนี่ยนะ แย่จริงเชี่ยว

    "นินทาฉันในใจอยู่หรือไง"
    "(⊙▂⊙) " มาตอนไหนเนี่ยตกใจหมด
    "อ้าวลงมาตั้งแต่ตอนไหน ฉันคิดว่านายยังอยู่ข้างบนซะอีก"
    "ตั้งแต่7โมงแล้ว ออกไปหาไม้เลื้อยมาแต่ร้านเพิ่ม"

    พูดพร้อมกับส่งสายตาไปยังกระถางต้นไม้เลื้อยที่วางเอยู่ตรงประตูร้าน 

    "แล้วคุณพร้อมหรือยัง"

    ผมพยักหน้ารับ แต่เหมือนไม่ว่าผมจะพร้อมไม่พร้อมเค้าก็ดูไม่ใส่ใจมันเท่า เพราะหมอนั่นไปนั่งรอผมที่โต๊ะตรงมุมร้านเรียบร้อยแล้ว แล้วจะถามทำไมฟร๊ะ

    "รีบๆหน่อย ผมอย่างตอนต้องทำเหมือนกันนะคุณ"
    " ( ̄ー ̄) " สั่งอยู่นั่นแหละ

    ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นจ้องตาอยู่กับคุณอาจารย์ คือหมอนี่นั่งมองหน้าผมนิ่วมาหลายนาทีแล้วนะ จะหารอยย่นบนหน้าหรือไง ขอโทษหาให้ตายก็ไม่มีเว้ย คนมันผิวดีหน้าเป๊ะเว่อร์ช่วยไม่ได้  ^.^ 

    "ยิ้มอะไรของคุณ" ถามแล้วทำสีหน้าท่าทางให้มันดีหน่อยได้มั้ย 
    "ผมอารมณ์ดี" 
    "งั้น เรามาเริ่มกันที่เจ้านี่เลยแล้วกัน" ผมหันไปมองตามเจ้าสิ่งที่อยู่ในมือ
    "กุหลาบ!!"  (=.=) 

    ............................................................

    "ใช่ คุณรู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้าง" ดูถูกกันเกินไปแล้วนะคุณอาจารย์
    "มันไว้บอกแทนความรัก ถูก" อันนี้มั่นใจสุดๆ
    "ถูก แต่ไม่หมด" (゜▽゜;) ไรอ่ะ
    "กุหลาบ มันแทนความรักก็จริงแต่ลักษณะ สี ก็แสดงออกในแต่ละความรู้สึกด้วยนะ เช่น กุหลาบแดง มักจะแทนการบอกว่าเธอสวย ถ้าตูมมันสื่ออว่า รักที่ไร้เดียงสา ถ้าบานนั้นเค้ากำลังบอกคุณว่า ฉันรักเธอเข้าแล้ว  ถ้าโรยนั่่นคือรักมันจบลงแล้ว สีขาวความรักที่บริสุทธิ์ใจ แต่สีขาวตูมความมีเสน่ห์  แต่ถ้ามันกำลังโรย"
    "ไม่มีเสน่ห์"
    "ใช่เก่งนี่" ครั้งแรกนะเนี่ยที่เค้าชมผม อ่า (≧∇≦)/ ดีใจเว่อร์ไปป่ะเรา
    "เลิกยิ้มได้แล้วยังมีอีกเยอะ " (゜▽゜;) ชิส์ ทำเป็นสายหน้า ผมไม่ใช่เด็กนะคุณ
    "ถ้าสองสีอยู่คู่กัน เราเป็นหนึ่งเดียวกัน"สายตาเมื่อกี่  ผมคิดไปเองหรือเปล่านะเหมือนเค้าต้องการจะสื่อบางอย่างกับผมเลย ไม่มั้ง 
    "สีชมพู งดงามออ่นโยน สีเหลืองอย่าเผลอไปให้ใครนะเพราะมันบอกถึง ขอเป็นชู้ทางใจ "
    "(⊙▂⊙) โหแรงอ่ะ ดอกไม้ดอกเล็กมันบอกอะไรได้ขนาดนี้เลยเหรอ น่าประทับใจจัง" ยิ้มอีกแล้วถึงมันจะดูเบาบางแต่ทำเวลาอยู่บนหน้าเค้าแล้วมันดูน่าตื่นเต้นจังนะ
    "วันนี้เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน พอดีผมดีผมมีงาน ส่วนคุณจะอยูุ่ต่อหรือจะกลับเลยก็ตามสบาย พีเนียลเตรียมของเรียบร้อยแล้วนะ"
    "อืม พร้อมแล้ว อยู่ที่รถแล้ว"
    "อืมงั้นไปก่อนนะ" ก่อนเค้าออกจากร้านผมแอบเห็นนะว่าเค้าหันมาทางผม แต่มองผมหรือเปล่า? ช่างเค้าเหอะ
    "ทำเป็นเข้ม เดี๋ยวก็อดหรอก"
    "พูดอะไรของนาย"
    "ก็คนในร้านนู้นน่ารักใช่มั้ยหล่ะ"
    "ไร้สาระ"

     

    "อ๋อเหรอ ขอโทษครับ ตั้งใจทำงานเว้ย" 

    ผมกำลังแอบมองสองคนนั้นอยู่คุยไรกันนะดูสนุกเชียว เวลาดูกะพีเนียลหล่ะก็คนปกติแต่คนอยู่กับเราน่าบอกบุญไม่รับเลยสงสัยโกรธที่ขัดขวางเวลาสวีท เวลาเราจะไปยุ่งอะไรเรื่องของเว้ย  

    "คุณมินฮยอก คุณมินฮยอกครับ" 
    "ฮะ ฮะ "
    "ใจลอยไปถึงไหนครับเนี่ย" นั่นซิลอยไปไหนนะเรา
    "คุณพีเนียล ทำอะไรครับนั้น"

    ดูวุ่นวายไปหมด ทั้งถุงดิน กระถาง แล้วก็ไม้ระแนง กับต้นถ้าผมจำไม่ผิดมันคือต้นไม้ที่คุณซองแจเอามาเมืรอวาน ไอวี่ใช่ต้นไอวี่

    "ลองเอาไปปลูกดูมั้ยครับ"
    "ได้เหรอครับ"

    พีเนียลแค่พยักหน้ารับแต่รอยยิ้มที่ส่งมานี่ซิ  >_____ <  น่ารักจัง ผมใจเต้นแรงด้วย

    "แต่ก็แปลก"

    ผมหันไปมองหน้าพีเนียลทันที ตอนนี้หน้าเค้าดูตลกมากเลยมันน่าสงสัยขนาดนั้นเลยเหรอ 

    "ยังไง"

    คราวนี้ผมเริ่มสงสัยมากกว่าเค้าอีก

    "มันเกินจากที่กำหนดไว้้น่ะ สงสัยซองแจกลัวไม่พอมั้ง"

    อ๋อ ^.^!! เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ ละเอียดอ่อนจริงๆพ่อคู๊ณ

    "เอาไปปลูกดูซิ ผมว่ามันน่าจะเหมาะกับคุณนะ" 
    "จะดีเหรอครับ  แล้วเค้าจะไม่......"  ไอวี่
    "ลองเอาไปปลูกดูดิ"

    เอ๊ะ (⊙▂⊙) มาตอนไหนเนี่ย

    "งานเสร็จไวจังนะ"

    ทำไมต้องทำเสียงเหมือนล้อเลียนแบบนั้นด้วย

    "เงียบเถอะ นี่ขอที่นายสั่ง"

    ซองแจส่งอะไรบางอย่างให้กับพีเนียลอะไรนะ ผมมองไม่เห็นอ่ะมันอยู่ในถุง 

    "ส่วนคุณ"

    งงครับผมเกี่ยวกับเค้าด้วยเหรอ

    "คุณนั่นแหละ ยังจะชี้ตัวเองอีก เอาไปปลูกดู ให้รอดนะ"
    "รู้แล้ว คอยดูนะมันต้องโตเร็วกว่าเพื่อน"

    ผมมั่นใจมากจริงๆนะคอยดูเถอะ ชิส์

    "แล้วผมจะคอยดู ว่าแต่รู้จักมั้ยว่าต้นอะไร"

    อย่ามาทำหน้าเหมือนเหนือกว่านะ ไม่ชอบ

    "ไอวี่ ต้นไอวี่"
    "เก่งนี่ แล้วความหมายของมันหล่ะ"

    ยัดใส่มือฉันทำไม (〇□〇) ?อะไรอีกหล่ะเนี่ย

    "ลองไปหาดูนะ แล้วมาบอกผมด้วย นี่คือการบ้าน"

    เฮ้ยเอากะเค้าดิมีเหรอมินฮยอกจะกลัว

    "ไม่ต้องรอพรุ่งนี้ แป๊บนะ"


    ~ไอวี่ ไม้เลื้อย ลำต้นเป็นเถา ใบคล้ายมงกุฎขอบใบมีสีเหลืองหรือขาว เป็นตัวแทนแห่งความซื่อสัตย์และมั่นคงในความรัก หรือใช่แทนใจในการขอแต่งงาน หมายถึงแต่งงานกันเถอะ~ (⊙▂⊙) นี่มัน

    "ไงคุณ  เงียบเชี่ยว"

    ไม่มั้ง คิดอะไรของนายเนี่ยมินฮยอก

    "ผมรู้ว่าคุณรู้"
    "ครับ แต่คุณคงไม่คิดว่าผมจะขอคุณแต่งงานนะ"

    ร้ายกาจที่สุด ไอหลงตัวเอง หล่อตัวแหละแหวะ พีเนียลน่ารักกว่าตั้งเยอะ

    "เพ้ออะไรอีกหล่ะ สติหัดมีซะบ้างนะ เอาแต่ใจลอยอยู่ได้"

    ปากเหรอนั้น

    "อ่ะนี่ผมให้"
    "ร้านหมอฟัน"
    "ใช่ผมให้คุณ ว่างๆไปหาหมอผ่าหมาออกซะบ้างนะ"

    ซะใจทีใครทีมันครับคุณซองแจ

    "กลับก่อนนะครับ ขอตัว"
    "เดี๋ยวเอาไปด้วย"

    ยังกล้าเอามันมายัดใส่มือผมอีก คิดจะง้อเหรอยาก เชอะ

    "พีเนียลครับกลับก่อนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน"
    "ไงจุกถึงใจมั้ยเพื่อน"
    "เงียบไปเถอะนาย"
    "แสบนักนะ ลีมินฮยอก"

    ถึงบ้านซักที ภาระกิจแรกเมื่อก้าวเข้าบ้าน คือการปลูกต้นไม้ ใช่คอยดูนะ ไอวี่ของผมจะต้องเจริญเติบโตและสวยกว่าของหมอนั่น คอยดูดิ นี่เราโกรธอยู่ป่ะเนี่ย ปลูกด้วยความโกรธไม่ได้นะไม่ได้ ไม่ดีๆเอาใหม่ใจเย็นๆ ไอวี่จ้าอยู่กับมินฮยอกแล้วก็ต้องเลี้ยงง่ายๆโตไวๆนะจ๊ะ เรามาร่วมมือเอาชนะหมอนั่นกันสู้ๆ (♥∀♥) 









    ~~~~~~~~~~~~









    มินฮยอกมันเพี้ยนไปแล้ว
    มันจะรอดมั้ยเนี่ย ไอวี่ 

    วันก่อนนอยต์ไปหน่อย
    แต่ถ้าเม้นเราจะรีบต่อให้ทันที

    อ่านแล้วไม่เม้นขอให้มินฮยอกไม่รัก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×