คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ผิดที่นายมีแฟนแล้ว
.......ห้อพัอึนฮยอและฮยอนึ
ฮยอนึหลัาที่ส่ โยอบและีวัถึห้อพั ฮยอนึ็เ้ามาภายในห้อเพื่ออาบน้ำนอนเมื่อเ้ามาในห้อฮยอนึ็ถึับใ *o*!!! เมื่อที่โฟานั้นมีร่าออึนฮยอเพื่อนร่วมห้อับร่าสูอุนฮยอำลัอรัฟัเหวี่ยันอยู่ -///- เมื่อทั้สอเห็นฮยอนึยืนอึ้หน้าแอยู่นั้นแทนที่ทั้สอะผละออาัน ุนฮยอลับโน้มหน้าออึนฮยอเ้ามาูบ่อโยไม่สนใฮยอนึ ฮยอนึเห็นันั้น็รีบวิ่เ้าห้อไป
ทำไมนาย้อทำแบบนี้้วย นายเป็นั้นเป็นอะไรหำไมีวิั้น้อมาเอเรื่อแบบนี้้วย....
ฮยอนึหลัาวิ่เ้ามาในห้อ็นั่ลที่หน้าประูอเาร้อไห้่อนะไปอาบน้ำ
............................................................................
ุนฮยอหลัาเห็นว่าฮยอนึวิ่เ้าไปภายในห้อแล้ว็ผลัอึนฮยอออทันที
“ทำไมล่ะ...หรืออยาะ่อที่ห้อ....”อึนฮยอถามอย่ามึน
“ไม่มีอะไรหรอ...ลับหล่ะ!!!” ุนฮยออบพร้อมับลุึ้นเินออห้อไป วามริแล้วเ้า้อารที่ะแล้ฮยอนึเย ไม่รู้ทำไมั้แ่ืนนั้นเ้า็ไม่อยามีอะไรับนอื่นนอเหนือาฮยอนึเลย (็เพราะไรเอร์เียนให้เป็นแบบนั้นไ๊ะุนฮยอน๋า>>>ไรเอร์)
“เป็นอะไรอเ้านะ!!!”อึนฮยอยัอยู่ “นอนีว่า!!!”
.................................................................
หลัาที่อึนฮยอเ้าไปนอน ุนฮยอ็ย้อนลับเ้ามาภายในห้อ เินรไปที่ห้อนอน แ่ไม่ใ่ห้อออึนฮยอแ่อย่าไ ุนฮยอเินรไปที่ห้อนอนอฮยอนึ.....ว่าแ่ทำไมผม้อแอบเ้าห้อหาฮยอนึโยไม่ไห้อึนฮยอรู้้วยละเนี่ย....
๊อๆๆๆ
ร่าบาที่ำลันอนหลับอยู่ ัวเียลุึ้นมาเพื่อลึ้นมาเปิประูห้อนอนอัวเอ
...ใรมาเาะประูอนนี้เนี่ย...อึน ฮยอมั้...
แอ๊
“นะ..นาย!” ร่าบาที่พอเห็นว่าใรที่เป็นนมาเาะประู ็อออาารพูไม่ออ
“ว่าไ๊ะ...ที่รั!!!” ุนฮยออบลับฮยอนึหน้าาย
“นะ..นาย มาทำไม!!!”ฮยอนึลั้นใถามออไป
“็...ผัวะมาหาเมียหน่ะ..ไม่ไ้รึไ?” ุนฮยอพูพร้อมับสอัวเ้าไปในห้อนอนอฮยอนึ
“=////= อะ..ไอบ้า!!! ออไปนะ” ฮยอนึพูและพยายามผลััวอุนฮยอออาห้อแ่็สู้แรอุนฮยอไม่ไหว
“อย่ามายุ่ับันนะ!!!”ร่าบาวาลั่นเมื่อเมื่ออ้อมแนแ็แร่รัรอบเอวบา่อนที่ร่าสูอุนฮยอะย่อัวลเล็น้อยเพื่อ้อนร่าบาึ้นมาอุ้มทั้ัว ฮยอนึิ้นรน ทุบำปั้นสะแปะสะปะลบนไหล่ว้าหาแุ่นฮยอลับไม่สะทสะท้าน่อแรทุบนั้นเลย
“อ๊ายยย....ไอบ้า ไอนหยาบาย” ฮยอนึหวีร้อเมื่อุนฮยอโยนลบนเียอัวเอ
“นี่...ุภรรยา อย่าส่เสียัไปสิ เี๋ยวอึนฮยอ็ไ้ื่นึ้นมาหรอ!!!”ฮยอนึรีบหุบปาับพราะลัวว่าะเป็นริอย่าทีุ่นฮยอพู แล้ววัสายาุ่นวา้อมอุนฮยอทุำพูอุนฮยอทำให้ฮยอนึหยุิามำพูอุนฮยอ สำนึไ้อีที็เมื่อุนฮยอนั่ลมาอยู่บนเียเียวัน รั้นฮยอนึทำท่าะลานหนีาเียปลายนิ้วแ็แรไม่่าาีมอุนฮยอ็ามลมาะปบ้อมือบา่อนะออแรระาเล็น้อยร่าอฮยอนึ็เสียหลัหายผึ่ลบนเียอีรั้
“อ๊ะ!! ย ุนฮยอ!!!!”ฮยอนึร้อ้วยวามหวาลัวเมื่อร่าอุนฮยอามลมาทาบทับ แถมยัใทิ้น้ำหนััวลมาทำให้ร่าบาอฮยอนึยับัวไม่ไ้
“ผมำื่อัวเอไ้น่า.....”
“นสารเลว!!!”
“โอ๊ะ!!!....ื่อใหม่อผมหรอออออ.....เพราะั!!!!” ุนฮยอยัยั่วอารม์อฮยอนึ่อไปและวามหน้า้านอร่าสูทำให้ร่าบานปัาที่ะสรรหาำ่ามา่าอี
“อื้อ!!!!!! ะ...ันยัไม่พร้อม!!!!” ฮยอนึโพล่ออมา และพยายามะเบี่ยหน้าหนีเมื่อร่าสู้มลมา แ่็ไม่พ้นสัมผัสาร่าสู เมื่อริมฝีปาร้อนและห้อยนั้นูบลบนมุมปานุ่มแทนลีบปาอิ่มเ็มอร่าบา
“ผมมั่นในะ ว่าะสามารถทำใหุ้พร้อมไ้ในเวลาอันรวเร็ว” พูบุนฮยอธ้มลุไ้ออหอมรุ่นนั้นทันที
“อื้ออออออ!!!!! ไม่นะ....อย่านะ.....ไม่!!!!” ร่าบาพยายามร้อห้าม พร้อมับน้ำาที่เริ่มไหล ทำให้ร่าสูอุนฮยอะั และเยหน้าึ้นมามอนใ้ร่า
“ฮือออออ...ไม่นะ...อย่าทำแบบนี้นะ....ะ...อร้อล่ะ ฮึ” ร่าบาที่เริ่มสั่นเทาพยายามร้ออ
“.......” ุนฮยอเห็นน้ำาอฮยอนึ็เริ่มรู้สึเห็นใร่าบาึ้นมาทันที ึเปลี่ยนเป็นสวมอร่าบาไว้แทน
“ฮึ..ฮึ..ฮึ..” ฮยอนึพยายามสะลั้นเสียร้อไห้แ่็เล็ลอออมาอยู่ี
“ไม่ทำอะไรแล้วหล่ะ....โอ๋!!!!นี อย่าร้อไห้เลยน่ะ....ผมอโทษ!!!”ุนฮยอพยายามปลอบโยนร่าบาเพื่อไห้หยุร้อ
“ฮึ...ะ...รินะ!!!” ฮยอนึถามย้ำ แ่ใยใ็นึหวาลัวอยู่ี
“อืม!!! แ่นาย้อนอนอยู่เยๆ ไห้ันอ โอเไม๊!!!”
“(._.)(*_*)(._.)” ฮยอนึรีบพยัหน้าทันที
็...เพื่อวามปลอภัยัย
“หลับะ....”ุนฮยอสั่ ฮยอนึรีบทำามทันที
เฮื๊อ
ุนฮยอสวมอร่าบาอฮยอนึึ่หันหน้าให้เ้าอยู่นั้น ็้ออมยิ้มเมื่อรู้สึไ้ว่าร่าสะุ้เล็น้อยเมื่อเ้าสวมอ พร้อมับหลับาแน่น
เฮ้ออออ อีนานไม๊เนี่ยถึะหายทรมานเนี่ย เฮ้ออออ หลอให้อยาแล้วาไปนี่นะ อย่าให้ถึทีั้นบ้าละันน่ะ น่วมแน่ ุนฮยอาโทษฮยอนึในใ
....................................................................................
ความคิดเห็น