ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Projects Love แผนรักกับดักร้าย [ยงซอ]

    ลำดับตอนที่ #23 : Fic:Projects Love ตอนที่21.Hottest Heartbeat.

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.พ. 56




    Fic:Projects Love แผนรักกับดักร้าย









    One Way's 'Rainy Days' (feat. Jun. K of 2PM)

    [ไรเตอร์ชอบเพลงนี้มากกกกกกกก ><]



    -----------------------------------------------------------------------------------
    ตอนที่21.Hottest Heartbeat.


         



             ปัง!!!

     

            ร่างฉันถูกเหวี่ยงลงกับโซฟาหนาเป็นครั้งที่สองของวัน  ก่อนที่ยงฮวาจะตามมากระชากแขนจนร่างฉันลอยหวือไปกระแทกเข้ากับแผงอกกว้างของเขา

     

            คราวนี้ ฉันกลัวเขาจริงๆ นะ  ยงฮวาในโหมดแบบนี้ 

     

     

            "เธอชอบยั่วใครต่อใครนักหรือไงฮ๊ะ!!!" ยงฮวาตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดัง 

     

            ฉันสะบัดแขนที่ปวดร้าวไปถึงกระดูกออกอย่างสุดเเรง  และหันไปจ้องหน้าคนพูดอย่างเอาเรื่อง

     

            "แล้วถ้าฉันจะยั่วใคร มันเรื่องอะไรของพี่!" ฉันตะคอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้
            ทีแบบนี้ทำเป็นมาใส่อารมณ์กับฉัน แล้วกลับมาบอก ว่าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ทั้งที่จริงแล้ว เขาก็หวั่นไหวไปกับฉันเหมือนกัน  แต่กลับปากแข็งแบบนี้

     

            "ส่ำส่อน!"

     

             เพียะ!
        ใบหน้าคมหายหันไปตามแรงฝ่ามือของฉัน  เมื่อคำพูดดูถูกดูเหยียดยามฉัน หลุดออกมาจากปากของเขาอีกครั้ง

     

     

            "พี่คิดได้แค่นี้เหรอ!"

     

            "ใช่!" เขาพูดพร้อมกับกระฉากฉันเข้าไปหาตัว 

            "อื้อ!" 

             รวดเร็วและไว้กว่าความคิด ยงฮวากระแทกริมฝีปากลงมาบดขยี้ฉันอย่างเจ็บแสบ เหมือนจะระบายอารมณ์โกธรของตัวเอง  ก่อนที่ฉันที่ได้สาดคำพูดที่เจ็บแสบด่าทอเขาออกไป
    ฉันได้ทำเสียงอู้อี้ และตุบตีเขาอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ยงฮวาก็ไม่มีทีท่าจะยอม  


            สัมผัสร้ายกาจและดุเดือนทำฉันแทบหายใจไม่ออก ฉันดิ้นพล่านเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจเมื่อยงฮวายิ่งลุกล้ำและสัมผัสฉันร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์เดือนดานของเขา 


           พอเห็นว่าฉันหายใจขาดช่วงยงฮวาก็ผละออกจากฉัน จนฉันต้องหอบหายใจถี่ๆ แต่เพียงเสียววินาที เขาก็บดขยี้ริมฝีปากมาลงทัณฑ์ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนกับว่าเขาจะอยากจะลบล่องรอยสัมผัสจากคยูให้หมดสิ้น


            "ไหน ไอ้เวรนั้นมันจูบเธอตรงไหนบ้าง ฉันจะได้ลบมันออกให้หมด"

           
            พลัก!

     

            "โอ้ย!"  เสียงร้องของซาตานใจร้ายดังขึ้น เมื่อฉันใช้จังหวะที่เขาผละออกมาพูด พร้อมกับเตะเข้าที่หน้าเเข้งของเขาอย่างจัง 

     

           "เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน พี่อย่าเข้ามานะ ฉันสู้พี่แน่" ฉันยิบแจกันที่วางอยู่ใกล้ๆตัว ขึ้นมาถือไว้และชี้มันไปที่เขาอย่างเอาเรื่อง  เมื่อเห็นว่ายงฮวาจะเดินเข้าทำร้ายฉันอีก

     
     

            ยงฮวาหยุดท่าทางห่ามๆลง และฉันก็ได้ยินเสียงเเค้น หัวเพราะ เหอะ ของขาในคอ พร้อมกับสายตาที่ยากจะคาดเดาส่งมาให้

     

            "ทีกับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าแฟนทำเป็นห่วงตัวไปได้  ที่กับผู้ชายคนอื่น ทอดสะพานให้มันอย่างออกนอกหน้า!" ยงฮวาตะคอกกลับอย่างเหลืออด  พร้อมกับยกยิ้มมุมปากเยาะกับประโยคประชดประชันของเขา

     

     

            "นี่ปล่อยนะ" ในจังหวะที่ฉันนิ่งฟังคำตอบ และเผลอลดมือลง ยงฮวาก็เขามากระชากแจกันแล้วโยนไปทิ้งที่โซฟา

     
     

            ฟุบ!

     

            ร่างฉันถูกเหวี่ยงลงมาที่เตียงนอนอย่างไร้ความปราณี ยงฮวาจัดการถอดเสื้อของตัวเองออกอย่างว่องไว้  ราวกับว่าเขาชำนาญมันนักหนา

     

            ยงฮวาในร่างซาตานร้ายแบบนี้ ฉันกลัวเขาจนตัวสั่นไปหมด

     

            ฉันพยายามจะหนีไปจากตรงนี้ แต่ก็โดนมือหนาตามมากระครุบข้อเท้าเอาไว้  พร้อมกับลากฉันไปยังกลางเตียงนอน

     

            ว่องไว้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด  ซาตานร้ายก็ขึ้นมาคร่อมอยู่บนร่างของฉันเอาไว้ พร้อมกับมือทั้งสอง ที่กดแขนสองข้างของฉันเอาไว้ อย่างที่ฉันไม่มีทางจะสู้ยงฮวาได้เลย

     

     
            "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ พี่จะบ้าไปแล้วหรือไง!"ฉันพยายามดีดดี้นสุดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรยงฮวาได้เลย


            ใบหน้าหล่อเหล่าตอนนี้ฉายแววเย็นชา และน่ากลัวยิ่งกว่าปีศาจ  มารร้ายภายในจิตใจของยงฮวาเข้าครอบงำ จนตอนนี้เขามันก็ไม่ต่างจากผู้ชายสารเลวคนหนึ่งเท่านั้น

     

            ยงฮวาแค้นยิ้มอย่างเยือกเย็นที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาก่อน พร้อมกับจ้องฉันอย่างไม่วางตา

     

            "ขอร้องให้ปล่อยงั้นเหรอ  เธอชอบไม่ใช่หรือไง แบบนี้น่ะ!

     

            "ปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้!"  ใบหน้าหล่อเหลาแต่ร้ายกาจสิ้นดี ซุกไซ้ลงบนซอกคอฉันอย่างโหดร้าย  เรี่ยวแรงที่ฉันพยายามจะเอามาต่อกรกับเขาแทบไม่ได้ผล ยงฮวาใช้ริมฝีปากของตัวเองลุกล้ำกับผิวกายของฉันจนฉันรู้สึกเจ็บแสบไปหมดในทุกๆอณูบริเวณที่เขาสัมผัสมัน

     

            เขากดพร้อมทั้งบนขยี้ริมฝีปาก และฝั่งรอยช้ำลงมาซ้ำๆ ตามเนื้อตัวของฉันจนแดงเถือกไปหมด

     

            "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ คนเลว ปล่อยนะ!"

     

            "คนเลวงั้นเหรอ!" ยงฮวาย้อนทวนประโยคด่าทอของฉันกึ่งยิ้มเยาะฉันอยู่ในที "..เธอไม่ใช่เหรอ ที่เรียกร้องฉัน  เธอต้องการแบบนี้ตั้งแต่เเรกไม่ใช่หรือไง ฉันจะจัดให้เธอสมใจเลย ซอจูฮยอน!"

     

     

            ทันที ที่ฉันจะอ้าปากสาดคำด่าที่เจ็บแสบไปมากกว่านี้ ก็ถูกปิดลงไปพร้อมกับริมฝีปากหนาของยงฮวาที่ประกบลงมาและบดขยี้มันอย่างแรงจนฉันแสบไปทั่วริมฝีปาก

     

            ฉันขัดขืนและปฏิเสธ แต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย มือหน้าจับหน้าฉันไว้ไม่หันหนีไปไหน พร้อมกับยังฝั่งเคี้ยวของเขาลงกับริมฝีปากของฉัน จนฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดของตัวเอง

     

            สารเลว! 

     

            เขาจัดการฉีกเสื้อฉันออกอย่างป่าเถื่อน  เผยให้เห็นบราเซียตัวเดียวของฉัน  ฉันหวาดกลัวและสั่นสะท้านไปหมดทั้งตัว  หัวใจเต้นแรงไม่สำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ความหวาดกลัวมืดมนต์ พร้อมกับน้ำตาที่ไหนออกมาด้วยความเจ็บปวด เสียใจอย่างถึงที่สุด

     

            จากที่คิดว่าจะสู้เขาได้ ฉันกลับทำอะไรไม่ได้เลย  เมื่อยงฮวากำลังจะเลื่อนหน้าให้ต่ำลงไปจากใบหน้าของฉัน

     

     

     

            "ฮึ  ฮึก"  น้ำตาของฉันไหลออกอย่างสุดทน ยงฮวาหยุดนิ่งมองฉัน

     

     

            แต่แล้วกลับเหมือนสัญญาณบอกหยุด หรืออะไรก็แล้วแต่ ยงฮวาหยุดการกระทำพร้อมกับมองเงยหน้ามามองหน้าฉันแบบอึ้งๆ  สายตาที่วูบไหว ของเขามันทำให้  หัวใจของฉันกลับเต้นรัวไปด้วย บ้าหรือไงกัน!

     

            ยงฮวายังคงจ้องมองฉัน แต่มันไม่ใช่สายตาโกธร โมโห อย่างที่เป็น แต่ฉันไม่สามารถเดาได้จากดวงตาคมคู่นั้นเลย  

     

            เขานิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ  แล้วอยู่ๆ  ยงฮวาก็ลุกออกจากตัวฉันแล้วหันหลังพูดกับฉัน มันจึงทำให้ฉันไม่เห็นสีหน้าของคนที่กำลังจะพูดอยู่ตอนนี้เลย

     

            "อย่าเที่ยวไปให้ท่าผู้ชายคนไหนอีกล่ะ เพราะขึ้นชื่อว่าผู้ชายมันก็ไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น... รวมทั้งฉันด้วย"   พูดจบก็แล้วเดินหนีหายเข้าไปในห้องน้ำเลย

     

     

     

            ฉันงงกับการกระทำของเขา ที่คิดอยากจะหยุดก็หยุดขึ้นมาซะดื้อ นิ! แต่ฉันไม่ได้อยากจะทำอะไรๆ ที่เสื่อมเสียให้กับตัวฉันนะ ก็ฉันแค่งง กับการกระทำและคำพูดของเขาก็แค่นั้น

     

     

            แต่ท่าทางของเขาเมื่อกี้ บ่งบอกว่าโกธรฉันมาก จนสามารถทำอะไรแบบนั้นได้จริงๆ จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังตัวสั่นเหมือนลูกไก่ตกน้ำอยู่

     

     

     

     

            ฉันพาร่างที่บอบช้ำของตัวเอง พยุงตัวเองลงจากเตียง ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะกลับมานอนอยู่เตียงอย่างไร้เรียวแรง

     

     

           เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง จนป่านี้แล้ว ยงฮวาก็ยังไม่ออกมาจากห้องน้ำเลย ใจคอเขาจะนอนในนั้นหรือไงกัน

     

     

            ฉันคิด ว่ายงฮวาหึงฉันกับคยู แน่ๆ  แต่ถ้าเขาหึงแล้วทำแบบนี้กับฉัน ฉันไม่โอเคนะ เมื่อกี้ฉันหวาดกลัวเขาสุดขีดไปเลย 

     

            ฉันเคยบอกไปแล้ว ถึงฉันจะรักเขามากแค่ไหน แต่ฉันก็ยอมไม่ได้ที่จะถวายทั้งตัวไปให้เขา เพียงเพื่อคำว่า 'แฟน' คำเดียวหรอกนะ อย่างน้อยๆ เรื่องนี้ มันก็ควรจะเกิดขึ้นหลังจากที่ผู้หญิงอย่างเราๆแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ

     

     

     

            กริ๊ก~

     

            เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก  ยงฮวาคง (อาจจะ) สงบสติอารมณ์ของตัวเองได้แล้วตอนนี้ ฉันคิดว่าเพราะเขาดื่มลงไปด้วยนะ มันถึงทำให้เขาทำอะไรที่บ้าเบิ่นกับฉันแบบนี้

     

            "หลับหรือยัง"  ร่างสูงหันมาพูดกับฉัน  แต่ฉันก็ไม่พร้อมที่จะคุยกับเขาตอนนี้นะ ฉันยังไม่พร้อมจะมองหน้ายงฮวาเลยด้วยซ้ำ แต่เขาสิ จะมาพูดอะไรตอนนี้ เขาทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ

     

     

            "ฉันรู้ว่าเธอยังไม่หลับ"  เขาพูดในขนาดที่ขึ้นมานั่งบนเตียง  โดยที่ฉันยังนอนหันหลัง และหลับตาไว้อยู่อย่างนั้น ฉันไม่มีวันพูดออกไปเด็ดขาด

     

           "ฉัน......ฉันขอโทษ"  เสียงแผ่วเบาแทบกลืนหายไปลงไปในลำคอ ยงฮวาล้มตัวลงนอนข้างๆฉัน ก่อนจะเอื้อมมือมากอดฉันอีกรอบ  จนฉันต้องหลับตาปี้

     

            "ไม่ต้องกลัวนะ" เขาพูดมันขึ้นมา เหมือนรู้ว่าฉันกำลังหวาดกลัวสุดขีด  กลัวว่าเขาจะทำแบบเมื่อครู่อีก ฉ ฉันขอแค่กอดเธอไว้แบบนี้เฉยๆ

     

            พูดจบฉันก็สัมผัสได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของยงฮวาที่ขยับเข้ามาแนบชิดกับฉัน  จนแผงอกกว้างๆ ของเขา ชิดติดกับแผ่นหลังของฉัน

     


            ให้ตายเถอะ แล้วแบบนี้ฉันจะนอนหลับลงได้ยังกัน!

     

     

     

           "ถ้าเธอเชื่อ ว่าฉันเป็นแฟนของเธอจริงๆ  เธอก็ไม่ควรไปเกาะแกะผู้ชายอื่น"

           "แล้วถ้าเธอบอกว่าเธอรักฉันจริงๆ  เธอก็ไม่ควรจะไปแสดงท่าที มีใจให้กับผู้ชายคนอื่นเช่นกัน"

     

     

            สองประโยคของยงฮวาทำเอาฉันปั่นป่วนไปอีกครั้ง หัวใจต้องทำงานหนักอีกรอบเมื่อฉันหวั่นไหวอย่างแรงกับคำพูดของยงฮวา เขากำลังขอร้องฉันอยู่อย่างงั้นเหรอ?

     

            ฉันนิ่งเงียบเพื่อคิดทบทวนในสิ่งที่เขาพูด  ส่วนยงฮวาก็เงียบไปเช่นกัน ทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบงันลง มีเพียงเสียงบางอย่างที่ยังคงดังกระหน่ำรัวอย่างไม่เหนื่อยหน่าย

     

            ใช่!

     

            มันคือเสียงหัวใจ ของฉัน ที่กำลังเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง  แต่มันก็ยังมีเสียงซ่อนอีกดวง ดังแทรกผ่าน ไม่ต่างจากฉันเลย

     

     

     

            ผ่านไปหลายนาที ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ของยงฮวา บ่งบอกถึงการหลับใหลของเขาไปแล้ว ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ด้วยละมั้ง

     

            ฉันจึงพลิกตัวกลับมาเผชิญหน้ากับคนใจร้ายอีกหน  ตอนนี้ฉันแน่ใจเกือบร้อยเปอร์เซน ว่ายงฮวาต้องมีใจให้ฉันแน่ๆ  แต่เขายังไม่พูดออกมาตอนนี้

     

     

     

            จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ บางที การที่ฉันไม่คาดคั้น หรือเอ่ยถามเขาออกไปตรงๆ มันอาจจะดีกว่านะ

     

            รอให้เขาสารภาพ หรือบอกฉันเองคงจะดีมากกว่า

     

     

    ซอจูฮยอน:พี่ยงใจร้าย TT.TT






    จองยงฮวา: นี่ผมทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย!



    ซอจูฮยอน: เกือบไปแล้วซินะเรา :(



    จองยงฮวา:อย่าเที่ยวไปให้ท่าผู้ชายคนไหนอีกล่ะ เพราะขึ้นชื่อว่าผู้ชายมันก็ไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น... รวมทั้งฉันด้วย...   



    ****------------------------------------------------------------****

    2013-02-06
    Talk

    อิพี่ยงงงงง ทำไมแบดแบบนี้ แอร๊ยยยยย ><
    หัวใจจะวายแทนซอจู มีทำมาพูดประโยคเท่ๆ อีก 
    ดูมานนนนนนน โอ้ย เขียนไปฟินไป เกลียดพี่ยงไป
    เอาใจช่วยซอไป

    ฉากนี้เป็นอีกฉากที่เขียนยากมากๆเลยค่ะ เพราะมีทั้งดราม่า
    ใส่อารมรณ์ แล้วต้องวกกลับมาหวานอีกรอบ
    เล่นเอาแก้อยู่หลายรอบเหมือนกัน T.T

    ยังไงก็มาเอาใจช่วยไรเตอร์ และซอจูกัยต่อไปนะค่ะ
    เหมือนซอจูจะดำเนินแผนการรักร้ายได้แล้วนะ แต่อย่าพึ่งวางใจไปนะค่ะ
    เข้าครึ่งหลังแล้ว ใครจะถือไพ่เหนือกว่าใคร มาลุ้นไปด้วยกันค่ะ


    ขอเม้นท์ ขอโหวต เช่นเดิมนะค่ะ 

    Thank You ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×