คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Fic:Projects Love ตอนที่19.Sweet Holiday
[Fic] Projects Love แผนรักกับดักร้าย
ไรเตอร์:OMG! เรื่อยอร์ช ที่อิพี่ยงเตรียมไว้ให้ซอ O0O!!
---------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่19.Sweet Holiday
6.00 AM
ฮา เช้าที่สดใส กับอากาศที่แสนดี
ฉันมาวิ่งจ๊อกกิ้ง ทำเหมือนกิจวัตรประจำของตัวเอง เพราะอยู่ที่เกาหลีฉันต้องวิ่งอย่างน้อย วันละ 45-1 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ และก็ว่ายน้ำ ส่วนตอนเย็น ก็ออกกำลังกายกับเครื่องออกกำลังกายอีก
เพราะถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะอ้วนได้ง่ายๆ
ฉันยืนมองสระน้ำที่ใสสะอาดอยู่ตรงหน้า เพราะยังเช้ามาก เลยไม่มีใครจะลงมาวายน้ำในสระของโรงแรมในตอนเช้าๆ แบบนี้ ส่วนยงฮวา หายไปไหนแต่เช้าแล้วก็ไม่รู้
ฉันจึงออกมาปฏิบัตรภารกิจของตัวเองให้เรียบร้อยก่อน
ฉันลงไปว่ายน้ำในสระกว้างอย่างสบายอารมณ์ รู้สึกดีและสดชื้นมากเลยที่ได้ออกกำลังกายในที่แบบนี้ ปกติฉันก็ว่ายน้ำอยู่ที่คอนโดของตัวเองในทุกๆวัน อยู่แล้วนะ แต่บรรยากาศกับสถานที่ มันทำให้รู้สึกต่างออกไปมาก ถึงจะเป็นสระในลักษณะเดียวกันก็เถอะ
แต่เอ๊ะ!
ฉันรู้สึกเหมือนขาตัวเองมันนักผิดปกติ เพราะพยายามตีขามากเท่าไร่ ร่างฉันก็ยิงพุดๆ โพล่ๆ เข้าไปทุกที
"ช่วยด......." เสียงกลืนหายลงไปกับน้ำอึกใหญ่ที่พึ่งกลืนมันลงไป
"ชะ.... " แม้จะพยายามตีขากับน้ำเพื่อพยุงตัวขึ้น และตะเกียกตะกายอย่างสุดแรงแต่ก็ไม่เป็นผล
ก่อนร่างฉันจะจมดิ่งสู่ใต้ท้องน้ำ
ตุ้ม!!~~~
ร่างฉันที่เกือบหมดสติ ถูกใครบางคนลากขึ้นฝั่ง ก่อนจะกดที่อกข้างซ้ายของฉันอย่างเป็นจังหวะ
"อ่อก! อ่อก!"
"เป็นอะไรมากมั้ยคุณซอจูฮยอน"
คนตรงหน้าถามอาการของฉัน เมื่อเห็นว่าฉันสำลักน้ำออกมาหลายรอบ แต่ทันที ที่คนเขาเรียกชื่อฉัน ฉันก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองต้นเสียงทันที
"คุณคยูฮยอน!" ไม่อยากจะเชื่อ! ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหา หรือเกือบเอาชีวิตไม่รอด เขาจะโพล่เข้ามาทุกที
"คุณเจ็บตรงไหนบางหรือเปล่าครับ"
"ที่ขาน่ะคะ ฉันเป็นตะคิว" ฉันบอกพร้อมกับก้มไปมอง และเอามือไปจับๆดู
"มิน่าละ ขอโทษนะครับ" ไม่รีรอให้ฉันได้พูดอะไรออกไป คยูฮยอนก็ชอนตัวฉันเอาไว้ในอ้อมเเขนของเข้าแล้วพาฉันไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆ สระไหว้น้ำ
"ขอโทษอีกทีนะครับ" และก็ไม่รอให้ฉันพูดประโยคที่สอง เขาจับที่ขาของฉัน และจัดการนวดมันอย่างระวัง
"โอ้ย!"
"เจ็บตรงนี้เหรอครับ"
ฉันได้แต่พยักหน้า ก่อนที่คยูฮยอนจะดึงขาฉันแรงๆ เหมือนยืดขาให้เส้นเอนได้คลายตัว ฉันเจ็บแทบแย่แต่ก็ต้องอดทน เพราะรู้ว่ามันต้องหาย เป็นตะคิวก็ต้องทำแบบนี้แหละ ถึงจะหาย
"ขอบคุณนะคะ ที่ช่วย" ทันที ที่เขาวางมือจากเท้าของฉัน ฉันก็ไม่ลืมที่กล่าวขอบคุณ คยูฮยอนพร้อมกับยิ้มให้อย่างสุภาพ
"ไม่เป็นไรครับ" คยูฮยอนตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มแสนหวานเหมือนทุกครั้งที่เขาเคยยิ้มให้กับฉัน
เขาจ้องมองเข้ามาในดวงตาของฉันอย่างสื่อความหมาย แต่กลายเป็นฉันที่หลบสายตาแพรวพราวของเขา
"ผมว่า คุณไปเช็ดตัวให้แห้ง และรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะครับ เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ "
"คะ เอ่อ" นี่ฉันเหมือนไม่มีความคิดอะไรเลยนะ จะทำหรือพูดอะไร ไม่ออกเลยตอนนี้
"มาครับผมช่วย" ทันที ที่ฉันลุกขึ้นทรงตัวได้แล้ว คยูฮยอนก็อาสาเขามาพยุงฉันอีกที
"ว่าแต่คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ" ฉันถามในสิ่งที่อยากรู้ออกไป ในขณะที่เรากำลังเดินไปตามทาง เพราะไม่ว่าฉันจะเจอปัญญาเมื่อไหร่ ต้องมีเข้าโพล่เข้ามาช่วยในทุกๆที่ ไม่เว้นแม้แต่ที่นี่
"ผมมาถ่ายแบบน่ะครับ"
"คุณเป็นนายแบบด้วยเหรอค่ะ" ฉันถามออกไปอย่างตื่นเต้น อันที่จริงหน้าตา ความสูงพร้อมทั้งเสื้อที่บางเปียกน้ำทำให้มันเรียบติดไปกับตัวของเขา ฉันว่าหุ่นของคยูฮยอนมันก็ดูเพอร์เฟคสมกับนายแบบนั้นแหละนะ
"ก็แค่มือสมัครเล่นน่ะครับ ไม่ได้จริงจังอะไร" คยูฮยอนตอบอย่างไม่ใส่ใจ เหมือนกับว่าเขาทำงานนี้ไปเล่นๆ อย่างที่บอกจริงๆ
"โอ้ว แค่สมัครเล่น ยังได้มาถ่ายทำถึงที่นี่ เลย แบบนี้คงไม่ธรรมดาแล้วล่ะมั้งคะ คุณคยูฮยอน" ฉันพูดอย่างสนิทใจกับคยูฮยอน แปลกที่ฉันรู้สึกสบายใจ และไม่กังวลกับคนที่พึ่งจะรู้จักกันใหม่เลย แถมเขายังพูดคุยถูกคอกับฉันอีกต่างหาก
"ถ้าไม่รบกวนคุณเกินไป ได้โปรด เรียกผมว่าคยู เฉยๆ ก็ได้นะครับ"
"อะ เอ่อ จะดีเหรอคะ"
"ถ้าไม่รบกวนคุณมากเกินไป ก็เรียกได้เลยครับ" เขาส่งยิ้มหวานมาอีกหน
"งั้นไม่เกรงใจล่ะนะค่ะ คยู" ^^
"ครับ"
"ถึงห้องฉันแล้วละคะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"
"เปลี่ยนจากคำว่าขอบคุณ ให้ผมเรียกคุณ ว่า ซอฮยอนแทนได้มั้ยครับ" เขาถามแบบยังเชิงกับฉัน
ก่อนที่ฉันนิ่งอยู่ชัวขณะ แล้วจะพยักหน้าตอบตกลง มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนิ จริงมั้ย ร่างสูงตรงหน้าถึงยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเดินจากไป
"ไปไหนมา" เสียงเข้มกอดอกมองฉันอย่างจับผิด เมื่อฉันปิดประตูห้องลง
"ไปวิ่ง แล้วก็ว่ายน้ำมาค่ะ ทำไมเหรอคะ เป็นห่วงฉันเหรอ" ^^ ฉันถามอย่างรู้ทัน แต่คนไม่ยอมรับตัวเอง ก็ได้แต่บอกปัดแบบเดิมๆ
"ป่าว หลงตัวเองเกินไปแล้ว"
"ค่า~~~ไม่ห่วงก็ไม่ห่วง ว่าแต่พี่มีอะไรค่ะ" ใครจะเชื่อกันละ หึ
"รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ ฉันให้เวลาเธอ 15 นาที แล้วลงไปเจอกันที่ ท่าเรือ"
"อะ อ้าว" ยังไม่ทันที่ฉันจะอ้าปากพูดเลย ยงฮวาก็เดินออกไปห้องแล้ว อะไรของเขา จะคิด จะทำอะไร สั่งๆ แล้วก็เดินออกไปเลย ฉันไม่เห็นจะเข้าใจ
แต่ถึงจะไม่เข้าใจในคำพูดของยองฮวา แต่ฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างที่เขาบอก ก่อนจะเดินลงมาที่ สะพานท่าเรือทอดยาว กวาดสายตาอยู่เพียงไม่นาน ก็เห็นยงฮวา ยืนคุยอยู่กับ (ฉันคิดว่า) พนักงานของที่นี่นะ
"พี่คะ" ฉันเดินเข้าไปคล้องแขนยงฮวา และยิ้มให้กับพนักคนที่ยงฮวาคุยด้วย ยังดีที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น ยงฮวาไม่ดึงแขนฉันออกให้ได้หน้าแตกไปอีก
"ตกลงตามนี้เลยครับ" ยงฮวาหันไปบอกกับพนักงาน ก่อนที่พนักงานคนเดิมจะโค้งให้อย่างสุภาพ และเดินจากไป
"มานี่มา" ไม่พูดเปล่า ยงฮวายังเลื่อนมือข้างที่ฉันเกาะเขาอยู่ ลงมาจับมือของฉัน >.< โอ้ย ฉันอยากจะกรีดร้องให้ลั่นโลกไปเลย
"นี่มันอะไรกันคะ" ฉันถามแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา เมื่อยงฮวาพาฉันเดินมาหยุดอยู่ที่เรือยอร์ชลำใหญ่ยัก
"เธอคิดว่าอะไรอีกละ" ไม่พูดเปล่า ยงฮวายังเดินนำฉันลงไปในเรือ ก่อนจะส่งมือออกมารับฉัน ถึงฉันจะอึ้ง และงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า แต่ก็ไม่รีรอที่ยื่นมือออกไปจับมือกับยงฮวาอย่างว่าง่าย
ไม่อยากจะเชื่อ ยงฮวาพาฉันมาล่องเรือยอร์ช เหรอเนี่ย เขาเอาเวลาที่ไหนไปเตรียมการหรือจับจองกัน เพราะในบัตรที่เราได้มา มันแค่ค่าเข้าพักกับค่าอาหารแค่สามคืนสี่วันเองนะ อย่าบอกนะว่าเขายอมจ่าย?
พอฉันเดินเข้ามาในเรือ ฉันแทบจะหยุดหายใจ ในตอนที่เราเดินผ่านไปยังชั้นแรกของเรือ ซึ่งเป็นห้องโถงกว้าง เป็นห้องอาหารขนาดใหญ่ หรือจะเป็นห้องจัดเลี้ยงสำหรับการปาร์ตี้ก็ได้ แต่มันทั้งใหญ่ ทั้งกว้าง เหมือนกับห้องจัดเลี้ยงในโรงแรมระดับห้าดาวเลย ไม่เหมือนกับห้องที่อยู่บนเรือเลยซักนิด
พอยงฮวา จูงมือฉันขึ้นมาที่ชั้นสอง ฉันถึงกับตกตะลึงเลย สระน้ำที่สีฟ้าสวยอยู่บนเรือ พร้อมทั้ง ห้องต่างๆ ที่ถูกเซตขึ้นเหมือนบังกะโลรอบๆ สระน้ำกว้างสี่ถึงห้าหลัง พร้อมทั้งเหมือนบังกะโลหลังใหญ่ๆ ที่ตั้งอยู่ตรงกลาง
โอ้ย เหมือนยกพื้นดินมาไว้บนเรือเลย ฉันว่ามันต้องทั้งแพง ทั้งเอ็กคูซีฟเอามากๆ แน่ๆ เพราะสังเกตได้จากบ้านพักบนเรือมีแค่สีหลังเอง ไหนจะผู้คนบนเรือที่นับคนได้เลย มันดูส่วนตัว และวิเศษมากๆ
ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้วจะ น้ำตามันจะไหลอยู่ท่าเดียวเลย
"เธอร้องไห้ทำไม หรือเธอไม่ชอบ"
"เปล่าคะ" ฉันรีบตอบออกไปจนแทบจะกลายเป็นตะคอกอยู่ในที่ แต่กลับต้องรีบเปลี่ยนเสียงทันที "..เพราะชอบมากทั้งหาก ฮึก! พี่ไปคิดทำอะไรแบบนี้ได้ไง"
ยงฮวาไม่ตอบเขาเพียงแต่ยิ้มให้ฉัน ในแบบที่พอใจ และอ่อนโยนอยู่ในที
แต่เดี๋ยวก่อนนะ!
ยงฮวายิ้มให้ฉัน ยิ้มให้ฉันเหรอ กรี๊ด~~~~~~~~~ >.<
"เดี๋ยวฉันจะลงไปข้างล่าง เธอรออยู่ตรงนี้นะ" พูดจบยงฮวาก็รีบเดินลงไปเลย
ฉันรู้สึกขอบคุณเขามากๆ เลย มันเหมือนกับฉันล่องลอยอยู่บนสวรรค์เลยนะ งั้นก็เเปลว่าตอนเช้าที่เขาหายไป แสดงว่าเขามาเตรียมสิ่งนี้ไว้หรอกเหรอเนี่ย
โอ้ย น้ำตาฉันหยุดไหลไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าฉันจะขอบคุณ หรือตอบแทนเขายังไง ที่ยงฮวาทำลงไปทั้งหมดนี่ เพราะฉันงั้นเหรอ?
ฉันก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะ แต่พวกคุณก็เห็น ว่ามีแค่ฉันที่อยู่กับเขา ถ้ายงฮวาแค่อยากจะมาล่องเรือเขาก็สามารถมาคนเดียวได้ ไม่จำเป็นต้องเอาฉันมาด้วย แต่นี่ เขากับพาฉันด้วย
หรือว่า......
...วันนี้ยงฮวาจะสารภาพรักกับฉันกันนะ >////< โอ้ย แค่คิดหัวใจฉันก็พองโตจนจุกอกไปหมดแล้ว
ฉันย่อตัว พร้อมกับเอาเเขนวางพาดไว้กับราวเกาะของเรือ ก่อนจะทอดสายตาออกไปมองวิวรอบๆ ฮาวาย ในขนาดที่เรือยอร์ชลำใหญ่ ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากท่าเรือ
สุดจะพรรณนาได้หมดจริงๆ สวยงามยิ่งกว่าคำบรรยาย ในหนังสือท่องเที่ยวหลายสิบเล่มรวมกันซะอีก
ไม่น่าเชื่อว่ายงฮวาจะทำอะไรที่โรแมนติคกับฉันแบบนี้
"ชอบมั้ย" เสียงเรียบเอ่ยถามอยู่ข้างๆ ในขนาดที่เขาหันแผ่นหลังชนกับราวกั้นพร้อมกับเอียงคอกอดอกพูดกับฉัน
ท่าทางสบายๆ ของยงฮวาแบบนี้ น่ารักจัง ^^
"ยิ่งกว่าชอบซะอีกค่ะ ขอบคุณพี่มากนะคะ" ฉันหันไปส่งยิ้มหวานให้ยงฮวา ที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว
ยงฮวาไม่ตอบ เขาทำเพียงแต่ยักไหล่ เหมือนกับจะบอกกับฉันว่าไม่เป็นไร
ฉันมีความสุขจนพูดไม่ออกเลย ท่าทางของยงฮวาดูเปลี่ยนไปมาก เขาดูผ่อนคลาย และใจดีกับฉันมากๆคงจะเป็นเพราะการที่ได้เที่ยวในที่ดีๆ และบรรยาการรอบตัวก็สวยงามเหลือเกิน พร้อมทั้งไร้ซึ้งผู้คนคอยรบกวนจิตใจ ด้วยละมั้ง ถึงทำให้ยงฮวาดูจะไม่ตึงเครียด
จนมันสร้างความมั่นใจให้กับฉันได้มากที่เดียว.....
ขอบคุณหัวใจของฉันที่ฉันเลือกเขา และขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ ที่ทำให้ฉันได้เจอเขา.....
จองยงฮวา ขอบคุณนะ
หลังจากทานอาหารมื้อค่ำในห้องจัดเลี้ยงด้านล่างแล้ว ฉันก็ขึ้นมารับแสงจันทร์ยามค่ำคืน ตอนนี้เรือหยุดอยู่กลางทะเลกว้าง ทำให้ฉันมองเห็นแค่ดวงจันทร์กับดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้าแค่นั้น
แสงจากดวงจันทร์สาดส่องลงมายังพื้นน้ำทะเลตอนกลางคืน กับแสงระยิบระยับดูลึกลับแต่กลับสวยงามอย่าบอกใครเลย แต่ถึงมันจะดูลึกลับน่ากลัวอยู่ในที แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งก็แฝงไปด้วยความโรเเมนติคเอามากๆ เลยละ
"ไม่หนาวหรือไง" ยงฮวาเดินมาพร้อมกับผ้าคลุมผืนหนา ก่อนที่เขาจะส่งมันมาให้กับฉัน
ฉันซาบซึ้งกับการกระทำของของเขาในวันนี้ ก่อนจะส่งสายตาขอบคุณไปให้กับยงฮวา
เเต่เอ๊ะ!
"พี่เอากีต้าร์มาด้วยเหรอคะ" สงสัยฉันไม่ทันมองตอนที่เขาเดินมา เพราะผ้าห่ม มันคงบังกีต้าร์ของยงฮวาอยู่
"เปล่า ยืมมาจากข้างล่าง" เขาตอบเสียงเรียบ
"พี่จะเล่นกีต้าร์ให้ฉันฟังเหรอคะ" ฉันแอบแซวยงฮวาอีกรอบ วันนี้เขาทำตัวแปลกๆ จริงมั้ย ปกติ มีแต่ว่าฉัน และก็คอยขัดใจตลอด แต่พอมาวันนี้เขากลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามหมดเลย ใครจะไปตั้งตัวทันกันล่ะ
ยงฮวาเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ แต่นั้นก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้หัวใจของฉันสั่นไหว และเต้นผิดจังหวะ เขาชอบทำอะไรให้ฉันรู้สึกเซอร์ไพรส์ ทั้งวันเลย วันนี้
ไม่รอให้หัวใจฉันได้หยุดพักจากการสั่นไหว เสียงหวานอันทรงเสน่ห์ก็เอื้อนเอ่ยบทเพลงให้กับฉัน
(Note : CNBLUE-Sweet Holiday )
처음 본 순간 Stop my heart
ครั้งแรกที่เจอ เธอหยุดใจฉัน
꿈은 아닐까 Fall in love
ไม่ใช่ความฝันที่ฉันตกหลุมรัก
두근대는 맘 Oh my girl
ที่รัก หัวใจของฉันเต้นจนแทบระเบิดแล้ว
This is love
นี่แหละความรัก
어떻게 고백을 해야 할까
ฉันควรจะบอกเธอยังไงดี
두근대는 내 맘 들키진 않았을까
ใจที่สั่นรัวของผมจะไม่ถูกจับได้ใช่มั๊ย
혹시 나와 같은 생각일까
เธอจะคิดเหมือนกับฉันมั้ย?
Everyday I`m thinking of you
ฉันคิดถึงเธอทุกวัน
우리 둘만의 Sweet Holiday
Our Sweet Holiday
다가가볼게 Step by step
I'll reach, step by step
고백해볼게 Oh pretty girl
ฉันจะลองสารภาพกับเธอดู
우리 함께면 Oh I`m okay
If we're together I'm Okay
This is love
นี่แหละความรัก
ยงฮวาร้องไปพร้อมกับมองฉันอย่างแน่วแน่ จนในบ้างครั้งฉันยังต้องหลบสายตาสีนิลคู่นั้นเลย เกิดมาไม่เคยมีใครมานั่งเล่นกีต้าร์ และร้องเพลงให้กับฉัน ในแบบที่โจ่งแจ้งแบบนี้เลยนะ
บ...บางที่ฉันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ >///<
매일 밤 꿈에 그대 보일 때
ฉันฝันเห็นเธอทุกคืน
난 자꾸만 그대 보면 두근거릴 때
บ่อยครั้งที่ฉันพบเธอ หัวใจก็จะเต้นรัว
두 손 꼭 잡고 잠들었을 때
เราจับมือแน่นแม้ยามนอนหลับ
You and I belong together
우리 둘만의 Sweet Holiday
Our Sweet Holiday
네가 머리 쓸어 넘길 때 eh eh
될 수 없는 걸 느껴 가슴이 뛰네
ฉันรู้สึกหัวใจที่กำลังเต้น มันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
혹시 나와 같은 생각일까
เธอคิดเหมือนกับฉันมั้ย?
혹시 나와 같은 생각일까
เธอคิดเหมือนกับฉันมั้ย?
สองประโยคที่ยงฮวาร้องจบไปเหมือเขากำลังจะพยายามจะถามฉันอยู่ในๆ ฉันจะตอบเขาว่ายังไงดี จะทำยังไงดี ทั้งสายตาและการกระทำของยงฮวามันบ่งบอกแบบไม่ปิดบังเลย
เขาเลือกเพลงนี้ แทนคำตอบของเขาหรือเปล่านะ? หรือฉันแค่รู้สึกไปเอง? นี่มันความรู้สึกแบบไหนกัน ยากจะคาดเดาจากยงฮวาจริงๆ
ฉันทำอะไรไม่ถูกจนต้องเมมริมฝีปากเป็นเส้นตรง สารภาพตามตรงเลยว่าตอนนี้ว่าฉันกำลังประหม่าแบบสุดๆ
"จะไม่ชมฉันหน่อยเหรอ" หลังจากที่วางกีต้าร์ไว้ข้างตัว ยงฮวาก็หันมาพูดกับฉันแบบยิ้มๆ ยิ้มในแบบที่เขาเต็มใจ และไม่ใช่ประชดหรือค่อนแขวะฉันเลย
และก็เพราะยิ้มแบบนี้ไง มันถึงแทบจะฆ่าฉัน ด้วยการพรากเอาอาการหายใจของฉันไปเลยนะ
ฉันหลับตาปี้พร้อมกับกลั้นใจพูดประโยคที่อยู่ใจออกไป
"ค่ะ สำหรับฉัน พี่เก่งที่สุดเลย" แล้วรีบหันหลัง จะวิ่งเข้าไปในห้องพัก แต่มือหนาของยงฮวากลับคว้าข้อมือของฉันไว้ซะก่อน ทำให้ฉันต้องหยุดชะงัก และหันกลับไปหายงฮวา แต่ยังคงก้มหน้าอยู่
"งั้น.....ขอรางวัลสำหรับคนเก่งหน่อยละกัน" น้ำเสียงเจือหัวเราะอย่างเจ้าเล่หยุดออกมาจากริมฝีปากชวนสัมผัส
และไม่รอคำตอบจากปากของฉัน ใบหน้าหล่อเหลาที่ทำเอาสาวๆทั่วทุกสารทิศคลั่งไคล้ก็ค่อยๆโน้มลงมา ทำเอาฉันยืนตัวเกร่งไปหมด
ก่อนที่ลมหายใจอุ่นๆจะรินรดอยู่บนหน้าผากของฉัน พร้อมทั้งสัมผัสจากริมฝีปากร้อนๆของยงฮวาจะ......
จุ๊บ... ลงที่หน้าผากของฉันอย่างอ่อนโยน และเนินนาน ท่ามกลางบรรยาการที่สุดแสนจะโรเเมนติคเช่นนี้
"ฝันดีนะ" ประโยคสุดท้ายของยงฮวายังคงดังก้องอยู่ในหัวใจของฉัน จนฉันหุบยิ้มแทบจะไม่ไม่ได้เลย
คืนนี้ฉันคงจะยิ่งกว่าฝันดี อย่างที่ยงฮวาบอก >//////<
คยูฮยอน:เห็นมั้ยคร้าบ~ ผมก็เป็นคนดีนะ ไม่เห็นจะร้ายตรงไหนเลย :(
ซอจูฮยอน: ปลื้มพี่ยง ที่สุดเลยวันนี้ ><
ซอจูฮยอน: พี่ยงทำเค้าเขิน >////<
จองยงฮวา:ฝันดีนะ
จองยงฮวา: ฉันรู้นะว่าเธอชอบ ซอจูฮยอน
***-----------------------------------------------------------***
2012-01-31
Talk
เป็นยังไงกับ้างคะ กลับมาจากฟินเเลนกันหรือยังงงง
แอร๊ยยยย อิพี่ยงโชว์หวานกะน้อง (จิกหมอนๆๆๆๆ)
ไรเตอร์หาข้อมูล กับฉากนี้เยอะมากๆๆ
อยากให้ยงซอได้ไปในที่แบบนี้จริงๆ เลยค่ะ
เพราะคงจะสวยและโรแมนติคน่าดูเนาะ
ฉากนี้เป็นฉากที่ไรเตอร์ประทับใจมากๆ
และก็ชอบหลายๆโมเม้นของพี่ยงซะเหลือเกิน
ขอให้เป็นแบบนี้ไปนานๆนะพี่ยง (ไรเตอร์:กระตุกยิ้ม)
ฮ่าๆๆ
ยังไงก็มาเอาใจช่วยทั้งสองคนในตอนต่อๆไปด้วยนะคะ
อย่าลืมกติกา! เม้นๆ โหวตๆ ให้เช่นเดิมน้า ><
Thank You^^
ความคิดเห็น