คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เก้าอี้เป็นเหตุ
“ วันนี้ที่โรงอาหารคนเยอะน่ะ” ยัยซอว่าพลางมองหาที่นั่ง
“ ใช่ๆ” ลองไปขอที่นั่งตรงนั้นกันยังว่างอยู่เลย”ยุนอาเสนอความคิด
ฉันจึงไม่รีรอไปที่นั่นทันที แต่เท้าเจ้ากรรมที่ดันไปสะดุดเก้าอี้เลยทำให้ให้แก้วน้ำที่อยู่ในมือหลุดไปราดเจ้าของโต๊ะ
“เฮ้ยนี่มันอะไรกันว่ะ”เจ้าของโต๊ะสบถออกมา
“เธอ.....ที่ขับรถชนฉันเมื่อวานนี่”หมอนั่นชี้หน้าฉัน
“เอ่อ...”ฉันได้แต่ยืนเว้อทำไรไม่ถูก
“เมื่อวานเรื่องมันยังไม่จบอีกหรอ ถึงตามมาเอาเรื่องฉันวันี้อีก”หมอนั่นยังพล่ามไม่หญยุจนคนทั้งโรงอาหารมองกันเป็นตาเดียว
“นี่ฉันไม่ได้ตั้งใจหนิ”ฉันเริ่มเปิดปากพูด
“เฮ้ยไอด๊องไปห้ามไอฮันหน่อยดิ”คยูกล่าวกับดงแฮที่นั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
“ปล่อยมันไปเถอะมันคงอยากจัดการดว้ยตัวเอง”ดงแฮกล่าวพลางกินข้าวของตัวเองต่อไป
“นี่นายจะโทษฉันก้อไม่ถูกดทษเก้าอี้มันสิมันขวางเท้าฉัน”ฉันเริ่มกวนประสาทหมอนั่น
“ปากดีนี่”หมอนั่นว่าฉัน
“ยัยริหยุดเถอะ”ยุนอากับซอฮยอนช่วยกันห้ามฉัน
“ไม่”ฉันตอบคำเดียว
“ใช่ปากฉันดีแล้วจะทำไม ดีกว่าปากเน่าๆของนายก้อแล้วกัน”ฉันว่าพลางเหยียดยิ้มให้หมอนั่น
“งั้นลองดูหน่อยว่าจะดีแค่ไหน”หมอนั่นไม่พูดป่าวพลางเดินเข้ามาชิดตัวฉัน
“ อุ๊บส์ ” >0<
หมอนั่นมันจูบช้านนนนนนนนน .......ยูริคนนี้เสียจูบแรกไปแล้ว TT_TT
ทุกคนในโรงอาหารอึ้งไปตามๆกัน
“ไอ้ฮันมันแน่ว่ะ”คยูกล่าวกับดงแฮ
“ยูริ!เธอเป็นอะไรหรือป่าว”ซอกับยุนอาเขย่าตัวฉัน
“ยูริเธอเป็นอะไรหรือป่าวหมอนั่นเข่ยาตัวฉันอีกคน
ตอนนี้ฉันไม่รับรู้อารัยอีกแล้วร่างกายไม่มีแรงเหมือนจะเป็นลม ฉันเป็นอารัยไป..........
“ฉันว่าพายูริไปห้องพยาบาลเถอะ”ซอฮยอนเสนอความคิด
“พวกเธอออกไปข้างนอกเถอะมุงกันอย่างนี้ยูริหายใจไม่ออก”อาจารย์ประจำห้องพยาบาลกล่าว
“ครับ/ค่ะ”ทั้งหมดออกไปพร้อมกัน
“ฮันเป็นไงบ้างว่ะ”คยูกับดงแฮที่ตามมาที่หลังกล่าวขึ้น
“ยะ...ยัยกวาง/ไอ้ปลาเน่า”ดงแฮกับยุนอาตะโกนเรียกชื่อพร้อมกัน
“นะ...นายอยู่โรงเรียนนี้หรอ”ยุนอาถามด้วยความตกใจ
“ฉันเพิ่งย้ายมา”ดงแฮตอบกลับไป
“ฉันนึกว่าจะไปแล้วไปลับซะอีก”ยุนอาตอบแบบเซ็งๆ
“เชอะ”ยุนอาทำเป็นไม่สนใจ
“ซอไปเถอะ ไม่อยากอยู่ใกล้ไอ้ปลาเน่า”ยุนอาว่าแขวะแล้วชวนซอฮยอนเดินหนี
ซอ..ชื่อนี้คุ้นหูน่ะคยูคิดในใจพลางหันหน้ามามอง “เอ่ะ..นั่น”
“ซอฮยอน”คยูตะโกนเรียกหญิงสาวกับจังหวะเดียวที่หญิงสาวหันมาพอดี
“คยู นะ..นาย”หญิงสาวเรียกชื่อคยูด้วยความตกใจ
“ซอ ในที่สุดฉันก้อเจอเธอ”คยูกล่าวด้วยความดีใจพลางวิ่งมาหา
“ซอ นี่เธอรู้จักกับนายนั่นอีกคนนึงหรอ”ยุนอาถามขึ้น
“เอ่อ..เค้า”ซอฮยอนตอบเอิ่กอั่ก
“นี่นายรู้จักเพื่อนฉันดว้ยหรอ”ยุนอาเป็นฝ่ายถามคยู
“ใช่ เรารู้จักกัน”คยูตอบพลางยิ้มอย่างดีใจ
“แค่คนรู้จักอ่ะ ไม่สนิทอะไรมากมาย ไปเถอะยุนไปเก็บของให้ยูริกัน ยัยริคงอยากกลับบ้าน”
ซอฮยอนพูดตัดบทแค่นั้นแล้วเดินจากไป
..........................................................................................................................
อ่านเสร็ดแล้วช่วยๆกันเม้นน่ะค่ะไรเตอร์จะได้มีกำลังใจแต่งต่อไป >_<
EB i
ความคิดเห็น