ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ภาษารักสื่อใจเรา

    ลำดับตอนที่ #28 : ภาษารักสื่อใจเรา ตอนที่ 28

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 412
      3
      21 ก.ย. 53

    ตอนที่ 28

    “คุณภัทรมาแล้วหรอคะ ซินดี้คิดว่าจะตื่นมาไม่ไหวซะแล้ว” ซินดี้ยิ้มหวานให้ภัทรดลก่อนจะรีบหุบเมื่อหันมาเจอหน้าอนินดา

    “มาไหวสิครับ ถ้าไม่มา เจ๊ลิลลี่ได้เอาผมตายแน่ๆ ฮะฮะฮะ" ภัทรดลหัวเราะและเหล่ตาไปยังเจ๊ลิลลี่ที่กำลังเดินตรงเขามาหา หนุ่มสาวทั้งสาม

    “นินทาอะไรเจ๊อยู่คะ ได้ยินแว่วๆ” เจ๊ลิลลี่ จีบปากจับคอถาม

    “ใครจะกล้านินทาเจ๊ละคะ ใช่มั้ยคะคุณภัทร” ซินดี้จีบปากจีบคอตอบเช่นกัน

    “อุ๊ยตาย นี่คุณภัทรพาสาวสวยที่ไหนมาด้วยคะนี่ ไม่แนะนำเจ๊ให้รู้จักหน่อยเหรอคะ”
    เจ๊ลิลลี่ยิ้มให้อนินดาที่ยืนยิ้มบางๆอยู่ข้างๆภัทรดล

    “สวัสดีค่ะ ดิชั้นชื่ออนินดาเป็นเลขาคุณภัทรดลค่ะ” อนินดายกมือไหว้และชิงตอบก่อน ภัทรดลมองหน้าภรรยาสาว อ้าปากค้างตอบไม่ทัน

    “สนใจงานนางแบบมั้ยคะ คุณน้อง หน้าตาอย่างคุณน้องเนี่ยเป็นนางแบบได้สบายเลยนะคะเนี่ย”

    เจ๊ลิลลี่เดินวนสำรวจรูปร่างอนินดาไปมา

    “ไม่ได้หรอกครับเจ๊ แฟนคุณนิขี้หึงจะตาย คงไม่ยอมให้ทำหรอกครับ” ภัทรดลตอบแทน

    “น่าเสียดายนะคะ ถ้าแฟนคุณน้องอนุญาต อย่าลืมติดต่อเจ๊คนแรกเลยนะคะ
    นี่ค่ะนามบัตร” อนินดายิ้มรับ

    “ปกติคุณภัทรให้เลขาตามติดอย่างนี้ทุกครั้งเลยหรือเปล่าคะ” ซินดี้ปรายตามองอนินดาอย่างหมั่นไส้

    “ใช่ครับ คุณนิต้องคอยดูแลความเรียบร้อยของผมทุกอย่าง” ภัทรดลลอบยิ้มให้อนินดาอย่างมีเลศนัยโดยที่ซินดี้และเจ๊ลิลลี่ไม่ทันสังเกต

    “ซินดี้ว่าเราไปแต่งหน้ากันเถอะค่ะ” ซินดี้หันไปพยักหน้ากับเจ๊ลิลลี่

    “ไปครับคุณนิ” ภัทรดลหันไปเรียกอนินดา

    “ซินดี้ว่าให้เลขาคุณภัทรนั่งรอที่นี่จะดีกว่านะคะ เดี๋ยวจะไปเกะกะคุณอื่นเขาเปล่าๆ”
    ซินดี้มิวายจะจิกอนินดา

    “ถ้ามีอะไรให้ช่วยคุณภัทรค่อยเรียกดิชั้นก็แล้วกันค่ะ” อนินดามองหน้าสามีหนุ่มนิ่ง
    ภัทรดลรู้สึกไม่สบายใจกับท่าทางนั้น แต่ไม่ทันได้พูดอะไร ซินดี้ก็ควงแขนชายหนุ่มและกึ่งลากกึ่งจูงเขาตามเจ๊ลิลลี่ไปยังเต้นท์ที่มีช่างแต่งหน้าสาวประเภทสอง รออยู่

    อนินดามองภาพนั้นอย่างเซ็งๆ แม้จะรู้ว่าภัทรดลไม่ได้คิดอะไรกับซินดี้ แต่ถ้าเขาได้ใกล้ชิดเธอบ่อยๆ อาจจะทำให้ชายหนุ่มไขว้เขวได้ อนินดาคิดหนัก

    “ปิ๊บ ปิ๊บ”

    “ถ้าถ่ายเสร็จแล้วเราไปหาอะไรอร่อยๆทานกันนะครับที่รัก” เสียงข้อความแชทบีบี หรือแบล๊คเบอร์รี่ดังขึ้น

    อนินดามองไปยังเจ้าของข้อความ พบกับรอยยิ้มหวานๆของภัทรดล ที่จะคอยมองเธออยู่เป็นระยะๆ

    ภัทรดลเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดแล้วชุดเล่า โดยมีช่างต่างๆคอยช่วยเหลือ อนินดาจึงได้แต่นั่งมองเขาอยู่ห่างๆ

    “นิเบื่อมั้ยครับ รออีกนิดนะเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว” ภัทรดลเดินเข้ามาคอยถามไถ่ เมื่อผู้กำกับสั่งเปลี่ยนมุมกล้อง

    “ไม่เบื่อหรอกค่ะ สนุกดีออก ได้เห็นอะไรใหม่ๆ คุณภัทรเหนื่อยมั้ยคะ”อนินดายิ้มให้สามีเพราะไม่อยากให้เขาเป็นกังวล

    “เหนื่อยนิดหน่อยครับ สงสัยคืนนี้ต้องให้นินวดให้ซะแล้ว” ภัทรดลยิ้มเจ้าเล่ห์

    “ถ้าไม่อยากคอหักตายก็ลองดูค่ะ ฮะฮะฮะ” ระหว่างที่สองหนุ่มสาวหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

    ซินดี้กลับกระวนกระวายใจ และคุยกับเจ๊ลิลลี่อย่างซีเรียส

    “คุณน้องซินดี้คิดมากไปรึเปล่าคะ ถ้าคุณนิเป็นอะไรที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง เธอคงไม่ปิดบังหรอกค่ะ แหมเป็นแฟนไฮโซหนุ่มเจ้าของโรงแรมอย่างคุณภัทรเท่ห์หยอกซะเมื่อไหร่ละคะ ถ้าเป็นเจ๊นะ จะเปิดแถลงข่าวเลยล่ะค่ะ” เจ๊ลิลลี่หลับตาพริ้ม จินตนาการภาพตัวเอง

    “ซินดี้ก็ไม่รู้ค่ะ แต่มันรู้สึกยังงั้นจริงๆ คุณภัทรดูจะแคร์แม่เลขานั่นจะตาย เจ๊ดูสิคะ ขนาดเบรคยังรีบแจ้นไปหาซะขนาดนั้นน่ะ” น้ำเสียงซินดี้ดังแหลมๆ พร้อมชี้ชวนให้เจ๊ลิลลี่ดู

    “อ้าวคุณน้องขา ก็เลขาเขามานั่งโด่เด่รอตั้งแต่เช้า จะไม่ให้เขาสนใจรึยังไงคะ ลองนึกถึงถ้าเป็นคุณน้องซินดี้บ้างละคะ เขาก็คงกลัวคุณน้องเลขาเบื่อบ้างสิคะ” เจ๊ลิลลี่อธิบายยืดยาว

    “เจ๊เข้าข้างมันหรอคะ ซินดี้ขึ้นเสียง

    “เจ๊จะเข้าข้างคนอื่นได้ยังไงล่ะคะ ก็ต้องเข้าข้างน้องซินดี้สิ” เจ๊ลิลลี่ รู้ตัวรีบกลับคำ

    “ไม่ได้แล้ว ซินดี้ไปหาคุณภัทรดีกว่า ไม่ค่อยไว้ใจยัยเลขานั่นเลย” พูดจบซินดี้ก็รีบเดินตรงดิ่งไปยังทั้งคู่

    “ทำท่ายังกับตัวเองเป็นแฟนคุณภัทรยังงั้นแหล่ะ” เจ๊ลิลลี่มองตามซินดี้อย่างหมั่นไส้ ก่อนจะหันไปสั่งงานต่อ

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    อนินดารู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆมาสัมผัสที่แก้ม หญิงสาวจึงค่อยๆลืมตามอง ก็พบเข้ากับสายตาหวานซึ้งของภัทรดล ที่มองมายิ้มๆ

    “ขอโทษทีนะครับที่ทำให้นิต้องรอซะนานเลย พอดีเจ๊ลิลลี่อยากให้ผมอยู่เลือกรูปที่จะใช้ขึ้นปกด้วยกันก่อนน่ะ นิหลับต่อเถอะครับ” ภัทรดลเอื้อมแขนมารัดสายเข็มขัดนิรภัยให้อนินดาและปรับเบาะให้หญิงสาวนอนสบายๆ ก่อนจะจัดการรัดให้ตัวเอง

    “นินี่แย่จังค่ะ เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้” อนินดาเข้ามานั่งรอเขาในรถ เพราะตอนเย็นยุ่งเริ่มออกหากิน เมื่อมาเจอแอร์เย็นๆ หญิงสาวจึงผลอยหลับไป

    “เดี๋ยวเราไปหาอะไรทานกันก่อนนะครับ แล้วค่อยกลับบ้าน” ยังไม่ทันที่อนินดาจะตอบ เสียงเคาะกระจกรถด้านนอกก็ดังขึ้น

    “คุณภัทรคะ ซินดี้ขอติดรถกลับโรงแรมด้วยสิคะ รถทีมงานเต็มแล้วน่ะค่ะ เจ๊ลิลลี่บอกให้ชวนคุณภัทรไปงานปาร์ตี้ด้วยกันนะคะ” ภัทรดลมองหน้าอนินดา หญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาติ

    “เชิญครับ” แทนที่หญิงสาวจะนั่งด้านหลังกลับส่งสายตาบอกอนินดาบางอย่าง

    “ เชิญคุณซินดี้ค่ะ” อนินดาเปลี่ยนไปนั่งเบาะหลัง

    ซินดี้มองหน้าอนินดา พลางคิด “มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วย่ะ”

    ระหว่างทางซินดี้เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ภัทรดลฟังอย่างสนุกสนานเหมือนไม่มีอนินดาอยู่ในรถ

    ภัทรดลก็ได้แต่เออ ออ ไปตามมารยาทและแอบชำเรืองกระจกมองอนินดาบ่อยๆ

    “เลขาคุณภัทรบ้านอยู่ที่ไหนคะ แวะส่งเธอก่อนดีมั้ยคะ คุณภัทรคงไม่มีอะไรให้เธอทำแล้วใช่มั้ยคะแล้วอีกอย่างเธอน่าจะหมดเวลาทำงานแล้วล่ะ” น้ำเสียงของซินดี้ประชดประชัน

    “ค่ะ บอสจอดให้ดิชั้นลงที่โรงแรมก็ได้ค่ะ” แม้น้ำเสียงของอนินดาจะฟังดูปกติ แม้อารมณ์ของเธอในขณะนี้กำลังพลุกพล่านก็ตาม ภัทรดลจับน้ำเสียงของภรรยาสาวได้รีบพูดขึ้นทันทีว่า

    “ซินดี้รอผมที่โรงแรมก่อนนะครับ  ผมขอไปส่งคุณนิก่อนไม่อยากให้เธอกลับบ้านคนเดียวน่ะครับอันตราย”

    ภัทรดลจอดรถให้ซินดี้ลงโดยไม่ได้สนใจอาการไม่พอใจของหญิงสาวแต่อย่างใด เพราะคนที่เขาแคร์ที่สุดก็คือผู้หญิงตัวเล็กๆที่นั่งอยู่ข้างหลังต่างหาก ซินดี้รู้สึกเสียหน้า ปิดประตูกระแทกอย่างแรง สะบัดบั้นท้ายเข้าโรงแรมไปอย่างหัวเสีย เพราะไม่เคยมีใครเคยทำแบบนี้กับเธอมาก่อน

    “ คุณภัทรทำไมทำแบบนี้ล่ะคะ นิให้สมชายไปส่ง ไม่ได้กลับคนเดียวซะหน่อย คุณซินดี้เธออาจจะไม่พอใจได้นะคะ”

    แม้ในใจอนินดาจะรู้สึกยินดีที่รู้ว่าภัทรดลแคร์เธอมาก แต่ก็ต่อว่าสามีที่เสียมารยาท
    กับซินดี้แบบนั้น

    “ผมรู้ แต่ผมอยากไปส่งนิเองนี่ เมียผมทั้งคนนะ ถ้าซินดี้รู้ว่าผมมีเมียแล้วเธอคงไม่มายุ่งกับผมอีก”

    ภัทรดลพูดเหมือนรำพึงกับตัวเอง

    “นิอยากกลับบ้านแล้วค่ะ ไปกันเถอะ” อนินดาเปลี่ยนเรื่องก่อนจะแกล้งหลับไปตลอดทาง

    +++++++++++++++++++++++++++++++++

    เสียงเพลงแด้นซ์ ในผับของโรงแรมภัทราบีช ดังกระหึ่ม เหล่านักเที่ยวต่างเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน รวมทั้งบรรดาทีมงานนิตยสารของเจ๊ลิลลี่ด้วย ที่ต่างสุดเหวี่ยงเพราะเหนื่อยกับงานมาทั้งวัน จะมีก็แต่ซินดี้นางแบบสาวสวยที่ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า

    “เพลาๆหน่อยค่ะคุณน้องซินดี้ เจ๊ว่าดื่มมากไปแล้วนะคะ” เจ๊ลิลลี่ห้ามปรามอย่างเป็นห่วง

    “เจ๊อย่ามาห้ามซินดี้เลยค่ะ ซินดี้อยากดื่ม” ซินดี้กวักมือเรียกบริกร เพื่อสั่งเครื่องดื่มเพิ่ม

    “คุณภัทรมาแล้ว” ซินดี้มองตาม

    “ขอโทษครับเจ๊ ที่มาช้า” ภัทรดลรีบขอโทษ เขาพาอนินดาไปส่งที่คอนโดแล้วทั้งสองก็ทำอาหารทานด้วยกัน อนินดาทั้งบังคับและขู่เข็ญให้เขากลับมาที่งานปาร์ตี้ เพราะจริงๆแล้วภัทรดลอยากอยู่กับภรรยาสาวมากกว่า

    “มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ เจ๊ฝากดูแลคุณน้องซินดี้หน่อยนะคะ จะไปแด้นซ์กับพวกเด็กๆก่อน” เจ๊ลิลลี่รีบส่งต่อทันที

    “คุณภัทรดื่มด้วยกันมั้ยคะ” ซินดี้พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้

    “ผมว่าซินดี้เมามากแล้วนะครับ เลิกดื่มเถอะ” ภัทรดลค่อยดึงแก้วจากมือหญิงสาว

    “คุณภัทรห่วงซินดี้ด้วยหรอคะ” ซินดี้มองชายหนุ่มด้วยสายตาตัดพ้อ

    “ซินดี้เป็นเพื่อนผมนี่ครับ ผมก็ต้องห่วงสิ” คำตอบที่หญิงสาวได้รับทำเอาชาไปทั้งตัว

    “ซินดี้ขอไปห้องน้ำก่อนนะคะ” หญิงสาวพยายามประคองตัวเองลุก แต่ก็เสียหลักจะล้ม โชคดีที่ภัทรดลรับไว้ได้ทัน

    “เดี๋ยวผมพาไปดีกว่าครับ” ซินดี้สะบัดตัว ฝืนตัวเองเดินไปห้องน้ำคนเดียวโดยมีสายตาของภัทรดลมองตามอย่างเป็นห่วง

    ซินดี้ปล่อยโฮทันทีเมื่อเข้าไปถึงห้องน้ำ เสียใจที่ตัวเองถูกปฏิเสธ เธอรู้สึกชอบภัทรดลจริงๆ ไม่ใช่ชอบเพราะเงินทองของเขาเหมือนกับคนอื่นๆที่เคยผ่านมา

    “ใช่ คุณซินดี้จริงๆด้วย มากับคุณภัทรดลหรอคะ” ซินดี้มองหน้านักข่าวบันเทิงของนิตยสารฉบับหนึ่งอย่างงงๆ

    “ค่ะ”

    “มากับคุณภัทรดลเหรอคะ พี่เห็นไกลๆไม่แน่ใจ” นักข่าวสาว หรือจะเรียกว่าปาปารัสซี่ ยิงคำถามไม่ยั้ง

    “ค่ะ” ซินดี้ตอบได้แค่นั้น

    “มีปัญหากันหรอคะ”

    “ไม่มีค่ะ”

    “ปัญหามือที่สามหรือเปล่าคะ”

    “ซินดี้ขอตัวก่อนนะคะ ไม่มีอะไรค่ะ” ซินดี้รีบขอตัวออกจากห้องน้ำทันที  เมื่อคำถามรู้สึกจะมากขึ้นๆ

    “ต้องทะเลาะกันเพราะมือที่สามแน่ๆ แล้วใครล่ะที่เป็นมือที่สาม” นักข่าวสาวสรุปและพยายามจับประเด็น

    “มือที่สามทำความรักระหว่างนางแบบสาวสวย กับนักธุรกิจหนุ่มไฮโซลูกครึ่งมีปัญหา”

    ภัทรดลวางนิตยสารก๊อสสิบดาราชื่อดังที่เขียนข้อความพาดหัวข่าวเครียดขรึม

    ++++กลับมาแล้วจ้า หายไปนานมากมายเพราะงานยุ่งมากๆ ค่ะ อยากอัพใจจะขาดแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะวันหยุดก็หมดแรงทำอะไรแล้ว หวังว่าจะคอยติดตามกันต่อไปนะคะ จะพยายามอัพต่อเร็วๆนี้ค่ะ+++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×