ภาษารักสื่อใจเรา

ลำดับตอนที่ #17 : ภาษารักสื่อใจเราตอนที่ 17

ตอนที่ 17

คุณ นิ่มนวลเดินแกมวิ่งไปที่ประตูด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงรถเก๋งคันหรู ที่ท่านรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้าน ก่อนที่จะโผเข้าไปกอดหลานชายคนโปรด ภัทรดลอ้าแขนรับยายแทบไม่ทัน

“ยายคิดถึงภัทรจังเลยลูกเป็นไงมั่ง ใจร้ายมากนะ ไม่มาหายายบ้างเลย” คุณนิ่มนวลต่อว่าหลานชายงอนๆ

“ผม ก็คิดถึงคุณยายมากเหมือนกันนะครับ อยากกอดคุณยาย อยากหอมคุณยายและก็คิดถึงอาหารฝีมือคุณยายด้วยครับ“ผมขอโทษคุณยายด้วยนะ ครับ กะว่าถ้างานไม่มีอะไรแล้วจะมาหาคุณยายอาทิตย์นี้ล่ะครับ ”

“ไม่ต้องมาปากหวานกับคนแก่เลย อยู่ที่นู่นคงจะมีสาวๆเยอะจนลืมยายแล้วล่ะสิ” คุณนิ่มนวลค่อนขอดหลานชายสุดที่รัก

“สาวๆที่ไหนจะสู้คุณยายได้ล่ะครับ ยังไงผมก็รักคุณยายที่สุดอยู่แล้ว” ภัทรดลหอมแก้มผู้เป็นยายประจบ

“แหมได้ทีประจบคุณยายใหญ่เลยนะคะพี่ภัทร” ภารดีแซว

“ยายว่าเราเข้าไปคุยกันในบ้านกันดีกว่าไป มาเหนื่อยๆดื่มน้ำเย็นๆจะได้ชื่นใจ ยายให้คนเตรียมอาหารว่างไว้ให้แล้วจ๊ะ”

“คุณยายน่ารักที่สุดเลยค่ะ แพมกำลังหิวอยู่พอดีเลย”

“อะไรกันยายแพมเราเพิ่งกินข้าวเที่ยงกันเมื่อกี้เองนะ แกหิวอีกแล้วหรอ” คุณวัชระขัดคอหลานสาว

“แหมนั่งรถมามันสั่นสะเทือนอาหารก็เลยย่อยเร็วน่ะค่ะคุณตา อิอิ”

“คุณอย่าไปว่าหลานเลยค่ะ แพมหิวก็ไปทานกันเลยลูก ยายทำแต่ของโปรดแพมกับภัทรทั้งนั้นเลย”

“คุณ ตาไม่ต้องทำหน้าเหมือนอิจฉาแพมกับพี่ภัทรหรอกค่ะ ยังไงคุณยายก็รักคุณตาที่สุดอยู่แล้ว ไปกันเถอะค่ะ” ภารดีควงแขนตาเดินเข้าบ้านตามภัทรดลที่ควงแขนยายเข้าไปก่อนแล้ว

*************************

ภัทร ดลเดินไปเดินมาเหมือนหนูติดจั่นในห้องทำงานหรูหราบนโรงแรมใจกลางเมือง ของกรุงเทพฯ เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอนินดา หญิงสาวดูเปลี่ยนไป เขาโทรไปหาเธอด้วยความคิดถึงที่อัดแน่นจนเต็มอกแต่สิ่งที่เขาได้รับจากหญิง สาวคือน้ำเสียงที่เย็นชาไม่ได้ยินดียินร้ายต่อการพูดคุยกับเขาเลยสักนิด พูดคุยแค่สองสามคำก็จะวางสายท่าเดียว ภัทรดลรู้สึกงุนงงกับท่าทีของครูสาวเหลือเกินถ้าตอนนี้เขาอยู่ที่นั่น เขาคงจะไปถามครูสาวแล้ว แต่ภัทรดลก็ทำได้แค่คิดเพราะเขาไม่อาจทิ้งงานไปได้ในขณะนี้

“พี่ภัทรคะ ไปทานข้าวกลางวันกันค่ะ แพมหิวแล้ว” เสียงใสๆของภารดีปลุกภัทรดลจากความคิดที่ว้าวุ่น

“แพมไปทานเถอะ พี่ยังมีงานค้างอยู่เลย ฝากบอกแม่บ้านซื้ออะไรก็ได้มาให้พี่ด้วยนะ”

“ไม่ ได้ค่ะ งานน่ะทำเมื่อไหร่ก็ได้ พี่ภัทรควรจะออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างนะคะตั้งแต่กลับมาจากพัทยาแพมยังไม่เห็น พี่ภัทรไปไหนเลย นอกจากมาทำงานแล้วก็กลับบ้าน” ภารดีจูงมือพี่ชายออกจากห้องไปโดยไม่ฟังเสียงทัดทาน

“ไปทานที่ห้องอาหารของเราดีมั้ยคะ วันนี้มีเมนูใหม่ น่าสนใจทีเดียวทานเสร็จแล้วก็ไปเดินช๊อปปิ้งกัน”

“ตามใจแพมแล้วกัน พี่กินอะไรก็ได้” ภารดีควงแขนพี่ชายตรงไปยังห้องอาหารของโรงแรมทันที

“สวัสดี ค่ะ น้องแพม อ้าวคุณภัทรหายไปไหนมาคะตั้งนาน” ภารดีหันตามเสียงเรียก เจ๊ลิลลี่สาวประเภทสองชื่อดังที่รับเป็นออแกไนซ์เซอร์จัดงานแสดงเพชร กำลังโบกมือทักทายสองหนุ่มสาว

“ผมไปดูแลโรงแรมที่ต่างจังหวัดน่ะครับเพิ่งกลับมา”

“มิน่าล่ะ หมู่นี้เจ๊ไม่ค่อยได้เห็นคุณภัทรออกงานสังคมเลย เจ๊เดาว่าคุณภัทรคงจะมาช่วยพี่ๆดูงานครั้งนี้ใช่มั้ยคะเนี่ย”

“ใช่ครับ”

“เจ๊ลิลลี่พาน้องๆมาทานข้าวเหรอคะ แพมว่าจะแวะเข้าไปดูตอนซ้อมซะหน่อย แต่ก็ยังหาเวลาไปไม่ได้เลยค่ะ” ภารดีทักทายเจ๊ลิลลี่

“เพิ่งซ้อมกันเสร็จน่ะค่ะคุณแพมพักทานกลางวันกันแล้วช่วงบ่ายก็จะซ้อมกันต่อ ถ้าคุณแพมกับคุณภัทรว่างก็เชิญนะคะโดยเฉพาะคุณภัทร  เจ๊ กำลังต้องการความช่วยเหลือพอดีเลยค่ะ ก็นายแบบอินเตอร์ที่เราทาบทามไว้สิคะ เกิดไม่สบายต้องผ่าตัดกระทันหัน เจ๊ก็เลยอยากรบกวนคุณภัทรให้ช่วยมาเป็นนายแบบกิตติมศักดิ์เดินแบบชุดฟินาเล่ คู่กับน้องซินดี้ให้หน่อยน่ะค่ะคุณแพมคิดว่ายังไงคะ” ภัทรดลและภารดีมองหน้ากันงงๆกับคำพูดของเจ๊ลิลลี่

“แพมว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ พี่ภัทรเราจะได้ถือโอกาสโปรโมตโรงแรมเราไปในตัวด้วย” ภารดี นึกถึงซินดี้นางแบบสาวชื่อดัง ถ้าทั้งคู่ได้เดินแบบคู่กันอีกสื่อทุกแขนงจะต้องจับตามองแน่ๆ หญิงสาวจึงมีแผนโปรโมตโดยไม่ต้องเสียค่าโฆษณา 

“คุณแพมนี่สมกับเป็นพี่อาร์มืออาชีพจริงๆเลยค่ะ” เจ๊ลิลลี่กล่าวชื่นชมภารดี

“ผมขอคิดดูก่อนนะครับเจ๊ พอดีงานยุ่งๆคงไม่มีเวลาหรอกครับ” ภัทรดลบ่ายเบี่ยง

“อย่าง คุณภัทรไม่ต้องซ้อมก็ได้ค่ะ เคยเดินแบบมาบ้างแล้ว ซ้อมวันเดียวก็เกินพอแล้วล่ะค่ะ คุณภัทรลองคิดดูนะคะ เจ๊หวังว่าคงจะได้รับข่าวดีนะคะ” เจ๊ลิลลี่ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

“ผมขอตัวก่อนนะครับเจ๊ เชิญตามสบายนะครับมีอะไรขาดเหลือบอกเด็กๆได้เลย” ภัทรดลจึงดึงแขนน้องสาวตัวแสบไปยังโต๊ะอาหารที่มุมหน้าต่าง

“มานี่เลยยัยตัวจุ้น เจ้าความคิดดีนักนะเราน่ะรู้ทั้งรู้ว่าพี่ไม่ชอบงานด้านนี้น่ะ”

“แหมพี่ภัทร ก็ถือซะว่าช่วยงานโรงแรมสิคะ ดีออก ประหยัดค่าโฆษณาไปได้ตั้งเยอะใช่มั้ยคะคุณตา” ภารดีหาตัวช่วย

“ตาเห็นด้วยกับยัยแพมนะ เพราะจะได้ช่วยโปรโมตโรงแรมของเราด้วย ภูมิกับพลเห็นด้วยมั้ย“ คุณวัชระ ถามความคิดเห็นของหลานๆ เมื่อภัทรดลและภารดีนะเรื่องมาปรึกษา

“ผมเห็นด้วยครับคุณตา งานนี้เป็นงานใหญ่ถ้าภัทรได้ร่วมเดินแบบด้วยสื่อก็คงจะจับตามองเป็นพิเศษ” ภาคภูมิเห็นด้วย

“ใช่ครับ พี่ว่าภัทรน่าจะลองดูนะไม่เสียหายหรอก” พลวัฒน์ เห็นด้วยอีกหนึ่งเสียง ภัทรดลจึงปฏิเสธไม่ได้

“มติเป็นเอกฉันท์ค่ะ พี่ภัทร” ภารดียิ้มอย่างดีใจที่เป็นผู้ชนะ ภัทรดลจึงต้องเดินแบบโดยมิอาจบิดพริ้วได้

ณ ห้องบอลรูม ของโรงแรม

 “คุณภัทรดลตกปากรับคำที่จะเดินแบบชุดฟินาเล่กับคุณน้องซินดี้แล้วนะจ๊ะ เจ๊ดีใจจังเลย”เจ๊ลิลลี่ทำเสียงตื่นเต้นดีใจ

“จริงหรอคะเจ๊ “ ซินดี้ยิ้มดีใจตื่นเต้นไม่แพ้กัน เพราะว่าหญิงสาวแอบปลื้มภัทรดลมานานแล้ว  เดี๋ยวนี้ดาราส่วนมากนิยมมีแฟนเป็นไฮโซกันทั้งนั้น หล่อไม่หล่อไม่ว่าขอให้เป็นไฮโซก็พอ แต่นี่ภัทรดลทั้งหล่อ  ทั้งไฮโซ แถมรวยอีกต่างหาก  ถ้าได้เป็นแฟนกับภัทรดลคงจะดีไม่น้อย ซินดี้คิด

“แต่ คุณภัทรอาจจะไม่ค่อยมีเวลามาซ้อมหรอกนะจ๊ะ คงจะมาได้ทีเดียวก่อนวันจริงเลยนะจ๊ะซินดี้ ยังไงเจ๊ฝากคุณน้องซินดี้ช่วยคุณภัทรด้วยนะจ๊ะ มืออาชีพอย่างซินดี้หมูอยู่แล้วเจ๊ชื่อมือ” เจ๊ลิลลี่ยิ้มให้นางแบบสาวอย่างอารมณ์ดี

“ ได้ค่ะเจ๊ ซินดี้ยินดีค่ะ” ซินดี้รับคำอย่างเต็มใจ

     เมื่อวันงานโชว์เพชรมาถึง แขกผู้มีเกียรติมากมายทั้งไทยและต่างชาติ ไฮโซ ดารานักร้องที่มีชื่อเสียงต่างมาร่วมงานกันอย่างคึกคัก  สื่อ มวลชนทุกแขนงต่างก็ไม่พลาดที่จะมาเพื่อทำข่าวงานใหญ่ระดับชาติครั้งนี้เช่น กัน ครอบครัวภัทรโชติต่างมากันพร้อมหน้าพร้อมตาและทุกคนต่างก็แยกย้ายกันทำงาน ตามหน้าที่ของตัวเองอย่างขะมักเขม้น ยกเว้นคุณนิ่มนวลที่วันนี้ตั้งใจมาดูหลานชายคนโปรดเดินแบบจนไม่ได้สนใจใคร

“ยัยแพม ช่วยจองที่นั่งหน้าๆให้ยายด้วยนะ ยายจะได้เห็นพี่ภัทรเขาใกล้ๆ”

“เห็นกันทุกวันยังไม่พออีกหรอคุณ ทำยังกะภัทรเพิ่งเดินแบบครั้งแรกงั้นแหล่ะ” คุณวัชระแซวภรรยาขำๆ

“ มันเหมือนกันที่ไหนคะคุณ วันนี้ตาภัทรเดินแบบงานใหญ่ระดับชาติเลย ใส่เครื่องเพชร ชุดละหลายล้านด้วย หลายชายเราจะต้องเด่นที่สุดในงานคืนนี้ค่ะ เออนี่ยัยแพมอย่าลืมถ่ายรูปพี่เขาไว้ทุกท่าเลยนะ ยายจะเอาไปใส่กรอบ” คุณนิ่มนวลกำชับหลานสาวอย่างตื่นเต้น

“ค่ะคุณยาย แพมบอกช่างภาพของโรงแรมไว้แล้วล่ะค่ะ คุณยายไม่ต้องเป็นห่วง”

“เอ๊า บ้าเห่อกันทั้งยาย ทั้งหลานเลย ตาไปช่วยเจ้าภูมิกับเจ้าพลรับแขกดีกว่าเชิญยายหลานตามสบายเถอะ ” สองสาวต่างวัยมองหน้ากันอย่างดีใจ เพราะไม่มีใครมาขัดคออีกแล้ว

“มีใครเห็นคุณภัทรของเจ๊บ้างคะเนี่ย หน้าเน่อยังไม่ได้แต่งเลย“ เจ๊ลิลลี่กระวนกระวายใจเมื่อใกล้จะถึงเวลาที่งานจะเริ่มแล้ว

“ ซินดี้เห็นแว๊บๆอยู่ทางโน้นน่ะค่ะ เดี๋ยวซินดี้ไปตามให้นะคะ” ซินดี้ขันอาสา

“จ๊ะ รีบไปรีบมานะคะ งานจะเริ่มแล้ว เดี๋ยวเตรียมตัวไม่ทัน”

“ค่ะ เจ๊”

 “คุณ ภัทรคะ เจ๊ลิลลี่ให้ซินดี้มาเรียกค่ะ งานใกล้จะเริ่มแล้วคุณภัทรจะต้องแต่งหน้าเตรียมขึ้นโชว์แล้วค่ะ” ซินดี้ส่งยิ้มหวานๆให้หนุ่มๆเพื่อนของภัทรดล

“ขอโทษครับ เผอิญคุยกับเพื่อนๆเพลินไปหน่อย นี่เพื่อนๆ คุณซินดี้นางแบบสุดสวยคนที่ไอจะเดินแบบด้วยคืนนี้” ภัทรดลแนะนำซินดี้กับเพื่อนๆของเขา

“You’re so beautiful “ เสียงหนุ่มเอ่ยชมหญิงสาว ซินดี้ยิ้มเอียงอายอย่างคนมีจริต ก่อนจะขอตัวกลับไปห้องแต่งตัวต่อ  แต่ เมื่อจังหวะที่จะหมุนตัวกลับ นั้นเอง หญิงสาวก็เซเหมือนจะล้ม ภัทรดลรีบเข้าประคองตามสัญชาตญาณ นักข่าวตาไวเห็นช็อตเด็ดนั้นพอดีจึง รีบรัวชัตเตอร์มือเป็นระวิง เพราะภาพที่เห็นเหมือนทั้งสองกำลังกอดกันอยู่

“ซินดี้ขอโทษค่ะ กระโปรงมันยาวน่ะค่ะ ก็เลยสะดุด” ซินดี้ส่งสายตาหวานให้ภัทรดล

“คุณซินดี้ไม่เป็นอะไรนะครับ “ ภัทรดลปล่อยมือจากหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอสามารถยืนเองได้แล้ว

“ไม่เป็นไรแล้วล่ะค่ะ คุณภัทรรีบไปแต่งตัวนะคะ เจ๊ลิลลี่รออยู่” ซินดี้เดินส่ายสะโพกงอนๆ ไปยังห้องแต่งตัว ยิ้มอย่างพอใจ

“ ไอต้องไปแล้วล่ะ เสร็จงานแล้วค่อยคุยกันนะ” ภัทรดลขอตัวจากเพื่อนๆ เพื่อไปเตรียมตัว  

 “สวัสดีค่ะ “อนินดารับโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นทุกครั้ง ภัทรดลชะงักไปชั่วขณะ

“นิ ครับ ขอกำลังใจให้ผมหน่อยได้มั้ยครับผมกำลังจะ ไปทำงาน ผมคิดถึงนิจังเลย อยากให้นิอยู่ที่นี่กับผมตอนนี้” น้ำเสียงภัทรดลดูเศร้าๆ จนอนินดาใจหาย จากที่ตั้งใจไว้ว่าจะวางสายก็เลยต้องเปลี่ยนใจ

“ครู ขอให้งานคุณประสบความสำเร็จนะคะ สวัสดีค่ะ “ ภัทรดลรู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงหวานๆของครูสาวที่รัก หลายอาทิตย์มานี้ ภัทรดลแทบจะไม่มีสมาธิทำงาน เมื่อคิดถึงครูสาวคนรัก เขาต้องใช้ความอดทนอย่างมากในการต้องทนเก็บความรู้สึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น กับเธอเอาไว้

อนินดาก็รู้สึกไม่ต่างกันเมื่อวางสายจากภัทรดลแล้ว น้ำตาแห่งความเสียใจก็ค่อยๆหลังไหลพรั่งพรูออกมา

“ไม่ นะ เราจะต้องเข้มแข็งอย่าใจอ่อนกับเขาเด็ดขาด เขากำลังหลอกเรา ถ้าเราเชื่อเขาเราก็จะต้องเจ็บปวดอีก ” หญิงสาวเตือนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า

    เมื่อ ประธานกล่าวเปิดงานเสร็จ การแสดงแบบเครื่องเพชรจากนางแบบและนายแบบก็เริ่มขึ้น ชุดแล้วชุดเล่าแต่ละชุดสร้างความฮือฮาให้กับผู้ชมไม่น้อย แต่เมื่อมาถึงชุดสุดท้ายน่าจะเป็นชุดที่ฮือฮาที่สุดเพราะมี ซินดี้นางแบบชื่อดังใส่ชุดเครื่องเพชร มูลค่ากว่าร้อยล้านเดินนวยนาดออกมาในชุดครีโอพัตราคู่กับภัทรดลที่อยู่ในชุด ฟาโรห์สะกดทุกสายตาให้หยุดนิ่งเหมือนต้องมนต์สะกด แสงแฟลตวูบวาบของกล้องนับพันๆตัว แข่งกันระรัว และจบด้วยเสียงปรบมือจากผู้ชมทั้งฮอล คุณวัชระยิ้มอย่างพอใจกับผลงานที่หลานๆทุ่มเทออกมาดีอย่างที่ตั้งใจไว้

“ทุก คนเก่งมากค่ะ เจ๊ขอบคุณทุกคนนะคะ อย่าลืมนะคะ เราจะมีปาร์ตี้กันที่คลับของโรงแรมคืนนี้นะคะ” เจ๊ลิลลี่กล่าวขอบคุณนายแบบและนางแบบทุกคนและเป็นธรรมเนียมเมื่องานเสร็จ แล้วก็จะมีปาร์ตี้เลี้ยงขอบคุณทีมงานที่เหน็ดเหนื่อยกันมาหลายอาทิตย์

“เชิญ คุณภัทรด้วยนะคะ ถ้าไม่มีคุณภัทรเจ๊คงแย่แน่ๆเลย อย่าลืมนะคะถ้าคิดเอาดีด้านนี้บอกเจ๊นะคะ” เจ๊ลิลลี่ถือโอกาสจับมือชายหนุ่มพร้อมส่งยิ้มหวานให้

“ทุกคนต่างหากล่ะครับที่ช่วยกันจนงานออกมาสำเร็จ ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะครับคืนนี้ขอให้สนุกเต็มที่เลย” ภัทรดลยิ้มให้ทุกคน โล่งอก

“พี่ภัทรคะ เก่งมากเลยค่ะ นายแบบอาชีพอายเลยนะคะเนี่ย ส่วนคนอื่นๆก็เก่งๆกันทุกคนเลยนะคะ” ภารดียิ้มให้พี่ชายล้อๆ

“ไม่ต้องทำเป็นพูดดีเลยยัยตัวจุ้น พี่นะเกร็งแทบตาย ถ้าไม่ได้คุณซินดี้พี่คงแย่แน่ๆ” ภัทรดล หันไปยิ้มให้นางแบบสาว

“คุณภัทรเดินเก่งออกค่ะ ซินดี้แค่แนะนำนิดๆหน่อยๆเอง” ซินดี้แทบจะเก็บความดีใจไว้ไม่อยู่เมื่อภัทรดลยกความดีความชอบให้เธอ

“เก่ง กันทั้งสองคนนั่นแหล่ะค่ะ ไม่ต้องเกี่ยงกันไปเกี่ยงกันมาหรอกค่ะ เจ๊ว่าคุณภัทรกับน้องซินดี้เป็นนางแบบและนายแบบที่ดูเหมาะสมกันดีนะคะ สงสัยต้องขอไปถ่ายปกหนังสือให้เจ๊บ้างแล้ว” ภัทรดลไม่ตอบว่าอะไร ได้แต่ยิ้มๆ ก่อนจะขอตัวเพื่อไปพบครอบครัวภัทรโชติที่กำลังรออยู่พร้อมภารดี

ซินดี้มองตามชายหนุ่มจนลับตา จึงถูกเจ๊ลิลลี่พูดแซวๆอย่างรู้ทัน

“แหม คุณน้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะคะ อย่าบอกะคะว่าเกิดสนใจคุณภัทรดลขึ้นมาน่ะ”

“ทำไม ล่ะค่ะเจ๊ คุณภัทรออกจะเป็นผู้ชายที่น่าสนใจ ไม่เหมือนผู้ชายที่ซินดี้เคยคบ และเคยเข้ามาจีบซินดี้สักนิดคุณภัทรทั้งดูดี สง่าและเป็นสุภาพบุรุษ ใครไม่สนก็บ้าแล้วล่ะค่ะ” ซินดี้เผยตัวตนที่ปกปิดไว้เมื่อครู่ออกมา

“แล้วคุณน้องเอาหนุ่มไฮโซ ลูกชายเจ้าของสายการบินไปไว้ไหนซะละคะ” เจ๊ลิลลี่เหน็บอย่างหมั่นไส้

“โอ๊ย ตานั่นน่ะหรอ ซินดี้เขี่ยทิ้งแล้วล่ะค่ะ ซื่อบื้อจะตาย ถ้าพ่อแม่ไม่รวย ซินดี้ไม่มีทางคบด้วยเด็ดขาด” ซินดี้นางแบบสาวสวยเบ้ปาก เมื่อกล่าวถึงแฟนหนุ่มคนล่าสุด

“แต่เจ๊เห็น คุณน้องให้สัมภาษณ์ซะหวานแหววว่ารักกันยังงั้นยังงี้นี่คะออกจะเป็นคู่ที่น่าอิจฉา” เจ๊ลิลลี่ยังไม่วายแขวะ

“ซิ นดี้ก็พูดไปงั้นแหล่ะค่ะ นี่ก็กำลังหาเรื่องเลิกกับเขาอยู่จะได้เปิดโอกาสให้ตัวเองเจอคนใหม่ๆด้วย” นางแบบสาวพูดเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา

“คนใหม่ๆนี่รวมถึงคุณภัทรดลด้วยรึเปล่าคะ” เจ๊ลิลลี่ดักคออย่างรู้ทัน

“ของมันชัวร์อยู่แล้วค่ะเจ๊ ถ้าใครปฏิเสธคุณภัทรดลถ้าไม่โง่ก็คงบ้าล่ะค่ะ” ซินดี้ยิ้มอย่างหมายมาด

“เจ๊ก็ว่างั้นล่ะค่ะคงไม่มีใครปฏิเสธคุณภัทรดลหรอกค่ะ แต่เจ๊คิดว่าคนที่จะปฏิเสธน่าจะเป็นคุณภัทรดลมากกว่า”

เจ๊ลิลลี่แอบจิกนางแบบสาวนิดๆ

“ซินดี้จะทำให้เจ๊เห็นค่ะว่าคุณภัทรดลไม่มีทางปฏิเสธซินดี้เป็นอันขาด” ซินดี้ยิ้มด้วยสายตามุ่งมั่น

“เจ๊จะคอยดูค่ะ แต่ว่าตอนนี้เจ๊ว่าคุณน้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีมั้ยคะ เสร็จแล้วจะได้ไปปาร์ตี้กัน “ เจ๊ลิลลี่ตัดบท

อนิ นดาจอดรถมอเตอร์ไซด์คู่ใจและเดินเข้ามาในโรงเรียนอย่างเร่งรีบ เอวิตามองเพื่อนรักอย่างเป็นห่วงเพราะหลายอาทิตย์แล้วที่อนินดามีสอนติดๆกัน ไม่มีแม้แต่เวลาพักทานข้าว กลางวันกว่าจะสอนเสร็จก็โรงเรียนปิดนั่นแหล่ะ

“นิตาลซื้อแซนวิชกับนมมาให้กินก่อนสิแล้วค่อยขึ้นไปสอนเดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไป”

“ขอบใจมากนะจ๊ะตาล” อนินดารับแซนวิชจากเพื่อนสาวยิ้มให้อย่างขอบคุณ

“ตาลว่านิทำงานมากไปนะ สอนให้น้อยลงหน่อยก็ได้มั้ง เดือนนี้กะจะรวยเป็นเศรษฐีเลยรึไงฮะ” เอวิตาแซวเพื่อนสาวแต่แฝงไปด้วยความเป็นห่วง

“นิไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เสียดายตังค์อ่ะ พอเห็นมีนักเรียนเยอะๆก็อยากโกยๆเอาไว้ก่อน พอนักเรียนน้อยจะได้มีตังค์ไปเที่ยวไง”

“จ้า ระวังนะจะได้ไปเที่ยวโรงพยาบาลซะก่อน ดูแลตัวเองบ้างนะนิช่วงนี้นิดูซูบๆไปนอนพอรึเปล่าน่ะ” เอวิตารู้สึกว่าเพื่อนรักดูผิดปกติไปไม่ค่อยร่าเริงเหมือนแต่ก่อน

“นอนไม่ค่อยพอหรอกจ๊ะตาลเพราะช่วงนี้นิได้

ซีรี่ส์เกาหลีมาใหม่ดูทุกวันเลยมีพระเอกขวัญใจนิเป็นพระเอกด้วยนะ ฮะฮะฮะ “ อนินดาหัวเราะกลบเกลื่อน

“จ๊ะ แม่แฟนคลับเกาหลี นิรีบๆทานเถอะจ๊ะ ยังพอมีเวลาตาลจะไปบอกนักเรียนให้นั่งรอก่อน” เมื่อเอวิตาคล้อยหลังแล้ว สีหน้าของอนินดาก็เปลี่ยนเป็นเครียดเหมือนเดิม

“นิ ขอโทษนะตาลที่ทำให้เป็นห่วง นิจะพยายามเข้มแข็งกว่านี้ให้ได้จ๊ะ” อนินดารำพึงกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะลงมือทานแซนวิชและนมที่เพื่อนรักซื้อมาให้อย่างฝืดคอ

+++ ช่วยเม้นท์เป็นกำลังใจให้คนเขียนหน่อยนะคะ และขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์จ้า ช่วงนี้งานยุ่งเลยอัพช้าไปหน่อยต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ+++