ภาษารักสื่อใจเรา

ลำดับตอนที่ #12 : มีความลับที่อยู่ในใจ

ตอนที่12 มีความลับที่อยู่ในใจ

แดด ยามเช้าส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องนอนหรูหราของโรงแรมห้าดาวปลุกหนุ่มสาว ที่กำลังหลับใหลบนเตียงนอนใหญ่หนานุ่มให้ตื่นขึ้นมารับแสงอรุณยามเช้า กานดาค่อยๆลืมตาช้าๆมองไปรอบๆห้องเพื่อจะทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ คืนว่าเธอฝันไปหรือเปล่า แล้วหญิงสาวก็ได้รับคำตอบว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝันเมื่อพอลโอบแขนแข็งแรงรอบเอวเธอ

“อรุณสวัสดิ์ครับฮันนี่”พอลทักทายแฟนสาวด้วยการหอมแก้ม

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” กานดาพูดเขินๆ

“ไม่ได้ฮันนี่ต้องพูดว่าอรุณสวัสดิ์ค่ะที่รักตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ คุณเสียใจมั้ยครับฮันนี่”พอลยิ้มให้สาวคนรักโชว์ความจริงใจที่มีให้เธอเห็น ทำให้แก้มนวลของกานดาแดงเป็นลูกตำลึงสุกก็ไม่ปาน

“กานดาไม่เสียใจค่ะ กานดารักคุณ” กานดายืนยันคำพูดของตัวเองโดยการจูบเบาๆที่ปลายคางของพอล ผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสามีตามพฤตินัยของเธอพอลกระชับ ร่างบางในวงแขนก่อนที่จะหอมผมนุ่มสลวยและเกยคางบนศรีษะของแฟนสาวด้วยความสุข ใจ ตอนนี้กานดาเป็นภรรยาของเขาแล้วเขารอเวลานี้มานานแสนนาน ในที่สุดเขาก็ได้เธอมาเคียงข้างจนได้

“กานดาต้องกลับห้องแล้วค่ะ เดี๋ยวจะไปทำงานสาย” กานดานึกขึ้นได้หันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียง

“ฮันนี่ไม่ไปทำงานไม่ได้หรอผมอยากกอดฮันนี่อย่างนี้ทั้งวันเลย” หนุ่มฝรั่งทำท่างอแง

“ไม่ ได้หรอกค่ะ คุณภัทรอาจจะโกรธกานดาได้ ถ้าคุณเหงาก็ไปนั่งเล่นที่โต๊ะทำงานกานดาก็ได้ดีมั้ยคะช่วงนี้งานของคุณภัทร ก็ยุ่งๆ แล้วไหนจะแอบหนีไปเฝ้าครูนิอีกคุณคงจะเหงาแย่ เอาไว้วันหยุดกานดาจะพาคุณไปเที่ยวให้ทั่วเลยดีมั้ยคะ” กานดายิ้มเอาใจเพราะสงสารแฟนหนุ่มที่ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน

“ดีจังเลยเราจะได้ไปฮันนีมูนกันพรุ่งนี้ดีมั้ยครับผมอยากไปเร็วๆกลัวฮันนี่เปลี่ยนใจ”

“ต้องไปขออนุญาตคุณภัทรก่อนค่ะถ้ากานดาไม่ทำงานใครจะช่วยคุณภัทรล่ะ”

 “งั้นเรารีบไปอาบน้ำดีกว่าแล้วเราจะได้ไปทานอาหารเช้าและไปคุยกะแพทเร็วๆ”พอลช้อนอุ้มร่างบางเดินตรงไปที่ห้องน้ำกานดาต้องรีบโอบรอบคอเขาไว้

“โอ๊ยพอล ปล่อยกานดาก่อนค่ะ กานดากลัวตก”

“ผมไม่ทำให้ฮันนี่ตกหรอกถ้าฮันนี่กลัวตกก็อย่าดิ้นสิครับอยู่เฉยๆเข้าใจมั้ย understand”

“ไม่ดิ้นก็ได้ ถ้าทำกานดาตกนะ เจอดีแน่ตาฝรั่งบ้าพลัง” กานดาค่อนขอดพอลจึงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเดินอุ้มคนแสนงอนเข้าห้องน้ำไป

ณ หน้าอพาร์ทเม้นของอนินดา

“มารับครูนิแต่เช้าเลยนะคะ”อ้อยตาเจ้าของอพาร์ทเม้นทักทายภัทรดล

“ครับ นิมีสอนแต่เช้าน่ะครับ”

“ครู นิมีแฟนหล่อแบบนี้นี่เองถึงไม่สนใจหนุ่มๆที่แวะเวียนมาจีบ พี่เห็นมีหนุ่มหล่อๆมาหาเธอที่นี่หลายคนนะคะ พี่ก็เคยเดานะคะว่าแฟนเธอคนไหนแต่พอคุณมาไม่บอกก็รู้เลยว่าคุณเป็นแฟนครูนิ แน่ๆ ดูเหมาะสมกันดี”อ้อยตามองภัทรดลอย่างชื่นชมภัทรดลยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อน จะขอตัวเพราะเจ้าของอพาร์ทเม้น ดูท่าจะไม่หยุดคุยง่ายๆ

 “Good morning จ๊ะที่รัก เมื่อคืนฝันดีหรือเปล่า” ภัทรดลทักทายครูสาวเมื่ออนินดาเปิดประตูให้

“ฝันร้ายค่ะ ฝันเห็นคุณภัทร”

“อุ๊ย คุณภัทรทำอะไรลุ่มล่ามจริงๆเลย นิอายคนอื่นเขานะ”

“ก็หอมลงโทษคนใจร้ายน่ะสิพูดอย่างนี้ผมเสียใจนะรู้มั้ยไอ้เรารึฝันหวานทั้งคืนเลย ฝันว่าได้จูบครูนิคนสวยด้วยฝันเหมือนจริงเลยนะเอ๊!ตอนนี้กำลังฝันอยู่รึเปล่าน๊าไม่แน่ใจชักอยากพิสูจน์แล้วสิ”

“โอ๊ยผมเจ็บนะครับที่รักช้ำไปหมดทั้งตัวแล้วเนี่ยครูนินี่ซาดิสม์จังเลย” ภัทรดลลูบแขนที่ถูกหยิกป้อยๆอนินดาจึงหัวเราะขำด้วยความสะใจ

“สมน้ำหน้าที่นี้รู้รึยังคะว่าฝันรึเปล่า”อนินดาอมยิ้มยืนกอดอกมองคนเจ้าเล่ห์

“รู้แล้วครับล้อเล่นแค่นี้หยิกผมซะแขนช้ำเป็นรอยหมดหล่อกันพอดีถ้าเกิดสาวๆไม่มองผมครูนิต้องรับผิดชอบผมด้วย“

“เหรอคะนิรับผิดชอบก็ได้แต่ไม่รับเป็นแฟนนะคะคนขับรถน่ะพอไหวสนใจมั้ยคะ ตำแหน่งนี้ยังว่างอยู่” อนินดาทำท่าคิดยิ้มๆ

“สนใจอยู่แล้วครับเป็นคนขับรถพ่วงด้วยตำแหน่งแฟนครูนิอีกตำแหน่งก็ได้ผมยินดี” ภัทรดลทำหน้าทะเล้น

“นิไปทำงานดีกว่าขี้เกียจทะเลาะกับคุณภัทรแล้ว”อนินดาเดินตรงไปขึ้นรถแก้เขิน

“เชิญเลยครับคุณผู้หญิง”ภัทรดลโค้งคำนับเปิดประตูล้อเลียน

“ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันเหลือเกินผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย” อ้อยตามองดูภาพหนุ่มสาวทั้งสองด้วยความชื่นชม

 “ตอนเย็นผมจะมารับนะครับ” ภัทรดลยิ้มหวานให้ก่อนจะขับรถออกไปอย่างอารมณ์ดี

“เป็นอะไรไปจ๊ะครูนิคนสวยตาลเรียกตั้งนานใจลอยไปถึงไหนแล้วเนี่ย”เอวิตาแซวเพื่อนรัก

“เปล่า จ๊ะ กำลังคิดอะไรเพลินๆน่ะ ตาลกินข้าวเช้ารึยัง นิหิวจังเลยไปหาอะไรทานกันมั้ยอีกเกือบชั่วโมงกว่านักเรียนนิจะมาน่ะ” อนินดาเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากให้เพื่อนสาวตัวดีสงสัย

“ดีเหมือนกันตาลก็ยังไม่ทาน วันนี้รถตฤณเสียตาลต้องไปส่งที่ทำงานตั้งแต่เช้าแน่ะ”เอวิตาเล่าถึงสามีหนุ่มวิศวกร

“งั้นตอนเย็นตาลก็ต้องไปรับตฤณสิใช่มั้ยจ๊ะ”

“ใช่น่ะสิ กะว่าจะชวนนิไปกินอาหารทะเลเจ้าประจำซะหน่อย อดเลย” เอวิตาทำหน้าเสียดาย

“ไม่ค่อยห่วงกินเลยนะยัยตาลตฤณรู้คงเสียใจแย่ที่เธอนึกถึงของกินมากกว่าเค้าเนี่ย ฮา ฮา ฮา “  ปกติทุกเย็นวันศุกร์หลังเลิกงานสองสาวจะต้องมีโปรแกรมตะลุยกินก่อนกลับบ้านเป็นที่รู้กันระหว่างตฤณและสองสาวว่าห้ามเขารบกวนเด็ดขาด

“เอางี้มั้ยล่ะพอเลิกงานเราก็ไปรับตฤณที่บริษัทแล้วก็ไปกินด้วยกันสามคนดีมั้ย”

“ไม่ดีกว่าจ๊ะนิไม่อยากไปเป็น กขค ตาลไปกินกับตฤณเถอะไม่ต้องห่วงนิหรอกเอาไว้วันหลังเราค่อยไปกินใหม่ก็ได้” อนินดายิ้มให้เพื่อนรัก

“ตาลขอโทษจริงๆนะนิเอางี้ละกันเพื่อเป็นการไถ่โทษมื้อเช้านี้ตาลเลี้ยงเองนิกินเต็มที่เลยนะงบร้อยนึง”

“ร้อย นึงไม่ถึงครึ่งกระเพาะนิหรอกต้องหนึ่งพันจ๊ะ ไปกันเถอะ นิหิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวอยู่แล้วนิไม่เป็นไรจ๊ะไม่โกรธตาลด้วยเชิญไปสวี ทกันตามสบายเถอะจ๊ะ”

“อืม เอาตามนั้นหรอ”

“จ๊ะ ไม่ต้องคิดมาก ไปเที่ยวกับตฤณให้สนุกนะจ๊ะ”

“ก็ได้ เดี๋ยวจะกินเผื่อนะ”

“เฮ้อโล่งอกถ้ายัยตาลไม่ติดธุระเธอต้องมีปัญหาแน่ๆเล้ยยัยอนินดา ถือซะว่าเป็นโชคดีของเราที่สับรางได้ทันพอดิบพอดี”

“เชิญครับ อ้าว ว่าไงPaul สบายดีมั้ย ไม่ได้เจอกันซะหลายวัน แล้วทำไมวันนี้มาด้วยกันได้ล่ะกานดา”

“สบายดี Pat we’re going to marry”

“Really!! That’s great! Congratulation Paul “

“แต่งงานเหรอคะ” กานดามองหน้าแฟนหนุ่มอย่างตกใจและไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

“ ไอ รู้สึกดีใจกับยูจริงๆที่ชนะใจกานดาได้ กานดาพี่ดีใจด้วยนะที่เรากับพอลจะแต่งงานกันวันนี้พี่อนุญาตให้ลางานไปเที่ยวได้หนึ่งวันไม่ต้องเป็นห่วงงานเพราะพี่ ทำคนเดียวได้ไม่เป็นไร”

“จะดีเหรอคะ คุณภัทร”

“ดีสิพอลมา เมืองไทยตั้งนานแล้วแต่มัวมานั่งเรียนภาษาไทยเพื่อมาจีบกานดาอยู่เนี่ยก็เลย ไม่ได้ไปเที่ยวไหนพาเค้าไปเที่ยวชดเชยหน่อยเถอะ ไม่สงสารเพื่อนพี่รึไงเค้ารอมานานแล้วนะ”

“คุณภัทรไม่ต้องมาแซวกานดาเลยเมื่อไหร่คุณภัทรจะลงเอยกับครูนิล่ะคะ”

“ไอขอให้ครูนิรักยูเร็วๆเหมือนกันยูและครูนิจะได้มีความสุขเหมือนเราสองคนเราจะพยายามช่วยยูนะ”

“ขอบใจไม่เป็นไรหรอกไอต้องทำให้ครูนิรักและยอมรับในตัวไอให้ได้”ภัทรดลพูดอย่างมุ่งมั่น

“คุณ ภัทรต้องทำใจหน่อยนะคะเพราะดูท่าแล้วน่าจะมีคู่แข่งเยอะเหมือนกันเพราะกานดา เคยคุยกับคุณตาลเพื่อนสนิทครูนิเธอบอกว่ามีนักเรียนหนุ่มๆตามจีบกันหลายคน แต่ละคนพยายามทำคะแนนกันหน้าดูเลย”

“ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องของพี่หรอกเอาไว้ให้พี่จัดการเองเราไปเที่ยวกันได้แล้วล่ะนี่สายมากแล้ว”

“ค่ะ ถ้างานมีปัญหาอะไรโทรหากานดานะคะกานดาห่วงงาน”

“ไปเที่ยวให้สนุกเถอะไปพอล ฝากดูแลน้องสาวไอด้วยนะ ถ้าดื้อจัดการได้เลย” ภัทรดลจับหัวเลขาสาวหยอกล้อทำให้พอลหัวเราะ กับภาพที่เห็น ตอนนี้เขาไม่แคลงใจอะไรอีกแล้วเพราะเขารู้ว่ากานดารักเขาคนเดียว ส่วนภัทรดลเธอก็รักเหมือนพี่ชายที่แสนดีเท่านั้น

เมื่อ สองหนุ่มสาวไปแล้ว ภัทรดลก็เริ่มเคลียร์งานที่คั่งค้างมาสองสามวันที่แล้วที่เขาเกงานไปเที่ยว กับอนินดาอย่างอารมณ์ดี แทบจะอดทนรอให้ถึงเย็นไม่ได้เพราะอยากเห็นหน้าหวานๆของครูสาวคนรัก

“สวัสดีค่ะ “

“สวัสดีครับที่รัก ผมเองนะคิดถึงนิจังเลย นิคิดถึงผมหรือเปล่า” เสียงหล่อๆของภัทรดลอ้อนมาตามสาย

“ไม่มีเวลาคิดถึงค่ะ นิต้องขึ้นไปสอนแล้วนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะ” อนินดาวางสายอย่างรวดเร็วเพราะวันนี้เธอมีคลาสติดๆกันทั้งวัน

“ยุ่งจนไม่มีเวลาคิดถึงเราเลยเหรอเนี่ย”

ณ โรงเรียนสอนภาษา

“นิตาลกลับก่อนนะ วันจันทร์เจอกัน นิต้องไปต่างจังหวัดกับคุณภัทรดลน่ะดูแลตัวเองดีๆล่ะมีอะไรก็โทรหาตาลได้เลยนะ”

 “จ๊ะตาลรีบไปรับตฤณเถอะคงเลิกงานแล้วมั้ง”

“ตาลไปละนะ บ๊าย บายจ๊ะ” อนินดาลงมือเก็บข้าวของเมื่อเพื่อนสาวออกไปแล้วหวั่นๆว่าเอวิตาจะเจอเข้ากับภัทรดล

“นิเสร็จรึยังครับตอนนี้ผมใกล้จะถึงแล้วให้ผมไปรอที่โรงเรียนหรือเปล่า”

“นิเสร็จแล้วค่ะ นิจะรอคุณภัทรข้างๆโรงเรียนนะคะ” อนินดารีบบอกเพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าภัทรดลมารับเธอ

“โอเคครับ เดี๋ยวเจอกันครับ“

“เราจะไปไหนกันคะ” อนินดาถามเมื่อขึ้นมาบนรถแล้ว

“ไปดูหนังกันไหมครับมีหนังไทยเข้าใหม่ดูท่าทางน่าจะสนุก”

“ปกติคุณภัทรชอบดูหนังไทยหรอคะนิว่าเดี๋ยวนี้คนไทยเองยังไม่ค่อยดูหนังไทยเลยหันไปดูหนังต่างประเทศกันหมด”

 “ชอบ ครับหนังไทยมีหลายเรื่องที่น่าสนใจโดยเฉพาะหนังประวัติศาสตร์ ผมเคยดูหลายเรื่องเลยไม่ว่าจะเป็น นเรศวร สุริโยทัย บางละจัน นางนากผมดูมาหมดแล้วบางทีก็เช่าแผ่นมาดูเวลาว่างๆน่ะครับฟังเข้าใจบ้างไม่ เข้าใจบ้างวันหลังผมจะเอามาดูใหม่กับนิดีกว่านิจะได้อธิบายและแปลให้ผมฟัง” คำตอบของภัทรดลทำเอาอนินดาอึ้งไปเลยทีเดียว เขาสนใจเกี่ยวกับประเทศไทยจริงๆแม้ว่าเขาจะเกิดและเติบโตที่เมืองนอกเมืองนา แต่ก็ยังนึกถึงแผ่นดินแม่อยู่นับว่าเขาน่าชื่นชมมากทีเดียว

“นิหิวมั้ยครับผมว่าเราหาอะไรทานก่อนแล้วค่อยเข้าไปดูหนังดีมั้ยครับ”

“ดีค่ะถ้าไม่ทานก่อนเดี๋ยวหิวแย่ท่าทางหนังคงจะนาน”

“งั้นผมว่าเราไปดูที่ห้างใกล้ๆริมหาดดีมั้ยครับเพราะมีร้านอาหารเยอะแยะน่าทานทั้งนั้นเลยทานเสร็จก็เข้าโรงหนังจะได้ไม่เสียเวลาขับรถ”

“แล้วแต่คุณภัทรละกันค่ะ นิยังไงก็ได้”

“นิพูดจริงหรอครับ แล้วแต่ผมน่ะ”

“เรื่องนี้เรื่องเดียวค่ะไม่ต้องมาทำเจ้าเล่ห์กับนิเลยจะไปกันรึยังคะถ้าไม่ไปนิจะได้กลับบ้าน”

“ไปเดี๋ยวนี้แล้วครับคุณผู้หญิง”อนินดาอมยิ้มกับความขี้เล่นของเขา

ที่ ห้างสรรพสินค้าใหญ่ที่สุดของเมืองพัทยาพลุกพล่านไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวต่าง ชาติที่กำลังเดินจับจ่ายกันอย่างสบายอารมณ์ ภัทรดลถือวิสาสะเดินจูงมืออนินดาไดยไม่ใส่ใจหญิงสาวที่พยายามบิดไปมาเพราะ กลัวว่าจะพบกับคนรู้จักและนักเรียนของเธอ

“นิเดินดีๆสิครับ เดี๋ยวก็สะดุดหกล้มหรอก”

“คุณภัทรก็ปล่อยมือนิสิคะ นิอายเค้านะ”

“อายทำไมครับคนอื่นเค้าก็เดินจูงมือกันเยอะแยะเป็นแฟนกันก็ต้องเดินจูงมือกันสิถ้านิยังไม่หยุดดิ้นผมจะอุ้มโชว์คนอื่นนะ”

“เอะอะอะไรก็ขู่คิดว่านิจะกลัวหรอ”

“โอ๊ย คุณภัทรปล่อยนิเดี๋ยวนี้นะคุณทำบ้าอะไรเนี่ยนิอายคนนะ”

“ถ้า นิรับปากว่าจะเป็นเด็กดีเชื่อฟังผมก่อนแล้วผมถึงจะปล่อย” ภัทรดลทำเฉยไม่ได้สนใจกับสายตาของคนที่กำลังช้อปปิ้งที่มองมาว่าเกิดอะไร ขึ้นกับสองหนุ่มสาว

“โอ เคๆนิยอมก็ได้คุณภัทรปล่อยนิลงได้แล้วคนมองมากันเต็มเลย”นั่นล่ะภัทรดลถึง ยอมปล่อยครูสาวลงและเปลี่ยนมาจับมือนุ่มเดินไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เฮ้อฉันอยากจะบ้าตายจริงๆคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่มาดูหนังกับตาบ้านี่เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นคนอะไรบ้าดีเดือดได้ขนาดนี้เนี่ย”

“พึมพำอะไรครับนิ”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ “

“นิหนาวมากเหรอครับมือเย็นเฉียบเลยมานี่มาผมจะกอดให้หายหนาว”

“ชู ว์ อย่าเสียงดังครับเดี๋ยวรบกวนคนอื่นเขา” อนินดาจึงต้องปล่อยให้เขากอดและซบกับอกกว้างของเขาอย่างเสียไม่ได้และหญิง สาวรู้สึกว่าอ้อมกอดของเขาช่างอบอุ่นซะเหลือเกิน

“หนัง สนุกดีนะครับนิรู้มั้ยครับว่านี่เป็นครั้งแรกในรอบสองปีที่ผมได้มาดูหนังใน โรงแบบนี้เดี๋ยวนี้โรงหนังในเมืองไทยเขาทำดีมากๆเลยนะครับสู้โรงหนังเมือง นอกได้สบายๆเลย”

“ปกตินิก็ไม่ค่อยดูหนังโรงเท่าไหร่หรอกค่ะส่วนมากจะเช่าดีวีดีมาดูที่ห้องมากกว่า”

“งั้นวันหลังผมเอาหนังไปดูกับนิที่ห้องดีกว่า”

“ไม่ดีหรอกค่ะเพราะเครื่องเล่นที่ห้องนิน่ะเป็นเครื่องเล่นธรรมดาๆราคาถูกเสียงไม่กระหึ่มเหมือนในโรงหนังหรอกค่ะ”

“งั้นนิก็ต้องมาดูที่ห้องผม”

“อืมพรุ่งนี้คุณภัทรอยากไปไหนคะ”อนินดาเปลี่ยนเรื่อง

“ผมอยากไปอยุธยาครับอยากไปเที่ยวตามวัดต่างๆเคยอ่านในหนังสือเห็นมีประวัติน่าสนใจมาก”

“ก็ดีค่ะอยุธยาก็ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่แล้ววัดในกรุงเทพฯคุณภัทรเคยไปแล้วเหรอคะ”

“ยังครับตั้งแต่มาอยู่เมืองไทยยังไม่ค่อยได้ไปไหนเลยต้องให้นิเป็นไกด์ให้แล้วล่ะ”

“งั้นพรุ่งนี้เราไปอยุธยาก่อนพอวันเสาร์หน้าเราค่อยไปวัดในกรุงเทพฯแล้วกันนะคะ”

“ผมตามใจนิทุกอย่างครับ”

“ที่อย่างนี้ล่ะทำเป็นตามใจเราที่เมื่อกี้ล่ะบังคับสารพัดตามอารมณ์พ่อเจ้าประคุณไม่ถูกจริงๆเลย” อนินดาคิดอย่างอ่อนใจ

“เรารีบกลับกันเถอะครับพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าเดี๋ยวจะเพลีย”

“ดีค่ะ”

“พรุ่งนี้เจอกันครับที่รัก”

“คุณภัทรขับรถดีๆนะคะ ขอบคุณสำหรับหนังวันนี้ค่ะ”

“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นGoodnight kiss แทนได้มั้ยครับ” ภัทรดลเอียงแก้มให้ครูสาว

“Goodnightค่ะ”อนินดาจึงจุ๊บที่นิ้วและแตะที่แก้มเบาๆก่อนที่จะรีบเดินขึ้นอพาร์ทเม้นไป

“ฝากไว้ก่อนนะครูนิคนสวย”ภัทรดลยิ้มขำๆกับความเจ้าเล่ห์เอาตัวรอดของครูสาว ก่อนจะขับรถดิ่งกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้ต้องไปเที่ยวกับครูสาวแสนสวยของเขาและ ยังมีเวลาทั้งวันที่เขาจะได้ใกล้ชิดเธอ

“ดูๆไปตาบ๊องนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะถึงจะบ้าไปหน่อยแต่ก็พอรับมือไหวพรุ่งนี้พ่อเจ้าประคุณจะมาไม้ไหนอีกก็ไม่รู้ยัยอนินดาเอ้ย”

อนินดายิ้มมีความสุขรู้สึกว่าภัทรดลเข้ามาทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นทุกวัน อีกด้านหนึ่ง เพื่อนรักอย่างเอวิตากำลังเป็นห่วง

“ตาลมานอนเถอะครับคิดอะไรหรอผมเห็นทำหน้าเครียดๆตั้งแต่ไปทานข้าวกันแล้ว งานมีปัญหาเหรอครับ”

“ไม่ ใช่เรื่องงานหรอกค่ะ เรื่องครูนิน่ะ ตาลกับนิไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเลยกลัวนิจะเหงาน่ะตฤณก็รู้นี่ว่าที่พัทยาน่ะ นอกจากตาลและนักเรียนที่สนิทแล้วนิก็ไม่มีเพื่อนที่ไหนอีกแถมพรุ่งนี้นิต้อง พานักเรียนไปสอนกันข้างนอกอีก ตาลเป็นห่วง”

“ครูนิโตแล้วนะตาล คุณทำเหมือนเพื่อนคุณเป็นเด็กห้าขวบไปได้ ผมว่าครูนิดูแลตัวเองได้น่า อย่าคิดมากเลย”

“ไม่ รู้สิ ตาลว่าระหว่างนิกับคุณภัทรดลมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ แต่ถามนิแล้ว ชีก็บอกว่าไม่มีอะไรมากไปกว่า ครูกับนักเรียน ตาลกลัวว่านิจะโดนหลอกอีกน่ะสงสารนิไม่อยากเห็นนิเสียใจอีกแล้ว”

“ถ้ามีอะไรครูนิก็คงบอกตาลเองแหล่ะเพราะตาลเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอที่นี่ ถ้าเธอไม่บอกแสดงว่ายังไม่มีอะไรมั้ง ตฤณว่า”

“จริงๆ แล้วตาลก็อยากให้นิมีใครสักคนนะและก็อยากให้ได้คนดีๆด้วย มีนักเรียนหลายคนนะดีๆหล่อๆรวยๆก็เยอะที่จีบชีน่ะแต่ชีก็ให้เขาได้แค่เพื่อน ตฤณรู้มั้ยว่าชีจะมีเพื่อนเต็มพัทยาแล้วฮา ฮา ฮา”

“หัวเราะอย่างนี้แสดงว่าอารมณ์ดีขึ้นมาแล้วใช่มั้ย ตฤณว่าครูนิอาจจะยังเข็ดกับความรักที่ถูกแฟนเก่าที่ชื่อนายแดเนียล หลอกอยู่ก็ได้นะ”

“อืม เป็นไปได้นะคะ เพราะครั้งนั้นนิเสียใจมากเลย "ตาลยังจำได้ยัยนิลางานหายไปเป็นเดือนกว่าจะทำใจและกลับมาทำงานได้น่ะถ้านิ เจอเรื่องแบบนั้นอีกคงทนไม่ได้

“ตฤณว่าตาลอย่ากังวลเกินเหตุเลยน่า ต้องคิดในทางที่ดีสิ ถ้าเกิดคุณอะไรนะที่เป็นนักเรียนน่ะชอบครูนิจริงๆก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอ”

“ดีมากเลยล่ะคุณภัทรดลทั้งหล่อทั้งรวยนิคงมีความสุขไปตลอดชาติ”

“ทำตาเคลิ้มเชียวนะคุณเอวิตาแสนสวยสามีคุณหึงนะครับไม่ต้องปลื้มว่าที่เพื่อนเขยขนาดนั้นก็ได้”

“ตฤณไม่ต้องหึงตาลหรอกค่ะคุณภัทรดลหรอจะหล่อสู้สามีของตาลได้ ทั้งหล่อ ทั้งนิสัยดี “

“ไม่ต้องมาพูดดีเลยยังงี้ผมต้องลงโทษจะได้เข็ดไม่มาชมผู้ชายคนอื่นต่อหน้าสามีอีก”

“ตฤณจะทำอะไรตาลน่ะ ตาลจั๊กจี๋ปล่อย ฮะ ฮะ ฮะ “

“ทำตฤณกับตาลน้อยไงจ๊ะที่รัก”

“ตฤณ ทะลึ่ง ตาลนอนดีกว่าไม่คุยกับตฤณแล้ว” เอ วิตาแกล้งทำเป็นนอนหลับจึงถูกตฤณดึงผ้าห่มคลุมและปฏิบัติการณ์ภารกิจรักโดย มิอาจปฏิเสธได้ หญิงสาวหัวเราะคิกคักขำสามีหนุ่มที่ปกติเป็นคนนิ่งๆแต่ท่าทีนิ่งๆนั้นซ่อน ความเป็นคนขี้เล่นและร้อนแรงเอาไว้

“ตฤณรักตาลนะครับ”

“ตาลก็รักตฤณเหมือนกันค่ะ “

ตฤณ จูบภรรยาสาวอย่างดูดดื่มเร่าร้อนก่อนจะค่อยๆปลดเปลื้องชุดนอนที่เอวิตาเพิ่ง สวมใส่เมื่อไม่กี่นาทีนี้ โยนไปข้างๆเตียงหลังจากนั้นสองหนุ่มสาวก็บรรเลงเพลงรักกันอย่างมีความสุขและ เข้าสู่ห้วงนิทรารมย์

 ++++++เป็นกำลังใจให้ด้วยนะจ๊ะและขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์++++++