คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1
CHAPTER 1
ประเทศญี่ปุ่น
8.30 a.m.
LITTLE TALK
วันนี้อากาศที่ญี่ปุ่นหนาวเป็นพิเศษ ฉันรีบเร่งฝีเท้าให้ทันรถเมล์ที่จอดอยู่แต่อากาศหนาวจนแทบก้าวขาไม่ออกนี้เป็นอุปสรรคสำหรับฉันจริงๆ!
บริ๊นนนนน!!
โอ้...ไม่นะพระเจ้า รถเมล์คันนั้นออกตัวไปแล้ว ไม่จริงๆรอฉันก่อน แล้วฉันจะไปมหาลัยได้ยังไงกัน กลับมาก่อนนT^T
เสียงริงโทนเพลง good boy ของ Baek a yeno ดังขึ้น ฉันจึงรีบหาไอโฟนในกระเป๋าแล้วกดรับสาย
“ฮัลโล่”
“ลิตเติ้ล...นี้พ่อเองนะ”
“พ่อ....พ่อโทรมาทำไมมีธุระอะไรรึเปล่า?”ฉันถามเพราะร้อยวันพันปีไม่เห็นจะเคยโทร
มาหาเพราะมัวแต่ไปดูแลสังกัดดาราของตัวเอง(ฉันเลือกเรียนนิเทศน์ศาสตร์เพราะเหตุผลนี้และ)จนไม่ค่อยมีเวลาโทรมาหาฉันเท่าไร
“พ่อมีเรื่องด่วนให้ช่วย...”
“หืม? เรื่องอะไรค่ะพ่อ สำคัญระดับไหนกัน”ปกติเรื่องทุกเรื่องพ่อสามารถจัดการได้เองทั่งหมด แต่คราวนี้ถึงกับให้ฉันช่วยคาดว่าคงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
“ระดับbigเลยล่ะลิตเติ้ล...พ่ออยากให้ลูกกลับมาช่วยงานพ่อ”
“ห๊า??”
“พ่อบอกว่า...อยากให้ลูกกลับบ้านลิตเติ้ล!”
“….?!!!!”
หลังจากนั้น 3 เดือน
ณ สนามบิน Pilot
“โอ๊ยๆร้อนๆๆ” ฉันบ่นตลอดตั้งแต่ลงจากเครื่องมา ทำไมมันร้อนแบบนี้ล่ะไม่เห็นเหมือนที่ญี่ปุ่นที่อากาศหนาวจับใจ แต่ที่นี้มัน ร้อนจับใจ เลยที่เดี่ยว -*-
“เฮ้ ลิตเติ้ลทางนี้ลูก...”
พ่อเดินมารับกระเป๋าจากฉันก่อนจะพาใบที่รถแล้วออกรถกลับบ้าน ระหว่างทางนั้นมีแต่ความเงียบ ฉันไม่ได้คุยกับพ่อเท่าไร...แต่ตอนนี้ที่ฉันอยากรู้ พ่อมีเรื่องอะไรให้ฉันช่วยกันนะ?
ณ บ้านของลิตเติ้ล
โอเค ฉันได้พบกับความจริงที่ต้องรับทราบและต้องยอมรับคือ ในบ้านมีแขกไม่ได้รับเชิญมาอาศัยอยู่ถึง 5 คนด้วยกัน - -
( ‘ ‘) ( ‘ ‘) ( ‘ ‘) ( ‘ ‘) ( - -) >>> (- -;;;)
เอิ่ม....ใครก็ได้บอกทีไอ้มนุษย์เพศผู้ที่หล่อราวกับเทพบุตร ดูสุภาพบุรุษ เดินได้นี้มันเป็นใครกันฮะ!
“มาส่งพิซซ่าหรอฮะ (‘ ‘) ”โอเค ฉันขอถอนคำว่าสุภาพบุรุษออก - -
ไอ้หน้าแบ้ว(?)หัวแดงพูดขึ้นมาคนแรก...เอ๊ะ เดี่ยวนะมาส่งพิซซ่า -O- ฉันไม่ใช่คนส่งพิซซ่านะ(โว๊ย!!)
“ฉันไม่ใช่...”
“อ่า หรือว่าเป็นแฟนคลับหรอ?”เสียงคนผมสีน้ำตาลประกายทอง และดูเหมือนจะเด็กที่สุดในนี้พูดขึ้น
“แฟนคลับ??”ฉันสวนเขาไปแบบงงๆ อะไรพวกเขาเป็นดาราหรอ - -
“อ้าว ไม่ใช่หรอกเหรอ?”
“ก็ไม่ใช่นะสิ - -”
“แล้วเธอเป็นใคร”เสียงคนที่ผมสีดำพูดขึ้นก่อนจะเดินมามองหหน้าฉัน อ๊ายเขาหล่อมากอ่ะ ><
“ฉันชื่อลิตเติ้ล เป็นลูกของผู้จัดการบริษัทนี้”
“เฮ้ๆ จริงเหรอ J “ เสียงจากคนหัวชมพูแหวกกลางวงล้อมแล้วเข้ามาหาฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่ถูกปั้นมาให้ดูเหมือนจริงใจ....แต่ฉันว่ามันเสแสร้งแกล้งทำชัดๆ - -
“ก็จริงนะสิ - -“
“ลิตเติ้ล...ชื่อน่ารักดีจัง ^^”คนผมสีน้ำตาลเข้มที่ยืนนิ่งอยู่นานพูดออกมาพร้อมส่งยิ้มหวานแบบมดขึ้นมาให้ฉัน
“อ่า งั้นแสดงว่าเธอคือผู้จัดการของพวกเราสินะ”
"นั้นสิๆ พี่ไมเซอร์คิดเหมือนกันเลย”เสียงไอ้เด็กหัวแดง(เปลี่ยนสรรพนามอย่างไว - -)พูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง หมอนี้ทำตัวยังกับเด็กอายุสามขวบ - -
"นั้นสิเห็นเค้าเคยบอกไว้นี้น๊าว่าจะมีผู้จัดการคนใหม่มา”คนหัวน้ำตาลเข้มพูดแล้วยกยิ้มบางๆออกมา ฉันรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยในสถานการณ์แบบนี้เท่าไรเลย - -;;
“เดี่ยวๆเมื่อกี้พวกนายพูดว่าผู้จัดการ?” เดียวก่อนนะ อย่าบอกนะว่างานที่พ่อให้ฉันทำคือ...!!
“ยินดีต้อนรับผู้จัดการคนใหม่แห่งวง The Beast : ) ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัพแล้วน๊าาา คอมเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่า ถ้าชอบก็กดเป็น FC ได้เบยย ><
Chill Chill
ความคิดเห็น