คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Love 18 . 26 - Judgment Day 100 %
Love 18 . 26 Lovely Kyungsoo
“อืม … เช้าแล้วเหรอครับแม่ ปิดม่านก่อนได้มั้ย?”
“ตื่นได้แล้วครับพี่ไค จะสิบโมงแล้ว ลุกขึ้นมากินข้าวได้แล้วครับ”
“คะ..คยองซู!!”
“อรุณสวัสด์ครับ J” คยองซูฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะวางโจ๊กที่ตัวเองทำไว้ข้างๆตัวจงอิน คนตัวเล็กออกแรงดึงไคให้ลุกจากเตียงนอนอีกครั้ง
“อรุณ .. สวัสดิ์?”
“พี่ยังไม่ค่อยตื่นนะครับ ผมว่าพี่รีบไปล้างหน้าแปรงฟันเถอะ อ้อ .. ชุดนี้ใส่นอนแล้วสบายดีฮะ ขอบคุณมาก J”
“อืม .. ครับ” แม้ว่าจะยังงุนงงอยู่กับสถานการณ์ตรงหน้า แต่จงอินก็ยอมทำตามคำสั่งคนตัวเล็กอย่างว่าง่าย คนตัวโตใช้เวลาในการทำธุระส่วนตัวเพียงห้านาที ก่อนจะเดินออกมานั่งบนเตียงเชยชมโจ๊กหมูที่คยองซูเตรียมให้เขาโดยเฉพาะ
“คยอง.. “
“ครับ?”
“ไม่รังเกียจพี่แล้วใช่มั้ย?”
“….หือ?”
“ก่อนหน้านี้คยองยังไล่พี่อยู่ พี่แค่…ถามเพื่อความแน่ใจ”
“ผมว่า ผมให้ความกระจ่างกับพี่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะครับ”
“เอ่อ …”
“อีกอย่าง .. ถ้าผมยังรังเกียจพี่อยู่ผมไม่ให้พี่นอนกอดทั้งคืนหรอกนะ”
“…จะ… จริงด้วย กลิ่นหอมๆจากตัวคยองซูยังติดอยู่ปลายจมูกพี่เลย โอ๊ย!!”
“พี่ไคโรคจิต O_O!!”
“ขอโทษครับ พี่ยังไม่ค่อยตื่นน่ะ .. เอ่อ งั้นพี่กินโจ๊กก่อนดีกว่าเนอะ เดี๋ยวพี่ก็กลับมาปกติน่ะ ฮ่ะๆ” จงอินยีผมตัวเองแก้เก้อก่อนะดึงถ้วยโจ๊กมาวางใกล้ตัวและเริ่มกินท่ามกลางรอยยิ้มของคนตัวเล็กที่นั่งมองเขา
“อย่าจ้องหน้าพี่นักสิ”
“ตอนนี้ความกล้า ความบ้าของพี่ไคหายไปไหนก็ไม่รู้ .. ดูเหมือนพี่ไคจะยังไม่ตื่นจริงๆด้วยนะ ฮ่ะๆ”
“…..”
“ต่อไปนี้ผมขอยกหน้าที่บอดี้การ์ดประจำตัวให้กับพี่ไคเลยนะครับ J”
“แค่กๆๆ!! อุ๊บ! แค่กๆ”
“พี่ไค!!”
“นะ..น้ำๆ”
“ครับๆ ค่อยๆกินสิ อ๊ะ OoO!!”
“ขอบคุณนะครับ ^____^”
“พี่ไค!!”
“ฮ่ะๆ ได้โจ๊กที่คยองซูทำให้ พี่ก็ตาสว่างปิ๊งๆเลยครับ” จงอินที่เคยทำทีชักดิ้นชักงอเพราะอาการสำลักโจ๊ก? กลับมายิ้มแฉ่งก่อนจะใช้สองแขนรวบเอวบางเข้ามาใกล้ ใบหน้าขาวใสเริ่มสีเลือดฝาดขึ้นเพราะอาการเขินจัดของคยองซู
“อย่ามารุ่มร่ามกับผมนะ!”
“ขอโทษนะครับ ^____^”
“ผมจะลงไปดูทีวีข้างแล้วนะครับ พี่รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปส่งผมที่บ้านเลยนะ”
“วันนี้ไม่มีเรียนเหรอครับ?”
“ผมลา -_-“
“หืม? ลา?”
“ก็พี่ไคเล่นตื่นสิบโมง!”
“ขอโทษครับ =[]=”
“ไม่รู้ล่ะ พี่ไครีบอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมมีการบ้านกองใหญ่ที่ต้องทำด้วย”
“ให้พี่สอนมั้ยครับ?”
“ก็ต้องหน้าที่พี่อยู่แล้ว สอนจริงๆนะครับ ไม่งั้นผมโกรธจริงๆด้วย”
“รับทราบครับ ^___^”
“ตอนนี้พี่ก็ช่วยเอามือออกจากเอวผมได้แล้วครับ -_-“ คนตัวเล็กเบ้หน้าก่อนจะดึงแขนทั้งสองของจงอินออก รอยยิ้มของคนตัวโตทำให้คยองซูต้องเบือนหน้าหนีอีกครั้ง ใบหน้าที่เคยแดงระเรื่อกลับแดงมากขึ้นโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว
“ผมไปรอพี่ข้างล่างดีกว่า ห้องนอนพี่เนี่ยอยู่แล้วอึดอัดจริงๆ!”
Love 18 . 26 Judgment Day
“โด คยอง ซู!!!”
“จะเรียกดังทำไมเซฮุน ฉันตกใจหมด -_-“
“ไอ้ ตัว ซวย!!”
“เฮ้! อะไรเนี่ย แค่ฉันขาดเรียนวันเดียวทำไมนายต้องมาด่าฉันด้วย”
“นายกล้าขาดเรียนได้ยังไง! สัปดาห์นี้มันวันรำลึกครูใหญ่นะ! นายทำให้เราเจอหายนะ!!” ร่างสูงยังคงว้ากลั่น เซฮุนพ่นลมหายใจนับสิบครั้งกับอาการมึนงงของคยองซูที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังนำเรื่องซวยครั้งยิ่งใหญ่มาให้ตัวเองและเซฮุนแล้ว
“วัน ..วันรำลึกครูใหญ่ .. สัปดาห์นี้เหรอ O_O!!”
“ใช่ สัปดาห์นี้ นายเป็นคนเตือนฉันตลอดสามปีที่อยู่ด้วยกันมา! แต่ปีนี้นายลืม .. นายกลับขาดมันซะเอง!”
“แย่ ..แย่แล้วสิ”
“เออ แย่มากๆ!”
“ห้องเรา ..ได้ตัวแทนไปแล้วเหรอ?”
“ยังจะถาม ..!!”
“ขอโทษๆ _ _^” คยองซูรีบขอโทษเซฮุนเป็นการใหญ่ ตอนนี้เซฮุนดูน่ากลัวมากเลยทีเดียว เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่ไม่ค่อยสะทกสะท้านหรือแสดงอารมณ์อะไรออกมาแบบชัดเจน แต่ตอนนี้เขากลับเก็บอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ เซฮุนถูกความโกรธชนิดรุนแรงเข้าครอบงำขนาดคยองซูที่เป็นตัวต้นเหตุก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้
“อือ ,,, ความผิดของฉันจริงๆ” คนตัวเล็กทำได้แต่นั่งปลงตก ก่อนจะกุมศีรษะอย่างหมดหนทาง นี่เขาลืมวันรำลึกครูใหญ่ไปได้ยังไงนะ? วันที่แสนจะโลกาวินาศที่เด็กนักเรียนทุกระดับชั้นรู้ดี โดยเฉพาะเด็กนักเรียนชั้น ม.ปลายอย่างเขา
วันรำลึกครูใหญ่ หรือที่เด็กนักเรียนในชยอลซึงเรียกกันว่า สัปดาห์โลกาวินาศ เป็นวันที่จะมีการคัดเลือกหาตัวแทนของห้องเพื่อไปทำภารกิจยังสถานที่ที่เป็นความทรงจำของบุคคลที่ตั้งโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นมาเป็นระยะเวลา 1 สัปดาห์ โดยระดับชั้นมัธยมปลาย เราจะคัด 1 คู่ ต่อ 1 ระดับชั้น ซึ่งการคัดเลือกจะให้นักเรียนภายในห้องนั้นๆลงคะแนนเสียงกัน 60 % และ ครูประจำชั้นพิจารณาอีก 40 % เพื่อคัดเลือกตัวแทนห้องที่ใครถูกเลือกก็ถือว่าเป็นคู่ซวยแห่งปีเลยทีเดียว
ทว่าสมาชิกในห้องใดมีสมาชิกที่ขาดหรือลาป่วย ไม่ว่าจะกรณีใดๆก็ตาม กฎระเบียบที่ได้ร่างมาอย่างเคร่งครัดสำหรับการคัดเลือกตัวแทน ก็คือ …
นักเรียนคนใดที่ขาดหรือลาในวันรำลึกครูใหญ่จะถูกเลือกเป็นตัวแทนของระดับชั้นในทันที โดยไม่ต้องพิจารณากฏเกณฑ์ใดๆ ซึ่งคู่หูที่นั่งร่วมกับนักเรียนที่ไม่ได้มาในวันนั้นก็จะถูกหางเลขไปด้วยเช่นกัน
และตอนนี้ .. ตัวแทนของ เกรด 10 ของโรงเรียนชยอลซึง ที่จะต้องเผชิญกับสัปดาห์โลกาวินาศ ก็คือ นักเรียนชาย โด คยองซู และ คู่หู โอ เซฮุนนั่นเอง
“รู้ทั้งรู้แต่นายก็ยังลืม .. เฮ้อ นายก็รู้นี่คยองซู ภารกิจในสัปดาห์โลกาวินาศมันแย่ขนาดไหน”
“…ขอโทษ”
“ฉันไม่อยากเจอผีครูใหญ่ .. ฉันไม่อยากไปอยู่ในบ้านร้างพวกนั้น ไม่สุนทรีเลยให้ตายเหอะ”
ตัวแทนเกรดสิบ โด คยองซู และ โอ เซฮุน ให้มาที่ห้องประชุมโดยด่วนค่ะ
“เซฮุน…”
“ไปเหอะ เราคงต้องไปจับฉลากเลือกที่รำลึกความทรงจำหลอนๆนั่นแล้วล่ะ .. ฉันจะให้นายแก้ตัว นายต้องจับได้สถานที่ดีๆ ไม่สิ .. อย่าได้ตึกแดงครูใหญ่ก็แล้วกัน” พูดจบร่างสูงก็ลุกจากเก้าอี้ที่เขาพึ่งนำมันมาเรียงกันเพื่อนอนพัก ก่อนจะเดินจ้ำอ้าวลากคยองซูตัวปัญหาออกจากห้องไปทันที
ข่าวตัวแทนเกรดสิบของพวกเขาดังเข้าไปในโสตประสาทของประธานและรองชมรมคนรักดีโอ อย่างคริส และ ซูโฮอย่างชัดเจน
ดูเหมือนว่า สัปดาห์โลกาวินาศในครั้งนี้ คยองซูเราคงเจอศึกใหญ่กว่าเซฮุนเป็นแน่
18 . 26 Talk :: ทักทายค่ะรีดเดอร์ทุกคน ^_____^ แหม่ เพราะอาการตื่นสายของพี่จงอิน กำลังทำให้คยองซูพบเจอกับหายนะกับวันโลกาวินาศของชยอลซึงเลยทีเดียว ไม่รู้คราวนี้ผีครูใหญ่ ภารกิจของวันรำลึก หรือ การพบเจอของคริสและจุนมยอน ที่จะทำให้คยองซูเราแย่กันแน่ ยังไงก็มาลุ้นและฝากติดตามฟิคเรื่องนี้ไปด้วยกันนะคะ ขอบคุณค่า XD
ความคิดเห็น