รักเธอสุดๆก็นายคนเนี่ย

ลำดับตอนที่ #4 : น้องอาร์ตถูกหมายหัว[FULL VERTION]

                           วันนี้เวลากลับบ้านฉันก็ไม่ต้องทนฟังไอ้บอลบ่นตลอดทาง ดีสบายหู น้องอาร์ตอาสาสมัครไปส่งถึงอพาทเมนท์ ไอ้นี่วอนหาเรื่องตายฉันเลยตั้งใจจะให้มันส่งแค่หน้าซอย ตอนนี้คนเยอะมากเลย ฉันเลยต้องยืน ไม่อยากบอกเท่าไรหรอก ว่าฉันอ่าสูงเลยต้องใช้ความลำบากในการโหนนิดหน่อยเหอๆ น้องอาร์ตเห็นอย่างนั้นก็เลยไม่ให้เราโหนบอกให้เกาะตัวอาร์ตไว้แทน ก็ละลายสิ ตัวหอมชมัดเลยอ่า



                            \"พี่เกมผมว่าผมไปส่งถึงบ้านดีกว่านะ\"

                            \"ไมอ่า เด๋วพี่บอลวิ่งมาต่อยแกอ่าเด้\"

                            \"ไม่เห็นเป็นไรเลย น๊า\"

                            \"ก็ได้ ไม่รับผิดชอบความเสียหาย\"



                            ไอ้น้องอาร์ตเนี่ยเวลาพูดอะไรหรือทำอะไรมันก็ยิ้มตลอดเลยอ่า เป็นบ้ารายป่าวเนี่ย แต่ว่าก็น่ารักอ่า หวั่นไหว ตอนนี้เราก็เดินมาถึงหน้าอพาทเมนท์แล้ว กำลังเดินสวนทางกับพี่บาสพอดีเหมือนมันจะไปห้องสมุดน๊ะเนี่ย ไอ้เด็กขยัน ขณะที่เดินสวนทางกัน ไอ้บาสก็พึ่งสังเกตุว่าเป็นฉัน มันจ้องฉันใหญ่เลยอ่า แบบว่าหน้ากลัวมากเลย ไอ้บอลไปเล่าอะไรให้มันฟังวะเนี่ย



                            \"ใครอ่า เกม จ้องใหญ่เลย\" ไอ้อาร์ตเริ่มขี้เกียจเรียกกรูว่าพี่แล้ว

                            \"อ๋อพี่ชายเกมเอง\"

                            \"โหหล่อโคตรอ่า\"

                            \"น้อยกว่าอาร์ตอีก\"



                            เห๊อะๆ ไอ้อาร์ตยิ้มอีกแล้ว น่ารักเจงๆ แฟนกรู อาร์ตส่งฉันหน้าห้องเลย ตอนนั้นไอ้บอลเดินมาจะเข้าห้อง พอเห็นพวกเรามันก็เดินไปไหนไม่รุ พออาร์ตจะกลับฉันก็อดที่จะสังหรณ์ใจไม่ได้เลยเดินไปส่งหน้าอพาทเมนท์(แล้วจะให้มันมาส่งหน้าห้องทำไมเนี่ย)



                            Zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa เสียงน้ำที่เทลงมาจากชั้นบน โหยตรงห้องเราเลยอ่าที่เทลงมาอ่า ไอ้บอลแน่นอนๆๆๆๆๆๆๆ



                           ส่วนตอนเนี่ยน้องอาร์ตแล้วก็ฉันเลยเปียก หน้าหนาวด้วยนะโว้ย ทามงายดีหนาวอ่าๆๆๆๆ ส่วนไอ้อาร์ตตอนนี้มันทำอะไรอ่าเหรอ ก็ยิ้มลูกเดียวเลย โอ้ย ฉันเลยให้อาร์ตไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบนห้อง ฉันเลยจะไปหยิบชุดไอ้กอล์ฟให้อาร์ต แปลกแฮะวันนี้ไอ้กอล์ฟกลับบ้านเร็ว





                           \"มาทำอะไร\" นี่คือคำทักทายที่ดีที่สุดจากน้องชาย

                           \"หาผ้าไปเช็ดพื้นอ่า ยืมเสื้อแกหน่อยแล้วกัน\"

                           \"ไม่ จะเอาไปให้อาร์ตใช่มั้ย\"

                           \"แล้วงายกัน\"

                           \"ก็กรุไม่ให้ยืมอ่า\" อ่าวนี่เป็นไรมากเนี่ย



                           ฉันเลยต้องไปหยิบของพี่บาสมาอ่าเส้ ดูจะมีอัคติกับน้องอาร์ตน้อยที่สุดในบ้าน โหห้องมันเรียบร้อยมาก ฉันคิดว่าที่มันหยิ่งไม่สนใจผู้หญิงเนี่ยเพราะว่ามานเป็นเกย์แน่นอนเลยอ่า ชัวร์ๆๆๆๆๆ ฉันหยิบเสื้อตัวที่ดูดีที่สุดให้ ขอโทษนะพี่บาส ตอนนี้รักน้องอาร์ตมากกว่าแกอีกอ่า



                           \"เจอกันพรุ่งนี้นะ\"

                           \"งั้นผมมารับน๊ะ\" โอ้ยอีกละเด๋วก็โดนไอ้บอลแกล้งหรอก

                           \"ไม่เป็นไร เจอกันที่โรงอาหารนะ\"

                            \"ได้เลยครับผม\"



________________________________________________________________________________________________________



                           ฉันมาถึงโรงเรียนแล้ว มาหลังไอ้กอล์ฟกะไอ้บอลอีก ไอ้บอลอ่าไม่พูดอะไรกับฉันเลยซักคำ เวลาฉํนพูดด้วยมันก็ไม่พูดด้วย ไอ้กอล์ฟก็เป็นน้องที่ดีมาก หัวเราะใหญ่เลย น้องดีๆๆๆๆๆๆ โอ๊ะน้องอาร์ตนั่งอยู่นั่น โหยเอาเพื่อนมาทำเพื่อ



                           \"หวัดดี\"



                           ยิ้มอีกแล้วเป็นรายมากมั้ยเนี่ย เด๋วกรุใจละลาย เพื่อนมันนี่ก็หน้าตาใกล้เคียงกับมันม๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ดำแถมขี้เก็กอีกกรุม่ายชอบไอ้คนนี้เอาซะเลย



                           \"โอ้พี่เกม\" เป็นไรของมัน

                           \"ทำไมเหรอจ๊ะเพื่อนน้องอาร์ต\" เล่นบทนางเอก

                           \"เนี่ยๆ ไอ้อาร์ตโดนแกล้งแต่เช้าเลย\"

                           \"เจงอ่า\" แฟนตรูน่าสงสารทั้งโดนแกล้งแล้วก็มีเพื่อนไม่หล่อ

                           \"ช่าย มีคนเอาแมลงสาปมายัดใส่ลอกเกอร์มันอ่า\"

                          

                           \"อาร์ตเป็นอะไรปล่าว\"

                           \"ไม่อ่าก็แค่นั้นเอง\"



                           โอ้ยสงสาร ฉันทิ้งไอ้เพื่อนน้องอาร์ตไว้ที่โรงอาหาร ส่วนเราก็จะเดินไปห้องสมุดด้วยกัน อากาศมันหนาวมากเลยนะเนี่ย โอ้ยมือเย็น น้องอาร์ตยื่นมือมาจับสงสัยรู้ว่าฉันหนาวมือ แล้วมันก็จับมือฉันไปใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อมัน โอ้ยอบอุ่นดีจัง แล้วเราก็เดินจูงมือกันภายใต้กระเป๋าเสื้อน้องอาร์ต มีความสุขเหลือล้นเลยหวะ



                            ฉันเดินไปเรื่อยๆกับน้องอาร์ตซักพักนึงฉันพึ่งสังเกตุว่าน้องอาร์ตนั้นเดินขากะเพกนิดนึง



                            \"ขาเป็นไรอ่าเมื่อวานยังไม่เป็นไร\"

                            \"อ๋อ สะดุดขาโต๊ะอ่า\"

                            \"ซู่มซ่ามเจง\"



                           อ้าวยิ้มอีกแล้วนะ น่ารักจิงเลยยยยยยยยยยย เด๋วอดใจไม่ไหว



________________________________________________________________________________________________________

อาร์ตขอเล่าเรื่อง



                        ตอนนี้ผมเดินจูงมือกับเกม มือเธอนิ่มมากเลยอ่า ไม่น่าเชื่อว่าเราจะได้คบกับผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่ามีลอกไวเลอร์เป็นบอดี้การ์ด (ไอ้บอลไง)



                        ก็ตอนนี้เวลาพักกลางวันแล้วผมอยากเล่นบอลใจจะขาดแล้ว แว๊ะไปบอกเกมที่ห้องดีกว่า



                        พอเดินไปถึงห้องเกมก็มีพวกรุ่นพี่ มองผมตาวาวเชียวขนลุก อ๊ะ นั้นไงเกม ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหาเกม ซึ่งตอนนี้หลับอยู่ พวกรุ่นพี่ก็มองผม แบบว่าไอ้หมอนี่เข้ามาได้ยังไง ผมไม่สนใจอ่าก็ผมจะเข้ามาหาแฟน ใครจะทามมายยยยยย



                        ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเกม แล้วก็ลูบหัวเกมอย่างแผ่วเบา มันเป็นอะไรที่มีความสุขนะเหมือนทั้งโลก มีเราเพียงสองคน เหอๆๆ แล้วเกมก็ตื่นขึ้น



                        \"อ่าวอาร์ตว่าจะไปหาแล้วแต่ง่วงนอนซะก่อน ไปกินข้าวด้วยกันๆๆๆๆ\" โอ้ยจะปายเตะบอล

                        \"วันนี้ผมอยากเตะบอลอ่า\"

                        \"ก็ม่ายอ่าอยากกินข้าวกะอาร์ตอ่า\" อ่าวเริ่มงอแง คนนี้อายุมากกว่าผมอีกเหรอเนี่ย เหมือนตุ๊กตาที่หน้ากอดมากกว่า

                        \"ขอวันนึงน๊ะ\"

                        \"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\" คนทั้งห้องหันมามอง



                        ผมคิดวิธีการแก้ปัญหาที่ฉลาดมาก ผมยิ่นหน้าไปหอมแก้มพี่เกมอย่างรวดเร็ว จนททุกคนในห้องอึ่ง ไม่อายอ่าม่ายอายอ่า



                        \"ค่าไปเล่นบอล\"



                        เกมหน้าแดงมากเลย น่ารักหวะแฟนตรู แล้วผมก็วิ่งออกจากห้องพร้อมรอยยิ้ม



_________________________________________________________________________________________________________



ความในใจของกอล์ฟ



                        หวัดดีครั๊บเจอกับผมอีกแล้ว ผมอ่าหมั่นใส่ไอ้อาร์ตจริงๆ เดินมาส่งพี่สาวตรูถึงบ้านเด๋วจาโดนดี ผมหาแผนที่จะแกล้งมันต่างๆนาๆ

เมื่อวานผมเดินเข้าไปที่ห้องเฮียบอล  



                        \"เฮียบอล ผมมีเรื่องจะปรึกษา\"

                        \"ราย\" เฮ้อ เมื่อไรจะพูดกับผมดีๆวะเนี่ย

                        \"เฮียไม่คิดจะกำจัดไอ้อาร์ตบ้างเหรอ เรามาร่วมมือกันม๊ะๆๆๆๆ\"

                        \"ไม่ เรื่องของไอ้เกมให้มันตัดสินเอง\" อ่าวเดี๋ยวนี้คิดได้แต่ก่อนนี้ห้ามเอาห้ามเอา ปั๊ดโถ่



                       ผมก็เลยต้องแกล้งไอ้อาร์ตคนเดียวแต่ม่ายเป็นไรเพื่อนผมมานเยอะ มานต้องช่วยหัวหน้า



                       ผมใช้ไอ้ฉี ไปหาแมลงสาปมาจากห้องนอนมัน ไอ้นี่มานโส แล้วผมให้ไอ้โน แกล้งวิ่งผลักมันตกบันได อันนี้แรงหน่อยผมยอมรับ เห็นมันเดินขาเป๋ ดีจะได้หมดหล่อ แล้วผมก็แกล้งมันตลอดทางเลยอ่าวันเนี่ย



                       แต่วันนี้สงสัยว่ามันจะไม่ได้มีกินข้าวกับไอ้เกมแฮะ เออดีเนอะ แกล้งสบายกว่าตอนไอ้เกมอยู่เดี๋ยวมันจะโดนลูกหลง



                       \"ต๊ายยยยยยยยยยย จริงอ่าเหรอ\" นางชะนีขี้นินทามาพูดรายแถมนี้

                       \"เจงเสย้า อยากตบนังเกมจริง\" อ่าวนังกระซู่พูดถึงพี่สาวกรุแบบนี้เรอะ

                       \"น้องอาร์ตหอมแก้มมันต่อหน้าต่อตาพวกแกเลยเหรอ\" อ่าวเรื่องรายเนี่ย

                       \"ก็เจงนะเส้ ดูสิๆๆ นังเกมทำเป็นงอแง แล้วน้องอาร์ตเลยใช้วิธีปลอบใจโดยการหอมแก้ม ดูนังแรดเกมเส้ๆๆๆๆ ดูมานทามมมม มันชอบทำตัวน่ารัก\" อ่าวนังกระซู่ ว่าพี่กรุอีก



                       สองคนนั้นหันมามองทางผม แล้วคงจะรู้ว่ารังสีอำมหิตที่ผมส่งไป สองคนนั้นท่าจะรุว่า ไม่ควรด่าพี่สาวผมต่อหน้าผม พวกนั้นเลยวิ่งหนีปายเลย แต่ไอ้อาร์ตเมิงงงงงงงโดนดีแน่กล้ามาหอมแก้มพี่สาวกรู